Tanuki-Anime

Erika + Kazuya = Ti Amo, z perspektywy czasu nadal dla mnie anime nr 1, gdyby tylko nie ten włoski dubbing, ancora, o już mi się udziela.
na pewno będę to puszczał własnym dzieciom

Bleach się skończył to niemożliwe, a jednak. Myślę raczej, że trwa teraz u Kubo ostra narada pod tytułem co robimy z tym koksem. Bo po nawet 366 odcinkach to mamy wg mnie więcej pytań niż odpowiedzi.  kliknij: ukryte  Kim do ciężkiej był staruszek Ichigo w Seiretei? jak poznali się z Uraharą? No i dla mnie najważniejsza rzecz – jak wygląda zanpaktou Yourichi nie mówiąc o jej bankai?
Dlatego wierzę, że za parę miesięcy Bleach powróci. Będziemy znowu wszyscy raz w tygodniu przeżywać Kurosaki­‑kuuun, układać drabinkę rywali dla Kurosakiego, liczyć na to, że Rangiku odsłoni jeszcze więcej niż może, po cichu wierzyć, że w końcu Pomarańczka uderzy w jakieś amory, ewentualnie ktoś do niego, no i mieć przekonanie, że nie wróci już Aizen ze swoimi filozoficzno­‑arystokracyjnymi wywodami.
Życzę tego wam i sobie. Czekajmy więc.

Zmoderowano.

TO JEST ABSOLUTNIE GENIALNE!

Borys Szyc jako Kazehaya, Karolak jako Kurumi i Boguś Linda jako Sawako
- Czy ona przywołuje duchy?
- Nie chce mi się z wami gadać.
Widzę to xD

najpierw kilu znajomych, później najbliżsi przyjaciele, wszyscy jak jeden mąż, niekoniecznie z własną żoną, cisnęli we mnie tekstami w stylu: stary musisz obejrzeć no daje po psychice, niesamowita historia, zapada w pamięć etc. etc. podjąłem zatem wyzwanie, wytrwałem do końca i powiem tak… nie wiem co łyknęli twórcy tego anime, ale nie poczęstował bym tym nawet psa sąsiadów. Rozumiem, kiedy naturalizm i przemoc są stosowane by podjąć jakieś naprawdę ważkie tematy, tu zaś mam różaną socjopatkę, która roznosi wszystko w drobny mak nieważne czy swój czy wróg (trochę takie radzieckie postępowanie), przy okazji sceny w klasie ze szczeniakiem przypomniał mi się dowcip z Desperado o gościu który wchodzi do baru i rozpieprza w drzazgi wszystko i wszystkich łącznie z barmanem;
ilość ketchupu latających nóg, eksplodujących głów jest po prostu nudna już po drugim, trzecim odcinku później człowiek się zastanawia w jaki to zmyślny sposób autorzy tego koszmarku uśmiercą listonosza, pielęgniarkę czy sprzedawcę balonów, odwraca to uwagę od całej reszty, która też zresztą nie jest najwyższych lotów;
na zakończenie co do tej „Szekspirowskiej tragedii”, jedyna jaka mi przychodzi na myśl to „Titus Andronikus” najbardziej krwawa, brutalna i naturalistyczna ze sztuk Szekspira, ale miał on w tym cel, chciał ukazać jak pożądanie i posiadanie władzy niszczy ludzi, obdziera ich z godności i człowieczeństwa dla mnie nagromadzenie takiej dawki okrucieństwa ma sens, zaś tu no nie bardzo;

Sawako jest tu chyba z łapanki, ktoś pojechał na krańce Hokkaido do jakiegoś onsenu utrafił makaka z źródełka i stwierdził, że się nada, Kazehaya, który w anime jest normalnym zaradnym kolesiem z głową na karku tutaj jest pierdołą że aż ściska, mam wrażenie jakbym widział 5­‑latka z rozpuszczonym lodem w ręku i obsikanymi spodenkami, Ryu też ni ma a przecież w anime jedna z ciekawszych postaci, sytuację choć trochę ratują postaci Yano i Chizu, ale to jest far far galaxy od oryginału;
stąd apel do polskiego kina, nakręćmy swoją wersję, kto wie?

odcinek numer 2 rządzi, Sawako jako Zła Królowa po prostu padłem xD, super dodatek do głównej serii, myślę, że nada się do obejrzenia nawet dla tych co nie znają specjalnie postaci;

druga część trzyma mocno fason, nadal nikt nigdzie się nie spieszy, jest miło i spokojnie, trochę więcej Tiny w tej serii co skutkuje śmieszniejszymi sytuacjami, ale zakochani nadal patrzą tylko na siebie :)

jedno z moich ulubionych anime, podczas jego oglądania zawsze ogarnia mnie jakiś dziwny spokój, nie sen ani zmęczenie, po prostu czas spędzony na oglądaniu historii Aoi i Kaoru jest zawsze dla mnie czasem miłym, bardzo lubię tą parę, cudowna dziewczyna z Aoi (no w końcu yamato nadeshiko), scena z chorym Kaoru zawsze ciśnie mnie w serducho (ci co oglądali wiedzą o czym mówię), ale naprawdę warto by było przeszczepić zakończenie z mangi na grunt anime bo było bardzo dobre, a już na pewno właściwe xD

wiedziałem, że ostatnie odcinki z Haruką będą najlepsze, bo faktycznie pozostałym paniom (no może poza Kaoru) coś zabrakło z pierwszej serii, chociaż tak jak nie podobał mi się wątek Rihoko w 1 sezonie tak i tutaj nie przekonałem się do tej postaci;

myślałem że od czasów PRL­‑u i kroniki filmowej w której co rusz pokazywano problem braku sznurka do snopowiązałki nie można zrobić produkcji absolutni o niczym, a tu proszę 50 minut nicości głębi większej niż rów Mariański;
dodatkowo na proces za zbrodnie przeciwko ludzkości zasługuje gość który na youtube zrobił z tego 8 godzinny film

jak na razi po dwóch odcinkach mogę śmiało stwierdzić, że jest to bardzo dobry kawałek anime, normalnie do anime czy mangi o tematyce postapokaliptycznej nie podchodzę, skusiły mnie zapowiedzi i nazwisko autora i musze przyznać że na razi się nie zawodzę.
P.S.
Dla tych co oglądają taka zagwostka. Maya bardzo przypomina mi Erikę z Daimosa, ale to może bardzo subiektywne spojrzenie.

A mnie się tam podobało, nie rozumiem tylko po co wsadzać to do kategorii harem bo od początku było widać, że Młody Zdolny uderza do Rias. Zakonnica­‑demon mimo, że miła od początku była na straconej pozycji.
Zakończenie jest niezłe, trzeba mieć ikrę by tak na pełnej wbić po ukochaną do Hadesu, może będzie 2 sezon byłoby ciekawie.

nie ważne czy Neo czy stara Wenecja nawet w anime jest po prostu piękna; sama historia jest super,; spokojna, pastelowa sentymentalna; muzyka też robi tu świetną atmosferę;
ale kot z Aria Company po prostu miażdży +100 do respektu dla tych co go wymyślili

po misji dzisiejszego odcinka czuję się młodszy o 20 lat, jeszcze jak puszczą DBZ i Slayersów to osiedla znowu będą pustoszeć

ot fajna parodia romansów i tych wszystkich dziwnych anime, które kończą się w momencie kiedy jedno do drugiego powie „suki” i koniec. ja tam np. zawsze byłem ciekaw co będzie dalej po tym „suki”: pranie, sprzątanie, praca, dzieci. to jest o wiele bardziej ciekawsze niż pokazanie 100 tys. prób podarowania czekoladek lub liściku miłosnego. postaci są niemiętkie Naoki jest zimnokrwistym draniem z 30 tonami anielskiej cierpliwości, natomiast Kotoko jest jak Alexis z „Dynastii” czas nie ma do niej dostępu. udana z nich para.
nie rozumiem za bardzo recenzji bo mam wrażenie, że jej autor wczuł się w rolę jakby miał do opisania adaptację „Otella” albo „Anny Kareniny” a to po prostu sympatyczna komedia zrobiona przy użyciu kredek i ołówka. polecam tym co nie lubią kończyć na „suki”.

codzienne problemy w wersji chibi, zdecydowani anime dla dzieci, ale myślę, że i starsi wyjadacze znajdą tu coś dla siebie; bardzo podobał mi się sposób w jaki Binchou­‑tan przemieszczała się do miasta; polecam każdemu ;)

na początku odpowiem autorce recenzji, że chyba słabo testowała na męskich osobnikach, albo kiepskich znalazła, bo mnie FACETOWI ta historia spodobała się aż nadto i przyznaję, że nie raz łzę uroniłem; bo historia jest prosta i piękna, zmiany toku narracji w zależności od czasu są dobrze zrobione; anime odwołuje się do najważniejszych kwestii jak: przyjaźń, miłość, poświęcenie czy współczucie. Akcja rozwija się spokojnie bez szału powiem jednak, że wprowadzenie tych paru postaci drugoplanowych  kliknij: ukryte  zwłaszcza dziewczyny z kawiarni dodało nieco kolorytu. Muzyka bardzo piękna – subtelna, sentymentalna tylko momentami jest bardziej dramatyczna by po chwili powrócić do poprzedniej postaci.
Polecam wszystkim zwłaszcza panom naprawdę korona z głowy nie spadnie.

twórcy tego anime przejechali chyba po okolicznych studiach i pozbierali wszystko to co inni wyrzucili do śmieci, to „dzieło” nie mieści się nawet w kategorii „bardzo kurde złe”, fabuła była tu bardziej oczywista i prostacka niż fakt, że nie pije się z łyżeczką w kubku,  kliknij: ukryte  jak tylko pojawia się ten miglanc z laboratorium to wiadomo jakie będzie zakończenie, niby ma tu być jakiś konflikt wewnętrzny głównego bohatera, ale trwa on tyle ile rozkmina w żabce czy kupić bronksa czy lepiej dwa, panna też jakaś taka niewyraźna,ani to miłość ani przyjaźń, nie wiem rutinoscorbin niech weźmie; no ale the best porażka Klub Zbierający Kamienie, no rozumiem oglądaliby hentaie, ładowali alko, naparzali w PS3, nawet puszki po pepsi by zbierali. Muzyka też bez klimatu, słowem zmarnowany czas. Daję 4/10 bo przynajmniej w kolorze zrobili, w sepii byłoby nie do oglądania.

13 odcinków zleciało mi aż się nawet nie zorientowałem, ciekawy pomysł na historię na wesoło, i o dziwo obyło się bez jakichś nadmiernych „śliskich” akcji, najbardziej przypadły mi do gustu Kenshin i Takeda, dobra muzyczka i idea szukania dzieci w kapuście;
daje solidne 8/10 bo idea jest git i mogliby zrobić drugi sezon

Ale bida; 4 odcinek a oni cisną ten sam problem, kliknij: ukryte  blondyna nie ma już jednej ręki zaraz obetną jej drugą i będzie jak Irena z Claymore wtedy będzie walczyła albo stopami, albo wymyśli cios sutkiem no nie zapowiada się, że to będzie nawet „tak głupie, że aż śmieszne”, poczekam do ostatniego odcinka i przerzucę w 5 min. bo po dłuższym czasie mogę się zagotować jak Shishio Makoto

Ja mam 24 lata i oglądam, czytam i słucham FT i naprawdę nie widzę w tym powodu do wstydu. AYE!

Najlepsze, cudowne, wspaniałe. Mógłbym tu długo wymieniać i stopniować bo nie o to chodzi. Poruszyło mnie bardzo. Przy okazji przypomniały mi się słowa mojego przyjaciela: „Bo największym wyzwaniem jest wychować dziecko.”
Moim zdaniem anime nie jest przesłodzone jest akurat tak jak być powinno.
100% pozytywnych emocji. Polecam wszystkim.

Nie zrozumieliśmy się. Chodziło mi o to by Ciel był jak maszyna od początku do końca skoncentrowany na swoim celu, ciekawym zabiegiem byłaby sytuacja w której okazałby się bardziej okrutny niż demon; taki gość­‑wyrok najpierw strzeli w kolano a później pyta czy miałeś ciężki dzień w pracy przy czym puls nie podnosi się mu wyżej niż 65.

Z ostatnio oglądanych przeze mnie serii jest to jedna z nielicznych na których tak się zawiodłem. Czytałem recenzję tyle o ile. Bęc pierwszy odcinek, myślę sobie chłopak sprzedaje duszę diabłu/demonowi by pomścić rodziców i przy okazji posprzątać nieco w tej Anglii wiktoriańskiej czuję, że będzie git. Pierwsze moje skojarzenie Alucard, mój ulubiony miszcz rozpierduchy i strachu, i mam nadzieję, że tu będzie podobnie.
No to się k@#$% zawiodłem na dzień dobry. Oto dostaję klienta co świetnie łapie obrusy, talerze, dzbanki i inne graty, a no i szybko biega, złowieszczości i grozy to w nim tyle jak w przypalonym bakłażanie. Na dodatek w kluczowej scenie finałowego naparzania twórcy w ogóle nie pokazują przemiany (która na pewno była zjawiskowa).
I na dodatek te „komiczne” wstawki, no humor z najwyższej półki w sklepie społem w Zadupiu Górnym. Nawet akcja z Kubą Rozpruwaczem nie miała w sobie krzty dramaturgii. Większych wrażeń dostarcza toaleta w PKP.
Mam dziwne wrażenie, że autorzy nie mogli się zdecydować czy z Ciela robimy totalnie bad motherfuckera bez emocji, uczuć i innych pierdół (i taka opcja by mnie totalnie rzuciła na kolana); czy też damy mu trochę cech człowieczych, żeby jakieś laski na niego poleciały.
Jedyne co dla mnie historyka z wykształcenia ratuje ten serial to dbałość o detale typu stroje, budynki, wydarzenia historyczne to jest rzeczywiście zrobione ekstra. Cała reszta jest do dupy.
Myślałem, że będzie coś pokroju Mefisto czy Wolanda, że będzie bardziej epicko i krwawo, zemsta i demon w jednym, a dostaję historię o młodocianym Brudnym Harrym co zamiast strzelać z magnum 44 wali z pistoletu na wodę.