Tanuki-Anime

Matka nastoletniego Seity i kilkuletniej Setsuko ginie podczas nalotu na miasto, a ich dom zostaje zniszczony. Osierocone rodzeństwo stara się przeżyć wojnę, czekając na powrót ojca – oficera marynarki…

Po pierwsze i przede wszystkim: to nie jest film dla dzieci, ani nawet nie dla młodszych nastolatków! Wojna pokazana jest tu bez jakiejkolwiek taryfy ulgowej – choć jest to inna wojna niż ta znana z filmów europejskich. Nie ma tu okropieństw walki, obozów – jest tylko codzienne życie w coraz bardziej zrujnowanym i zubożonym kraju, widziane oczami dwójki dzieci, które starają się nie uczestniczyć w tym koszmarze… Nie ma tu ocen, wskazywania winnych, jedynym sprawcą wszystkich nieszczęść jest właśnie odległa i odczłowieczona wojna. Film jest głęboko przejmujący, trudny, choć operuje bardzo prostymi środkami. W oszczędnej opowieści nie ma żadnej zbędnej sceny, żadnego zachwiania rytmu.

Bez wątpienia jest to jeden z filmów, które wypada i warto znać – ale nie film, do którego będzie się wracało z przyjemnością. Warto go polecić pod jeszcze jednym względem – pokazuje, że anime to nie tylko twórczość rozrywkowa, że może również być poświęcone tematom trudnym i bolesnym – i nie wypadać przy tym śmiesznie lub nienaturalnie.