Tanuki-Anime

OK… to trochę się jednak rozminiemy (po podobnych odczuciach przy Kimi wa Houkago Insomnia myślałem, że będziemy mieli bardziej podobny vibe ;) ), choć większości z tych serii jeszcze nie ogarniałem (Unnamed Memory, Seiyuu Radio no Uraomote, Girls Bando Cry, Tonari no Youkai­‑san).

Osobną rzeczą jest „Sentai Dai Shikkaku”, które bardzo szanuję, ale odbiłem się totalnie, być może z powodu tej około powerangersowej oprawy. Żałuję, bo mangaka dał przecież szalenie ciekawie (choć nierówne) „Go­‑Toubun no Hanayome”.

Co do reszty:

Yoru no Kurage wa Oyogenai – jak pierwszy odcinek był ciekawy, tak później zdecydowanie za dużo CGDTH co w zderzeniu z przemysłem idolkowym jest dla mnie za naiwne i za przewidywalne. Szkoda, bo potencjał był.

Kaijuu 8 Gou – mam zaklepaną recenzję i będę z radością pisać, ale już dumam nad tym jak pogodzić rozrywkowość tej serii z narastającą kupką problemów strukturalnych i scenopisarskich… Chociaż prawda, wciąga.

Z rozrywkowego i emocjonalnego anime (bo to drugie to chyba u Ciebie klucz co do serii budzących Twoje zainteresowanie?), to polecam „Wind breaker” – świetna rozrywka, a przy tym niegłupia analiza emocjonalnych twardzieli i ich społeczności :)

Jakby co, to zapraszam na PW :)

Pozdrawiam.

Tak, Lawrence żyje pewnie coś koło 30 lat na tym świecie i wie, do jakiego miasta zmierza. Niczego nie zapomina. Rozmawia o tym nawet z Holo.

Tak, pamięta i jak przychodzi co do czego, to w nagle zapomina o panujących zasadach i pozwala Holo sobie za nim chodzić, gdy żebrze o pieniądze/prosi o pożyczkę. Dosłownie, tego samego dnia. Logiczne, nie ma co.

Odwrotnie odczytujesz społeczne interakcje: w mieście NIKT go nie nienawidził. Nikt nie chciał się go pozbyć. Był częścią, do pewnego momentu szanowaną, systemu, który zostawiał mu furtkę na przyszłą współpracę. Nawet jeśli miałby wrócić z galer za dwadzieścia lat.

No to w takim razie źle to odebrałem, natomiast anime w żaden sposób nie pomaga widzowi zrozumieć o co chodzi w zachowaniu ludzi, bo tak jak wspomniałem wcześniej – nikt nie pofatygował się wspomnieć o tym, że miasto to zostało założone przez kościół i panują w nim takie, a nie inne zasady. Żeby to zrozumieć, musiałeś dać link do wiki tego tytułu.

Ludzie popełniają błędy, a jak Lawrence skończył sępiąc o kaskę z dziwką u boku, w mieście o restrykcyjnej moralności, masz pokazane krok po kroku.

No, nie zrozumiałem, bo może (po raz kolejny to napiszę) ktoś na górze zapomniał wspomnieć o tym o pewnym ważnym szczególiku, jakim jest przedstawienie tła historii. Bo wyobraź sobie, że z ciekawości sięgnąłem po mangę i tam owszem, takie informacje się znajdują. Szkoda, że w anime ich nie ma.

czyli prawy sierpowy na odlew uważasz za wyraz czegoś miękkiego i romantycznego? Słodko.

Nie, to Ty próbujesz swoim doborem słów przekazać, jakoby „prawy sierpowy” był łagodnym wyrokiem w pośredni sposób, mówiąc, że "ALE jesteśmy w Japonii i czas na lewy sierpowy”. Z Twojego tekstu wywnioskowałem, że według Ciebie potraktowanie Lawrenca tym „prawym sierpem” jest łagodnym wyrokiem, bo na zachodzie by się na tym skończyło, ALE w Japonii idą za ciosem z „lewym sierpem”.

I sorry, ale tak, sztampowym i bardzo przewidywalnym jest to, co przedstawia historia. Z jednej strony piszesz wcześniej o tym, że opowieść jest osadzona w czasach średniowiecznych i moralność ludzi jest zgodna z tamtejszą epoką, a z drugiej strony chcesz mi powiedzieć, że „dla normalnego człowieka zachowanie wobec Lawrenca nie jest ani logiczne, ani sztampowe”. Otóż owszem, w naszych czasach takie zachowanie może i nie jest logiczne w oczach niektórych osób, ale patrząc przez pryzmat średniowiecznego człowieka, było jak najbardziej rozsądne i logiczne – gościu wisi jakiemuś lokalnemu, upadającemu przedsiębiorcy kupę kasy i daje mu propozycje, że razem z jego pomocą, przemyci nielegalny towar do miasta, który spłaci nie tylko dług, ale również pozwoli mu trochę zarobić. Chcesz mi powiedzieć, że po tym, jak Lawrance zrobił to co musiał zrobić, był jeszcze temu chłopu potrzebny? Był dla niego tylko zagrożeniem, posiadał informacje mogące go całkowicie pogrążyć, a owy przedsiębiorca był już osadzony na terenie miasta, w porównaniu do Lawrenca, który w ramach „zemsty” mógł przekazać informacje o przemyconym złocie kościołowi, a samemu ulotnić się z miasta i trzymać się od niego z daleka przez jakiś czas.
I Ty chcesz mi powiedzieć, że w czasach, gdzie każdy walczył o przetrwanie, logicznym nie jest pozbycie się takiego Lawrenca – z punktu widzenia przedsiębiorcy? Przecież takie akcje dzieją się na porządku dziennym w dzisiejszym świecie, a co dopiero setki lat temu.

Napisz wprost, że odrzucasz logikę świata przedstawionego.

Nie, ja jej nie odrzucam, ja jej po prostu nie widzę. Ba, na początku jej nawet nie szukałem, ale im bardziej się zagłębiam w temat tym bardziej nie mogę jej znaleźć.

Ja nie odnajduję cienia logiki w tym, co napisałeś.

No, przynajmniej w tym punkcie się zgadzamy.

Poza tym, patrząc po Internecie, to nie tylko ja miałem problem ze zrozumieniem na początku, skąd taka niechęć mieszkańców Ruvinheigen do Lawrenca, gdy ten prosił ich o pieniądze. A wytłumaczenia ludzi też były dość… średnie, o czym pisałem niżej. Także tak, myślę, że anime nie zrobiło tutaj zbyt dobrej roboty w przedstawieniu tła wydarzeń.

Sorry, nie będę udawać – nie pamiętam. Seans pierwszej serii był z 7­‑8 lat temu, a aż tak seria nie utkwiła mi w pamięci, bym ogarniał każdy wątek. Ale może ktoś inny da radę ci pomóc ;)

Z tego co pamiętam,  kliknij: ukryte  to miał on wzloty i upadki i w pewnym momencie był wręcz pogardzanym przez kupców prawie­‑żebrakiem. Jeśli dobrze zrozumiałem, to nie jest ciąg dalszy, ale remake, więc wszystko powinno być wyjaśnione. Jeżeli nie jest, to chyba kiepsko ten remake zrobiono. Biorę się za oglądanie, bo mnie to zaciekawiło. Potrzeby stworzenia tej nowej wersji nie rozumiem, bo akurat ta z 2008 była bardzo dobra.

Stara wersja może nie była idealna wizualnie, ale klimat był taki dosyć serio. Dorosła, kilkusetletnia bogini,świadoma własnej atrakcyjności i zachowująca jak dorosła kobieta. O posługiwaniu wiedzą, doświadczeniem i rozumem nie wspominając.
Do tego równie dorosły kupiec, mężczyzna mimo że młody to tez już odpowiedzialny, rzetelny, jednym słowem dojrzały. Zachowujący jak kupiec a nie jak postać z przypadku.

Ich relacja dojrzewająca niczym dobrej jakości ser.
Plus świat w miarę spójny i pasujący obrazem do treści i zdarzeń.

To była stara wersja.

Dobrze mi się ją oglądało zarówno pierwszym razem kilka lat temu, jak i pierwsze odcinki w zeszłym roku, ponownie, dla weryfikacji oceny.

Do nowej wersji nie jestem w stanie zmusić się żeby ją nawet napocząć, bo już od razu widać zmiany w podejściu do materiału, np główna bohaterka wygląda mi z projektu postaci i mimiki jak kolejny produkt nastoletniopodobny z lisimi uszkami. Dlatego stwierdziłam że mi szkoda czasu, a widzę w komentarzach, że furory obecna adaptacja nie robi (delikatnie mówiąc).

Patrząc na line­‑up na następny sezon, nie nastawiałbym się na zbyt wiele.

Tyle co sam kojarzę, Wilczyca to jedno z tych „legendarnych” anime. Duży fanbase, praktycznie w każdej polecajce „najlepsze z najlepszych” była wymieniana. W jednym słowem, anime na zachodzie cieszy/ło się wielką estymą. Co do zakończenia, to LN (pierwowzór) ciągle wychodzi, ale główna historia skończyła się na 17 tomie, każdy kolejny to okruchowe epizody.

Oprócz tego jest też spin­‑off serii,  kliknij: ukryte  traktujący o córce głównej pary.