Tanuki-Anime

Dzisiejszy, ostatni odcinek :) kliknij: ukryte  tak mnie dosłodził, że aż mi się miło i ciepło na sercu zrobiło.

Uroczometr wywaliło mocno poza skalę ;))

I prawie popłakałam się ze śmiechu kilka razy, ale humor zazwyczaj podawano w taki  kliknij: ukryte  lekki i nienachalny sposób choć kilka żartów było ekhm xd

No i Ania ze Spy family ma u mnie mocną kontrkandydatkę :))

W zasadzie to chyba wolę jednak Foru ;)

Pomijając Konyaku, bo tam protagonistka czasami mogła być irytująca, to serial z elfią narzeczoną był takim fantasy, które sprawiło że miałam mnóstwo pozytywnych emocji co tydzień, nawet jeżeli nie wszystko w tej serii jest cukierkowe , czy lekkie.

I tylko jeden wątek okazał się sztampowy, więc darowałam ;)

Z mocnych 7,5 na 9 za zakończenie.


Na szczęście (moje :p) fanserwisu dziecięcego tu nie ma, brutalne sceny nie są wg mnie przesadzone, lukier choć go sporo jest nieprzesłodzony.

Nawet, jeśli dla wielu będzie to średniak, to jest to serial, który można obejrzeć pomiędzy bardziej wymagającymi. Polecam spróbować :)

No i jest progres postaci :)

Mega przyjemne, zaczyna się z tego robić taki naprawdę cozy symulator rodzinki. Przede wszystkim nie irytują mnie postacie, a to bardzo ciężka sztuka, bo z reguły ten gatunek mocno popada w skrajności. Natomiast w tym wypadku bardzo dobrze mi to siedzi i już teraz żałuję, że niedługo koniec.

Już żałuję, że to będzie mieć tak mało odcinków, naprawdę dobrze mi się to ogląda co tydzień. Niewiele jest sezonowych serii, które mają dla mnie taką lekką wibrację, i są niemal jak kot, bo kiedy trzeba bywają urocze, albo zabawne, albo lekko pokazują pazurki :)

Ostatnim razem miałam tego typu przyjemność z oglądania przy Kon'yakuhaki Sareta Reijou o Hirotta Ore ga, Ikenai Koto o Oshiekomu

Nie żeby to nie było podobne w założeniach ;) ale na szczęście fabularnie się broni (według mnie) i nie jedzie też całkiem po wyświechtanych schematach, przynajmniej wśród tych w anime.

Z początku wydawało się, że będzie to zwykły przeciętniak jakich wiele, a jednak coś jest pod tą pokrywką. Seria ma pomysł na siebie, jest niejednoznaczna i z tego powodu wciąga. Warte kontynuowania.

Trzeci odcinek serii upewnił mnie, że oglądam coś więcej niż zazwyczaj w tego typu produkcjach
i że nie mam do czynienia z kolejnym romansem w konwencji fantasy służącym tylko lekkiej rozrywce między obiadem a kolacją.
To przyjemne zaskoczenie, zwłaszcza że oprawa wizualna i animacja jest daleko w tyle za prezentowaną treścią.

Po trzech odcinkach nie jest tu zbyt łatwo określić, czy anime pójdzie bardziej w kierunku pseudoisekajowej/pseudoerpegowej fabuły, czy też mamy tu niejako kilka tematów głównych do „rozpracowania”.

Po pierwsze – romans, a raczej wychodzenie osób w głównym związku/w relacji – naprzeciw swoim i naprzeciwko wzajemnym potrzebom. Przyjemnie póki co wg mnie pokazana relacja i wzajemne oddziaływanie głównych postaci na siebie.

Po drugie ciekawe (jak dla mnie) rozważania nad tym co jest właściwe w odniesieniu do wykorzystywania wrodzonych bądź do nabywania potencjałów.

Zazwyczaj w anime przedstawiane są dwie przeciwstawne optyki:

„siła i bycie OP jest właściwe "
oraz druga „właściwe jest litować się nad słabszymi”

i niemal nigdy nie są te optyki podważane. Po prostu serwuje się widzom produkt finalny i jednym pasuje pierwsza, innym druga, a rzadko kiedy komuś obie naraz.

Tu pokazane są różne spojrzenia na ten sam element. I choćby z tego powodu warto wg mnie oglądać i czytać ten serial uważnie, a nie tylko „jednym okiem”.

Na razie jest to dosyć lekka, zabawna seria fantasy, póki co podobna nieco do Konyaku Haki Sareta Reijō o Hirotta Ore ga, Ikenai Koto o Oshiekomu, tyle że z niewielkim dodatkiem fanserwisu. Coś, co najlepiej oglądało by się w całości.