Tanuki-Anime

Całkiem spoko, konstrukcja fabuły przypomina mi trochę ACCA lub kino no tabi, czyli podróż gdzie napotykamy różne, raczej nie związane ze sobą wydarzenia. Taka galeria osobliwości. Ale to głównie na początku, bo im dalej tym świat i fabuła stają się spójniejsze, bardziej „klasyczne”, przez co te wcześniejsze odcinki niezbyt pasują do całości.
Wygląda to trochę tak jakby autor nie był do końca pewien jaką chce stworzyć opowieść.

Dużym plusem jest na pewno grafika, zarówno teł jak i samych postaci, ładne, dość szczegółowe, a efekty specjalne nie gryzą po oczach.

Minusem może być momentami postępowanie bohaterki, jej niekonsekwencja w charakterze.

Takie lojalne ostrzeżenie – po dwóch pierwszych odcinkach chciałem anime porzucić, bo wydawało mi się zwyczajnie nudne, ale od trzeciego odcinka się rozkręciło. Czy warto w takim razie sięgnąć po Majo no Tabitabi? Raczej tak, ale nie jest to anime roku.

Przepięknie narysowany zbiór baśni. Takich oldschoolowych baśni czyli czasem lekko naiwnych i zabawnych ( kliknij: ukryte  mur, państwo bez kłamstw), a czasem smutno­‑straszno­‑gorzkich ( kliknij: ukryte  kwiaty, potwór niszczący kraj, podróż w czasie), które mają otwarte/niedopowiedziane zakończenie do przemyślenia. Na ogromy plus główna bohaterka, która się nie wtrąca za bardzo w historie innych osób i nie zbawia w kółko całego świata. Nie podeszły mi odcinki „lżejsze” zbyt generyczne. No i im dalej tym więcej  kliknij: ukryte  relacji między postaciami i tych samych postaci na ekranie. Robi się z tego zwykła seria przygodowa zamiast przygód jednej osoby. Szkoda, ale nie skreślam jeszcze drugiego sezonu jakby wyszedł.

Przedziwna seria. Niejednoznaczna i zaskakująca. Na pewno należy się jej duże uznanie za piękne, wielobarwne i niezwykle szczegółowe tła, przyjemną dla ucha i dobrze dopasowaną ścieżkę dźwiękową, oraz za niektóre epizodyczne opowieści, które były raz ciekawe, raz przyjemne i zabawne, a innym razem nieoczekiwanie brutalne i mroczne. Natomiast największy problem z tym tytułem mam w kwestii:
po 1. kreacji głównej bohaterki, która, jeśli weźmiemy pod uwagę poprawne chronologicznie ułożenie opowieści, zachowywała się nad wyraz nieracjonalnie np. gdy miała już jakieś doświadczenie z poprzednich momentów, co oczywiście nie oznacza, że jest to źle napisana postać, w tej nielogiczności było coś przyciągającego i wzbudzającego chęć do śledzenia jej poczynań wraz z jej emocjonalnym (lub tego brakiem) podejściem/reakcją w wielu sytuacjach. Natomiast jeśli uznamy, że przedstawione w serii historie nie były tzw. po kolei, ale kilka z nich było porozrzucane w różnych momentach czasowych (oprócz końcówki), to wtedy ocena protagonistki zmienia się diametralnie, gdyż wtedy możemy uznać, że każda jej reakcja była jak najbardziej odpowiednia i spowodowana brakiem doświadczenia lub już zdobytym wcześniej, wraz z rozwojem emocjonalnym, który następował stopniowo. Tak czy inaczej, jest to po prostu naprawdę interesująca i niejednowymiarowa postać, którą zwyczajnie polubiłem.
po 2. niektórych historii, które strasznie mnie zirytowały bardzo niewykorzystanym potencjałem. Ewidentnie w tych momentach było widać pewne braki u autora pierwowzoru lub po prostu brak chęci rozwinięcia czegoś co już się wprowadziło. Najbardziej pod tym względem utkwiła mi w pamięci opowieść z kwiatami, która miała niewyobrażalny wręcz potencjał aby pociągnąć ją dalej, niestety skończyło się na 10 minutach, które najlepiej zapomnieć, a można nawet pominąć i nic się nie stanie. Wydarzyło się to przynajmniej kilka razy, a negatywne odczucia z tym związane są potęgowane w momencie, gdy widzimy jak autor potrafi (gdy pewnie chce) stworzyć porządną (zaznaczmy, że nie mam tutaj na myśli poziomu skomplikowania, ale podejścia i odpowiedniego podzielenia wstępu, rozwinięcia oraz zakończenia) jednoodcinkową opowieść. Wtedy możemy zauważyć, że gdy autor naprawdę chce to może, lub miał farta. :D
Ostatecznie uważam seans za nieoczekiwanie udany, szczególnie biorąc pod uwagę moje odczucia w połowie seansu. Według mnie też ta różnorodność w tematyce historii lub klimacie i emocjach temu towarzyszących wyszedł serii raczej na dobre, spowodował chęć przemyślenia kilku kwestii raz jeszcze i zastanowienia się nad całą produkcją, czym naprawdę chce być oraz w jakie tony ostatecznie celuje. Uważam to za pozytyw, wraz z większością odcinków i samą końcówką, która niezwykle przyjemna oraz rozluźniająca. Idealnie wręcz nastrajająca na potencjalną kontynuacją, którą z wielką przyjemnością bym obejrzał.

Moje obserwacje się potwierdziły – gdy jest to lekka seria przygodowa z komediowym zacięciem jest naprawdę dobrze, jednak gdy robi się już poważniej jak w tych odcinkach na początku i w odcinku 9, jest już znacznie gorzej. Może to kwestia gustu, ale i tak uważam, że aż taka różnorodność tematyczna tej serii nie pomogła, bo wyszły po prostu braki autora oryginału lub reżysera, czyli fabularne porywanie się z motyką na słońce. Ostatnie trzy epizody bardzo mi się podobały, byłbym skłonny dla nich podnieść ocenę, ale jednak cały czas mam z tyłu głowy te wcześniejsze fragmenty, gdy naprawdę wątpiłem w jakość tego anime. Podsumowując, jest to całkiem przyjemna seria z epizodyczną fabułą, ciekawą główną bohaterką oraz porządną animacją oraz pięknymi projektami lokacji, jednak wady nie tyle ją przekreślają, co zniżają z potencjalnego do topu do grona porządnych średniaków z widocznymi wahaniami formy.

Fascynujące jest to anime. Zamiarem twórców ma być pokazanie podróży dokładnie taką, jaka jest – czasem jest zabawnie, czasem niezręcznie, czy nawet niebezpiecznie. Dlatego też odcinki potrafią być od siebie tak skrajnie różne. Jeśli przed seansem człowiek się na to nie nastawi, może się czuć zakłopotany, a nawet zniechęcony. Na pewno nie jest to seria tylko na odprężenie jak myślałam, że będzie po zapowiedziach. Ale nadal bardzo dobrze się to ogląda. Pozytywnie mnie zaskoczyli właśnie tym, że nie jest to tylko naiwna i słodka opowieść o odkrywaniu świata przez młodą czarownicę. Jestem ciekawa jak dalej się ta historia potoczy po 9 odcinku.  kliknij: ukryte  Akurat w tym przypadku byłoby mega dziwne, jakby wrócili do komedii, jak gdyby nigdy nic :D

Mocne to było… Dalej utwierdzam się w przekonaniu, że mimo drobnych wad, to anime staje się pomału liderem sezonu :)

To anime cały czas jest poważne. Linia czasowa jest przemyślana i nie ma żadnych zaburzeń, służąc rozwojowi Elainy. Trzeci i czwarty to były ważne odcinki, by zrozumieć sens podróży. Zaczynamy od  kliknij: ukryte  łąki kwiatów, która nauczy, że piękno może być pozorne a szukanie piękna lub dobra drogą do samozniszczenia, śmierci. Może być złem.

pozorna dobroć okazuje się tylko słodkim kłamstwem
niech nie zwiedzie mnie ona

Bo co to znaczy dobroć? Jak ją czynić gdy czyjeś szczęście to nieszczęście kogoś drugiego? Gdy spełniasz swoje marzenia, równocześnie depczesz marzenia innych. Deptanie po innych w drodze ku górze, szczęściu, pięknu jest w anime wszędzie, w tak dramatycznie odległych gatunkach jak Tenki no Ko (podobno kawaii) po Shingeki no Kyojin (ten świat jest zły, ale jest w nim coś dobrego) i wiedzą o tym bardzo dobrze Koreańczycy, którzy deptanie innych zrobili znakiem firmowym swojego kina (a Japończycy ponownie próbowali nadać temu znaczenie w Kami no Tou). Dlatego nie można mówić o „obojętności” Elainy, niezaangażowanie to nie (tylko) powstrzymywanie się od czynienia dobra, ale (także) od czynienia zła.

Czynienie czegoś dobrego dla drugiej osoby, nie musi oznaczać, ze jest to słuszne. Życzliwość i piękno mogą okazać się dla kogoś okrucieństwem.

Dotyczy to nie tylko  kliknij: ukryte  syna starszego wioski ale i samej Elainy.  kliknij: ukryte  Zabicie sołtysa byłoby zniszczeniem świata jego syna, który w pokraczny sposób ale jednak próbował być dobrym,  kliknij: ukryte  łapać to szczęście do butelki, i także czynieniem zła.  kliknij: ukryte  Czy zabójstwo ojca pomogło by synowi i niewolnicy? Druga próba  kliknij: ukryte  z księżniczką – pokusa czynienia dobra okazała się być znowu uczestnictwem w ojcobójstwie i pośrednio w wymordowaniu ludności królestwa. Obie próby Elaina zdała:  kliknij: ukryte  wolała zlepić dzban niż rozbić na kawałki sołtysa (po chwili zawahania) oraz postanowiła ochronić księżniczkę jedynie przed śmiercią, nie włączając się w nic więcej, w niszczenie. Elaina zdała, ale czy widzowie zdali???

Potem opuszczamy mrok:

Na ścieżce mej czekają chwile szczęścia i rozpaczy

...i sensei Fran pokazuje Elainie czym się kierować: pokazuje to,  kliknij: ukryte  co kocha. Oraz absolwentów magii wykonujących prozaiczne i marnie płatne zajęcia dostawcy UPS, pizzy czy ulicznego artysty bo…  kliknij: ukryte  to kochają.
Lekcja wydała owoce: kliknij: ukryte  w prawdomównym królestwie Elaina nie pomaga „wszystkim” tylko swojej psiapsiółce, bo ją lubi. (Warto zauważyć, że intencje króla nie były „złe”, cierpiący poddani to nie anioły a psiapsiółka misję robi dla pieniędzy)
Następnie w dwóch kolejnych opowieściach zamiast uczestniczyć w spektaklu deptania jednych przez drugich woli  kliknij: ukryte  połączyć ich jak dwie połówki jabłka.
I w ostatnim jak dotąd obejrzanym zajmuje się tymi, którzy nakręcają ten spektakl deptania:  kliknij: ukryte  ludźmi którzy kradnąc dusze (włosy) zamieniają innych w bezwolne lalki by sprzedawać ich emocje, zarówno tych wygranych jak i przegranych. Czy kogoś depcze? Jeśli już to władczynię marionetek

Jak skończy podróż Elaina?

Sama wybiorę, co jest dla mnie najważniejsze

..sama decydując o swym losie

Dalej chcę to zobaczyć.

To anime bardzo ładnie łączy słodką i lekką formę z głębszym przekazem, który cały czas tam jest, lecz tylko od czasu do czasu zakłóca błogi spokój widza, ale na tyle skutecznie, że widz nie może pozbyć się wrażenia, że tam jest „coś jeszcze”. Wciąż uważam, że to zaskoczenie sezonu.


PS. Elaina jak tu ktoś zauważył, nigdy nie leciała na kasę, jej serce jest czyste, to był sarkazm hard level.

No wybaczcie, ale muszę xD Czyli  kliknij: ukryte  jakaś wewnętrzna organizacja goni czarownice za to, że obcinają włosy kobietom, ale zamiana własnego króla/ojca w demona, który zabija swoich poddanych i niszczy całe miasto, przy okazji będąc tego w pełni świadomym, ale nie mogący nic z tym zrobić, przejdzie tak sobie bez echa?
Ja rozumiem, że zapewne póki ktoś się nie zgłosi do pomoc do tej organizacji, to raczej inne czarownice nie będą ingerować, jednak gdzieś tam z tyłu głowy mi przeszkadza ta świadomość, że kurde – no był IMO lepszy moment na to, żeby przedstawić tą całą organizację czarownic. No bo co, morał jest tego wszystkiego taki, że nie ważne jak duże przestępstwo popełnisz, póki odpowiednie służby Cię nie nakryją, wszystko jest w jak najlepszym porządku.
No i po raz kolejny moralność Elainy mocno się tutaj zachwiała w moim odczuciu.

Mimo wszystko zalety przeważają tu nad wadami, więc ogląda się całkiem dobrze. Jedno z czterech z aktualnego sezonu, oprócz Maou­‑jou, Kuma Kuma i Kami­‑tachi, których jeszcze nie porzuciłem :) Oczywiście Majo bije całą resztę grafiką, ale poza tym poziom wyrównany :)

To anime jest zdecydowanie najlepsze, gdy nie próbuje być poważne. Odcinki 3 i 4 były naprawdę cienkie, potem poziom się wyrównuje, choć nie jest to coś specjalnego. W sumie trochę szkoda – gdy klimat jest lekki jest dobrze, widać, że akurat to autorowi oryginału/reżyserowi wychodzi, ale nie są to najwyższej klasy okruchy życia – ot, takie tam niieco komediowe fantasy z jakimś tam morałem i dość melancholijnym klimatem.
Cóż, ciekawe w jaką stronę to pójdzie dalej… Przynajmniej już wiadomo, że najmocniejszą stroną tej bajki będzie grafika. Tak poza tym po prostu solidna rozrywka z potencjałem na ostre pikowanie w dół.

Jakoś tak miałem ubaw podczas ostatniego (szóstego) odcinka i nie wiem czy to dobrze czy źle. :D Już nawet nie przeszkadza mi straszny bałagan czasowy, ale nie ze względu, że nie idzie się połapać, ale sam fakt ich występowania i w jaki sposób to robią. Niemniej jakimś dziwnym sposobem dalej mi się to przyjemnie ogląda.

Ale linia czasowa w tym anime to jest strasznie popaprana, to trzeba przyznać. No i ciekawe kim jest ta  kliknij: ukryte  podróżująca czarownica. Siostrą? No bo matka to raczej nie jest.

:D Niezłe, tylko nie wiem, czy rozśmieszenie widza było oryginalnym zamysłem reżysera :) Najlepsze było, jak w kraju prawdomównych Elaina napisała „mam skrzywioną osobowość” i to nie była prawda (brawa dla tłumacza) :D kliknij: ukryte  Tym razem jednak podjęła jakieś działania, w imię swobody kłamania :) Ta seria ciągle czymś zaskakuje, chciałoby się porzucić, ale jednak się nie da… I jeszcze wątek yuri się pojawił… :)

Widzę, że ktoś już narzeka na szósty, piąty był nawet relaksujący, z Harrym Potterem się kojarzył, chociaż ta akcja na początku mogła się skończyć stratami w uczniach Hogwartu, gdyby trafiło na bardziej nerwową wiedźmę :) Ogólnie, to bolą w tej serii takie drobne nielogiczności, których przecietny widz pozbyłby się z marszu, a reżyser tego niby nie dostrzegł… Nie chciało mu się? Nie lubił tej mangi? Szkoda, ktoś mógłby zapełnić tę pustą niszę po Ghibli, ten serial zmarnował swoją szansę…

Aha, nagle chce jej się pouczać innych? xD
I nagle okazuje się, że jednak czarownice mogą ze spokojem ingerować w różne sprawy, nawet całego kraju? xD
Dobra, zajęło to całe 6 odcinków, ale walić tą serię, nie warto. Nawet dla ładnych obrazków, których z resztą też jest już coraz mniej.

Gryzę się z tym czy już dropnąć czy zobaczyć co odstrzelą twórcy w 5tym odcinku. Po czwartym powiem tak:

To jest jakiś srogi, pozbawiony logiki bullshit. Może gdzieś tam w pierwowzorze jest tło, które tłumaczy i składa do kupy wiele rzeczy, ale opierając się na tym co ukazano w anime to zgrzytam zębami.  kliknij: ukryte  Znów nie mamy wytłumaczenia, dlaczego niby miła i sympatyczna Elaina nie chce pomóc. Wystarczyłoby dodać jakąś prostą regułę, że jako podróżująca wiedźma nie może się mieszać w sprawy innych państw i musi pozostać obserwatorka wydarzeń, która je tylko zapisuje. Nieważne. Lepsze jest to, że nasza mała Elaina jakiekolwiek empatii i moralności. Psychopatyczna księżniczka wymordowała swoje królestwo by zemścić się na ojcu! Wymordowała tysiące niewinnych ludzi, a nasza bohaterka odlatuje sobie po poznaniu prawdy jakby nigdy nic, opatrując wszystko smutnym komentarzem o księżniczce bez poddanych, jakby to był jakiś ckliwy dramat o niespełnionej miłości w stylu Romea i Julii. Druga sprawa, nasza wspaniała księżniczka jest mega potężną wiedźma, która bez problemu pokonuje potwora terroryzującego miasto… + „och ach ojciec go kazał spalić na stosie na moich oczach”. Reasumując, lepiej jest pozwolić na to ojcu by móc uknuć zemstę w postaci przemienienia ojca w potwora i zmuszenia go do wymordowania swoich poddanych zamiast po prostu uwolnić ukochanego, wyjechać z kraju i żyć szczęśliwie? Ewentualnie zabić ojca, przejąc władzę i posadzić kochanka na tronie? Jakim psychopatycznym zwyrolem trzeba być by wybrać takie rozwiązanie? A wystarczyło proste „z powodu rozpaczy po ukochanym, postanowiła za wszelką cenę wywrzeć zemstę, w tym celu rozpoczęła nauki i została potężną wiedźmą”. I wszystko nabiera sensu nie? Wystarczyły 2­‑3 kadry i 2­‑3 zdania.

Kompletnie nie miałem tego w planach, ale na tyle zainteresowały mnie komentarze poniżej, że zdecydowałem się dać szansę i zerknąć. Jestem po obecnie 4 wyemitowanych odcinkach i muszę przyznać, że jestem naprawdę bardzo pozytywnie zaskoczony. Przepiękna, kolorowa, żywa, niezwykle szczegółowa i rzekłbym posiadająca swoją głębie grafika, niecodzienny pod względem detali styl konkretnych kadrów/scen oraz płynna jak na razie animacja. W pewnych momentach miałem nawet wrażenie jakby ta seria była robiona w jakiejś większej rozdzielczości niż inne pozostałe znane mi tytuły, ponieważ chociażby postacie w dalekim planie miały aż za bardzo wyraźnie zaznaczone kontury twarzy i zanimowaną mimikę do głosu. Oczywiście nie znam się na tym za bardzo, więc może to też być wynikiem kompletnie czegoś innego, niemniej, jestem szczerze pod ogromnym wrażeniem strony wizualnej od tego studia i oby taki poziom się utrzymał. Co do historii to nie jestem zaskoczony tematyką, gdyż komentarze poniżej już mnie nastroiły oraz nastawiły na coś tego typu, ale naprawdę były ciekawe, momentami intrygujące, a nawet powodujące chwilę refleksji. Lecz mam zastrzeżenie do czasu trwania poszczególnych opowieści. Każda, od wstępu, przez Sayę, Kwiaty, Szczęście i Księżniczkę spokojnie miały większy potencjał niż tylko to co nam zaprezentowano, a już na pewno Kwiaty, które trwały ewidentnie za krótko co mnie trochę zirytowało. Natomiast jeśli chodzi o protagonistkę czyli Elainę, to na razie nie mam większych zastrzeżeń co do jej charakteru czy postępowania. Po prostu twardo stąpająca po ziemi, obojętna i cwaniakowata czarownica, które wie czego chce i wie co powinna robić, aby nie spowodować większych problemów sobie i innym. Nawet nie gryzie mnie jej nagła przemiana charakteru, bo wydaje mi się, że ona była taka od początku, ale nie miała szansy tego pokazać widzom. Niestety zgrzyt jeden się pojawił, a mam tutaj na myśli jej bycie niekonsekwentną w swoich poczynaniach. Na początku myślałem, że ona działa na takiej zasadzie iż w stosunku do siebie i swoich problemów jest emocjonalna, ale już do osób trzecich niekoniecznie, a już w trakcie podróży zechce, albo przynajmniej będzie powód żeby pomóc tylko jeśli ktoś o to poprosi. Dlatego też w historii z Szczęściem była obojętna na to co zastała w domu sołtysa, a w historii z Kwiatami nie drgnęła gdy ujrzała wchłanianego chłopaka. Niestety to wszystko poszło się sypać w najnowszym odcinku, gdyż już za prośbą Księżniczki pomocy udzielić nie chciała. Oczywiście tylko drobnej w podzięce za gościnę. Wychodzi więc na to, że zrobi tylko to co nie spowoduje jej problemów, ani nie będzie uciążliwe. Taki chętny do uczynków leniwiec z chłodną głową. :D Ogólnie rzecz biorąc bardzo mi się podobały te 4 odcinki i z pewnością będę kontynuował, bo mrok w jaki zdecydował się pójść ten tytuł jest na tyle ciekawy i posiada ogromne pole do popisu, że warto to śledzić. Oby tylko następne historie były przynajmniej nieco dłuższe, a będę niezwykle zadowolony.

…nic się nie zmieniło, to dalej jest podróż przez mrok. Z endingu:

- pozorna dobroć okazuje się tylko słodkim kłamstwem
niech nie zwiedzie mnie ona
pragnę jedynie chronić tych, których kocham -

Ciekawe czy podróż ją zmieni, czy wręcz przeciwnie?

- ...i przejdę ku następnej stronie, która jest jeszcze nietknięta

Całkiem niezły odcinek, choć musimy chyba przywyknąć do bohaterki z zespołem Aspergera. Nie miałbym nic przeciwko, gdyby było tak od 1 odcinka, w końcu to w kinie nic nowego, jest nawet komiks o takim superbohaterze, przy okazji polecam wywiad z twórcą: [link]. To, że nie będzie to tylko miłe i przyjemne w stylu „Podniebnej poczty Kiki”, czy „Flying Witch” było wiadome od 1 odcinka, w końcu po coś ten trening walk jak z Harrego Pottera był, chociaż wolałbym oglądać takie akcje  kliknij: ukryte  również w wykonaniu głównej bohaterki, a nie tylko postaci drugoplanowych :)

Musiałam od razu przyjść poczytać komentarze tutaj, bo sama nie wiem, co o tym myśleć. Jeśli kolejny odcinek będzie wyglądał podobnie, to nie wiem czy będę oglądać dalej, bo te dwie historie wzbudziły we mnie dziwne uczucie. Liczyłam na coś lekkiego, różne przygody, a nagle zrobiło się bardzo nieprzyjemnie. Zrozumiałabym, gdyby Elaina miała tylko rolę obserwatora, który nie ingeruje tak bardzo, ale teraz stała się właśnie taka znieczulona, zimna i po prostu niesympatyczna. Już wolałabym, żeby przedstawiono mniej osobnych historii w tym sezonie, niż żeby robili takie pokręcone zmiany w scenariuszu.

W sumie spodziewałem się banału i ładnych widoczków, a tu przychodzi taki trzeci odcineczek i zaczynasz się zastanawiać, czy to był jednorazowy wyskok, czy jednak faktycznie to anime próbuje przemycić trochę więcej treści. Ale jednak byłem miło zaskoczony, zobaczymy, co dalej będzie.

Nie wiem jak w LNce, ale w mandze  kliknij: ukryte  opowieść o kwiatach zupełnie inaczej się potoczyła i ma kompletnie inny wydźwięk. Nie wiem jak z tą drugą, nie chce mi się czytać, ale czuję tutaj dużą ingerencję… Yyyy… Reżysera? Scenarzysty? Nigdy nie wiem którego o co obwiniać i któremu co przypisać… No ale na etapie adaptacji chyba za dużo pozmieniano.

...nagle z banału stało się intrygująco oglądalne (gdy równocześnie Tonikaku Kawaii też w trzecim popada w zwykłość). Życie jako podróż przez zło zewnętrznego świata dla samego doświadczania? Po co i dlaczego? Madoka odpaliła mrok w podobnym momencie.

Mam wrażenie, że wrzucili odcinek z pominięciem jakichś pośrednich etapów podróży. Bo coś musiało się stać, że młoda idealistka z pierwszego odcinka jest gotowa całkowicie  kliknij: ukryte  ignorować ludzką krzywdę, byle tylko móc szybko w spokoju lecieć dalej (raczej nie była taka od samego początku, bo  kliknij: ukryte  sprawę z uczennicą z odcinka drugiego rozegrała bardzo dyplomatycznie).
Oczywiście w pewnym stopniu jej zachowanie jest zrozumiałe (skoro w tym świecie  kliknij: ukryte  niewolnictwo jest legalne, to próba poprawienia losu tej dziewczyny ściągnęłaby pewnie na nią kłopoty i utrudniła podróż – nie jestem jednak w stanie wymyślić podobnego tłumaczenia dla historii z ludożernymi kwiatami, których wypalenie zajęłoby co najwyżej kilka godzin).
Najbardziej niepokojący jest jednak „morał”, który piętnuje  kliknij: ukryte  ignorancję syna szefa wioski, a nie podejście Elainy.

Co tu się stało…  kliknij: ukryte  Kompletna zmiana charakteru głównej bohaterki, znieczulica i pociąg do dzianych facetów… I handel niewolnikami się pojawił znienacka… Dziwne to wszystko i zupełnie nie pasuje do poprzednich odcinków, aż jestem ciekawy dokąd to wszystko zmierza…

Bardzo podoba mi się charakter głównej bohaterki – jest trochę zarozumiała, ale o dobrym sercu, w dodatku świadoma swoich umiejętności i twardo stąpająca po ziemi. Mały powiew świeżości od słodkich do porzygu i wiecznie pozytywnych MC w tego typu seriach :D Zapowiada się przyjemna seria, do tego śliczna wizualnie!

W końcu!  kliknij: ukryte  Magiczny pojedynek bez durnych kręgów, inkantacji i zbędnego gadania. Magia w stylu bardziej europejskim, setting i ogólny klimat raczej też, choć póki co nic pewnego. Od następnego odcinka zaczyna się podróż, a Elaina zaprezentowała się jako całkiem rozsądna, dającą się polubić postać. Warto też wspomnieć, że grafika wygląda tak imponująco jak się spodziewałem, a może nawet nieco lepiej – przede wszystkim piękne, pełne koloru i życia tła, które też mają swój charakter, a nie są tylko typowymi dekoracjami fantasy. Oby poziom się utrzymał i oglądam dalej

Ale ta seria do PogChampik. Nie spodziewałem się takiej uczty.

W sumie nie miałam tego na liście do obejrzenia, ale jak zobaczyłam, że wyszedł pierwszy odcinek to stwierdziłam że mogę zobaczyć co to i zdecydowanie nie żałuję. Zacznę od tego, że nie spodziewałam się, że to będzie tak ładnie wyglądać XD Zupełnie się na tym nie znam, ale podobały mi się tła i efekty przy rzucaniu zaklęć. Wydaje mi się, że to będzie taka lekka seria, ale nie zanudzająca. Szczerze mówiąc, nie czytałam nawet opisu, ale ten pierwszy odcinek wystarczająco mnie zachęcił.