Tanuki-Anime

I kolejna bezbłędna recenzja, wydaje mi się że chyba stałem się fanem twoich recenzji :D

Bardzo dobrze opisane co boli a co sprawia przyjemność.
Osobiście dałem ocęnę 7/10 za brak marnowania czasu w taktycznych podejściach między bohaterami  kliknij: ukryte  (Kimi ni Todoke, patrze na ciebie, moja cierpliwość się wyczerpuje), a głos głównej bohaterki bardzo mi pasował w każdym wykonaniu, jak recenzja wspomniała, każda „charemetka” głosowa nie jest prawdziwym głosem.

Facet i haremik? Przecież to tak nie działa. Jeśli już to ew. jednoosobowy.

Trochę z innej beczki, ale ta recenzja to podręcznikowy przykład ułomności oceniania za pomocą liczb. Po sprawdzeniu samej oceny ktoś pomyśli, że ma do czynienia z przeciętną sezonówką, której nie warto poświęcać zbyt dużo uwagi. Gdy jednak zapozna się z tekstem, zauważy morze pochwalnych słów, które mogą diametralnie zmienić postrzeganie tego serialu.
Wiem, jest jeszcze nagłówek, który może sugerować pozytywny odbiór całości przez recenzenta, niemniej szóstka nadal wyraża przyjętą dla niej nijakość.

Chociaż na MAL­‑u otagowano jako komedia, to moim zdaniem jest to raczej romans­‑iyashikei. Potencjał komediowy pomysłu na odgrywanie haremu pozostał niewykorzystany. Odgrywanie różnych charakterów służy tu wyłącznie budowaniu relacji. Polecam jako relaksujący romans bez dram, niekoniecznie jako komedię :)

Solidna komedia romantyczna. Ten „konflikt” w ostatnim odcinku nieco niepotrzebny, epilog mógłby być dłuższy, ale to drobiazgi – w mandze było tak samo i w sumie to anime jednak trochę cierpi z powodu tego, że jest aż tak dokładną ekranizacją… W sumie po przeczytaniu mangi trochę się nastawiałem, że jednak anime doda coś od siebie, trochę pozmienia, a jedyną przewagą względem komiksu, o czym zresztą pisałem wcześniej, jest gra seiyuu. No ale o takie odczucia obwiniam tylko siebie – czasem, jak widać, lepiej się wychodzi, gdy nie zna się przed seansem materiału źródłowego xd

Przyjemnie się ogląda, ale trochę szkoda, że nikt z ekipy produkcyjnej nie pokusił się do zrobienia czegoś więcej niż przenoszenia mangi jeden do jednego… W sumie jedyna zaleta tej adaptacji względem komiksu to gra seiyuu.

Zapowiada się kameralny, miły, ciepły romans. Średnio narysowany, średnio oryginalny, ale bez zadęcia i świadom, że oferuje jedynie prostą rozrywkę. Na tle sezonu, gdzie równie skromne opowiastki dostają rokokowy przepych jest to bardzo odświeżające i sympatyczne. Całkiem nieźle.

Nie dziwię się, że tak długo ta manga nie dostała adaptacji. W sensie przyjemne to i ładne, ale to „posegmentowanie” historii w jednym odcinku jest… Ughhh… Razi w oczy, aż chwilami ciężko się to ogląda. Szczególnie, że w ogóle nie postarano się jakoś, nie wiem, zamaskować tychże przejść, a wręcz chamsko się je uwypukla.

Saori Hayami brzmi dobrze, choć wolałbym inną aktorkę w tej roli… A tak poza tym bardzo dokładna adaptacja plus parę zmian i rozwinięcie niektórych scenek. Bardzo wyraźnie zresztą widać przejścia między poszczególnymi rozdziałami, ale ciężko byłoby zrobić inaczej. Każdy odcinek będzie się więc składał z kilku (następnym razem chyba policzę ilu) segmentów i tak aż do końca… Ot, sympatyczna komedia romantyczna i tyle.