Tanuki-Anime

Ale wiecie, że małe dzieci walczą na wojnach? Biegają z pistoletami i karabinami? Przeprowadzają zamachy terrorystyczne? Tutaj jest to oczywiście mało realistycznie pokazane, ale to anime. Mogę sobie wyobrazić jednak że takie dziecko wyciągnięte z wojny i zmuszone funkcjonować normalnie też miałoby podobne problemy.
I, naprawdę, dajcie spokój, są na świecie ludzie którzy mają problemy ze zrozumieniem i nazwaniem ludzkich emocji, nawet jeśli sami je w jakiś sposób odczuwają. Może mieć to związek z zaburzeniami albo z wychowaniem. Więc nie dziwi mnie, że Violet – dziecko wychowane na wojnie – ich po prostu nie rozumie.

Nie oglądałam jeszcze filmu, ale główna bohaterka to chyba po prostu doskonale znany schemat postaci: Manic Pixie Dream Girl. Taką postacią była już Kaori z Your lie in april i w sumie zastanawiam się, czy nie będzie to modny temat w kolejnych anime (jak mroczne mahou shoujo czy motyw klątwy po kolei zabijający bohaterów).

Nie rozumiem narzekania co do wolnego tempa i „nieciekawych wydarzeń”, przecież to powolne slice of life. Ponadto świat jest alternatywny dlatego i alfabet i stroje są inne.
Rozumiem, że historia z czasów wojny byłaby może bardziej emocjonująca, ale chyba nie o to w tej serii chodzi.

Zachowanie Violet (sposób mówienia, brak taktu i empatii) przypomina mi trochę Temperence Brennan z serialu „Bones”. Anime póki co sympatyczne, z piękną grafiką (nie dostrzegłam co prawda kurzu na butach, jednak widzę, że jest bardzo szczegółowa). Nie przeszkadza mi młoda dziewczyna pracująca w wojsku – świat jest fikcyjny, alfabet jest fikcyjny, ubrania nie pasują do epoki, łatwo mi tu uwierzyć we wszystko co mi przedstawią i po prostu dobrze się bawić przy seansie.

... ale można było to zrobić lepiej, dużo lepiej. Przede wszystkim je wydłużyć i zrobić bardziej ogarniętą historię.
1. Recycling postaci – wiadomo, chcieli pokazać te wszystkie postacie co kiedyś były, przypomnieć je ale wydawało mi się to cały czas strasznie absurdalne, nawet biorąc pod uwagę fakt że bohaterki i tak ich nie pamiętały.
 kliknij: ukryte  2. Zmiana osobowości bohaterek wyglądała naprawdę fajnie. Straciły pamięć i minęło 300 lat więc nic dziwnego, że tak się stało. Spodobało mi się też, że były takie swobodne i wyluzowane, może poza Rose (której zmiana charakteru nie wyszła na dobre). Nie mogłam się jednak oprzeć wrażeniu, że po prostu zamieniły się rolami, Rachel z Claire i Rose z Kate, biorąc poprawkę na to że Kate dostała zupełnie nowy charakter, zdecydowanie najlepszy – liderka grupy, trochę zamknięta w sobie, jednak z poczuciem humoru.
3. Dużo niedopowiedzeń, które psują fabułę. Zobaczyły że w budynku są ławki, zainteresowały się… ale nie weszły do środka. Rośliny kompletnie z kosmosu zaczęły wciągać Louise i Edgara? Nie no spoko, nikt się nie zainteresował, dlaczego i w ogóle o co w tym chodzi.
4. Mechy na plus, bo było śmiesznie i całkiem interesująco.
5. Nie wiadomo co się działo z bohaterkami tuż po obudzeniu poza tym, że płakały i były przerażone.
6. Ciekawa rzecz – bohaterki bardzo chciały żyć. W Oav wspomniały jednak, że im się już to powoli nudzi. Kontynuacja zapewne już nie powstanie (a szkoda, nawet jako seria obyczajowa o dalszych życiach bohaterek i zmianach charakteru, miejsca zamieszkania byłaby ciekawa) to wyczuwam kolejny dramat za jakiś czas, może powstaną z nich nowe matrony zamknięte w piwnicy które „chcą umrzeć”?

Zauważyłam. Specjalnie spowolniłam żeby zrobić screena. UWAGA LEPIEJ NIE CZYTAĆ!
 kliknij: ukryte  Gościu wygląda jak nauczyciel, jednak chyba powinien być sporo starszy… Ale może Satoru widzi jego młodszą wersję, którą zapamiętał jak był dzieckiem.

Czasem oglądam serię haremowe shoujo tak dla odprężenia, np. podczas sesji kiedy nie mam siły wytężać mózgu – tak obejrzałam Amnesię i mi się wtedy mimo głównej bohaterki nawet spodobała. Próbowałam z Diabolic Lovers, ale z odcinka na odcinek coraz bardziej mnie męczyło, zwłaszcza druga seria.
Ale to anime bije dwie poprzednie serie! Nie dość że przyjemne dla zmęczonego i ospałego mózgu to jeszcze główna bohaterka stara się chociaż myśleć (dzwoni na policję, zrzuca z siebie różnych nachalnych amantów zamiast leżeć jak kłoda i pozwalać się macać, ucieka, posiłkuje się ostrymi i ciężkimi przedmiotami). W pewnym stopniu zakończenie też wydało mi się  kliknij: ukryte  feministyczne. Typu: „kocham cię ale nie zamierzam zmieniać dla ciebie całego swojego życia, sorry”. Ogólnie: bohaterka coś robi, próbuje szukać informacji, broni się i drażni ją jeśli nie może w danej sytuacji nic zdziałać.
Zaś jeśli chodzi o panów: Shiki i Urie niestety słabo rozwinięci, mogliby robić za statystów i szczerze nie lubiłam ich. Mage wydawał mi się zbyt agresywny  kliknij: ukryte  jednak miał swoją uroczą i wrażliwą stronę, co zrobiło go bardziej interesującym. Rem wkurzał swoim kompletnym brakiem uczuć,  kliknij: ukryte  ale na końcu chociaż próbował się zmienić. Lindo był w porządku ale to że  kliknij: ukryte  nie jest bratem Ritsuki i że będzie próbował ją wyrwać wiedziałam od pierwszej sekundy kiedy go ujrzałam. Chociaż w sumie nie dziwię się Ritsuce że się nie domyśliła – raczej jak masz brata to ostatnią rzeczą jaką podejrzewasz jest to że jest adoptowany i ma dziwne zamiary co do ciebie – chociaż w sumie nie wiem, nie mam brata. Tak, w tej serii piosenki bywały żałosne, kiczowate, śmieszne ale chyba dzięki nim anime się wyróżnia i czasem nawet przyjemnie się je oglądało (chociażby po to żeby się pośmiać).
Dałam serii 7/10, nie jest arcydziełem ale swoją rolę spełnia.

 kliknij: ukryte  Czy bohaterka przypadkiem nie stała się wampirem w poprzednim sezonie? Czemu dalej jest człowiekiem?

Ja się z tobą całkowicie zgadzam ale  kliknij: ukryte  w jakich scenach przyuważyłeś ojca Kouseia bo ja go nie przyuważyłam kompletnie nigdzie xD

 kliknij: ukryte  A więc jednak coś się stanie, jak widzimy po zakończeniu odcinka…. Smutne, miałam nadzieję że z tego zrezygnują.

Dzień dobry, mam pytanie do spekulowania…
 kliknij: ukryte  Myślicie że zrezygnują z wątku Taroumaru jako zombie? Trochę by już nie było na to czasu ale nie jestem pewna…

Też myślę że filler. Już w tym odcinku był fanserwis bieliźniany i wspomniano o wysokiej temperaturze, pewnie będzie coś w stylu odcinku plażowego – Yuki mówi „chodźmy na basen” i pewnie coś w tym stylu wykombinują.

Masz rację, ale:
> jestem co prawda na początku drugiego sezonu dopiero, ale z tego co pamiętam w pierwszym Inspektorzy naprawdę rzadko korzystali z tej opcji, najczęściej z Niegroźnego Paralizatora. Co najwyżej przyglądali się masakrze czynionej przez Egzekutorów ale mogli też zwyczajnie „odwracać oczy”. Nie wspominając o tym że dochodzi do tego przyzwyczajenie. Inspektor MUSI mieć odporny Psycho­‑Pass, taki którego nie złamię kilka krwawych widoczków, a potem człowiek się przyzwyczaja i śmierć kryminalisty może nawet Psycho­‑Pass pewnie poprawić (ulga po pozbyciu się zagrożenia, yay, możemy już iść do domu). Jakkolwiek brzmieć to może głupio, ma to jakiś sens, w pierwszym odcinku Psycho­‑Pass 2 stwierdziła że „podejrzany nie powinien mieć spadku Psycho­‑Pass jak tworzy bomby ponieważ to jego praca” a więc dlaczego inspektorzy mieliby mieć takie spadki podczas oglądania tych samych widoczków codziennie w pracy?
Rozpisałam się. Przepraszam.

Ame  kliknij: ukryte  nie rozchorował się ponieważ był pół­‑wilkiem. Był zwyczajniej wytrzymalszy. A sąsiedzi Yuki nigdy nie widzieli wilka – nie ma ich w Japonii, więc drugą ewentualnością było to że widzą psa. Dziadek pomagał bo był troskliwy ale szorstki w obyciu.  kliknij: ukryte  Też nie wiem dlaczego zniknął pod koniec filmu ale może po prostu zajął się swoimi sprawami?

Przez chwilę moje serce z lodu rozpuściło się. Ale tylko na chwilę bo obawiam się że ta oavka będzie raczej zbiorem komediowych gagów (recykling wyciętych scen) lub czymś w tym stylu a nie tym  kliknij: ukryte  jak poradził sobie główny bohater po tym wszystkim i jak potoczyła się jego przyszłość. Ale mam nadzieję szczerą że się mylę.

Serio? Myślałam że właśnie Japończycy rzadko to robią bo są powściągliwi i zwykle ukrywają co ich boli co w sumie w anime też miało miejsce ale strasznie mi to kontrastowało z tym płaczem przy ludziach.
Te sceny mnie denerwowały. Bo ile oni wszyscy mogą płakać. Bardziej mnie wzruszyło  kliknij: ukryte  powstrzymywanie sie od płaczu Kouseia podczas grania z Kao w ostatnim odcinku.

Nie popłakałam się na tym anime, ale zostawiło mnie z wielkim, dołującym smutkiem w środku. Jednak próbując patrzeć na to wszystko obiektywnie mam parę zarzutów:
- grafika. Niby jest piękna, powiecie. Te refleksy światła, te płatki wiśni, te światła. Wszystko super. Ale dlaczego zrezygnowano z normalnego animowania grających rąk zastępując to toporną animacją komputerową a za to w ostatnim odcinku zaoferowano nam piękne ujęcia fortepianu i odbijającego się od niego światła słońca… serio?
- czuję pewien niedosyt.  kliknij: ukryte  Zakończenie było takie jakie wszyscy się spodziewali. Łamiące serce. Jednak od kilku odcinków mówiono o przyszłości. O końcu tego etapu życia (dla Kaori był to nawet koniec ostateczny) i wejściu w nowy. Dlaczego nie pokazano nam jakiegoś obrazka z przyszłości? Przecież aż się o to prosiło. Jedynie akcja przeskoczyła dwa miesiące w przód gdzie nic się prawie nie zmieniło – nie wiemy gdzie Kousei idzie do liceum, czy w ogóle wygrał konkurs, nie wiemy jak potoczyły się losy innych postaci. Miałabym nadzieję na jakieś OAV ale pewnie twórcy się na to nie zdecydują.
- list Kaori. Pięknie i przewrotnie. Tylko tak bardzo mi było szkoda że nie powiedzieli sobie tego twarzą w twarz. Jeszcze doszłoby do jakichś uczuć i może pocałunków a to pewnie byłoby gorszące (dobra, tutaj jestem złośliwa, przepraszam).
- ciągły płacz – wszyscy bohaterowie płaczą. Mogłabym to wybaczyć, w końcu są gimnazjalistami. Ale w pewnym momencie zaczynało mnie to męczyć zwłaszcza że  kliknij: ukryte  zwykle nie szło to w parze ze szczerym wyrażaniem swoich uczuć – bohaterowie cierpieli samotnie, płacząc gdzieś po kątach i wielokrotnie mówili tylko maleńki fragment tego co czują, w dodatku często właśnie to milczenie o ważnych sprawach robiło wielkie problemy, których dało się uniknąć.
- jeszcze jeden absurd – rysowanie dzieci. Dwunastolatkowie w tej serii wyglądają jak pięciolatkowie. Ogólnie cały rozwój ludzi wygląda dziwnie – są malutcy aż do dwunastego roku życia a potem nagle magicznie przeskakują w górę do poziomu nastolatka. Jak w Simsach. Śmiesznie to wyglądało.

Serii daję 9/10, bo mimo tych drobnych powyższych niedogodności bardzo poruszyła.

No i wszystko układa się jak powiedziałam :/
 kliknij: ukryte  Końcówka szesnastego odcinka… Aż tak nachalne patrzenie Kouseia na Kaori jak na matkę. No i sama Kaori która nagle zaczyna na niego krzyczeć że za mało gra.
Dramat.

Bo czuję się jakbym oglądała shounena pominąwszy 200 pierwszych odcinków. Kilka pytań do osób które czytały mangę/bardziej ogarniają ode mnie:
 kliknij: ukryte  > dlaczego Kaneki wstąpił do Aogiri? Czy to nie od nich gościu go torturował? I tak po prostu stwierdził: spoko, dołączam do was?
> kim właściwie jest Sowa?
> co się dzieje Kanekiemu? Dlaczego zjada kagune innych? A może to ma się jeszcze wyjaśnić?
> Czego właściwie chce Aogiri? Bo jak na razie biegają i sieją losowy chaos.

To nawet pasuje. Czytałam o tym na wikipedii ale  kliknij: ukryte  czy to możliwe że paraliż tak po prostu ominął jej ręce – skoro ma na tyle sprawne by wyczyniać cuda na skrzypcach?Ale w każdym razie moja ciekawość została jak na razie zaspokojona. Ciekawi mnie jeszcze  kliknij: ukryte  choroba matki Kouseia jednak tutaj chyba jest za mało danych by cokolwiek stwierdzić. Wiemy jedynie że: była hospitalizowana, poruszała się o lasce a potem na wózku, brała mnóstwo leków, w końcu umarła. Myślałam o SM albo nowotworze. Mam sesję to lubię bawić się w Doktora House'a :D

Czy ja wiem… Chyba  kliknij: ukryte  miałaby jakieś migreny czy coś…

Och, to oczywiste. Ale ktoś mógł się łudzić że jednak ona przeżyje. W końcu raka da się leczyć i tak dalej, różnie autor mógł z tego wybrnąć.

Pytanie do tych którzy są po conajmniej, niech pomyślę, piątym­‑szóstym odcinku:
 kliknij: ukryte  Na jaką chorobę może cierpieć Kaori? Może w mandze ktoś to powiedział? Próbuję znaleźć jakąś chorobę która: jest nieuleczalna, powoduje śmierć, sprawia że ktoś mdleje i nagle ni z tego ni z owego traci władze w nogach ale coś mi nie podchodzi. Białaczka? No może. Miastenia? Z tego co wiem od tego się nie umiera… SM? Ebola? Nie lubię jak w anime jest Straszna Choroba, niewymieniona z nazwy i autor podaje objawy jak mu wygodnie… To tyle co mnie ciekawi.

Obawiam się że  kliknij: ukryte  jednak Kaori umrze. Albo chociaż ostro zachoruje i będzie kolejna trauma dla głównego bohatera. Aczkolwiek to jest taki typ anime że po złym zakończeniu obrócą to w opowieść o zaakceptowaniu śmierci i o tym jak on się podnosi po tym. No albo ona jednak jakimś cudem nie umrze. Wiem że moje wypowiedzi są kompletnie nieskładne, ale piszę na gorąco xD Poza tym mam argumenty:
 kliknij: ukryte  - Kaori i jej wypowiedź do skrzypiec: „dajcie mi jeszcze TROCHĘ czasu”.
- jej desperacka chęć wyróżnienia się, bycia zapamiętaną co tłumaczy jej dziwne zachowanie (zmuszanie ludzi do grania, wpadanie w płacz, robienie różnych rzeczy pod wpływem impulsu).
- jak już mówiłam, omdlenia, leki i tym podobne.
- no i końcówka ostatniego odcinka: „Nie zawsze będę mogła cię wspierać” Charlie Brown. Wydawała się raczej przerażona wyznaniem Kouseia, nie ze względu na Watari'ego myślę (Watarim to już się chyba tylko Kousei czasem przejmuje).

Tak, wiem, ale to trochę tak jakby ktoś zobaczył jeden z pierwszych shounenów i stwierdził że jest schematycznym shounenem i dlatego jest słaby D:

Clannad, Kanon i Air nazywa się (tak gdzieś słyszałam) wielką trójcą haremówek na podstawie visual­‑novel. Nie będą więc one jakoś specjalnie łamiące schematy a z Clannadem i tak jest lepiej jeśli weźmiemy pod uwagę jeszcze drugą serię.

No i te spoilery. Te streszczenia. Omg