Tanuki-Anime

[...] „dziewczyny tak żałośnie takie, że kurwiąc się, na chleb nie macie” jak śpiewał to Kurt Weill [...]

Powinno być chyba „żałośnie tanie”.
I śpiewał chyba raczej Kazik Staszewski. Z tego co się orientuję, Kurt Weill był kompozytorem muzyki do oryginalnych tekstów Bertolta Brechta.

Podzielam ocenę recenzji, absolutnie przepiękne i dojrzałe anime z dawkami subtelnego humoru :) I w sumie dużo więcej nie jestem w stanie napisać, Maomao jest po prostu dobrze rozpisaną postacią i owszem, możemy pewne absurdalne rzeczy uznać za mocno naciągane na potrzeby fabuły, jednak w tym wypadku nie zmienia to mojego odbioru. Uważam, że trzeba to zobaczyć – jak nie siądzie trudno, ale absolutnie na to zasługuje, żeby chociaż spróbować.

Smutne jest to że Friren jest absurdalnie gloryfikowane a o tej produkcji się nie mówi…

Doprawdy doskonała rozrywka! Dawno już nie oglądałam raz w tygodniu jednego odcinka i już nie mogłam się doczekać następnego. Ta seria ma w sobie coś urzekającego. Coś, czego na początku dobrze nie widać, ale potem się rozkręca i widać wyjątkowe relacje między bohaterami i dalsze tło. Polecam!

Co ważne – drugi sezon potwierdzony <3

Szkoda. Wielka szkoda, że ta bajka wyszła w tym samym czasie co Frieren. Gdyby tylko wyszło sezon później, z palcem w nosie Maomao zdobyłaby tytuł anime sezonu.
Cóż można o tym powiedzieć. Czarny koń sezonu zdecydowanie. O Frieren wiedziałem, ze będzie wspaniałe, natomiast co do tego tytułu nie miałem żadnych oczekiwań, a tu proszę. Jedna z lepszych bajek ostatnich lat.
Serdecznie polecam każdemu, bo po prostu warto.

I hej! Drugi sezon jest w produkcji! Cieszmy się i radujmy się!

To jest fantastycznie dobre, taki szerlok holms po chisku który mówi po japońsku.

9.9/10 (-0.1 za to że zaraz się skończy)

Heh, jak nie lubię melodramatów, tak ten odcinek zielarki baaardzo mi się spodobał. Znam mange, jednak to wersja animowana wywarła na mnie wręcz piorunujące wrażenie. I jakie to poetycko­‑przekombinowane (na chińską modłę), zamiast powiedzieć cokolwiek wprost – zwiędła niebieska róża.

Jestem na 18 odcinku i jest całkiem fajnie.

Spodziewałem się trochę innego klimatu, bardziej poważnego, bardziej naturalistycznego, bo to co mamy, to taka seria przygodowa o rozwiązywaniu zagadek, z dużą dawką lekkiego dramatu obyczajowego. Choć muszę przyznać, że niektóre sceny potrafią wywołać sporę napięcie/negatywne emocje. To na plus.

Seria kojarzy mi się z kilkoma tytułami, ale najbliżej jej chyba będzie do Akatsuki no Yona. Przez „dziewczęcość” Co przez to rozumiem? Że wszystko jest takie delikatne, bezpieczne, miłe, ładne, a ludzie też ładni, mili, niegroźni, delikatni. Wiem, jak to brzmi, ale nie potrafię tego lepiej określić. Taka słodycz, wchodząca w mdłości. Na szczęście Aptekarka jest tylko słodka.

A co do tej słodyczy…, serial może wywoływać pewien dyskomfort. No bo mamy to co napisałem wyżej, czyli te całe słodkości itp., a jednocześnie cała fabuła dzieje się wokół burdeli, porwań, handlu żywym towarem, prostytucji, dzielnic biedy, zabójstw itd.
I z jednej strony mamy wesołe przygody wesołej aptekarki, a w tle, schowane pośród tych bajkowych przygód, jedne z gorszych ludzkich zachowań.

Czepne się tylko jeszcze polskiego tytułu. Zielarka faktycznie brzmi lepiej, ale mocno ujmuje to głównej bohaterce, aptekarka byłaby bardziej zgodna ze stanem faktycznym.

Muszę przyznać, że kiedy oglądałam początkowe odcinki, sądziłam, że to zbiór luźnych pseudo­‑detektywistycznych opowieści. Po 20. odcinku widać, że wszystko jest tu ładnie ze sobą splecione, co naprawdę zaskakuje! Widać, że ktoś miał pomysł na tę opowieść i z chęcią z tego korzystał! Podoba mi się!
Ech… i jednocześnie jest mi przykro, że zostały mi tylko 4 odcinki :(

Nie wiem jak dla innych, ale dla mnie adaptacja mangi sięga wysoko, zdecydowanie podbija klimat, no i ogólnie odbiór tych scen…  kliknij: ukryte  emocjonalnie wg mnie było świetne, wszystkie sceny dały radę wybrzmieć. Tego brakuje mi czasami w mandze, która bywa lekko przegadana jak dla mnie, natomiast tu jest przekazują mi większy ładunek emocji, nie przesadzony jednak w typowy dla anime sposób.

Za ten odcinek twórcy adaptacji mają u mnie wielkiego, wielkiego plusa.

Nie dość że się skusiłam, to odcinek za odcinkiem seria mnie tak wciągnęła że teraz czytam mangę. To jest coś zupełnie innego niż się spodziewałam. Seria łączy kilka gatunków i robi to według mnie dobrze. Jest jak potrawa w której odnajdujemy kolejne smaki.
Do tego bardzo przyjemna oprawa graficzna.
A Zielarka już jest w mojej topce żeńskich postaci z anime za swoją niebanalność.

Zwykle nie głosuję w połowie serialu, ale znając zdarzenia z mangi nie wiem co by się tu mogło popsuć, żebym miała żałować oddanego głosu.

Z czystym sumieniem polecam. Warto dać szansę nawet jeżeli nie od startu nas przyciągnie.

Nawet pomimo  kliknij: ukryte  tych nieruchomych plansz i retrospekcji z odc 12 to ogląda mi się Kusuriya no Hitorigoto z każdym odcinkiem coraz lepiej. Wkręciłam się w to anime zupełnie.

Wreszcie! Wreszcie te wszystkie pojedyncze wątki zaczynają tworzyć spójną całość, a i ja mogę wejść lepiej w świat bohaterów! Bardzo podoba mi się kreacja głównych bohaterów – są przekomiczni, a przy tym nieprzerysowani. Oby tak dalej!

Kurczę, trochę mi z tym źle, że w tym sezonie nie znalazłem ani jednej serii, której nie traktowałbym z mniejszymi lub większymi zastrzeżeniami. Miałem cichą nadzieję, że może dołączę tu do chóru zachwyconych forumowiczów, ale nie…

Może kwestia jest taka, że są tu złe tagi? Całość podpisano jako „okruchy życia” i „zagadki…”, ale jakoś tego nie czuję.

 kliknij: ukryte  Porwanie i sprzedaż dziewczyny do pałacu jest deus ex machiną, by wprowadzić kogoś z zewnątrz do cesarskiej socjety, a jej zachowanie wobec tego epizodu jest bardziej komediowe niż dramatyczne. To, że wszyscy tam żyją w lukrowanej bańce jeszcze mogę kupić, bo kojarzy mi się z Francją Ludwika XV czy innym dworskim, oderwanym od problemów odpowiednikiem nowożytnej Europy lub nawet Stanów (teraz na HBO wychodzi „Pozłacany wiek”, beztroski klimat bogatej socjety podobny).

Natomiast odcinek z czekoladą – kurde, naprawdę nie mogli wymyślić czegoś co na bank było w dynastii Ming? Nie mówiąc o tym, że nawet jak kakao się tam pojawiło, to w Europie potrzebowali lat, żeby wymyślić co zrobić, żeby stworzyć z tego jakiś deser :D Może protagonistka powinna była zostać wielką kucharką? ;)

Sama bohaterka jest szalenie sympatyczna i podoba mi się jej zadziorność, ale jeżeli to ma być na poważnie, to jakoś trudno mi uwierzyć, że wobec swoich przełożonych zwraca się w tak, powiedzmy, nieco pozbawiony ogłady sposób. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że to bohaterka jakiegoś isekaja, która trafiła do innego świata niż osoba z tamtej epoki.

Nie mówię, seria ma zalety – jest bardzo ładna technicznie, pozostali bohaterowie są jednowymiarowi, ale sympatyczni, no i nawet jak protagonistka nie bardzo mi pasuje do tych czasów, to jest ciekawą postacią.

Chyba, że po prostu usiadłem ze złymi oczekiwaniami i to ma być bajkowe, lekkie dworskie romansidło z komediowymi akcentami? Jeśli tak, to będę wdzięczny za informację – przy innym nastawieniu to może być dobry seans :)

Długo zabierałam się za seans, w sumie w ogóle go nie chciałam napoczynać.

Jak to, mieszkańcy Kraju Kwitnących Wiśni tworzą okołohistoryczny serial w chińskich realiach?
To nie może się dobrze skończyć;)

Po pierwszym odcinku jestem bardzo mile zaskoczona. Seans jest lekki, przyjemny, ładnie animowany.

Co prawda mężczyzni (bisze) chińscy nie są tak ładnie ukazani jak w chińskich produkcjach, ale co tam. Z przyjemnością popatrzę dalej na serial :))

Aptekarka rzeczywiście jest czarnym koniem tego sezonu. Sam podchodziłem do produkcji sceptycznie zważywszy na „seting” który jest niemal idealny dla przesadzonego fanservisu(seria dzieje się w imperialnym haremie i jego dotyczy) okazał się być niemal całkowicie pozbawiony tych elementów.

Postać główna niesie bezkompromisowo całą produkcje a aktorka głosowa powinna dostać solidne wyróżnienie za swój „performance”. Lekko zachrypnięty głos niesamowicie dobrze komponuje się z piegowatym ideałem Chińskiego piękna(dla tych którzy nie wiedzą jadeitowe włosy + opalowe oczy to swoistego rodzaju ideał wyimaginowanego Chińskiego piękna).

A pierdyknę jeszcze jeden komentarz, żeby anime chociaż na chwilę trafiło w listę ostatnio komentowanych, bo naprawdę warto obejrzeć ten serial. Może ktoś to zauważy i skusi się na seans (szczególnie, że seria nie dostała swoich wpisów na blogu :( ).
Będę szczery – to anime nie powala tempem, ale zdecydowanie nadrabia postaciami, muzyką, grafiką i budowaniem historii.
Chociaż z drugiej strony, to szczerze? Ludziom niecierpliwym, wbrew zdrowemu rozsądkowi, polecam poczekać z seansem do końca emisji. Nie każdemu podejdzie tak wolny rozwój historii. Tak, rozwój –  kliknij: ukryte  wydarzenia bowiem, pomimo tego, że wydają się być luźno powiązanymi historyjkami, tworzą spójną całość.
I na miły bóg – nie czytajcie nowelki/mangi przed końcem ekranizacji, bo kompletnie zepsujecie sobie seans… Nie popełniajcie mojego błędu.

Muszę przyznać, że ta historia ma coś w sobie. Może i nie rozwija się w zawrotnym tempie, ale ma coś, czego nie ma większość anime -> posiada sympatycznych bohaterów. Naprawdę polubiłam głównych antagonistów, a to już jest dużo!
Z niecierpliwością czekam na każdy następny odcinek.

W końcu jakaś fajna perełka w tym sezonie.

Bardzo fajne, polecam.