Tanuki-Anime

Bardzo dziękuję za wyjaśnienie tytułu – sam się głowiłem o co tu chodzi. Faktycznie Skip (lub Skipper – jako fanowi „Pingwinów z Madagaskaru” coś mi powinno zaświatać wcześniej :D ) jako przywódca grupy i Loafer jako jego „podkomendni”, co tu można tłumaczyć na kilku płaszczyznach :)

Dzięki wielkie i czekam na następne teksty :)

Jakoś tak ciężko mi jednoznacznie ocenić to anime – z jednej strony cieszy radosna atmosfera, polubiłem główną bohaterkę (choć przyznaję, rozumiem powody dlaczego wiele osób za nią nie przepada) i w sumie fajnie, że wszyscy koniec końców starają się sobie uchylić nieba. Z drugiej strony, im dłużej się nad tym zastanawiam, tym bardziej do mnie dociera, że to trochę problemy pierwszego świata (nawet jeśli wyolbrzymione przez nastoletnią perspektywę, więc dla bohaterów mogą być ważne) i miejscami mocno to naiwne.

 kliknij: ukryte  Przyznaję też, że wybór „Dźwięków muzyki” w lekkiej japońskiej animacji trochę mi zgrzyta, zważywszy na to, że filmowa wersja tego musicalu ładnie rozstawiła po kątach na co dzień sprawną austriacko­‑niemiecką postwojenną propagandę, a dobrze wiemy, kto w czasie II WŚ był ich sojusznikiem. Nie wiem, może tylko ja dostrzegam w tym coś dziwnego.

Dam chyba 7/10, bo mam też świadomość, że surowa ocena może wynikać ze zwyczajnie zbyt mocnej konkurencji w tym sezonie. Być może traktowałbym to anime pobłażliwiej, gdyby trafiło do emisji w sezonie ogórkowym. I chyba nawet dałbym się skusić na drugi sezon.

Pierwszy odcinek zachęcił mnie do dalszego oglądania i jakoś przebrnęłam do końca, ale w sumie nie wiem po co…
Więcej bujałam sobie w obłokach w trakcie seansu, bo jakoś nie potrafiłam w żaden sposób wczuć się w tę historię. Pewnie wynika to z faktu, że odrzuciła mnie główna bohaterka. Jeżeli ktoś ją polubi i nie będą mu przeszkadzać jej naiwność, nadmierny entuzjazm i nadprzyrodzone zdolności do naprawiania ludzi, prawdopodobnie oglądać się będzie nieźle.
Ja przekonana jestem, że o tym anime zapomnę bardzo szybko, bo nie było tu absolutnie nic, co potrafiłabym teraz wymienić jako jakąś znaczącą zaletę.

To ma być pogodna i lekka opowieść o dzieciakach z liceum przeżywających swoje licealne życie. Pogoda odhaczona, lekkość odhaczona… ale jakoś to do mnie nie trafia.
Usiadłam do oglądania pierwszego odcinka i tak mnie wciągnęło, że wyszłam dwa razy w trakcie. Zrobiłam sobie herbatkę, po obiedzie pozmywałam… Nie, żebym jakoś dużo przegapiła.
Już się jakaś drama kroi na drugim planie, ale mdłe to jakieś takie.

Ale perełka się trafiła. Czasami takie osoby jak Mitsumi są potrzebne w grupie i szczerze zazdroszczę jej, bo nawet się specjalnie nie stara, a zbliża do siebie ludzi i sami ludzie wokół niej się do siebie powoli zbliżają. Wspaniała i nie do podrobienia lub wyuczenia cecha. To po prostu się ma, albo nie. Nieświadomie bawić, intrygować i przyciągać innych swym zachowaniem.

Zdecydowanie uroczy pierwszy odcinek! Z anime o licealistach już dawno temu wyrosłam, ale lubię lekkie komedie, a ta opowiastka właśnie na coś ciepłego i przyjemnego wygląda! Na pierwszy rzut oka główna bohaterka będzie do lubienia. Główny protagonista również. Podoba mi się, że współcześnie nie mamy prostej „strzały kupidyna” i 25 odcinków do wiadomego zakończenia. Jestem ciekawa i na pewno obejrzę następny odcinek!

Początek roku i od razu wszystko idzie źle. Jednakże Mitsumi to dziewczyna, która dąży do perfekcji, więc tak łatwo się nie podda.
Ogólnie początek fajny, a w zasadzie nawet lepszy niż się spodziewałem. Główne postacie wypadają interesująco, więc mam nadzieję, że będzie z tego co najmniej solidna obyczajówka.