Tanuki-Anime

Seria, która od początku bawiła mnie swoimi absurdami.
 kliknij: ukryte  Ciągle mam w pamięci boisko szkolne z minami, które powstały nie wiadomo kiedy xD Takich kwiatków było znacznie więcej.
Akcja pędziła, pojawiały się intrygi, tajemnice, tylko że.. rozwiązania fabularne są tak niewiarygodne, że nie można ocenić ich dobrze. Często dzieją się rzeczy sprzeczne z wszelkimi prawami fizyki i prawdopodobieństwa, na co zawsze staram się zwracać uwagę.

Odnoszę wrażenie, że ta seria mogłaby być czymś ambitniejszym, gdyby wykonano ją staranniej, dodając nowe płaszczyzny do analizy, komplikując główny wątek i dodając nowe. Ale tak się nie stało, dostajemy anime czysto rozrywkowe, które jednak jest momentami tak głupie, że się płakać chce.

Yuki jest irytujący, za to Yuno mogłaby być naprawdę intrygująca, gdyby nie jęczała tyle: „Yuukii!” Niestety znów mam wrażenie, że nie do końca wykorzystano potencjał bohaterów i serii.

Podobał mi się pierwszy opening, pozytywnie zwariowany.

Anime za głupie, by być dobrą rozrywką, choć momentami potrafi wciągnąć.

5/10.

Nie rozumiem jak recenzent jednego z największych (o ile nie największego) serwisu poświęconego anime w Polsce może napisać bez żadnego ostrzeżenia jak skończy się anime… Recenzja powinna zachęcić lub odstraszyć widza ale nie zdradzać zakończenie, po prostu nie ogarniam tego zachowania.
Może to i offtop, ale jak mam się odnieść do anime, skoro chyba daruje sobie obejrzenie go po poznaniu takiego „szczegółu”?

Anime dobre, jak na mój gust. Mniej więcej do połowy obejrzałam jednym tchem, potem zaczęło się gmatwać – z odcinka na odcinek coraz bardziej nie wiedziałam o co chodzi. Yuno, choć z początku intrygująca i niesamowita, zaczęła się pomału zmieniać w „niewiadomojakiegówno”.
Yuki… Dobra tam, od początku było z nim coś nie tak.

Akise Aru to bohater, któremu należało się więcej uwagi.
Nie wybaczę zaniedbania takiej postaci.

Daję 6/10. Byłoby więcej, gdyby nie podupadnięcie fabuły przy końcu i takie zamieszanie, że ciężko było się pozbierać.

I tak wysoka ocena, 7/10. Ja sama to na początku sądziłam, ze niezłe, ale wogóle nie było czuć klimatu. Oglądasz te puste obrazki przesuwające się na ekranie i poza dobrym openingiem nic. Przestałam oglądać po 5 odcinkach, żenada, a ten główny bohater… To anime jest mocno przereklamowane według mnie. Op, zresztą czytałam w „otaku”, że potem zmeinił się na gówienko. Wpisałam więć w youtube. I byłam załamana, ani słuchać, ani oglądać się nie dało, a więc obu tych czynności naraz oczywiście nie polecam.

minęło 10 tys lat, a Yuki dalej nie wie co ma zrobić, to najlepiej podsumowuje całe to anime

Przyjemnie jest czasami zajrzeć na tanuki i grzejąc cztery litery ciepłą kołderką pośledzić słynne już „wojny na komenty”. Zwłaszcza gdy tematem owych wrzących dyskusji są tytuły kontrowersyjne, które cieszą się sporą popularnością. O Mirai Nikki dowiedziałem się przypadkiem, przeglądając ciemniejsze zaułki internetu. Temat zarzuciłem gdyż anime było w trakcie pierwszej emisji, mniej więcej na półmetku. Kusiło mnie by sięgnąć po mangę, ale czytać komiks z ekranu komputera, bleeh… Dosyć niedawno przytłoczony nadmiarem wolnego czasu i świętego spokoju przypomniałem sobie, że emisja dobiegła końca, toteż seria przeniosła się z ekranów telewizorów naszych drogich Japończyków, wprost do globalnej sieci. Dzięki szybkiemu łączu, które bez wątpienia jest zasługą naszego ukochanego premiera (zgodnie z obietnicami ;), dorwałem się do tytułu i dość szybko przeprowadziłem pełną projekcję. Poniżej subiektywne, choć w moim mniemaniu, trafne wnioski.

Obejrzawszy mrowie serii,
filmów oraz przeczytawszy sporo mang wyodrębniłem dla swoich potrzeb trzy
podtypy japońskiej twórczości. Do pierwszego i najwyższego zaliczam produkcje
wartościowe, docenione oraz klasyki, których nie wstydziłbym się pokazać osobom
nie sięgającym po takie formy rozrywki. Wymagają one zwykle głębszej refleksji,
a nieraz sporej wiedzy lub oczytania, by je należycie zrozumieć. Drugi podtyp –
to anime/mangi średniej półki. Zwykle niezbyt wyrafinowane, ociekające źle
dobranymi formami, które dodatkowo “przerastają” treść. Bohaterowie niczym
szczególnym się nie wyróżniający, wtórna fabuła z oklepanymi schematami, taki
schabowy z ziemniakami i ogórasem kiszonym. Trzeci tier – różnego rodzaje
pokraki, latające cycki, braciszek trochę nazbyt interesujący się żeńską
częścią rodzeństwa, dwunastolatki ratujące świat puszczając magiczne bąki – jednym
słowem: shit.

Nie zalewając,
obejrzałem/przeczytałem dziesiątki tytułów z każdego tier­‑a. Nieraz wstydziłem
się przed samym sobą i waliłem w łeb myśląc: “co ja kurna oglądam…” Ale nie w
przypadku Mirai Nikki. Nie mam zamiaru tu psalmów pochwalnych pisać, ale trza
Cezarowi oddać co cesarskie. Future diary to seria przy której bawiłem się
świetnie, choć generalnie nie trzymała się ona zbytnio kupy. Główny bohater:
pokraka, cipa, mameja, to wszystko się zgadza drodzy komentatorzy, ale któż tu
lepiej pasuje? Oczywiście gdyby nie wspaniała Yuno, która jest podręcznikowym
przykładem yandere, nie byłoby zupełnie czego oglądać. To jej kreacja dźwiga
tytuł przez wszystkie 26 odcinków, w moim skromnym mniemaniu, ze znakomitym
powodzeniem. Bohaterowie dalszych planów podobnie do protagonisty nie powalają,
choć tak jak np: Ninth, przekonują do siebie i budzą sympatie. Fabuła jest jaka
jest, gdybym miał taką możłiwość pewnie parę rzeczy bym zmienił, parę poprawił.
Trochę doskwierają pewne niedorzeczności, ale warto je potraktować z
przymrużeniem oka. Inaczej cały odbiór się zawali, a żale z tego powodu wypłyną
na forach i tanuki ;)

Drodzy widzowie in spe – nie
skreślajcie Mirai Nikki. Nie jest to anime/manga pierwszego tier­‑a, ale bez
wątpienia znajduje się w czołówce drugiego. Jeśli poszukujecie dobrego
odmóżdżacza, który wciągnie was i nie odpuści nawet na chwile, Your search is
over. A tera uciekajcie na swoje piratbeje i kikasu torentu ściągać póki się
da.

Obejrzane.
Miało trochę wad, sporo nieścisłości i w postępowaniu postaci, i rozwiązaniach fabularnych, niezbyt ogarniętego głównego bohatera, który potrafił się zachowywać jak naiwne dziecko ( ale mimo wszystko nie czułam do niego tak wyraźnej niechęci jak większość ), zachęcający początek i lekki spadek poziomu, ale, ale, pamiętajmy o zaletach. No dobra, oprócz oczywistej Yuno mogę tu wymienić pasujący do anime opening i zwrócić uwagę na świetne pierwsze 5 sekund pierwszego endingu. Zawsze uwielbiałam po dramatycznej końcówce wzmocnić efekt tym właśnie fragmentem (dalej jest juz tak sobie).
Miałam napisać o tylu rzeczach, ale oglądałam już chwilę temu i wszystko wyleciało.
Sumując ; jasne, miało trochę luk, które zauważało się z kwaśnym uśmiechem, po czym z przyjemnością wracałam do wciągającej fabuły. No bo hej, kto wiedział co w następnym odcinku strzeli do głowy Yuno?

Szczerze, to całe anime można opisać tak:
 kliknij: ukryte  Wstęp: Battle Royalle (przeżyć może tylko jeden)
Rozwinięcie: Evangelion (emo Shinji) + DragonBall Z (nawalanka na końcu)
Zakończenie: Powrót do Przyszłości 2

O dziwo, anime nawet dobrze się trzyma mangi. Opening 1 był bardzo dobry, natomiast Op2 już marny z powodu „engriszowego” tekstu.

8/10
Anime o psycholach. Być może yuki to irytujący nieciekawy typek ale cała historia Yuno nadrabia w to miejsce razy trzy xP Czego byście nie zarzucali tej seri trzeba przyznać że jest to anime nietypowe i w całym stosie shouenów, ecchi i innych cukierkowych gówien jakie ostatnimi czasy są nam głównie serwowane MN jest prawdziwą perełką ( zdeczka zabrudzoną ale jednak ).

Po co w recenzji anime pisać, że kończy się ono happy endem? No dzięki, miałem zamiar obejrzeć.

A ja stanę w obronie Mirai Nikki.Recenzent chyba nie ogarnął całego anime bo widać to w tekście„Jako przykład mogę podać scenę, w której telefon komórkowy Yukiego leży na korytarzu szpitala, w dużej odległości od właściciela, a po zawaleniu się budynku cudownie trafia do jego kieszeni”-ja się pytam gdzie? i „Przez całą serię nie ma ona zupełnie nic na czole, aby w kilku ostatnich odcinkach pojawił się tam wielki plaster.”-panny są dwie .Wielu szczeka na Yukiteru bo on słaby i nic nie robi.Ja sobie wyobrażam jak to jakiś bóg mówi mi że mam uczestniczyć w grze,a pomagać ma mi straszna dziewczyna­‑jeszcze tak źle ze mną nie jest na wymyślonych przyjaciół,ale licho wie kiedy to mnie dopadnie.Ja jestem nołlajfem bez przyjaciół i tak samo samotnym jak Yukiteru­‑na jego miejscu też bym nie wiedział co robić(chociaż ucieszyłbym się z Yuno­‑bo jestem fanem yandere i yangire-,ale mniej z uczestniczenia w grze w której kill,or be dead.Całe anime jest ładnie zrobione i się cieszę,jednak miejscami CG dobija,kreska ładniejsza niż w mandze,muzyka:OST wgniatały w ziemię,pierwsze OP i ED masterpiece,drugie niekoniecznie.Bohaterowie:banda świrów aby było ciekawiej,ale nie ma sielanki jak w FT.Zakończenie mnie skręca­‑jak mogli to rozwalić!No chyba że szykuje się OVA z plażowym odcinkiem to wybaczam.Wiele osób nie zauważyło że MN się nie skończyło.A fabuła­‑jak dla mnie wszystko jest logiczne bo poznałem spojrzenie autora i jak trzeba się wysilić aby to wszystko przemyśleć,więc postacie kombinują i wychodzą cało z opresji bo WIEDZĄ co ich trafi.Podsumowując:gdyby nie cenzura i CG to anime byłoby idealne.A Yuno Gasai która jest pancernikiem wśród niszczących yandere oficjalnie jest królową rzadkiego gatunku.

Anime było dobre, spodobało mi się. Gdyby nie było w nim Minene, a zakończenie byłoby takie jak w mandze dałabym 10/10, ale przez tą nudną terrorystkę ocena spada do 8/10. A Yukiteru nie był taki zły…lubię go. ;P

Psyhopatyczno­‑krwiste anime, ale dzięki temu klimatyczne i często wywołujące dreszczyk emocji. Jednak cała produkcji traci połowę punktów za umieszczenie czegoś takiego jak Yukiteru jako głównego bohatera cyklu. Jest to najbardziej gamoniowaty, piskliwy i płaczliwy męski charakter jaki można sobie tylko wyobrazić. Równie dobrze mógłby zostać zastąpiony przez jakąś niespełna rozumu panienkę z hentai, nie byłoby przy tym dużej różnicy.
Poniżej parę osób napisało, że taki charakter głównego bohatera jest świetny do tej serii, bo jest ludzki i odzwierciedla jakby oni sami się zachowali w takich sytuacjach…no proszę ja was, taki charakter i psychikę może mieć co najwyżej kilkuletnie dziecko, które na każdą sytuację reaguje piskiem, płaczem i niczego nie rozumie co się wokół niego dzieje, chociaż w tym anime jest pokazane że nawet 5­‑latek ma więcej rozumu i samozaparcia, niż nasz zero­‑hero. Każdy odcinek to co najmniej 2 ujęcia płaczu Youkitaro – porażka i dno w porównaniu ze świetnie wykreowaną i mroczną Yuno.

4/10, więcej nie ma sensu dawać.

Podoba mi się, że poprawili zakończenie – w anime jest o wiele bardziej niejednoznaczne, do tego dodali co nieco ciekawych wątków  kliknij: ukryte  12th opiekujący się 3rdem na przykład

coś miedzy 6 a 7.Za dużo nieścisłości w fabule.Choc nie oglądało się tak źle dlatego aż tyle.W moich oczach to anime uratowała akcja.

Anime jest bardzo dobre jak na dzisiejsze czasy.Najbardziej spodobało mi się pierwsza połowa anime tak do około 15 odcinka,później był spadek jakości.Może tak być musiało nie wiem.Najbardziej wkurzająca postać na początku to Yuki później trochę ewaluował na bardziej hardcorowego gościa.Od razu wiedziałem że Yuno jest z nią coś nie tak,ale bym tak nie pomyślał że ona jest drugiego świata LOL skomplikowana fabuła się zrobiła na końcu hehe.Wyjątkowe anime nie ma co trochę jest inspiracji fajnymi anime których lubię za plus.Ocena 8+/10

Na moje to zakończenie jest grubymi nićmi szyte.  kliknij: ukryte  Poza tym, 3 Yuno, ze wspomnieniami 2 Yuno nie jest dla mnie i tak tą samą osobą ;( Tylko inną dziewczyną ze sztuczną inteligencją tamtej. Takie są moje przemyślenia. No i czemu Minene jest z detektywem z 3 świata, przecież sama mówiła poprzednio Yukiemu, że rodzice z tego najnowszego świata to nie jego rodzina. Odbieram to jak zastąpienie ukochanej osoby duplikatem z identycznym wyglądem…

Przeczytalam spoilery dot.zakończenia w mandze i uważam,że ot w anime jest lepsze. Bardziej tajemnicze! Chociaż z drugiej strony gdyby  kliknij: ukryte  [daję spoiler na wszelki wypadek, ze względu na te info o światach] Yuno z trzeciego świata hajtnęła się z Yukiteru z drugiego, to Yuki z trzeciego świata mógłby się hajtnąć z Aru, więc nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. :D

Do wszystkich którzy nie rozumieją zakończenia:  kliknij: ukryte  Zostało ono ucięte. W mandze było coś więcej i wszystko wygląda tak, jakby autorzy anime chcieli jeszcze coś zrobić ponad tą jedną serię.

No cóż, muszę przyznać, że zakończenie mnie zaskoczyło.  kliknij: ukryte  Yukiteru został bogiem, a Yuno z Drugiego Świata umarła. No właśnie… tego nie jestem pewna. Czemu na samym końcu, po endingu,  kliknij: ukryte  na telefonie Yukiteru tekst „Yuno umarła” zmienił się na „Yuno przyszła mnie odwiedzić”? Czyżby w jakiś sposób Yuno wróciła?

Ogólnie anime bardzo mi się podobało, aż szkoda było kończyć. Wszyscy mieli swój happy end, chociaż myślałam, że  kliknij: ukryte  w trzecim świecie Yuno będzie z Yukiteru. Cóż, najwyraźniej tak musiało być.

Moja ocena 9/10.

pomysł ciekawy,mi się spodobał(może dlatego, że skojarzyłam sobie motyw gry z Higashi no Eden)czasami gubiłam się bo nagle coś się dzieje a główny bohater nie reaguje na to zupełnie, albo dobre relacje pomiędzy postaciami były czasem….wymuszone?(uważam, że np za szybko się godzili, coś w stylu Ty do mnie strzelasz, bijesz ale przecież wystarczy przepraszam) Plusem jest jednak, że twórcy postanowili troszeczkę podrasować Yukiteru charakter pod koniec ale zaznaczam troszeczkę, bo i tak pierwsze skrzypce gra Yuno. Lubię ją­‑jest pokręcona i tym właśnie się wybija, lubię także Aru chyba za urodę;)no i za  kliknij: ukryte  pocałunekTo co mi się nie podobało, a raczej nie mogłam się do tego przyzwyczaić to te zabawne wstawki po endingu, niby pasują ale coś w nich nie tak:)grafika­‑przeciętna ale miła dla oka, zastanawiam się jednak co by było gdyby została zastosowana inna kreska, ale i tak jest dużo krwi:) muzyka może być, opening 1 świetny.

Strasznie dziwne. Pomysł na fabułę bardzo dobry ale główne postaci mnie doprowadzały do szału. Jedynka to płacząca pierdoła chowająca się za maniakalną dwójeczką z popapraną psychiką. Koniec może być ( fajnie że wszyscy mieli happy end ). Ale nie zaliczę tego anime do ulubionych, ba, nawet wątpię, że do niego wrócę.

Mam taką refleksje co do sceny już po endingu, widać w niej  kliknij: ukryte  jak w pamiętniku Amano napis „Yuno umarła” zmienia się na „Yuno przyszła się ze mną zobaczyć”. Macie jakieś przemyślenia co do tego? Moja interpretacja jest taka że  kliknij: ukryte  Yuno z 1 świata była Bogiem, więc nie mogła zginąć od dźgnięcia nożem, dlatego tak naprawdę nie zginęła. Mur Mur nr 2 z Amano szybko się ulotnili do 2 świata także nie wiadomo co tam się później stało. Pamiętnik Amano pokazywał to co zobaczył Amano, tylko że w przyszłości dlatego mógł pokazać że Yuno umarla bo Amano myślał że to właśnie widział. Co o tym myślicie?? Po tym ukazuję się napis „NEXT PROJECT!” który może oznaczać wiele rzeczy.

jeszcze jedno mam pytanie odnośnie zakończenia  kliknij: ukryte  czemu nie zabrali s powrotem dziewiątki(Minene Uryuu mimo ze tez jest bardzo fajna postacią) do drugiego wymiaru ??
Ona została tam w trzecim .. czyli są dwie dziewiątki a do tego jedna jest pól bogiem.. jak i jej dwójka dzieci które ma .. to samo w sobie jest ingerencja innego świata..

Wyjątkowe anime mimo tego wszystkiego naprawdę polecam, mimo niektórych scen które kojarzyły mi się już z istniejącymi seriami to anime warte uwagi, dzięki niemu doświadczyłem niezapomnianych wrażeń.. tyle w nim negatywnych uczuć ze aż się zdołowałem przez jakiś czas będę je przezywał bez wątpienia. :/ Co do zakończenia jestem nie usatysfakcjonowany .. tak chyba mogę to ująć chodź nie jestem pewny tego wiem tylko ze nie to chciałem zobaczyć, wolał bym bardziej coś w innym stylu. kliknij: ukryte  Czyli HAPPY ENDING lub żeby chociaż główni bohaterowie całej tej serii byli razem. Czyli Amano Yukiteru i moja ulubienica Gasai Yuno ale nie powiem ze postać Hino Hinata tez mi się podobała