Tanuki-Anime

Może w krótszej formie byłoby lepiej. Aggressive Retsuko dużo lepsze, bo mimo dużo odcinków po 15 minut porusza więcej „problemów dorosłości” w jednym w sezonie.

Minusy:
- Chwilami monotematyczne:  kliknij: ukryte  scenki z dzieciakami „wstaw dowolny negatywny cytat w odpowiedzi na naiwne pytanie dziecka” czy Uramichi gnębiący Usahare.
- Zmarnowany potencjał by pokazać prawdziwe relacje międzypracownicze „po pracy”.  kliknij: ukryte  Gdzie prawdziwe integracyjne wyjazdy, gdzie plotkowanie, gdzie zgodne narzekanie na szefa?
- Wszystko raczej z perspektywy ludzi, którzy  kliknij: ukryte  nie lubią swojej pracy, ale ją dobrze wykonują. Co z lizusami? Co z ludźmi, którzy lubią swoją pracę jaka by ona nie była? Co z ludźmi którzy się opieprzają/kombinują by nie pracować za dużo? Co z ludźmi mega ambitnymi którzy zmieniają pracę kiedy tylko się da i całe życie się szkolą?
- Wyszła komedia dla dorosłych, nie poruszająca za bardzo problemów dorosłych. Najgorsze były  kliknij: ukryte  2 ostatnie odcinki. Fragment podsłuchanej rozmowy, domysły o co chodziło w rozmowie zamiast spytać i do tego flashbacki ze studiów czy tam liceum… Tragedia.
- Wybrano bardzo specyficzną braże w której pracują bohaterowie.  kliknij: ukryte  Artystyczna i skierowana do dzieci. Czyli w sumie normą są dziwne wymagania reżyserów, dziwne pomysły na nowe programy, oglądalność decydująca o wszystkim itd. Taka praca.

Plusy:
+ Oryginalna tematyka.
+ Odkurzyłem dawno zapomniane ściskacze.

Plusów trochę brakuje, nawet jak na tak skromną ocenę, ale niektóre żarty/gagi są naprawdę niezłe. Ale tylko pierwsze 2­‑3 razy. Potem mnie nudziły.

Przecież to jest genialne! Czemu o tym anime wcześniej nie słyszałam? Gdy człowiek ma 20+, nie ma opcji, by się nie tyle pośmiać, co zrozumieć bohaterów!
Biorę się za oglądanie!

Nie wiem czemu inaczej sobie tę serię wyobrażałam. Dla mnie bomba, od pierwszej minuty. Dlatego obejrzeć muszę po jednym odcinku, żeby nie dostać zakwasów mięśni twarzy od śmiechu xd

Pierwszy odcinek nie zrobił na mnie dobrego wrażenia. Jednak czym dalej tym lepiej. Tomikazu Sugita miał bardzo dobrą rolę, a jego role zawsze poprawiają mi humor. Co prawda jest to dość trudna tematycznie seria, ale jak się już człowiek przyzwyczai, to daje dużo zabawy. Ja daję taką mocną 7­‑kę.

Kto na tym świecie już trochę pożył, ten się w cyrku nie śmieje. To według mnie najlepsze podsumowanie tego anime.

Mamy tutaj pełno cynicznego humoru, więc zdecydowanie nie jest to seria dla każdego. Miała swoje lepsze i gorsze momenty, ale ogólnie mnie się podobało. Uramichi mój faworyt, bez dwóch zdań – nie da się ukryć, że mimo swojej depresji chłopak lubi te dzieciaki i naprawdę czerpie przyjemność z tej pracy. Co nie zmienia faktu, że – jak w życiu – ma w niej lepsze i gorsze dni. Jeśli lubicie cyniczny, czarny humor (coś w stylu „śmiech przez łzy”), to warto dać szansę.

Jak dla mnie, w kategorii okruchy/satyra najlepsze anime ostatnich kilku lat – 10/10. Głównie dla widzów po 30­‑tce :)

Genialne, jak dla mnie najlepsze anime sezonu, wstępnie oceniam na 10 :) Po przebudzeniu witam dzień jak Uramichi, tylko bardziej dosadnie :)

Jak na razie najlepsze anime dla dorosłych od czasu Nami yo Kiite Kure. Piosenka o kocie genialna i ta w tle w izakaya też :) Zgadzam się, że seria jest błędnie otagowana, zamiast komedia powinno być satyra/parodia.

Generalnie nie nazwałbym tej serii komedią, raczej coś z gatunku filmów psychologicznych. Jednak odcinek 5 to taka satyra, że nie mogłem przestać się śmiać :D

To nie jest anime dla kogoś, kto szuka komedii. Jest to przede wszystkim opowieść o tym jak bardzo prawdziwe dorosłe życie może się rozminąć z oczekiwaniami. Pozornie zabawne sytuacje czy uśmiechy niech nikogo nie zwiodą. Jeśli ktoś szuka błyskotliwych gagów – zawiedzie się.
Uramichi Oniisan najbardziej kojarzy mi się z NHK ni youkoso – też niby zabawne a tak naprawdę smutna opowieść o trudnej sztuce radzenia sobie w życiu.

Drugi odcinek zabawniejszy niż pierwszy, choć humor raczej gorzki. Uwaga: jeszcze więcej „pindolkowych” żartów niż w pierwszym odcinku :P
Easter Egg (chyba?): kliknij: ukryte  na okładce gazetki JUMP jest ktoś, kto wygląda jak Itadori z Jujutsu Kaisen.

Uramichi jest opisany jako komedia, ale nie uśmiałem się za bardzo podczas pierwszego odcinka. Być może żeby dobrze poczuć humor trzeba znać kulturę i język.
Mnie rozbawił tak naprawdę tylko jeden dowcip (bardzo głupi zresztą). Mam wrażenie, że ta seria będzie dużym wyzwaniem dla tłumaczy.