Tanuki-Anime

Byłam ciekawa tego anime. I szczerze? Zawiodłam się. Niby był jakiś pomysł, ale w praniu wyszło raczej bardzo słabiutko. Postacie beznadziejne, fabuła ssie. Wiem, że próbowano dać tu głębi, ale i tak wyszło bardzo płytko. 2/10

Szczerze powiedziawszy nigdy nie pomyślałem że można zrobić aż tak beznadziejne zakończenie (pod warunkiem że to faktycznie jest zakończenie) jedyne co mogę powiedzieć to że ludzie którzy nie obejrzeli 13 odcinka mają mniej pytań bo ten „film” czy jak go nazwać zamiast zamknąć wątki to dodatkowo dodaje nowe co jak na odcinek ostatni jest takie średnie Mam nadzieje że się mylę i mimio wszystko autorzy zrobią jeszcze coś z tym

Wyglądało to tak, jakby scenarzysta na bieżąco rozwijał fabułę, nie mając pojęcia jak ma się ta historia potoczyć.

MIAŁAM RACJĘ: [link]

Ale tutaj będzie kontynuacja, prawda? PRAWDA?! Nawet za bardzo nie wiem jak mam to skomentować inaczej. Jestem nieco skołowany. Pomijam, że czas antenowy na przypomnienie poprzednich wydarzeń zmarnowany, bo jestem w stanie zrozumieć taki zabieg z powodu małej ilości czasu i ludzi na jego dopracowanie – chociaż tutaj zachodzę w głowę, po co w takim razie w ogóle go robili akurat na ten termin. Nie mogli odczekać dłużej i zrobić nawet więcej niż jeden dodatkowy epizod? Ja mógłbym spokojnie poczekać, nawet lata, aby otrzymać coś w pełni dokończonego, ale tutaj pewnie nie znam wielu czynników, które mają na to ostateczny wpływ i pewnie nijak się mają do moich wymarzonych scenariuszy. Tak czy siak, to nie jest nawet zakończenie. Tak przynajmniej nie wygląda. Z mojej perspektywy jest to zapowiedź ciągu dalszego, tym bardziej, że te 20+ minut, które zaserwowało nam nowe sceny pozostawia jeszcze więcej pytań niż odpowiedzi na poprzednie wydarzenia. Natomiast jeżeli jest to definitywne zakończenie tego projektu i nic więcej nie powstanie, to jest NIESTETY, ponieważ pomysł, stylistyka, klimat, animacja oraz udźwiękowienie wraz z ostem było po prostu świetne, SPEKTAKULARNE ROZCZAROWANIE, gdyż było widać, że ambicje twórców i potencjał samego pomysłu był, ale zabrakło przemyślanego i dobrze rozplanowanego zakończenia pod względem czasu pracy i odpowiedniej ilości oddelegowanych ludzi do niej. Irytacja jest, niewyobrażalny smuteczek również, ale czasu spędzonego z tą serią raczej nie żałuję. Dostarczyła zbyt wielu epickich i emocjonalnych scen. Po prostu, wkładając wszystko do jednego wora, CloverWorks zwyczajnie przeholowało w tym roku i ucierpieli na tym nie tyle co widzowie, co ekipy produkcyjne, bo to one ostatecznie zbierają wszystkie baty, niezasłużenie w większości. Pisałem to już chyba gdzieś w tym roku przy okazji innej produkcji z pod szyldu tego studia, ale jest to nauczka, nauczka na przyszłość, z której i tak zapewne nie wyciągnął za wiele. Takie czasy.

czyli ostatecznie żadne z tego cudowne jajko, tylko wydmuszka :P
szkoda, że „zakończenie” bez żadnego pomysłu. więcej pytań niż odpowiedzi.

Pan Wakabayashi to bardzo utalentowany reżyser i wierzę, że w przyszłości zrobi niejedne co najmniej porządne anime, ale Wonder Egg Priority to niestety zupełna porażka pod względem planowania i produkcji. I chcę wierzyć, że to wina złych ludzi z Aniplexu, którzy zarżnęli w ten czy inny sposób tę serię, ale po specjalu widać też, że w ekipie produkcyjnej nie było zbyt wiele wiary i pomysłu na zamknięcie.
W serii był już jeden recap liczony jako normalny odcinek i w tym specjalu też jest, a można było wykorzystać całe 46 minut czasu antenowego… Po prostu mam wrażenie, że to jest ten smutny przypadek, w którym albo seria pomyślana na dwadzieścia plus odcinków musiała być skrócona albo zwyczajnie nigdy nie było jakiegokolwiek przemyślanego zakończenia. Bo w to, że tak od początku miało być nie da się wierzyć.
Ogólnie po prostu szkoda, bo sama seria miała dobre momenty, bardzo dobrze wyglądała animacyjnie, postacie też były w większości dobrze napisane, a w samej obsadzie były nawet obiecujące debiutantki, ale wszystko się sypnęło.
Czasu spędzonego z tym anime nie żałuję, ale chyba niestety dość szybko zapomnę o tej produkcji, choć wydawało się pewne, że będzie jedną z tych, które pamiętać się będzie długo…

Łoł… Nie byłem zachwycony prowadzeniem fabuły już wcześniej, ale końcówka to jakaś pomyłka.
I co z tego, że animacja jest ładna, jak stylistyka mi nie pasuje do treści. Treść też jest słaba. Może inaczej: historyjki same w sobie mają jakiś sens, ale nie składają się w jakąś spójną całość. Postaci niby są ok, ale umieszczone w tej fabularnej pustce same stają się puste i nieciekawe. No i słabe zakończenie.
Zastanowiłem się nad oceną: 3/10. Mars Red miał dla mnie więcej sensu.
Podsumowując, jak ktoś chce SoL, to są lepsze tytuły. Jak ktoś chce ładne Mahou Shoujo, to jest Meduka i Flip Flappers. Na Jajko szkoda czasu.

Już lepiej by było bez tego zakończenia…

„Na razie wystawiam 5/10 – po czerwcowym odcinku może podniosę do 6/10 (mam nadzieję, że seria mnie nie zmusi do obniżenia oceny…)"

A jednak zmusiła… 4/10.

Mmm… no niestety ten finał mało go przypominał – bardziej wyglądał na zapowiedź kontynuacji, która wątpię, że powstanie. Jedna z kandydatek na serię roku, która pozostawiła po sobie okropny niedosyt i rozczarowanie. Wyglądało to tak, jakby scenarzysta na bieżąco rozwijał fabułę, nie mając pojęcia jak ma się ta historia potoczyć. Tragedia to może nie jest, są gorsze serie, ale koniec końców nie ma zachwytów, jakich się czuło na początku.

Cóż, nie wiem właściwie co napisać. Mam odczucie, że twórcy się poddali. Ich chęci i plany na początku były inne, ale nie zdołali utrzymać rozmachu (nie zawsze ze swojej winy) i po prostu chcieli już zamknąć projekt WEP.  kliknij: ukryte  Odcinek trwa nieco ponad 46 minut, w tym ending i recap, a właściwe zakończenie zaczyna się w 25 minucie. Recap nie jest nawet zły, mam wrażenie, że są tam sceny, których nie było w odcinkach. Jednak trudno to nazwać optymalnym wykorzystaniem czasu. Najważniejsze wątki zostały jakoś tam wyjaśnione, ale tak trochę „na alibi”. Może kilka miesięcy oczekiwania zbudziło zbyt wielkie nadzieje na genialny finał, tymczasem zakończenie jest takie – bez fajerwerków  kliknij: ukryte  (chociaż na przykład okazało się, że Koito­‑chan wcale nie była takim niewiniątkiem). Gdyby to był normalny, dwunasty odcinek uznałbym je za całkiem niezłe, a jest lekki niedosyt. Niestety animacja też momentami siadła a w jednej scenie dziewczyny wyglądały wręcz groteskowo.
 kliknij: ukryte  Z drugiej strony – mam wrażenie, że pewne zwroty akcji mogą sugerować, że autorzy przygotowują kontynuację, choć w innej niż dotychczasowa formie.
W sumie (chyba podobnie jak ludzie zaangażowani w Projekt WEP) cieszę się, że wreszcie udało się serię domknąć – może nie sukcesem ale też nie ponosząc porażki.

Na oficjalnym koncie twitterowym WEP pojawiła się informacja o godzinach emisji ostatniego odcinka. Będzie on trwał godzinę, co być może pozwoli sensownie pozamykać główne wątki.
Plansza z godzinami emisji

Kompletnie nie przeszkadza mi urwanie serii w takim momencie, ponieważ wiemy, że prawdziwy 12 odcinek i jednocześnie zakończenie tytułu ma nastąpić w okolicach czerwca/lipca, ale bardziej martwi mnie fakt zbyt dużej ilości dziur, niedopowiedzeń i niewyjaśnionych kwestii fabularnych, które najbardziej wybrzmiały w 11 odcinku i na które zwyczajnie może braknąć czasu, aby wszystkie należycie potraktować. Jeśli ten specjalny epizod będzie miał tylko standardową ilość minut, to pewnym jest, że coś pozostanie niewyjaśnione, a sam WEP będzie niestety spektakularnym rozczarowaniem, ponieważ w trakcie seansu naprawdę wierzyłem i byłem wręcz przekonany, że to może być idealna mieszanka czegoś nowego, ciekawego, spójnego, zaskakującego pozytywnie, wyróżniającego się na tle pozostałych pozycji oraz świetnie wykonanego. Na tą chwilę niezmienna pozostała tylko ta ostatnia wymieniona przeze mnie kwestia, a reszta do sezonu letniego będzie tkwić w rozkroku. Nie chcę już teraz wyrokować i skreślać serii całkowicie, bo byłoby to po prostu nieuczciwe, dlatego też na spokojnie sobie poczekam do premiery ostatniego odcinka. Oby tylko moje wszystkie obawy się nie ziściły.

Wytłumaczy mi ktoś jak skończył się ten odcinek? Tzn. Ta przyjaciółka dlaczego się zabiła? O co chodziło z tym nauczycielem.. Wgl nie zrozumiałam !!

Przecież ostatni odcinek wyglądał, jakby był odcinkiem 12., ale w serii składającej się z 24. odcinków. Nic nie wyjaśniono. Po prostu urwani i cześć ;/

Odcinek 11 sprawił, że podniosłam ocenę na 7 – lubię takie klimaty.
Ciekawa i oryginalna bajka, do tego ładnie wykonana, ale przed wspomnianym odcinkiem nie do końca mnie porywała.

Ech, okrutne rozczarowanie. Pomysł wyjściowy świetny, dziewczyny sympatyczne i zróżnicowane, można to było fajnie pociągnąć, odnoszę jednak wrażenie, że twórcy nie wiedzieli, jak sensownie rozwinąć wątki i zamiast je kończyć, wymyślali następne (przy  kliknij: ukryte  światach równoległych, które wyszły w ostatnim – z dotychczasowych – odcinku, prawie kwikłam). Formuła 'potwora tygodnia” bardziej zaszkodziła niż pomogła – mogłoby ich być mniej, żeby się skupić na historii głównych bohaterek, wątku nauczyciela i Koito, nie mówiąc o historii Acci i Ura­‑Acci, która wyszła dopiero pod koniec, ni z gruchy, ni z pietruchy (acz jeśli mam oceniać ich odcinek jako oddzielną całość, to zdecydowanie wypadł najlepiej ze wszystkich, w końcu jakieś poważniejsze emocje się pojawiły). Ogólnie, za dużo chciano, za duże ambicje, za dużo zmarnowanego potencjału.

Z plusów oczywiście oprawa audiowizualna, gra aktorek też w porządku. Na razie wystawiam 5/10 – po czerwcowym odcinku może podniosę do 6/10 (mam nadzieję, że seria mnie nie zmusi do obniżenia oceny…).

No i mamy to. Małą katastrofę i zmarnowany potencjał tytułu, który mógłby być jednym z najlepszych anime tego roku. Niestety, koronka, branie na siebie więcej produkcji niż można ogarnąć i rak trawiący przemysł japońskiej animacji dały nam wizualną ucztę o nierównym tempie fabularnym i „ostatnim” odcinku, który nic nie wyjaśnia, nic nie rozwiązuje, wprowadza tylko niezrozumienie i nie ciągnie nawet wątków pokazanych w poprzednim epizodzie i w sumie pasuje jak pięść do oka moim skromnym zdaniem. Cóż mogło być taki pięknie a wyszło jak zwykle. Szkoda tylko, że ludzie się przepracowują by stworzyć coś co ostatecznie i tak nie ma szans na sukces, bo nie może się udać. Pozostaje liczyć, że ten wspomniany poniżej prawowity ostatni odcinek, który powstanie w czerwcu będzie w stanie cokolwiek domknąć, ale specjalnie bym już na to nie liczył.

News z oficjalnego twittera WEP: 26 czerwca zostanie nadany odcinek specjalny – być może będzie to „prawdziwy” odcinek 12. A może dziś zrobią byle jakie zakończenie, a w czerwcu wyjaśnią o co im chodziło… Tak czy inaczej – seria jest ofiarą dziwnej polityki CloverWorks i nie wszystko da się wytłumaczyć koroną.

No dobrze, jestem ciekaw czy ktoś ma równie mieszane uczucia co ja.

Pierwszy odcinek był super, był abstrakcyjny i chaotyczny i gdyby dalej tak to pociągnąć to byłby genialny tytuł. Wyobraźcie sobie utrzymanie to w tonie głównej bohaterki która w ramach traumy zamyka się w sobie, wszystko obserwujemy tylko z jej perspektywy nie będąc pewnym czy rzeczywiście dzieje się coś dziwnego, czy może ona by poradzić sobie z tym co się wydarzyło ucieka w zmyślony świat. Wszystko by się plątało i podsycało oba przypuszczenia by potem trzepnąć jakiś mocny plot twist.

Niestety drugi odcinek rozwiał moje nadzieje i zaczęło się sztampowo, wszystko już wiemy, jak działa świat, jajka i o co walczą dziewczyny. Mamy dodatkowe bohaterki, które robią to samo i zaczyna się epizodyczna rutyna. Dodatkowo są wtrącane sugestie, które dają dziwny vibe ale potem to szybko znika,  kliknij: ukryte  jak choćby to posądzenie odnośnie nauczyciela. Potem sobie oglądam i oglądam z nadzieją, że zamieni się to w Madoke, czekam i czekam, powoli tracę nadzieję, a kiedy w końcu to się dzieje to nie ma tego efektu wow.

 kliknij: ukryte  Ta scena kiedy manekiny się ujawniają, jest taka jakby na siłę, jest sztuczna jak monolog vilana, który musi przedstawić cały swój plan widzowi. Nie ma do niej żadnej podbudówki, nic do niej nie prowadzi, nagle z jednego miejsca akcji robimy przebitkę do drugiego gdzie akurat są dziewczyny i akurat słyszą rozmowę, w której akurat manekiny przyznają się że mają niecny plan, komuś kto doskonale wie że mają niecny plan. Także dla mnie ta rozmowa jest tylko po to by dziewczyny ją usłyszały, nie ma żadnego zaczepienia w wydarzeniach, a w dodatku dziewczyny nic sobie z tego nie robią, jakby przed chwilą nie usłyszały że są zwodzone.

Przede wszystkim jednak „efekt Madoki” pojawia się za późno, fabuła robi się mroczna pod sam koniec kiedy nie ma szansy się rozwinąć i wybrzmieć porządnie. Jeśli to będzie jednosezonówka to dla mnie tytuł jest skreślony bo nie wyobrażam sobie by zamknąć wydarzenia jednym odcinkiem. Jeśli będzie drugi sezon to tempo rozwoju fabuły ma już większy sens, ale nadal uważam że ten niewinny i kolorowy początek trwał zbyt długo w zestawieniu z nagle skondensowanym w 2­‑3 odcinkach „mięskiem”.

Errata po 11 odc:
Nie kumam też wydarzeń z 11 odcinka. Niby co? Pracują sami, w pustym ośrodku pod nadzorem, a w ramach odpoczynku od pracy tworzą sobie w „domowych” warunkach SI? I niby mają nadzór, ale chodzą sobie na konferencje gdzie nikt ich nie pilnuje, a potem jeszcze dom i rodzina? To jakoś tak mi się kupy nie trzyma.

No dobra, to trzeba przyznać, 11 odcinek daje ten „efekt Madoki” i to jest to na co czekałem od początku tego tytułu. Niemniej podtrzymuje to co pisałem wcześniej, jeśli historia zamknie się w 12 odcinku to będzie to za szybkie. Nie wiem co musieliby zrobić by usatysfakcjonować widza, bo po prostu tempo jest niewłaściwe. Jeden odcinek wprowadzenia, 7 odcinków rutyny, 9 odcinek w którym coś zaczyna nie grać, a potem rozwinięcie i zakończenie w 3 odcinkach? Eee… nie, to źle wypada.

Mam wrażenie, że będzie kontynuacja w postaci drugiego sezonu. Jeśli nie to naprawdę nie wiem jak autorom uda się zamknąć tę serię w dwunastym odcinku – nawet jeśli miałyby być jeszcze dwa to też jest mało czasu. Dochodzą nowe postaci i wątki, sprawy się raczej komplikują niż wyjaśniają.
 kliknij: ukryte  Seria idzie trochę w klimat Serial Experiments Lain – tak moim zdaniem.

Ponieważ zmęczyłam się kemono jihen, które na początku mi się podobało, a teraz nagle przestało i rozważam powrót do oglądania tej serii…
Powiedzcie mi proszę czy fabuła idzie w tę stronę, że:
 kliknij: ukryte  Główna bohaterka podkochiwała się w panu nauczycielu (oraz, być może miała jakieś wrażenie wzajemności) a, koniec końców, będąc zazdrosną o względy jakie otrzymuje jej przyjaciółka, przyczyniła się do eskalacji znęcania się nad tamtą i teraz ma poczucie winy?
Czy może poczuła się „zwyczajnie” zdradzona przez przyjaciółkę, więc przyczyniła się do eskalacji znęcania się nad nią i teraz ma poczucie winy?
Irytowała mnie ta mała i nie mogłam na nią patrzeć, uważając ją za fałszywą zołzę, więc powiedzcie mi czy się mylę, czy nie.

Muszę szczerze przyznać, że tego się nie spodziewałem bo poszli
w naprawdę  kliknij: ukryte  ciężkie i trudne tematy. Przedstawione to również zostało narracyjnie bardzo dobrze. To co jest w tle tego wszystkiego i budowie świata również wyłania się wyjątkowo ponuro. Doskonały odcinek zaskakującego anime. Niech to tylko utrzyma poziom do końca za co trzymam kciuki. Świetny tytuł. Nie spodziewałem się, że będzie aż tak dobre.

Zrobiło się mrocznie bardzo szybko.

Problem  kliknij: ukryte  trans­‑dziewczyny nie był niczym lekko­‑strawnym, powagą uderzył wręcz w twarz. Nie wiem natomiast, czy to prawidłowe podejście do ogólnej problematyki w tym temacie.

Momoe jakoś specjalnie nie darzę sympatią ale  kliknij: ukryte  to co się z nią porobiło, to jakiś Koszmar z ulicy wiązów(:D).

Jak można było przewidzieć bohaterką odcinka była Aonuma Neiru.
Zaprosiła pozostałe dziewczyny do siebie. Natomiast to, co się tam wydarzyło, historia Neiru, plus dodatkowe „smaczki” jak scenka, w której występują Akka i Ura­‑Akka – totalne zaskoczenie. Muszę ten odcinek obejrzeć jeszcze raz i to w zwolnionym tempie chyba ;)  kliknij: ukryte  Czasem w komentarzach pojawiało się porównanie WEP do Papriki – ten odcinek daje podstawę do takich porównań.
Zastanawiam się, czy czasem recap nie był planowany od samego początku. Po dość ciężkim odcinku o Rice dali czas, żeby się wyciszyć i jadą z następnym ciężkim tematem.

Jest prawdopodobne, że jako odc. 8 CloverWorks wypuści odc. 7.5. Trudno powiedzieć co bedzie dalej – seria była przewidziana na 12 odcinków – będzie 11+recap? Czy 13 w tym recap?
Szkoda, bo WEP zapowiadał się na serię sezonu, a teraz nie wiadomo w jakiej jakości i ile z pierwotnego scenariusza studio zdoła zrealizować.

To już po połowie serii a jest chyba jeszcze lepiej a sam odcinek mocny. Jest pięknie pod względem graficznym, bardzo dobra kreacja postaci, ciekawie prowadzona fabuła tajemniczo i chce się poznać tą historię dalej.

Ależ ten odcinek był genialny. Zakochałem się w tej serii. Obiecująca, tajemnicza i zarazem niepokojąca. Nawet jeśli na tym etapie są pewne dziury w kwestii wyjaśnień min. poziomu mocy poszczególnych charakterów, to i tak ogląda się to znakomicie dzięki bardzo dobrej reżyserii oraz kompozycji.

Widziałem jakiś czas temu trailer ale zapamiętałem tylko, że wygląda to bardzo ładnie. SKojarzyło mi się z Koe no Katachi jeśli chodzi o grafikę. Potem nie wiedziałem nawet, że to wyszło i przypadkowo trafiłem na ten tytuł. No wow… zdecydowanie jestem zaskoczony. Odpuściłem z premedytacją wszelkie kontynuacje póki co i wybrałem coś nowego. Przykro, że trafiło w tak mocny sezon bo szkoda jakby przeszło niezauważenie ale póki co jest świetnie.

Ależ to genialnie wygląda! Dawno tak ładnej animacji nie widziałem, a wygląda na to, że ekipa jest konkretna i spadków w jakości raczej nie będzie. Zdecydowanie czarny koń sezonu. Grubo ciosane metafory, psychodeliczny, senny klimat, poważna tematyka, bardzo celne i emocjonalne budowanie charakterów bohaterek. Oby tak dalej

Czytam przedmówców. Bez przesady.
Satoshi Kon robił bardziej inteligentne anime. Niby to też jest clusterfuck jak w Paranoia Agent, ale to typowe mahou shoujou 4­‑tej generacji, czyli cierpiące magiczne dziewczynki. Nie ma tu niczego niezwykłego w tej konwencji.

Gdzie mam problem: projekty postaci. Ładne. Za ładne i moim zdaniem za mało abstrakcyjne. Mam tu na myśli inspiracje tym co prezentuje KyoAni. Takie projekty o ile nadają się wszystkich tych anime o „niczym konkretnym”, ale niekoniecznie do survival horroru z elementami akcji. Wszystko co robi cute girl jest przecukrzone i psuje immersję z bardziej negatywnymi uczuciami jak strach czy złość. Takie postaci też średnio nadają się do scen akcji. Moim zdaniem magical girl mordująca potwora nie powinna być tylko cute ale i over the top jak Kenshiro z HnK. Tego drugiego brakuje.

O ile graficznie jest bardzo dobrze, to tu nie znaczy to, że przekłada się odpowiednią scenerię dla takiej serii. Moim zdaniem brakuje tu trochę abstrakcji.

Czy to przeszkadza? Póki co jest ok. Nie rewelacyjnie, ale solidnie. Raczej jest to jedno z lepszych anime sezonu.

Tak jak zauważył przedmówca, ale bardziej: to nie trąci Satoshi Konem ale to wprost prowadzi otwarty dialog z Mōsō Dairinin. Pierwsza scena gdy Ai  kliknij: ukryte  podnosi na ulicy martwego świetlika to nawiązanie do jednej z ostatnich scen Paranoi, gdy Tsukiko  kliknij: ukryte  podnosiła prawdziwego martwego Maromi. Zaczyna się tam, gdzie tamto się skończyło. Wręcz krzyczą w materiałach promocyjnych, by to zauważyć:

[link]

w porównaniu do:

[link]

(lub to samo w ruchomym obrazku:)

[link]


Ale czy zastąpienie Shounen­‑Bata  kliknij: ukryte  Shoujo­‑Batto (i doprawienie Madoką) wystarczy? Mam mieszane uczucia. Mōsō Dairinin (czy Madoka, czy jeszcze parę innych rzeczy) to arcydzieła z głębokim przekazem, użycie ich obrazów jest super i jak najbardziej na miejscu ale to również jak rzucenie wyzwania i deklaracja, ze pójdzie się dalej. Od strony technicznej jest świetnie, ale sorry, na tym levelu strona techniczna nie ma żadnego znaczenia (no prawie). Czy potrafią tak opowiadać ???

(...choćby za samą próbę mają dużego plusa, ale pierwszy odcinek mnie nie przekonał. Oby nie skończyło się to wygrzewaniem w ciepełku cudzej sławy, niezłym ponadprzeciętnym anime, ale no właśnie ...tylko niezłym 😞)

Niezły fever dream, nie spodziewałam się :D Klimatem trochę trąci Satoshi Konem, a też może i Studiem Ghibli? Takie łączenie snu i jawy, świata fantastycznego z realnym… Dobrze zrobiłam, że unikałam trailerów, bo teraz jestem super zainteresowana i zaintrygowana, do czego to wszystko zmierza. No i ta oprawa wizualna, co za piękno kolorów i animacji postaci… Zapowiada się faworyt sezonu (jeśli oczywiście będzie trzymał podobny poziom do końca)!