Tanuki-Anime

Podobno założenie rodziny wymaga dojrzałości emocjonalnej partnerów, wzajemnego szacunku i miłości. Co w takim razie ma zrobić dwójka skaczących sobie do oczu czternastolatków, pozostawionych samym sobie w szintoistycznej świątyni? Wydawałoby się, że odpowiedź jest prosta – nie zakładać rodziny. W zasadzie rada dobra, tyle że nie bardzo daje się zastosować, kiedy po domu lewituje słodki jasnowłosy bobas, a polimorficzny gadający kot (tak, uważam, że to jednak jest kot) biega za nim z pieluchami i butelką mleka, sprowadzoną z sąsiedniego układu planetarnego.

Daa! Daa! Daa! jest anime zdecydowanie przeciętnym. Przeciętne jest tu dosłownie wszystko. Ogólna idea stanowi połączenie kilku mocno wyeksploatowanych pomysłów. Humor, chociaż obecny, wywołuje najwyżej lekki uśmiech. O fabule w zasadzie w ogóle mowy nie ma – całość składa się z prostych jednoodcinkowych historyjek. Jeśli już pojawiają się między nimi jakieś powiązania, to są one symboliczne. Grafika jest jedynym elementem, na który można zwrócić uwagę: od strony technicznej można jej zarzucić jedynie to, że nie wyróżnia się spośród całej masy innych przesłodzonych produkcji. Muzyki nie zauważa się prawie wcale. Z jednej strony świadczy to o wpasowaniu jej w akcję, z drugiej – o miernej jakości.

Sądząc po wieku głównych bohaterów, tytuł ten jest przeznaczony dla czternasto­‑piętnastolatków, ale podejrzewam, że przeciętny nastolatek zanudziłby się na śmierć najpóźniej przy piątym odcinku, co w zestawieniu z długością serialu stanowi wynik dość żałosny. Jeśli już naprawdę nie będziecie mieli co robić, obejrzyjcie kawałek.