Tanuki-Anime

drama jak drama, nie chcę pisać tu recenzji, szczególnie, że mam mieszane odczucia. tym, co nie dawało mi spokoju przez cały seans były różnice kulturowe między Europą i Japonią. i – serio – pokazane postawy japończyków wywołały u mnie niesmak i zdecydowanie ostudziły uczucia do kraju kwitnącej wiśni. czy tylko mnie uderzyło ich podejście do choroby? u ayi i jej rodziny wstyd. odwlekali powiedzenie prawdy tak długo, jak się dało, choć przecież dłuższe milczenie nikomu nie pomagało. a jej klasa, koledzy? potraktowano ją jak zbędny balast.
gdyby zachorował ktoś z moich kolegów z czasów szkolnych, zrobilibyśmy wszystko, żeby jak najbardziej mu pomóc. wszyscy razem, nie zwalając odpowiedzialności na jedynie dwie osoby. na wydziale kolegi studiował chłopak ze stwardnieniem rozsianym. kiedy psuła się winda nosili go razem z wózkiem i nikt problemów nie robił. najwyraźniej japończycy mają lekcje postawy społecznej wciąż przed sobą.

dopiero rozpoczęłam tę serię. wydaje się ciepła i sympatyczna, więc pewnie będę kontynuować.
niestety, na samym początku zaserwowano niezłą wpadkę. zastanawiałam się, czy ktoś jeszcze to wychwycił, ale chyba nie. drodzy państwo, znacie „damę kameliową” dumasa? zaadaptowano ją na DRAMAT o tym samym tytule, ale „la traviata” to OPERA (twórca muzyki został nawet uwzględniony na plakacie w anime). stąd moje głębokie zdumienie, kiedy główna bohaterka z biletem na operę ląduje w teatrze. może się czepiam, ale trudno traktować poważnie produkcję o teatrze, której twórcy nie mieli o nim najwyraźniej zielonego pojęcia.