Tanuki-Anime

Miałem prawie tak samo, po 10 minutach nawalanki już dodawałem do drop listy, ale coś mnie tknęło i obejrzałem do końca, gdzie nawalanka ginie, a zaczyna się właściwa seria. Obejrzyj brakujące 10 minut pierwszego odcinka, serio.

Dzięki!

anime stało się ostoją dla Ayi Hirano, która swego czasu za któryś z kolei nieobyczajny i mało przemyślany wybryk otrzymała wilczy bilet na udział w jakichkolwiek projektach.

Może mi ktoś w kilku zdaniach opisać o co chodzi? Nie śledzę takich rzeczy, a tutaj akurat ciekawi mnie co trzeba odstawić, żeby – jak rozumiem – wszyscy producenci uzgodnili, że z tą panią nie chcą współpracować? Pytam dlatego, że to jedyne nazwisko z tej branży, jakie kojarzę.

Po mandze patrząc, to materiału im starczy jeszcze na pięć sezonów – i dobrze, bo moim zdaniem dalej jest lepiej, tj. bardziej się nadaje do oglądania. Chociaż oczywiście takich bakumanowych, totalnie oderwanych od rzeczywistości momentów w samym wątku romantycznym, jak i pozostałych, raczej nie zabraknie.

Szczerze przyznaję – bawi mnie to. Wątpię, żeby ktokolwiek nieobeznany z Naruto, znalazł tu coś dla siebie. Ba, chyba tylko ktoś wręcz lubiący Naruto będzie się w stanie przy tym dobrze bawić, a i tak musi pamiętać, żeby podejść do tego baaardzo na ludzie. Przeciętny śmiertelnik zobaczy tu raczej mało logiczny zbiór średnio śmiesznych gagów. Póki co (trzy odcinki) prezentowany humor jest właśnie taki w stylu Lee, absurdalny, naciągany miejscami może po prostu głupi, i raczej na jedno kopyto. Sam nie wiem jakim cudem, ale jakoś w ogóle mi to nie przeszkadza, a raczej wręcz odwrotnie. Kreska prosta, prawie flashowa, coś co osobiście, w umiarkowanych dawkach, bardzo lubię. Jako odskocznia od poważniejszych rzeczy sprawdza się znakomicie. Póki co radośnie podśpiewuję „Give Lee, Give Lee~", czyli cztery z dziesięciu słów jakie jestem w stanie z openingu powtórzyć, i czekam na więcej.

Ostatnie zdanie brzmi jak relacja panny młodej z nocy poślubnej, a nie przepis na anime. Za mną na razie 8 odcinków i jest bardzo przeciętnie, napięcie rośnie niczym pensje dla policjantów, a fabuła rozwija się równie ciekawie jak leżąca od dziesięciu lat na słońcu taśma pakowa. Póki co dla mnie jest to jedynie powtarzany co odcinek schemacik -gadanie o pierdołach­‑boże jak tu straszno­‑ktoś umiera­‑co się stało.

Pewnie, że ludzie nie płaczą na tych samych rzeczach i nie warto się takimi opiniami kierować, no ale żeby nie płakać jak Mufasa umierał? Musisz mieć duszę czarną jak piekło! [tutaj włączam na yt 'this land' Hansa Zimmera i zalewam się łzami ubolewając nad Twoją nieczułością:)]

Popatrz na to w ten sposób – mechów też tam nie ma. To musi oznaczać, że miały być, ale nie ma bo nie potrafili ich narysować, nie?

Fajny, dość mroczny świat, zamotana i w sumie nie do końca satysfakcjonująca fabuła, bohaterki, które można rozpoznać tylko po głosie albo fryzurze – bo wszystkie są takie same – a jednak potrafi toto chwycić widza za pysk i nie puszczać aż do końca. Dawno nie trafiłem serii, w której zawsze chce się obejrzeć przysłowiowy jeden następny odcinek, więc stęskniłem się za tym uczuciem. Jeśli chce się obejrzeć coś o nieskomplikowanej fabule, osadzone w całkiem fajnym świecie fantasy – Claymore zdecydowanie daje radę. Olewam wiele istotnych wad i bezwstydnie naciągam ocenę do 8/10, głównie za ukrytą gdzieś tam w tej rurę, dyszę czy inny wihajster, który potrafił wciągnąć mnie jak czarna dziura.

Byłbyś łaskaw napisać coś więcej o tych „rzeczach subtelnych”? Może też nie zauważyłem, a chętnie się dowiem.

Ja z kolei odradzam znajomości z ludźmi specjalizującymi się w określaniu pochodzenia i stopnia wilgotności zwierzęcych odchodów.

Namiętnie słucham soundtracków wszelakich, dziś przesłuchałem Kaiji, stwierdzam, że tak dobrego gitarowego soundtracku dawno nie słyszałem (5, czy 6 dobrych kawałów, z czego przynajmniej 2 bardzo dobre, uważam za porządny soundtrack. Reszta też uszu nie kaleczy). Kilka kawałków zagościło na moim odtwarzaczu. Nie wiem jak samo anime, ale mnie OST zachęcił do obejrzenia i już teraz mogę powiedzieć, że 4/10 za muzykę to za mało. Rozumiem, że to recenzja, rozumiem odchylenia rzędu 2­‑3 punkty, bo ktoś akurat lubi inny gatunek, no ale bez przesady. Polecam przesłuchanie sobie chociazby „Kaiji Theme”(ale koniecznie w wersji, którą znalazłem na soundtracku, a którą na yt można znaleźć z podtytułem „Top Epic OSTs Of All Times”), albo utwór „Child's Mind”, i skonfrontowanie tego z oceną 4/10. Skoro tak, to polećcie mi jakiś soundtrack na 6/10, albo 7/10 – pewnie mi się wtedy uszy rozpuszczą ze szczęścia.

Czy warto? Elfen Lied to jest moim zdaniem jedno z tych anime, które jest absolutnym klasykiem. Nawet jak obejrzysz i uznasz, że Ci się nie podobało, to z zaskoczeniem stwierdzisz, że jednak nie zmarnowałeś czasu. Coś co po prostu wypada znać, i tyle.

Gdyby zamienili roboty na coś innego, seria pewnie była by całkiem niezła.

Seria o robotach = 1/10.
Seria o czymś innym = całkiem niezła.
Tak, bo w Code Geass najważniejsze są roboty. Gratuluję.

Gdyby zamienili roboty na coś innego

Np. na pierogi! Wyobrażasz to sobie, epickie pojedynki na pierogi? I na pewno pierogi byłyby bardziej „strawne”, khra, khra, że tak sobie pozwolę losuxem pojechać.

myślałem, że dam radę strawić mechy ale nic z tego

Podaruję sobie kulinarny żarcik o trawieniu metalu:)

Opinia jak opinia, w wielu miejscach się zgadzam, w kilku nie, ale to nieważne bo chciałem napisać jedno – jeśli chcesz, żeby ktokolwiek poważnie potraktował to co piszesz to warto używać spacji po końcu zdania.
A co do piekarni – znam kogoś kto się z tego utrzymuje, uwierz bądź nie, ale w piekarnia to nie biedronka, żeby cały dzień się klienci kręcili. Są określone godziny przesileń w biznesie, o czym zresztą też w clannadzie ktoś mimochodem wspomina:)

To ma być tylko remake, tak? Tj. pierwszy odcinek jest fabularnie taki sam? Bo nie powiem, spodobało mi się i teraz nie wiem, czy czekać co tydzień na nowy ep tego, czy zabrać się za starszą serię? Pytam, bo przez jakiś czas nie mam jak dopaść oryginału żeby samemu porównać:)

Naprawdę całkiem sympatyczna rzecz. Zabawna, gdzie rzeczy w miarę prawdopodobne przeplatają się z zupełnie naciąganymi, ale widać, że tak po prostu miało być. O dziwo najmniej pasującą mi tutaj rzeczą było właśnie ecchi – być może w 1995r. było to coś, czym się ta seria wyróżniała, ale patrząc na to z perspektywy dnia dzisiejszego uważam, że całość byłaby przyjemniejsza bez tego. „Momenty” były dorabiana wyraźnie na siłę i zupełnie obok całości (no, może z wyjątkiem jednego odcinka). W każdym razie, dobra seria, choć bez rewelacji – 7/10.

Najlepszy recap episode jaki widziałem. Oczywiście, dla kogoś kto nie widział nigdy KnK nie będzie to miało najmniejszego sensu, mnie z kolei oczarowało i zachęciło do ponownego seansu filmów. Całość jest genialnie zmontowana, podlana najlepszą muzyką z całej serii (a wiadmo, że tam było w czym wybierać!). Efekty wizualne są niesamowite, całość, łącznie z dalszymi planami, warstwami – to wszystko żyje, a klimat aż się wylewa z monitora.

Grafika to jest kwestia bardzo umowna – mnie noein urzekł. Ja rozumiem odchylenia rzędu 2­‑3 punkty, ale ocena nie większa niż 5… oglądasz może na megavideo?:P

 kliknij: ukryte  Brat Madary miał Mangekyou Sharingana? Nie wydaje mi się…

Nadgoniłem Naruto i strasznie mnie wkurza parę rzeczy, albo ja czegoś nie zrozumiałem, albo nie ma tego w anime (a jest w mandze, mam nadzieję), albo twórcy mają w pompie konsekwencję. To i pytam:
 kliknij: ukryte  Co jest do cholery z tymi oczami z Sharinganem? Itachi chciał ukraść Sasuke oczy (wiem, że udawał, ale to akurat nieważne), bo sam tracił wzrok (była scena jego oczami widziana i wszystko było rozmyte). Z tym, że później Sasuke walił sharniganem na lewo i prawo, więc sam zaczął ślepnąć. Więc co postanowił zrobić? Wszczepić sobie oczy Itachiego. Po co, skoro jego oczy już były „zużyte”? A jeśli niby oczka się regenerują po przeszczepie to jest to niesamowita głupota. Do tego niby ta nieuchronna ślepota, która znika w momencie przeszczepienia sobie patrzałek kogoś innego z klanu, i niby dlatego są oni skazani na wieczną rywalizację między sobą. Bzdura, jak tak to bracia mogą się między sobą oczami wymienić i obaj będę szczęśliwi, nie? W końcu każda dwunastoletnia miedical ninja potrafi w warunkach polowych przeszczepić całą gałkę oczną razem z nerwami.

Yaro zainteresuj mnie fabułą, opisz pokrótce cokolwiek bo ja odpadłem po pół odcinka.

Bardzo fajna, przyjemna i ciepła seria. Niby niczego się nie dowiedziałem, żadnej pokrętnej fabuły ani innych tego typu wabików, a jednak jest to naprawdę mile spędzony czas. Obiektywnie myślę, że powinna być ósemeczka, ale jako, że wiem, iż nieprędko coś takie ponownie zobaczę to pozwolę sobie podbić do 9/10, które z przyjemnością przy tej serii kliknąłem.

Nie daj się zwariować, drugi sezon nie jest tak dobry jak pierwszy, ale też nie tak tragiczny jak wszyscy próbują wmawiać. Ot zwykły hejt zawiedzionych fanów. Jest kilka naprawdę poronionych pomysłów, ale da się przetrawić.