Tanuki-Anime

Pfi! Tak jakoś mi się skojarzyło. Tekst do Banriego  kliknij: ukryte  z tym sztormem/burzą był świetny, prawdziwy punkt kulminacyjny zabawnego odcinka. Niestety potem „napięcie” opadło. Czemu autorzy próbują robić z tego realistyczną serię? Fajniejsze są elementy fazowe w tej produkcji, czyli większość tego odcinka. Autorzy zamiast się powstrzymywać powinni iść na całość. Bazowanie na głupocie i mocno przerysowane sceny naprawdę ciekawiej im wychodzą, stąd lepsza dobra komedia w garści, niż słaby romans na dachu. Miło, że chociaż ostatnia scena znów mnie rozbawiła –  kliknij: ukryte  reakcja wychodzącej po zdjęcie Kouko tak bardzo przypominała dziecko z pierwszych klas podstawówki idące z przyjacielem na plac zabaw.

Powinien pogodzić się ze „stratą” swojej poprzedniej osobowośc

To tylko łatwo i fajnie brzmi, ale jeśli chodzi o zachowanie to się zgodzę, z tym, że to było tak głupie, że aż śmieszne.

Najpierw  kliknij: ukryte  rozpłakał się w szkole (na początku myślałem, że to gimnazjum, ale jak się rozbeczał, to już wydawało mi się, że podstawówka, a tu niespodzianka, to naprawdę liceum!), potem  kliknij: ukryte  w ciągu dwóch dni wyżył się na dwóch dziewczynach, z czego pierwszą najpierw „pośredno upił” i jeszcze uciekając przed drugą zamknął się w kiblu! To było tak głupie, że aż zabawne. Plus za to, że Linda  kliknij: ukryte  wbiegła do męskiej toalety bez kwieczenia.
Jeśli brałbym ten odcinek na serio, a nie jako hiperbole to pewnie już bym tego anime nie oglądał. Oby nastepne odcinki, jeśli nadal będą równie głupie, były chociaż równie głupio­‑zabawne.

Tak, jak mówiłem, nie za bardzo intresuje mnie Tales, stąd tylko taki cytat z Metafizyki: „That from which is everything that exists and from which it first becomes and into which it is rendered at last, its substance remaining under it, but transforming in qualities, that they say is the element and principle of things that are. …For it is necessary that there be some nature (φύσις), either one or more than one, from which become the other things of the object being saved… Thales the founder of this type of philosophy says that it is water” – zatem, tak jak pisałem, Arystoteles włożył w usta Talesa troche więcej. I tak,ruch mamy tutaj transforamcje/przemiane, a więc jest swego rodzaju ruch. I nie, nie chodziło mi o Heraklita, jego pogląd na zmiane był dużo bardziej fundamentalny.

Przesada, wszystko można naciągnąć. Z tego co jeszcze pamiętam z jońskiej filozofii przyordy:

Materia pierwotna

Ok, może to też „przesada” z użyciem pojęcia „materia”, ale Tales uważał wodę za początek wszystkiego – uproszczenie, ale dopuszczalne.

wedle Talesa z Miletu wywodzi się życie.

Wywodzi się wszystko, a więc i życie.

Wiecznie zmienna, wiecznie w ruchu, dopasowująca się do każdej przestrzeni.

Przekształca się (a więc jest w swego rodzaju ruchu) w inne żywioły, rzeczy, a te znowu w wodę – też ujdzie. Dopasowuje się też do przedmiotu w którym się znajduje, chociaż co do użycie pojęcia przestrzeni tutaj to miałbym wątpliwości – już nie pamiętam, a jońska filozofia przyordy jakoś nigdy mnie szczególnie nie zajmowałoa.
Na cytat z Arsytotelesa to nie wygląda (chociaż on pewnie włożył by „materię” w usta Talesa) i widać, że domniemane opinie pierwszego znanego mędrca z Miletu są luźno przywołane, więc i nie ma co się szczególnie czepiać.

Ja też nie mam siły. Tak jak Piotrek napisał, w ogóle pomijasz aspekty, których wiele osób się czepia. To była kolejna haremowa komedia, nie wiem czy romantyczna, z naciskiem na harem i dziurę w fabule wielką jak rów mariański, i w cale nie chodzi tu o to, że na końcu wybrał siostrę. Nie ma tu trudnych tematów, a jeżeli autor starał się taki przedstawić, to mu się to nie udało. Last but not least, tu nie było kazirodztwa!! Jeden pocałunek w usta między rodzeństwem to nie zachowanie seksualne, które można by nazwać kazirodztwem, co najwyżej zabawą w parę.

Jak na rzeczywistość to relacje miały elementy odstające od „normy”, ale na tle innych anime to właściwie wpisywały się jeszcze w kanon pewnych podtekstów, ale na podtekstach powinno się skończyć. Zastanawiałem się co autor chciał przekazać widzowi (przy założeniu, że miał coś do przekazania) i jakoś tego nie widzę. Pomysłu na łamanie wzorców kulturowych, tabu tu nie ma, zresztą takowe zupełnie nie pasują do tej serii. Pierwszy sezon OreImo to była przede wszystkim fajna, w miarę realistyczna komedia, a drugi to tylko harem, romans i incest? Przecież przez to w fabule jest wielkie złamanie, które tworzy z tego bardziej alternative story niż kontynuacje. Nagłe wyznania pięciu haremetek i zabawianie się w narzeczonych z siostrą (strasznie przypominało mi to udawanie, bawienie się małych dzieci) nie przekonały mnie.
Właściwie po Valvrave Lacus w roli Mahou Shoujo tak bardzo by mnie już nie zdziwiła…

To oczywiste, że redakcja ma prawo oceniać tak jak pozostali użytkownicy, jeśli jednak robi to w ten sam sposób (całość bo nie ma opcji oceniania danego odcinka lub anime tylko po danym odcinku – ikonka aktualnie oglądane nie mówi jednak, że jest to ocena jednej dwunastej czy jednej setnej dzieła), to peweien etos redakcyjny (redakcji w ogóle, a nie tej konkretnej) przestaje funkcjonować, a jej oceny tracą swój wyważony wymiar w odeniesieniu do ocen czytelników. A jeśli tak, to rola funkcji informatywnej spada. Dotychczas, jeśli szukałem anime na tanuki, to zwracałem uwagę na oceny redakcji, gdyż wydawały mi się, przy całej swej subiektywności, wyważone i w miarę przemyślane, trudno jednak tak ocenić „ocenę po pierwszym odcinku”. Na szczęście nie jest to nagminne.
Redakcję również tworzą czytelnicy, to też oczywiste, ale osoby będące tylko czytelnikami pragną jednak pozorów profesjonalności innej, niż ta dostępna i realizowana przez wszystkich. Tak jak redakcja ma prawo oceniać anime, tak samo czytelnicy mają prawo oceniać ją, tu zwracam jednak uwagę, oby tylko czytelncy nie oceniali po pierwszym odcinku.
To nie krytyka, tylko wyjaśnienie dlaczego (trochę też u mnie) wzbudza to jakieś „ale”, a u niektórych nawet kontrowersje.

Może nie ze wszystkim się zgadzam, gdyż w tym anime widzę trochę mniej głębi, ale dawno nie czytałem tu tak dobrze napisanej recenzji (zaznaczam, że raczej większości tanukowych nie czytam, a jeszcze sporo zależy od gustu). Szczególnie dobre wrażenie robi, zbudowane na zasadzie kontrastu, powtórzenie na początku dwóch pierwszych akapitów, które jednocześnie ładnie przedstawia bohaterów serii i nakreśla jeden z jej wątków.

Jeżeli recenzja odnosi się do 12 pierwszych odcinków to należało by zmienic czas trwania, który obecnie wygląda tak: 16 (12×24 min, 4×24 min), gdyby jednak obejmowała ona również (zresztą wspomniane) speciale, to chyba należało by z nią, przynajmniej formalnie, poczekac do ich wyemitowania, a nie opisywac, z tego co mi wiadomo, nieukończoną serię.
Zatem pytanie: to jest recenzja 12 czy 16 odcinków?