Tanuki-Anime

dobre anime przesiąknięte wspaniałym humorem w tym bezdusznym i brutalnym świecie

Świetne anime. Polecam każdemu. Zwłaszcza zakończenie :-)

Wydaje mi się jednak, że nie każdy je odczytał.  kliknij: ukryte  Mugen i Gin ZGINĘLI Dowodów na to jest kilka.  kliknij: ukryte  1. Mugen ciężko ranny wybuchł wraz z gościem na wózku. 2. Gin walkę mógł tylko zremisować co jest wyraźnie wskazane. 3. Dziadek zabity w chatce cudownie ożywa. 4. Po rozstaniu w scenie podczas napisów końcowych Mugena mija Sara zabita kilka odcinków wcześniej. Co prawda widać jej tylko nogi ale o pomyłce nie ma mowy. 5. Sezonu 2 nie ma i nie będzie. Moim zdaniem tak przedstawione zakończenie miało na celu zachowanie pogodnego klimatu jaki ta seria miała. Albo też  kliknij: ukryte  Fuu pod wpływem śmierci wszystkich bliskich jej osób stworzyła sobie fałszywe wspomnienia wydarzeń na wyspie. Gdyby naprawdę przeżyli drużyna nie rozeszła by się po świecie.

I tak patrząc na zakończenie mogę ocenić to anime na 8/10 :-)

Anime nierówne.Pomysł na fabułę , jest ciekawy , ale nie wciąga.Trzeba zmuszać się do obejrzenia kolejnych odcinków.Jedynie świat samurajów został tu dobrze przedstawiony.Fabuła jest przeciętna.Postacie nie zachwycają Mugen , Jinn i Fuu nic specjalnego nie prezentują , a reszta postaci nie ma się czym pochwalić.Ogólnie jest całkiem nieźle pod tym względem , ale mogło być lepiej.Grafika jest dobra lub bardzo dobra to już zależy od gustu.Według mnie jest tak pomiędzy dobrą , a bardzo dobrą.Muzyka jest bardzo dobra , połączenie hiphopu z niehiphopowymi piosenkami wychodzi ciekawie.Ogólnie seria jest całkiem niezła , ale mogło być lepiej.Ocena 7/10(lekko nacięgnięte).Ogólnie to niezbyt polecam.

Samuraje w rytmie hip­‑hopu? To nie może się udać, a jednak…
Samurai Champloo to taki miks wszystkiego co powinno zawierać dobre kino przygodowe.
Dwójkę bohaterów o zupełnie różnych temperamentach, takich jak spokojny ronin Jin i chaotyczny pirat Mugen, łączy tylko wymuszona obietnica dana nastoletniej dziewczynie o imieniu Fuu. Ekipa wyrusza w podróż przez wzruszającą ale i zabawną Japonię w poszukiwaniu słonecznikowego samuraja.
Ścieżka dźwiękowa anime tworzy niesamowity klimat uzupełniony kilkoma ending'ami jak np. podstawowe „shiki no Uta”, czy zapadające w pamięć „san francisco”.
Seria nabiera tempa i nie zwalnia ani na moment. Polecam.

.
+Mugen, chcę go więcej!
+całkiem fajne pojedynki, szczególnie Mugen i jego chaotycznie­‑dynamicznie­‑nieprzywidywalny styl ^^
+każdy odcinek to mniej więcej nowa historia
+Gin także w porządku, świetnie się uzupełnia z Mugenem

-niewykorzystane wątki poboczne oraz głównych bohaterów
-słabe zakończenie

Gdy tylko po raz pierwszy zobaczyłem Mugena i usłyszałem jego tekst „I'll take you all bitches on!” – wiedziałem, że polubię tego gościa ^^. Ogólnie całe anime przyjemne w odbiorze, kreska okay, ale jeśli chodzi o tą hiphopową muzykę, to prawie w ogóle jej nie bylo jak dla mnie.

Co mi się nie podobało, to że tak naprawdę słabo wykorzystano relacje pomdz. głównymi bohaterami lub niektóre wątki po prostu urywają np.  kliknij: ukryte  chciałbym aby rozwinęli uczucia Fu do Mugena, bo ew. coś do niego bardzo mocno czuje or  kliknij: ukryte  ta „przyszła” żona Mugena; zakończenie także rozczarowuje  kliknij: ukryte  że się rozchodzą i elo, a i rozumiem, że to takie eee dyplomatyczne, klasyczne zakończenie, ale błagam, tyle było o tej przyjaźni, że żeby ich podróż nigdy się nie skończyła, uczucia Fu do Mugena a tu tak to spłycicli pozostawiając spory niedosyt.

Swietne anime. Licze na druga serie

Naprawdę trudno ocenić mi tą produkcję… Z jednej strony zachwycony brat, a z drugiej ja i moja raczej negatywna opinia. Teoretycznie najistotniejsza w filmie jakiegokolwiek rodzaju jest fabuła, a ściślej to, czy wciąga, czy też nie. Otóż fabuła Samurai Champloo w ogóle mnie nie ruszyła. Jak grochem o ścianę. Strasznie dłużyło mi się oglądanie i w przeciwieństwie do niektórych produkcji, które miałem już okazję zobaczyć, w tym wypadku nawet raz nie wyczekiwałem następnego odcinka z wypiekami na twarzy. Bez względu na jakość anime, kończąc jego oglądanie, najtrudniej rozstać z bohaterami. W końcu człowiek patrzy na te same gęby przez kilka godzin, przeżywa z nimi różnorodne przygody i jednym słowem – zżywa się z tymi buźkami. Pierwszy raz bohaterowie nie specjalnie przypadli mi do gustu – chyba najlepiej w tym względzie wypadła Fū, a z reguły postacie żeńskie spływają po mnie, jak woda po kaczce. Także w ogóle nie tęsknie. Mimo wszystko nie dziwię się wysokiej ocenie, gdyż przypuszczam, iż większości osób rzeczone anime może się spodobać. Do mnie najprawdopodobniej nie trafiła – bądź, co bądź dość nowatorska – forma przedstawienia fabuły, czyli fakt, iż większość odcinków to osobne, raczej nie związane z głównym wątkiem, historie. Humor raczej też do mnie nie trafił, choć ten w moim przypadku jest dość specyficzny i z reguły nie trafia. Na plus wyróżniają się: ostatnie trzy odcinki, choć i tak szału nie było, bardzo zachęcającą kreskę, dobra muzyka i fakt, że w treść fabuły starano się wpleść kąsek kultury i historii Japonii. Podsumowując, najsłabsze anime, jakie na dziś dzień oglądałem.

Zabierałam się do tego kilka razy, ostatnio, zmęczona Bleachem, stwierdziłam: a co mi tam, oglądam!

I… Oł men. Od razu się zakochałam.
Bohaterowie, fabuła, kreska, muzyka, a przede wszystkim humor! Serio, dawno się tak nie wciągnęłam. Rzeczywiście, nieraz jak oglądałam, zastanawiałam się, co obecna akcja ma wspólnego z ogólną fabułą (poszukiwania pana Słonecznika), a już szczególnie wbił mnie w fotel (ale nie z zachwytu, a ze zdziwienia bardziej) odcinek o wskrzeszaniu itd., który był tak kompletnie, przepraszam za wulgaryzm, ciach, że po prostu oniemiałam. Ale i tak obejrzałam do końca i jestem z siebie dumna, bo warto.

A i tak baj de łej: osobiście nienawidzę hip hopu, ale openning sprawił, że chyba zrewiduję swoje poglądy na temat tej muzyki. Peace.

Za wulgaryzmy się nie przeprasza, wulgaryzmów się tu nie używa – Moderacja

Przeczytałem dobrych nasćie komentarzy po części zgadzam się z nimi wszystkimi – tylko czemu taka wysoka ocena !!!!
zrobie krótkie porównanie: Samurai Champloo a Afro Samurai

*W obydwóch anime fabuła prostym patykiem pisana jednakże w AS była bardziej dramatyczna i spójna a w SC odcinki baaaaardzo rozjerzdżają sie z fabułą i nawet jak by zrobili 5 – 10 odcinków mniej nie naruszyło by fabuły.

*hip hop w AS cały czas jakiś dobry podkładzik poleci a w SC ten hip hop widać tylko na openingu.

*Oprawa graficzna hmmm w AS bardzo dobry shading i gruby kontur natomiast w SC czysto i klarownie poprostu ładnie bez rewelacjii

*Humor – nie bede oceniał bo każdy ma swój gust jednakże w AS`ie pośmiałem się bardziej (ale jak mowie – kwestia gustu)

*Bardzo dobrze wywarzone zachowanie postaci nic na przymus, nawet Fuu w SC nie była irytująca miała świetne docinki do Mugena i Jina , ale docinki druha afro nie raz kładły mnie na kolana.

Mógłbym tak porównywać i porównywać lecz nie bede zanudzał, ogółem Samurai champloo jest fajną pozycją z ciekawymi postaciam lecz czuje wielki a może i nawet ogromny niedosyt patrząc na ocene z góry mówie że jest zawyżona dam max 5 za postacie humor czystą i klarowną grafike (nie mylić z dziełem sztuki tj byosoku czy wonderful days itp) kilka miłych fajnych żartów. Ponieważ słucham hip hopu, rapu ok 15 lat nie mniej J­‑music Ponieważ natura hip hopu (w wiekszej mierze) wywodzi się że spiewa się o życiu i codzienności życia gdzie w rapie jest ten temat zawarty ale bardziej opierający sie na bitch…s, slu..s money&drugs a gdzie w Samurai Champloo cokolwiek z tych dwóch trendów muzycznych (bez wymówek mi tutaj o odcinku z graffiti).
W Afro Samuraju ta mieszanka była tak widoczna że połączenie było genialne – czarny samurai palący niewiadomo jakiego herb`a
a i zabluźnić się zdażyło tak więc mieszanka wybuchowa. Molotov który pije się jednym łykiem. Wszyscy którzy wystawili komentarze 9 lub 10 dla SC obowiązkowo zabrać się do serii AF.


Bardzo dopisuje się do komentarzy :
'hersa' – ostatnie odcinki to jak krew z nosa
'MahoutsukaiMairo' – bohaterów i fabułe łatwo rozgryźć nawet po 2 odcinku
'Sir Mavins' – muzyka jest totalnie do bani, ślamazarna, wręcz nużąca
'kacek_' – 2 raz już nie obejrzę. Czemu ludziom się tak podoba?
'Agu' – Nie rozumiem fenomenu Samuraja Champloo

O tym anime
Fabuła- przewidywalna do bólu.
humor- i to było sporo. Czasem gadki Fuu, czasem zachowania chłopaków.
Muzyka- no i tu +. Lubię muzę typu hip hop czy techno i do samurai champloo pasowały idealnie.
Postacie- nic dodać nic ująć.

POLECAM…obejrzeć ostatnie 4 odcinki. To była istna męczarnia, jeszcze nigdy nie oglądałam anime tak niepowiązanego z głównym wątkiem, zresztą niepowiązanego z niczym. Humor…? Hmm… no taaaaak się uśmiałam…masakra. Niestety zawsze naiwnie wierzę, że coś się rozkręci i oglądam do końca. Moja wina.

Jeżeli chcecie obejrzeć coś o niczym to gratuluję, trafiliście na dobry tytuł.

Jedyny plus? Głos Kazuya Nakai, który osobiście uwielbiam.

Kupiłem box z Samuraiem Champloo ponad rok temu. Obejrzałem do 9­‑go odcinka i jakoś tak wyszło, że je porzuciłem i zapomniałem. Dosłownie przedwczoraj postanowiłem, że jednak do niego wrócę i… voila! Obejrzane. A tak poza tym, nie rozumiem narzekań na odcinek z baseballem. Jak dla mnie, Samurai byłby niekompletny gdyby nie ten epizod. Po nim mam ochotę na komedię w tych klimatach :P

Bardziej podoba mi się poprzednia recenzja. Tę ocenię na 6/10.

To jedna z dziwniejszych serii o samurajach jaką zdarzyło mi się obejrzeć. Długi czas trzymałam się od niej z daleka ze względu na swoistą niechęć do hip­‑hopu, ale znajomy przekonał mnie bym spróbowała obejrzeć chociaż pierwsze dwa odcinki. Przyznaję, że nie było najgorzej. Oryginalność serii i moja nieopisana miłość do wszystkiego co samurajskie sprawiły, że szybko przebrnęłam przez seans.
Plusem jest grafika, widać, że studio się postarało. Muzyki nie jestem w stanie obiektywnie ocenić, bo jak już wyżej wspomniałam hip­‑hopu nienawidzę, choć nie uprzykrzała mi oglądania.
Na koniec dodam, że główna bohaterka nie za bardzo przypadła mi do gustu, ale już dwaj towarzyszący jej panowie byli ciekawymi osobnikami.

Całkiem przyzwoity serial. Lubię kalsyczne tematy anime, a tutaj pomimo pewnych testów z hip­‑hopem autorzy całkiem ładnie trafili w mój gust.
Polskie wydanie na bardzo dobrym poziomie za całkiem przystępną cenę – POLECAM

Jedno z lepszych jakie widziałam :) interesujące, postacie też mi się podobają. jak już zaczęłam oglądać, to nie mogłam przestać. Ciekawy, poryty klimat :)

Anime na swój sposób wyjątkowe, mimo iż ze swoim hip hopem sprawia wrażenie komedii to jednak jest w dużym stopniu dramatem anime przyjemnie się oglądalo.

Jestem dopiero na drugim odcinku (czuję opory w stosunku do kreski), więc nie mogę się jeszcze wypowiadać o treści, ale bohaterów łatwo rozgryźć. Mam wrażenie, że to się szybko rozpadnie, chociaż znając życie i zapotrzebowania anime wszyscy zostaną przyjaciółmi. Wydaje się, jakby Mugen i Jin mieli po dwadzieścia parę lat, a Fuu co najwyżej siedemnaście. No i relacje między Mugenem a Jin przypominają mi przyjaźń Natsu i Grey'a z Fairy Tail (nawiasem mówiąc świetne anime). Nie wiem, jak to się skończy, ale jeśli ma ich łączyć tylko wspólny cel, to chyba skończy się moja przygoda z tym anime. W każdym filmie, czy czymś w ten deseń powinna być przyjaźń. Jeśli nie ma – anime nie jest dla mnie.

Jedno z lepszych anime, jakie miałam okazję ostatnimi czasy obejrzeć… Piękna kreska, grafika, muzyka która o dziwo pasuje idealnie do treści, mimo że jest nie z tej epoki. I do śmiechu, i do wzruszeń. Cała trójka bohaterów ma coś do zaoferowania widzowi, są po prostu… interesujący! I te walki… Polecam.

Jedno z najlepszych anime jakie widziałem  kliknij: ukryte  echh jedyne to co nbie kolneło to to że Mugen 3 razy umierał i cudownie wracał do Życia akcja, dużo śmiechu poprostu cud miód i malina 10/10

można się pośmiać, powzruszać ( rzadziej :]), poemocjonować… wszystko na miejscu
kreska dynamiczna + wg mnie… świetne tła.

soundtrack wpasowuje się idealnie w klimat… a opening powoduje… że głowa i ramiona same się poruszają :}

polecam wszytkim

Anime o samurajach podane w klimacie hip­‑hopowym – tego nigdzie nie znajdziecie!Humor jest ok.Walki bohaterów i przygód są świetne.Fabula jest świetnie pokierowana,co ma dla widza same dobre strony.
Japonia za czasów ery Edo jest dobrze ukazana i to co się w tedy działo.Opening trafnie podkreśla charkater anime i wprowadza widza w przygody Mungena i spółki.
Style walki to raczej nigdzie nie zobaczy się.W innych tytułach czasami są te same oklepane style walki.
Polecam!!!9/10 choć możne schodzić na 8 :P:P.

Fanem.. czy raczej aktywnym „uczestnikiem” subkultury hiphopowej jestem od ponad 10 lat, wiec na temat muzyki, pomyslu i smaczkow (odcinek z battle na graffiti – kto zrobi taga w najbardziej niedostepnym miejscu – miazga, tak to wlasnie sie robi!!!) z przyczyn oczywistych nie bede ocenial (skali nie ma na to jak dla mnie), nie mniej inna rzecz zasluguje na pochwale: najlepsze (choreografia, animacja, pomysly, style) walki na miecze jakie kiedykolwiek widzialem w anime!!!!!!! aaaaa…dla mnie bomba – 10/10 choc, jak wspomnialem powyzej – bardzo subiektywna ocena