Tanuki-Anime

5/10

Postaci: Spora gromadka z niezbyt skomplikowanymi charakterami. Moja ulubiona trójka to Soul, Crona i Maka, w tej właśnie kolejności. Soul za to, że był naturalny w swoim zachowaniu. Dość energiczny i żywiołowy, ale jednocześnie spokojnie mówiący o swoich uczuciach i przemyśleniach, nie wyjątkowo mądry, ale też nie karykaturalnie głupi, po prostu fajna, wyważona postać. Crona za to, że od zawsze mam słabość do bohaterów zmieniających strony konfliktu, niepewnych, balansujących na krawędzi. Maka, właściwie za nic specjalnego, ale lubię też takie postaci. Poza tym podobało mi się, że choć jest jedynym z głównych bohaterów, to jednak nie przyćmiewa innych umiejętnościami i kilka razy dostaje po tyłku od życia. Niestety, nie zabrakło postaci których oglądanie było raczej męczące. Danie komuś jakiejś wyrazistej cechy to dobry sposób by nieco wzbogacić jego osobowość, ale jak to zwykle w anime bywa, zupełnie zabrakło umiaru. Mamy więc między innymi rąbniętego dzieciaka wydzierającego się cały czas, że jest najlepszy oraz drugiego z obsesją na punkcie symetrii. I ta jedna rzecz stanowi jakieś 90% ich charakterów. Ogólnie rzecz biorąc ciekawsze są relacje między bohaterami niż oni sami.

Fabuła: nie brakuje zapychaczy i niewiele wnoszących do czegokolwiek odcinków, jest też kilka takich które naprawdę warto przewinąć bo są głupie i nieśmieszne i nic nie stracimy je sobie odpuszczając. Poza tym mamy typową walkę ze złem. Momentami potrafi być ciekawie, zwłaszcza gdy ma miejsce jakieś przełomowe wydarzenie, ale przez większość czasu jest średniawo. Liczyłem na jakieś zwroty akcji, na jeden się nawet zapowiadało gdy w pewnym momencie organizacja do której należą główni bohaterowie staje się lekko podejrzana, jednak ostatecznie nic z tego nie wyszło. A na koniec dostajemy zwycięstwo przy pomocy siły przyjaźni, czy tam odwagi. Jeden pies. Dobrze, że przynajmniej z czasem pojawiają się trzy, a nie dwie, strony konfliktu. Dzięki temu jest nieco zabawniej.

Dialogi: trochę typowego dla anime bełkotu gdy bohaterowie próbują mówić o poważnych i głębokich sprawach. Ktoś tam cały czas komuś nie wybaczy, nie podda się, będzie chronił, niektórzy nawet wyłożoną nam swoje poglądy o życiu, śmierci i wszystkim pomiędzy. Na szczęście sporo dialogów to, całkiem często, zabawne przekomarzania się. Proste i nawet fajne.

Nastrój: dużo komedii, dużo akcji, szczypta dramatu, ale tak prezentowanego, by nikogo za bardzo nie zdołować. Lekka seria.

Grafika: trochę groteskowa, co na początku stanowiło dużą zaletę, potem jednak przestało to już na mnie robić wrażenie. Co nie znaczy, że oceniam ją źle. Do tego dynamiczne walki, kilka ładnych scenerii. Na plus.

Muzyka: pierwsza piosenka początkowa i końcowa najlepsze, zawsze wysłuchiwałem ich do końca. Na nic innego nie zwróciłem większej uwagi.

Inne: trochę nawiązywania do europejskiej kultury, jak to zwykle bywa skrajnie powierzchowne. Dla kogoś to może być nawet zaleta, ale ja widząc np nieco pajęczą postać o imieniu Arachne, która kieruje organizacją nazywającą się Arachnofobia raczej przewracam oczami. Frankenstein, Al Capone, Rasputin, Medusa i tak dalej, widać Japończykom podoba się jak to brzmi.

Wreszcie sięgnęłam po ten serial, skoro i tak już dawno temu obejrzałam Soul E. not

Tamta hejtowana moe bajka była nawet przyjemna, taki średniak, ale lekki i na raz.

Tu początkowo nastawiłam się na bardziej poważną wersję Soul Eater NOT, ale… Dostałam coś zupełnie innego.

To tak jakby porównać Gumisie z produkcjami Walaszka, gdyby działy się w tym samym uniwersum…

Najpierw ujęła mnie tutaj kreska.
Nie dlatego że jest tak bardzo komiksowa,
ale dlatego że jest tak specyficznie wg mnie brzydka.
Tak brzydka, że aż piękna.

Za chwilę pomyślałam,
że jak dla mnie to absolutnie nie jest produkcja dla dzieci,
ani nawet nie dla młodszych nastolatków.
Nie ma się co oszukiwać,
tu jest czysty popis brutalności.
Nie tak ordynarny jak w/w rodzime produkcje, ale jednak. Humor też jest specyficzny
i raczej nie dla młodszych odbiorców.

W sumie dla postaci i dla tego humoru i dla tej grafiki chętnie bym obejrzała całość Soul Eater, ale za dużo tu dla mnie rąbanki a za mało treści.

Ale poza tym – był potencjał, żeby mi się spodobało ;)

Pierwsze 6 odc. naprawdę dobre choreografia walk była świetna bez przerw tylko jednym ciągiem ale nie mogli do końca serii tak robić (wiadomo czas i fundusze) i to widać, dopiero końcowa walka wygląda dobrze. Gdzieś tak po 12 odc. seria zaczęła mnie nudzić oglądałem tylko żeby dokończyć ale ostatnie 6 odcinków porządne.
Postacie dość nudne i nie wzbudzały we mnie uczucia przywiązania oprócz postaci Maka która mnie irytowała nawet bardzo oraz Soula którego lubiłem. Moce są absurdalne rozumiem anime ale nie mogłem tego przełknąć zwłaszcza Medusy. Muzyka doba da się posłuchać.
Kierunek artystyczny na początku wydawał się w porządku ale po czasie zaczął się nudzić nie tylko mnie ale i twórcom bo świat wyglądał później zwyczajnie. Graficznie prezentuje się na dobrym poziomie.

Anime dobre do połowy, potem słabo bo nie podążyli za mangą. Potrzeba zrobić jeszcze raz.

Odcinek z egzaminem mistrzowski.

dlaczego anime sie zakończyło zanim manga została opublikowana do końca?
anime różni się od mangi pod koniec tak jak np hellsing tv series od hellsing ova??
Czy jeszcze coś innego? nie ma czegos w anime? umnie mi ktoś odpowiedzeć?

Ogólnie od 7 odcinka serię oglądało się świetnie.Kreska, postacie ,grafika i fabuła są świetne , tendencja wzrostowa gigantyczna.Wadami tej serii są niedoposowany głos Maki , totalnie niedorzeczne i nielogiczne zakończenie i także nudny początek.Ogólnie średnia ocena ode mnie to 8/10 , ale moja ocena to 10/10 , bo świetnie mi się serię oglądało.

crona <3

Anime było świetne, dawno się tak nie napalałem na anime jak na Soula Eatera, no ale to co zaserwowała mi końcówka, aż mnie serce zabolało.  kliknij: ukryte  Wymyślili jakiś marny ideał i rzucali tym jedynym hasłem w głównego antagonistę, a on zrobił wtedy „BOOM” i tyle z tej historii. Uwagę jeszcze można zwrócić na nieregularność mocy bohaterów, Archane useless, Shinigami niby taki niepokonany, a ledwie co dawał radę Asurze, no i dzieciaki pod koniec wyczarowały swoją nieziemską moc ot tak.
Trochę się po czepiałem, ale mimo tego wątek Meduzy i szaleństwa Steina był dla mnie ekscytujący i ciągle czekałem, aż pojawią się na ekranie :* Za to duży plus.
Zdecydowanie warto obejrzeć, przyjemne anime akcji.
9/10, za niesatysfakcjonujące zakończenie.

Nie ukrywam – lekko się zawiodłam.
Wg mnie akcja trochę za bardzo się przeciągała. Była ciekawa, ale… Za długo ten sam wątek był powtarzany.
Zakończenie to i + i -. Z jednej strony wzruszający i aż ciarki mnie przeszły, ale przesadny, to z Kishinem było tak żałosne(?), że aż śmieszne.
Bohaterowie ogólnie okay. Szczególnie polubiłam Dead the Kid'a.
Wykreowany świat ciekawy i oryginalny, ale momentami się gubiłam – tego było za dużo.
No i nie przepadam szczególnie za długimi seriami. Pewnie, zgadzam się, że takie są najlepsze, ale z reguły się z nimi męczę.
Więc to czy ktoś obejrzy czy nie – według chęci. Myślę, że jednak warto, nie żałuje.

Najgorsze w tym anime jest zakończenie.
Ja pier..le ..... „odwaga” – serio??

przez to jakże pouczające(irytujące) zakończenie obniżyłem swoją ocenę
ode mnie 7/10

Myślicie, że jest szansa na spin­‑off z Excaliburem w roli głównej? ;3

Cześć! Jestem Tunowy. Czy ktoś mógłby mi powiedzieć, w którym momencie najlepiej skończyć oglądanie anime i przerzucić się na mangę? Gdzieś czytałem, że fabuła anime pokrywa się mniej więcej z mangą do 38 odcinka, a gdzie indziej, że rozchodzi się już wcześniej – od momentu pojawienia się Arachne. Właśnie w tym momencie się póki co zatrzymałem i nie wiem, czy ciągnąć tego animca dalej, czy też lepiej już sobie resztę doczytać?

Nie twierdzę, że ta seria była zła, ale człowiek, który nie wychował się na jakimś harrym potterze, zmierzchu czy podobnym badziewiu, nie za bardzo jest w stanie zaakceptować takich bohaterów.
Przecież to banda zblazowanych gnojków, wyglądających na pozerów udających skejtów czy innych hipsterów. Bezczelni, pyskaci, źle wychowani, zadufani w sobie ignoranci. No sorry, ale takich gówniarzy aż ma się ochotę samemu skarcić i pokazać im miejsce w szeregu. A tu co? Pomimo całej swojej arogancji i bezdennej głupoty pokonują kolejnych przeciwników. Bo tak! Zwłaszcza black star w tym przoduje.
Jest to dla mnie maniera straszliwie irytująca i dyskwalifikująca to anime, bo odbierająca mi całą przyjemność z oglądania.

Nietypowa i niesztampowa kreska, dobrze prowadzeni, interesujący bohaterowie, wciągająca, ciekawa nie posiadająca większych logicznych dziur fabuła. Ale niestety do czasu.

Wystawiłabym temu anime 10 gdyby nie te nieszczęsne ostatnie fillerowe odcinki.

Pomijając braki logiki (I tak na przykład Maka  kliknij: ukryte  odziedziczyła po matce zdolność niszczenia zła, a pozostawiania dobra w całości, tylko one dwie to potrafią,to tzw Łowca Demonów. Okazuje się,że to może być jedyna nadzieja na pokonanie Kishina. I tu rodzi się moje pytanie, dlaczego nie wezwali matki Maki, podobnie jak to zrobili z Kosami Śmierci? We dwie miałyby większe szanse. W zamian mamusia podróżuje po świecie.

Aż po zakończenie. Pełne patetycznych kwestii o tym, jak  kliknij: ukryte  ważna jest odwaga. No proszę, ale wielki Bóg Śmierci, Shinigami, nie mógł pokonać Kishina. Przegrał tę walkę. A komu to się udało? Uczennicy, i to za pomocą przemowy odwadze i siłą pięści.

Dlatego właśnie ode mnie idzie ocena 8/10. Mimo wszystko anime jednak polecam. Nie licząc wyżej wymienionych kwestii nie mam żadnych zastrzeżeń i dobrze się przy nim bawiłam.

Dobrze się oglądało. Najbardziej brakowało mi krwi i przemocy- błagam, w całym anime  kliknij: ukryte  GINĄ TRZY POSTACIE (Arachne, Medusa i Mosquito) I W DODATKU KAŻDA Z NICH BYŁA „TYMI ZŁYMI”- wszystkie dobre charaktery wychodzą bez szwanku
Nie wiem, czemu się tak hamowali-  kliknij: ukryte  Sid uciekł z wybuchającego labolatorium? Crona przeżyła po tym, jak Medusa przebiła ja na wylot? A zakończenie było chyba najsłabsze jakie widziałem w Anime- przebiło wszystkie bezsensy Code Geass i Toradory. Naprawdę, oglądajcie do 50 epizodu a resztę zostawcie domysłom.
Poza tym, serię ogląda się wyśmienicie ;) tak na 8+/10

Anime świetne. I ta kreska nadaje taki niesamowity klimat. Szkoda, że połowa anime to fillery :/

Jedno z najukochańszych anime. Fabuła do momentu rozpoczęcia fillerów, prawie idealna.Niestety potem się delikatnie pogorszyło.Na muzyce się jakoś nie skupiałam, ale openingi i endingi bardzo fajne. Kreska dość oryginalna,ale nie przeszkadzająca w oglądaniu. Zakończenie zawalili na całej linii, ale tak naprawdę to nie spotkałam zbyt wiele anime w które było by ono w pełni usatysfakcjonowało mnie.

Czy zdarzyło wam się obejrzeć anime wyłącznie dla 2 postaci? Bo mi tak i tym anime było właśnie Soul Eater Stein i Meduza, jak dla mnie wszystkie pozostałe postacie i wydarzenia były jedynie tłem dla tej dwójki. Chętnie obejrzałbym coś skupiające się wyłącznie na nich. Natomiast cała reszta, cóż Shōnen z oryginalną kreską.

Nie wiem, co z tymi zarzutami dotyczącymi kreski. W epoce Shōnen w której pełno „poważnych i epickich” przygód, traktuje Soul Eater'a dość łagodnie. Lekki i niewymuszany humor, ciekawa animacja i kadrowanie… W skrócie: Anime które przypomina, skąd wziął się mój pociąg do Mangi i Anime w ogóle. Pozwalający czasami poczuć się jak dzieciak, rarytas. Można go spokojnie obejrzeć, nawet w towarzystwie młodszego widza (siostrzenica w moim wypadku). Good thing 2 relax :)

Akurat na języku polskim mieliśmy przygotowywać coś w rodzaju prezentacji maturalnej na temat dowolnie wybranego „tekstu kultury”. Wybrałam Soul Eatera ze względu na fakt, że anime lubię, będzie to temat w miarę oryginalny i mogę być pewna, że wiedza polonistki na ten temat będzie daleko w tyle za moją. I nie przeliczyłam się. Dzięki tej recenzji między innymi udało się wyciągnąć na piątkę, także dziękuję. Myślę, że miło jest wiedzieć, że czyjaś praca na coś się ludziom przydaje i są ku temu realne dowody. Szczególnie pomocny był dla mnie fragment mówiący o graficznej stronie historii. Znajomość całości również zaowocowała punktami. Dziękuję, dziękuję i jeszcze raz dziekuję <3

Przekopując się przez niezmierzone hektary Internetu… Prowadząc tą niekończącą się pielgrzymkę przez animce… Mogę osiąść na chwilowym szczycie. SOUL EATER – TO JEST TO! Uśmiałam się naprawdę porządnie. Postacie są dobrze wykreowane, polubiłam właściwie wszystkich. Fabuła dosyć dobrze poprowadzona (no może poza zakończeniem… które  kliknij: ukryte  było prawdę mówiąc beznadziejne. Ten cały Kishin zachował się jak jakiś emo czy jak to tam można nazwać -.-Całość troszeczkę przypomina Harry'ego Pottera, ale tylko trochę, nie oczekujcie za dużo :P Black Star powalił mnie na kolana, w sumie był taką parodią Naruto, czy mi się wydaje?
Muzyka dopasowana i fajna.
Bohaterów nie można nie lubić.
kreska zwariowana jak całość.
Nie zaliczę może do ulubionych ani do arcydzieł, ale mogę z ręką na sercu przyznać, że nie można przegapić. A przede wszystkim wypada znać.

Anime nie przewróciło mojego świata do góry nogami i nie zapadło w pamięć – teraz, po kilku latach od obejrzenia, pamiętam tylko z grubsza, kim byli bohaterowie, czym się charakteryzowali i o co walczyli. Mimo wszystko – całość oglądało się naprawdę dobrze. Gagi śmieszyły (niektóre ostro – do dziś wspominam np. odcinek z pisemnym egzaminem), fabuła wciągała, nie wiało nudą, a niektóre pojedynki miażdżyły klimatem (Stein versus Meduza, żeby daleko nie szukać).
Kreska i chara design nie należały do tych, które lubię oglądać w anime – do końca nie przełknęłam na przykład „odwróconych” pistoletów Kida – ale to już kwestia gustu, bo tak ogólnie była nieźle dopracowana.
Śmiało polecam każdemu, kto nie boi się dynamicznych shounenów z dużą dozą humoru.

Opinia o anime nie o mandze także proszę mi nie pisać jaka to manga jest super. Może i jest, ale nie czytałem. Chcę się wypowiedzieć na temat anime.

Zakończenie słabiutkie. Po prostu wtf? Bez sensu, twórcy proste anime chcieli chyba na koniec natchnąć filozoficzną nutą. Nie wiem, ale nie wyszło.
Największe zastrzeżenia mam jednak do Maki. Prawie za każdym razem irytowała mnie i męczyła, zwłaszcza w drugiej połowie anime. Przy tak świetnych postaciach jak Black Star czy Kid wypadała najgorzej i bardzo było czuć, że po prostu kreowana jest na siłę na bycie „The One”.
Było też parę sztucznie dramatyzowanych wydarzeń, którymi normalnie myślący nawet nie zawracaliby sobie głowy, a tu stawały się głównymi problemami.

Mimo to, anime oglądał się przyjemnie. Brakowało trochę tego „uderzenia” jak miał DB czy choćby Naruto, gdzie ciśnienie gwałtownie skakało i siedziało się jak na beczce prochu oczekując na dalsze wydarzenia. Death Eater ma swoje dość spokojne tempo, historia potrafi wciągnąć. No i są świetne postacie (poza Maką). Zwłaszcza Black Star, wprowadzał zawsze sporo ożywienia i świetnie łączył elementy poważniejsze z dramatycznymi. Kreska bardzo ładna, zwłaszcza tła (z grafiki to tylko oczy Maki mi nie pasowały). Świetny design potworów i samego Śmierci.
Ogólnie taki 6,-7/10

Teraz trza by się zabrać za mangę.
Pozdrawiam

Hej.
Po PierwszeCi którzy zawiedli się na zakończeniu anime niech zobaczą mangę.
Po Drugie Anime powstawało podczas gdy manga nie była (i ciągle nie jest) zakończona.
Po trzecie  kliknij: ukryte  Twórcy anime zwalili na maksa dobrze rozwijające się i wierne mandze anime. Totalnie się rozczarowałam.Z Justina zrobili słodkiego idiotę i świętoszka a z Crony beznadziejnie zapatrzoną w Makę ofiarę przemocy domowejNie będę dalej wymieniać błędów popełnionych przez twórców  kliknij: ukryte  No może jeszcze jeden :p Jest moim zdaniem bardzo istotny. Mianowicie zastanawialiście się czy Crona jest chłopcem czy dziewczynką? :D odpowiedź w mandze.

Dla mnie idealne anime z idealnym klimatem, takim ... halloween'nowym. Muzyka doskonale pasuje do serii. Kreska .. na początku nie jak nie mogłam się przyzwyczaić, ale potem wręcz ją pokochałam. Fabuła bardzo dobra, ale jak już niektórzy pisali, zakończenie do niczego, tym bardziej, że z całej serii, najbardziej nie lubię Maki. Nie przypadła mi ona do gustu, a jej charakter czasami nie pasował do serii. Reszta głównych postaci jak najbardziej polubiłam. Anime daje dziesięć.