x
Tanuki.pl korzysta z plików cookie w celach prowadzenia
reklamy, statystyk i dla dostosowania wortalu do
indywidualnych potrzeb użytkowników, mogą też z nich korzystać współpracujący z nami reklamodawcy.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Szczegóły dotyczące stosowania przez wortal Tanuki.pl
plików cookie znajdziesz w polityce prywatności.
Miałem nadzieję, że pójdzie to w stronę współczesnego cgdct, ale niestety temat budowania rakiet rozczarowuje. W zasadzie jest to anime o uroczych licealistkach, wyglądających jak z podstawówki, a będących umysłowo na poziomie przedszkola i ich wzajemnych relacjach. Całość doprawiona ogromną ilością słodyczy…
Doskonałe anime do obejrzenia z dziećmi albo młodszym rodzeństwem :)
.
9.12.2023 14:05
Zgadzam się. Słodziutkie, nieszkodliwe, ale miałoby to dużo więcej sensu, gdyby postacie były w podstawówce. Nie ma wiele wiedzy o wybranym temacie (choć, o ironio, denerwuje mnie to mniej niż w Koisuru Asteroid – właśnie dlatego że postacie w Hoshikuzu Telepath są tak infantylne, że szybko pożegnałam się z nadzieją na realizm i większą dawkę wiedzy niż maltretowanie przez kilka odcinków rakiet na parę wodną), wszystko odrealnione. Jeśli oglądać, to zdecydowanie z dziećmi albo z nastawieniem, że ogląda się bajkę dla dzieci (zresztą plansza na końcu odcinków, cała otoczka czy lekcje o przyjaźni kreują spójne wrażenie, że toto jest dla młodej widowni) – z takim nastawieniem będzie przyjemny seans, z innym zgrzytanie zębów.
W sumie to dosyć ciekawe, biorąc pod uwagę, że manga wychodzi w Manga Time Kirara, czyli bądź co bądź seinenowym magazynie i tego typu tytuły zazwyczaj są wyraźnie skierowane do starszego widza…
No i twórcy adaptacji widocznie też nie mieli zamiaru robić z tego serialu dla dzieci, bo inaczej by wtedy wyglądał marketing i godzina emisji.
.
9.12.2023 18:18
A to tym bardziej ciekawe, dlaczego na końcu jest zawsze plansza o zachowaniu bezpieczeństwa przy budowaniu rakiety, co mnie kojarzy się z „rób to pod nadzorem rodzica” xD. Niby nie dziwi mnie ten seinen, bo wiem, kto na ogół jest głównym targetem CGDCT, ale w sumie wszystko w tej serii ma taki dziecięcy vibe.
Wygląda to jakby chcieli wypośrodkować i objąć na raz dwie grupy docelowe. CGDCT przez ostatnie parę lat wyraźnie ewoluuje i obecnie raczej zestawia się słodkie dziewczynki z robieniem rzeczy kompletnie niesłodkich jak majsterkowanie, biwakowanie, łowienie ryb itp. z silnym naciskiem na fachowość i jakiś jednak wątek edukacyjny. W zasadzie jest to nurt, który powinien już otrzymać własną nazwę i klasyfikację. Trudno to już łączyć z klasycznym CGDCT, któremu bliżej do okruszków. Przy Hoshikuzu Telepath jakby chciano zrobić coś dla każdego, co chyba nie jest najlepszym pomysłem, bo te dwa nurty mają już często zupełnie inną widownię :)
Główna bohaterka to typ aspołeczny i w dodatku ciągle się nad sobą użala, a fascynację kosmosem i obcymi można by podciągnąć pod syndrom gimnazjalisty… Ponadto większość odcinka wypełniają jej myśli i szczerze powiedziawszy bardziej mnie to irytowało i nudziło niż wzbudzało sympatię.
Wizualnie jest porządnie. Świetny rysunek, kolorystyka, projekty postaci, nawet tła wyglądają całkiem dobrze. Gorzej z animacją, ale jeśli będzie statycznie, a ładnie to mogę to wybaczyć.
I po cichu liczę, że całe to „jestem kosmitką” okaże się być metaforą, dzięki czemu seria zyska trochę głębi, jeśli już chce wnikać w takie tematy jak otwieranie się na innych, niezrozumienie, znajdowanie swojego miejsca w świecie i społeczeństwie. I prawdę powiedziawszy tytułowa telepatia nie musi być wcale tak dosłowna, bo prawdę powiedziawszy wszystko, co Akeuchi wyczytywała z umysłu Umiki to ogólniki, których można się domyśleć.
Doskonałe anime do obejrzenia z dziećmi albo młodszym rodzeństwem :)
No i twórcy adaptacji widocznie też nie mieli zamiaru robić z tego serialu dla dzieci, bo inaczej by wtedy wyglądał marketing i godzina emisji.
1
Wizualnie jest porządnie. Świetny rysunek, kolorystyka, projekty postaci, nawet tła wyglądają całkiem dobrze. Gorzej z animacją, ale jeśli będzie statycznie, a ładnie to mogę to wybaczyć.
I po cichu liczę, że całe to „jestem kosmitką” okaże się być metaforą, dzięki czemu seria zyska trochę głębi, jeśli już chce wnikać w takie tematy jak otwieranie się na innych, niezrozumienie, znajdowanie swojego miejsca w świecie i społeczeństwie. I prawdę powiedziawszy tytułowa telepatia nie musi być wcale tak dosłowna, bo prawdę powiedziawszy wszystko, co Akeuchi wyczytywała z umysłu Umiki to ogólniki, których można się domyśleć.