Tanuki-Anime

Aż mi się nóż w kieszeni otworzył, gdy muzykę Hirasawy recenzent nazwał „plumkaniem i siorbaniem”.... Trochę szacunku dla Majestatu! X­‑D
Film natomiast oceniam bardzo dobrze, widziałam pozostałe produkcje Kona, Łącznie z Tokio Godfathers. (gdzie nieco przełamany jest ten senno­‑psychodeliczny klimat; film TG jest bardzo dobry i nie zgadzam sie z zamieszczoną na stronie recenzją, lecz nie mam siły na polemikę X­‑D )
Stwierdzenie, że ta sama wciąż tematyka może nudzić – z jednej strony się z nią zgadzam, z drugiej nie.
powiedzieć, że schemat Kona nudzi to trochę tak, jakby powiedzieć „znudziły mi się sny” – a przecież za każdym razem są one inne, w „schemat śnienia” upchnięte są miliardy możliwości, tak samo jest wg mnie z filmami Kona.
Chaos w ramkach. Bardzo fajna rzecz, dobrze wygląda na ścianie…. *znika zgnieciona przez wielką szarą stopę spadającą z nieba*

Nie zgadzam się z recenzentem ;P Wybrałam się na jeden z warszawskich pokazów tego filmu i muszę przyznać że wyszłam z seansu rozczarowana. Wdg mnie film był chaotyczny i zabrakło mu tego specyficznego klimatu z wcześniejszych produkcji Kona. Zdecydowanie bardziej podobały mi się Perfect Blue i Millenium Actress i nie tylko ze względu na wtórność Papriki. W PB zachwycajaca była gęsta atmosfera filmu i ciągłe napięcie, w MA natomiast bardzo ciekawie (i zdaje się że nowatorsko) zostało przedstawione życie pewnej aktorki – poprzez sceny z jej własnych filmów. Mimo że w Paprice na ekranie dzieje się dużo to jednak nie tak emocjonalnie jak w poprzednich filmach Kona i to jest jej podstawowa wada.