Tanuki-Anime

bardzo dobre i zabawne anime, bawiłem się na nim lepiej niż na każdym innym echi, zgadzam się z recenzja i ocenami recenzentów, natomiast dziwi mnie ocena ludzi…może dla nie których anime było słabe bo nie dojrzali do tego, aby rozmawiać na taki temat tak swobodnie jak było to pokazane w anime

Kiedyś rzuciłam Seitokan w kąt, bo miałam inne tytuły na oku, ale przedwczoraj naszło mnie na nie i jestem zdecydowanie na tak. Bardzo udana komedia, nie spodziewałam się, że można poprowadzić oś fabuły poplątaną co chwilę z chorymi skojarzeniami i jednocześnie nie robić co chwilę panshotów czy zrzutek na piersi. Naszły mnie obawy przy czytaniu opisu, że anime traktujące o prawidłowym używaniu wibratorów i dylematach podpaski­‑tampony może momentami ocierać się strefę taboo. Błąd, błąd, błąd. Równo pokręcone i kosmate, ale jednak na prawdę trzymające poziom dialogi, gry słowne i komentarze. Rzecz faktycznie rozbrajająca prawdziwym dowcipem i humorem, a nie ecchi­‑zbliżeniami i nudnymi już sytuacjami powielanymi w masie tego gatunku. Oprawa muzyczno­‑wizualna była aby być, a postacie mile zaskoczyły. Widać, że robione z jajem i dystansem, a więc czasu na nudę po prostu nie było. Anime warte obejrzenia, bo wbrew pozorom może trafić do szerszego grona odbiorców ( zwłaszcza zmęczonych starymi schematami dotyczącymi komedii ).

cała ta seria to klon bierzemy seitoukai no ichizon zamieniamy miejscami postacie męskie i żeńskie charakterami i gotowe ;p

Być może najlepsza komedia roku 2010. Pomysłowa i z jajem, niestety dla jej popularności – wymagająca. Nie ma bowiem szans, by trafiła do mangowych nolifów, wzdychających do niewinnych niczym lelije panienek z ecch haremówek. Jest to natomiast idealna seria dla tych panów, którzy oglądają anime ze swoimi dziewczynami – ten specyficzny typ humoru sprawia, że obie płcie powinny być usatysfakcjonowane. Pełno tu znakomitych gagów, a postaci wykreowano niebanalnie – odwracając klasyczne systemy z anime, gdzie zboczony może być tylko facet, a rolą dziewczyn jest rumienić się przy każdym co bardziej rubasznym żarcie. Kyonopodobny główny bohater całkiem nieźle w takim otoczeniu się sprawdza.
Śmieszy. I to jest w przypadku komedii najważniejsze. A dziś niestety – coraz rzadsze.

Czekałem na pojawienie się jakiegoś choćby odrobinę interesującego bohatera, śmiesznej, zboczonej sceny… ale tutaj wszystko jest takie… bez jakości. Jak dla mnie nudy, a tego komedii wybaczyć nie można.

Anime jest bardzo dobre, ale tak naprawdę strasznie hermetyczne. Wykorzystuje dość typowy pomysł „on jeden sam w szkole pełnej ślicznotek” i rozprawia się z nim w sposób niezwykle brutalny, już z miejsca atakując seriami intymnych problemów i zboczeń.

Zasadniczo podobać się może tylko dwóm typom osób. Będą to:

- hardkorowi fani mangi i anime, zmęczeni już trochę typowymi wzorcami szkolnego romansu, rozumujący głębszy przekaz i kontekst kulturowy żartów.

- prostacy, których bawią dowcipy o podpaskach.

Teksty mnie powaliły.

Zakończenie dnia sportu.
Uczeń do nauczycielki
- Też sobie coś uszkodziłaś, Yokoshima­‑sensei ?
- Moja szparka. Powinno się wkładać coś, co będzie
pasowało.

Normalnie leżę i kwiczę xD. A to tylko jeden z licznych niestosownych tekstów w tej serii.