Tanuki-Anime

Rakuyou Arc… 44 rozdziały w najprawdopodobniej 13 odcinkach… Czas zacząć show.

(Szkoda tylko, że pośpieszono się z emisją. Mogliby zaczekać do lata/jesieni i zekranizować całość i to w dodatku podczas emisji dziennej, no ale co zrobisz.)

Panie drogi, wyścigi konne + Osomatsu­‑san = sukces wielki. Fujita i Studio Pierrot pokazali, że ich passa się nie wyczerpała i starczyłoby jej więcej, niż na odcinek specjalny. Ekstra się oglądało. Miałem nadzieje, że z zakończeniem pojawi się informacja o sezonie drugim, ale cóż, musiałem się obejść smakiem.

To anime podoba mi się coraz bardziej. No i ta muzyka z trailera w pełnej wersji w odcinku 4 rozwaliła mnie na plus. Animiec sezonu jak nic.

Rany w DB Super autor też wydał w wersji mangowej Battle of Gods i Wskrzeszenie Friezy i na dodatek zekranizowali też to w odcinkach. A to, że Boruto nie zostanie wydane, to totalna bzdura, gdyby nie chcieli tego ekranizować, to anime zostałoby już zakończone, a adaptacje powieści, rozgrywających się pomiędzy rozdziałami 699 a 700 nie ukazałyby się.

Haha, epickość z niego bije.

Skoro oglądalność dopisuje, kasa niezła leci, to po co to kończyć? Narutardzi będą oglądać, bulić na DVD/BD i tak, a poza tym, będą to ciągli tak długo aż manga Boruto będzie miała wystarczająco rozdziałów, by zrobić z tego adaptację i tak dalej, będzie jeszcze trochę leciało.

Pierwotnie do serii zaintrygował mnie temat i muzyka z trailera i nie czuje się zawiedzony. Bohaterowie są całkiem w porządku, animacja jest wyborna, a muzyka jeszcze lepsza, zwłaszcza opening i ending. W zasadzie, Mappa zostawia kolegów z TMS i Madhouse (All Out) w kwestii sportówek sezonu w głębokim tyle.

Ja obejrzałem tak, jak wychodziło -> najpierw 4 odcinki OVA, potem 9 i 10 odcinek Alternative Architecture, a później najnowszą kinówkę i byłem zadowolony.

Mi tam na razie ten Berserk jakoś nie wadzi. Mangi nie znam, obejrzałem starszą wersję i filmy i były całkiem całkiem. Tutaj jak na razie przeszkadza animacja, jedni bohaterowie generowani są komputerowo, by drudzy byli rysowani normalnie w tym samym kadrze, to wygląda tragicznie. Normalna animacja i 3D również pozostawiają sporo do życzenia. No i te przeklęte efekty dźwiękowe. Yasumasa Koyama ponownie potwierdza, że dźwięki to on podkłada kiepskie. Miecz Gutsa brzmi, jakby był pusty, a czasami jedno machnięcie brzmi, tak jakby startowała rakieta. A sama historia też całkiem ciekawa. Można sobie jedynie tylko życzyć lepszej animacji i wymiana gościa od dźwięków.
A no i Susumu Hirasawa i Hai yo --> pierwsza klasa.

Fabuła coraz gorzej, animacyjnie całkiem sprawnie, za to dźwiękowo jest do kitu, niektóre uderzenia przypominają bardziej start rakiety. Szkoda, że ostatnio studia zatrudniają do efektów dźwiękowych tego właśnie gościa.

I to jest wspaniały powrót do przeszłości. Poziom brutalności wzrósł, pewnie przez przesunięcie godziny na 1:35 w nocy, kiedy wcześniej leciał D.Gray­‑Man w dzień. Nie mogę się za to przyzwyczaić do nowej obsady, a szkoda, że została wymieniona i to w całości.

Kreska trochę się zmieniła, ale ciągle oddaje urok i klimat, który mnie do D.Gray­‑Mana przyciągnął. Muzyka za to nic się nie zmieniła i za to mają plusa, chociaż usłyszałbym nowe kawałki.

Fakt, mogliby darować sobie openingi, i zostawić np. sam ending, jak w Shin Sekai Yori. Poza tym, odcinek 14 był chyba o 2 minuty dłuższy, może kolejne też będą dłuższe i zachowają opening i ending do końca.

Ha, nie tylko użyto animacji komputerowej. Rysowana animacja też była, trochę w openingu i wchodziła też czasami na 3 do 5 sekund.

Obejrzy się do końca, może się troche pośmieje. Muzyka nawet wypadała ok, tylko szkoda, że Hirasawa znowu wylądował na zapowiedzi.

To jest właśnie problem tej historii. Zamiast rozwinąć niektóre wątki młodości Itachiego, które były podane jedynie w przebłyskach, szybko poszli w stronę znaną z oryginału. Ale mimo tego jest było i tak dobrze, trzymało to całkiem fajny poziom, no i nie ziewałem, jak przy fillerach.

A mnie, mimo tych wad wszystkich, animiec mnie wciągna. Ogląda się całkiem przyjemnie. Bohaterowie nie wyróżniają się z tłumu zbytnio, ale jakoś ich trawię. Grafika również nie przeszkadza, choć twarz Rokuro dziwnie mnie rozbawia. Trochę mnie martwi adaptacja materiału, komiks ma tylko 28 rozdziałów, a już po 15 czy 16 ma dojść do time­‑skipu, a podobno anime ma trwać rok. Możliwe, że twórcy rozwiną fabułę 14­‑letnich bohaterów.

Cóż, skoro animiec ma niedługo się zakończyć, to i postanowiłem nadrobić Naruciaka, oglądając odcinki tylko zgodne z mangą. Ale ze względu, że Itachi Shinden jest adaptacją powieści zgodną z kanonem, walnąłem „Czemu nie, gorzej niż fillery nie będzie”
No i powiem, że jest klasa, podoba mi się to bardziej niż niektóre odcinki mangowe, ale czuję, że z niektórych sytuacji można byłoby wyciągnąć więcej, a nie spieszyć się i kończyć historię w 8 lub 9 odcinkach. Szkoda, że twórcy  kliknij: ukryte  nie rozwinęli momentu pierwszego spotkania Itachiego i Obito i śmierci Tenmy, swoją drogą było to mocne zakończenie odcinka, który zapowiadał się na typowy zapychacz czasu Fajnie też ukazali Itachiego i jego relację z innymi, m. in. z Shisuim, którym poświęcono całkiem fajny odcinek.
Itachi Shinden oceniam naprawdę wysoko, to Pierrotowi się udało w kwestii fabularnej, a także graficznej, bo kreska wygląda znacznie lepiej, niż wcześniej.

A­‑1 Pictures jest już dla mnie totalnie stracone. Dziękuję, państwu, ja z autobusu pt. Ace Attorney wysiadam.

Love Potion Arc dostaję serię 2 odcinków OVA, a reszty pewnie nie zekranizują. Choć szkoda, Sunrise palnął głupotę i mógłby jeszcze dać sobie kilka odcinków, by zekranizować niektóre historię.

Co ty, powstanie seria TV, za dużo materiału, film byłby strasznie skrojony. Na razie jest jakieś 30­‑35 rozdziałów Rakuyou Arc, ale Sorachi na 40­‑50 nie skończy, zwłaszcza, że to podobno ma być ostatni arc.

Arc został tylko jeden i ciągle w mandze go kontynuuje, a na szybki powrót serii TV nie ma co liczyć, Sunrise spalił mosty zaczynając Shogun Assassination, więc nie mogą nawet zacząć serii z epizodami pojedyńczymi.

Stary, zima stulecia, dziadek mróz feat. towarzysz Gierek dmuchają swoim zimnym oddechem w kierunku UE.

A tak odstawiając żarty, to całkiem fajnie nawet ukształtowali na mapie miejsca akcji, a co do samej Polski, nic nowego, że już dawno leżymy i robimy pod siebie – nie pierwszy, nie ostatni raz. Partyzantka w lasach pewnie działa i biję się z Betą pikami i sztachetami.
Niestety, nigdzie nie można dopaść przetłumaczonego LN, by posprawdzać trochę szczegółów, albo gdzieś to jest, tylko ja nie potrafię odpowiednio wklepać to w google.

Było w zasadzie całkiem nieźle. Zastanawiam się, jak Polygon Pictures powiążę serię z trylogią filmów, której część pierwsza wyszła. Seria TV będzie adaptacją mangi, a filmy będą posiadały oryginalną historię, lub na odwrót?

A właśnie, że Momoi Haruko jest, tylko podkłada głos pod inną rolę.

Ostatnie dokonania noitaminy, tak jak zauważyłeś, robią swoje. Poza tym, studio A­‑1 Pictures też nie miało czym mnie ostatnio zaskoczyć, oprócz Book of Circus. Poza tym, japończykom rzekome kryminały nie wychodziły ostatnio dobrze (również dzięki noitaminie i Ranpou Kitan). Poza tym, mangi nie czytałem, a nie mam w zwyczaju sprawdzać materiału źródłowego przed premierą serii.
A że nie potrafisz zauważyć punktu zaczepienia – sorki, każdy ma swoje gusta, dla kogoś One Piece może być spisany na straty dlatego, że w którymś tam odcinku pojawi się jego znienawidzony aktor głosowy.

Seria, która spisywałem na straty, okazała się całkiem fajną perełką. Takie japońskie Life is Strange. No i muzyka Yuki Kaijury, którą muzyką nazwać nie można, tylko bardziej dźwiękami bardzo fajnie piętnowała klimat.