Tanuki-Anime

Cudowny klimat, świetne ujęcia, gęsta atmosfera niepokoju. U bohaterów czuć ponurość i smutek, coś wisi w powietrzu. Polecam oglądać w nocy przy zgaszonym świetle. Główny bohater ma u mnie plus, bo czyta Stephena Kinga i Lovecrafta [widać to na pewnym ujęciu] ^^. Niby nic, ale fajny dodatek.
Jako horror anime póki co nie wywołało u mnie strachu, choć muzyka momentami wywoływała gęsią skórkę. Ta bywa bardzo nieprzyjemna, w pozytywnym znaczeniu.
Odnośnie fabuły:
 kliknij: ukryte  Póki prawda o klątwie nie została wyjaśniona, wydawała mi się zagmatwana i po jakimś czasie irytowała. Jednakże, gdy prawda wyszła na jaw, zostałam miło zaskoczona. Podoba mi się też to, że anime zrywa ze standardowym schematem głównego bohatera­‑przerażonego nastolatka. Momentami, faktycznie, wykazuje strach, ale zdaje się dzielnie brnąć dalej, izolując swoje emocje i starając się rozwikłać zagadkę. Niektórym zachowania postaci mogą zdać się nieco nieludzkie – właśnie przez ten dziwny dystans.


Stanęłam na 7 odcinku i nie mogę doczekać się, kiedy wyjdą następne : ).

O Ergo Proxy napiszę bardzo krótko. Był moment, kiedy przedstawiona tu wizja wywołała u mnie dreszcze. A to u mnie bardzo, bardzo rzadkie.
Poza tym kocham postapokaliptyczne klimaty i roboty.
10/10

Czasami mam potrzebę, by obejrzeć coś luźnego i mało ambitnego. Coś, co nie wymaga dużo uwagi i można sobie to włączyć podgryzając pizze, czy też by zabić czas czekając na kogoś. Dorzućmy do tego fakt, że jestem fanką kotów.
Anime spełniło swoje zadanie doskonale – nadawało się na taki zapychacz. Nie przepadam za haremówkami, jednakże przymknęłam na to oko. Po prostu nie oczekiwałam od tego anime zbyt wiele.
Jest parę fajnych zwrotów. Nie znam wiele anime tego typu, nie oglądam masowo, tak więc niektóre sytuacje nieco mnie zaskoczyły.
Bohaterowie średnio przypadli mi do gustu. Co by tu nie rzec, dla mnie główny bohater jest  kliknij: ukryte  leniwym głupkiem. I po części zasłużył na swoją 'klątwę'. Dawno by się jej pozbył, gdyby nie to, że nie chciało mu się ruszyć tyłka ;). Choć momentami budzi sympatię, ale tylko momentami.
Koty. Koty w tym anime są fenomenalne. Nie umiem tego wyjaśnić, ale ta kreska, zachowanie i głos nawet mnie bawią. Zapewne, gdyby nie te koty, nie obejrzałabym go w całości. Z drugiej strony znam wiele osób, którym nie przypadły go gustu.
Motyw z bliźniaczkami jak dla mnie jest kompletnie zbędny i wywraca anime w dziwnym kierunku.
Na koniec parę słów o zakończeniu.
 kliknij: ukryte  Nie wiem, czy to z braku funduszy, czy z innego powodu, ale zakończenie urywa się w dość ciekawym momencie, który aż prosi o pojawienie się drugiej serii.
Nie mam pojęcia, czy druga seria wyjdzie, ale jeśli tak się stanie, zapewne ją obejrzę.
Ocena anime: 5+/10

Prawdę mówiąc to anime nie jest dla mnie typowym straszakiem, który wywoła dreszcze. Nie polecam nastawiania się na typowy horror. Budzi raczej lekki niepokój – swoim klimatem, dziwną powtarzalnością historii, która z początku może zdawać się pozbawiona logiki. I za to właśnie je lubię.
Do Hinamizawy mam duży sentyment. Z chęcią wybrałabym się do takiego miejsca. Panuje tam wyjątkowy na strój. Niektórych będzie fascynować, innych może uśpić.

Komu można je polecić? Na pewno komuś, kto lubi niewyjaśnione zagadki i psychodeliczność, oraz nie specjalnie razi je fakt, że zobaczą trochę krwi. I takim osobom, które 'przeboleją' słodycz postaci, która z początku mnie odrzuciła i zmusiła do powracania do tegoż anime ze 2­‑3 razy. Nie żałuję, że je obejrzałam : )

Vampire Knight budzi we mnie szaleńczo mieszane uczucia.
Od razu zarzekam, iż lubuję się w gotycko­‑wampirycznych klimatach. Takowych klimatów uświadczymy co nie co w tym anime, choć nie będzie tego zbyt wiele.
Co mi się podoba. Grafika i muzyka. Może i to dziwne, jednakże lubię ten nieco odmienny styl rysowawania oczu. Jest w tym coś urokliwego.
I chociaż emocje postaci ukazywane są dość drętwo, jak dla mnie jest to strawne.
Pominę to, co dzieje się z fabułą.  kliknij: ukryte  Stanowczo jak dla mnie główna bohaterka za dużo biega w te i we wte z przerażoną/zmartwioną miną… trochę to chaotyczne… no i ile można oglądać tą samą reakcję.
Diabelnie drażnią mnie co niektóre wampiry, męskie. Rozumiem, iż istoty te z reguły są urokliwe – w końcu muszą przyciągać ofiary – ale są osobniki, które budzą we mnie wręcz obrzydzenie. Choć to moje zdanie, innym dziewczynom mogą się podobać. Po prostu dla mnie przesadzono z cukrem.
Podoba mi się motyw z czerwonymi oczami.
Stanowczo na nie jest wychodzenie na słońce i scenki z tłumami fanek.
Nie lubię głównej bohaterki. Analizuję jej odczucia i zachowania, ale wciąż ciężko mi zaakceptować niektóre z nich. No, ale nie zawsze trzeba lubić głównego bohatera, by mieć frajdę z oglądania. Może w drugiej serii się to zmieni…
Postać Zero przypadła mi do gustu. Można by rzec, że nie jest bezbarwny. kliknij: ukryte  Szkoda tylko, że uczyniono z niego męczennika do przesady….

To anime przyrównam do zupy, która nie jest aż taka zła, o ile nie je się jej w nadmiernych ilościach, ale kucharz przeholował ze składnikami i podał je w naprawdę złych proporcjach, przez co całość prezentuje się co najmniej średnio.

Kontynuacja serii wcale mnie nie zawiodła, wręcz przeciwnie. Przypomniała mi książkę, którą bardzo lubiłam w dzieciństwie – 'Wyrok na Wyrocznię'. Opowiadała ona o istocie, która miała zdolność naginać przyszłość poprzez przestawianie pozornie nieistotnych szczegółów. Mówiła, że przyszłość ma wiele wariantów i zależnie od tego, co zrobi, wybierze wariant najodpowiedniejszy dla siebie. Czasami wystarczyło przestawić/zamienić drobny element, by kompletnie zmienić przeznaczenie.
Historia przedstawiona w anime wywołała u mnie refleksje.  kliknij: ukryte  Co, gdybyśmy, tak jak Rika, mogli przeżywać jeden miesiąc w kółko? Co byśmy zmienili? Jak można manipulować przyszłością? Czy naprawdę drobne elementy mają tak wielkie znaczenie?