Tanuki-Anime

surrealistyczne może tak. Obrzydliwe? To teraz marsz dotykać padliny do swoich lodówek.

Typowo japońska makabra. Można to przykryć płaszczykiem 'artyzmu' i 'eksperymentu', ale jest to tzw niby­‑sztuka co by sobie domorosłe artystyczne dusze mogły do tego powzdychać…

Chociaż klimat i pomysły ciekawe więc daje 5/10.

Nie wiem co wszyscy widzą w tej serii.Jest sobie dziwny nierealny świat.Takie sobie surrealistyczne anime , w którym prawie nie ma głosu.Fabularnie skormnie bardzo , postacie przeciętne , grafika doskonała , muzyka właściwie to jej nie ma , ale ta co jest w tle to taka sobie.Ja nie polecam.Ocena 4/10 i więcej nie postawię. Mi się podobało bardziej Nekojiru Gekijou.Oczywiście to tylko moja opinia , bo być może jest to seria , która dla wielu jest genialna , bo lubią serie o bogatej wyobraźni.

Czytając poniższe komentarze można dojść do wniosku że „Cat Soup”
to makabryczne i krwawe anime tylko dla fanów filmów Tarantino, i mogło by tak być gdyby nie grafika z rodem kreskówek dla małolatów. Ewentualne obrzydzenie czy zniesmaczenie wywoła prędzej nasza wyobraźnia, niż faktyczny kadr z filmu. W animacji jest moment gdzie  kliknij: ukryte  stara kobieta przyszywa głównemu bohaterowi rękę co jest dość straszną sceną gdyby nie to że kończyna i jej „wnętrze” wygląda bardziej jak żelka z truskawkowym nadzieniem niż prawdziwe ciało.
Nie jest to co prawda horror ani za bardzo straszny, ani za bardzo krwisty ale za cholerę nie powinny tego oglądać dzieci albo osoby co bardziej wrażliwe bo choć jak już wspominałem przemoc jest tu większości bajkowa to klimat i ogólne „czucie” tego dziełka może nieźle zlęknąć.

Ciężko jest wystawić ocenę takiego typu seriom jeśli się ich do końca nie rozumie, lub nie jest się pewnym, czy się je „dobrze” rozumie. Dlatego też tego nie zrobię, ale za to na pewno to dzieło zasługuje na pochwałę – ten krótki film bardzo mocno potrafi oddziałać na ludzkiej psychice, a szczególnie jego końcówka. Szybko tego nie zapomnicie.

Walnę jeszcze komenta bo widze że pare osób jeszcze po to sięgneło (a trzeba głęboko i nisko:(
Mam pytanie do wszystkich oceniających to anime pozytywnie oprócz eksperymentalnością ???
To jest chore i nic więcej – jestem fanem japońskiej kinematografi live jak i anime jestem po ciężkich tytułach tj:
„Ichi” (dwie części)
„Chugyeogja”
i innych ciekawych i eksperymentach – i tu nazwe produkcje jako kawał dobrej roboty

Dla mnie Cat Soup jest jak :

„Taxidermia”
„Visitor Q” czy
„Human Centipide”

CHORE I WYPACZONE – brak jakiegokolwiek artyzmu poprostu psychodeliczny gore

Anime nie powinno być polecane gdyż może mieć ogromny wpływ na skrzywienie psychiki ludzkiej tak jak w/w tytuły

Cat soup porównałem do produkcji live gdyż nie spotkałem sie z takim czymś wcześniej w anime (nawet Elfen Lied przy tym to gratka – to do Hiyorin25 )
a prównane tytuły do tej produkcji anime omijać najszerszym łukiem (niestety moja ludzka głupota i ciekawość sprawiła że miałem do czynienia z tymi krzywmi anomaliami – nie nazywać filmami czy sztuką wręcz pomyłką)

Nie wiem czy kiedykolwiek oglądałam dziwniejszą produkcję. Nie potrafię nawet dokładnie określić emocji, jakie wzbudziła we mnie ta miniaturka. Jednego jestem z kolei pewna – Japończycy nigdy nie przestaną mnie szokować bogactwem swoich pomysłów.
Anime z pewnością bardzo nietypowe, trudne w odbiorze mimo pozornej prostoty. Momentami wręcz przerażająco dziwne, jednak pomimo tego miszmaszu motywów, symboliki – sensowne.

Z pewnością nie jest to produkcja do obejrzenia „na szybko”. Trzeba mieć odpowiedni nastrój na taki eksperyment no i oczywiście gustować w takowych klimatach.

Smutne, wzruszające, zabawne. Ileż emocji wyzwoliła we mnie ta pozycja… Płakałem na tym anime ze wzruszenia.

Pod pewnymi względami Japończycy wciąż mnie szokują… Jednak skrywa się w tym odczuciu jakaś fascynacja, którą Kocia zupa podsyca. I choć niektóre jej fragmenty trafiają do mojej wyobraźni, jako całość anime wciąż pozostaje do odkrycia.

Bardzo podobał mi się  kliknij: ukryte  motyw cofania czasu – zawsze mnie wzrusza. Przeraziła z kolei  kliknij: ukryte  „Babajaga” oraz sposób, w jaki pokazano jej okrutną naturę. Plus za efekty dźwiękowe.

Teraz oceniam tę animację na 9, ale w przyszłości może być 10.

Uh.. chciałam obejrzeć coś na 'szybko' i to nie był dobry wybór. czuje się zniesmaczona, może anime i miało fabułę, coś do ukrycia, dziwactwa i oryginalność.. nic jednak nie sprosta „ryciu psychiki”  kliknij: ukryte  np. jak ona mu przyszywa łapkę, krojenie świni. można by dużo wymieniać. tak czy siak, wszystkie plusy chowają się pod tym że zrobiło mi siię nie dobrze.

W komentarzu nic nowego, bo ???????????????????Cóż… Z jednej strony bardzo oryginalne, z drugiej oryginalne nie znaczy dobre, a w tym przypadku…Dziwne. Widzialam kilka takich dziwnych rzeczy… Fabuła faktycznie prosta jak drut, tylko mnóstwo jakichś dziwactw. Pociachali, ale żyje, świnka zjadająca samą siebie, wybuchające coś, co zalewa Ziemię i… Być może zakończenie pomoże mi w ocenie, na razie sama nie wiem. Trzeba lubić takie rzeczy.

Niespecjalnie lubię zupy, a i ta była średniacka.
Nie wiem, czym się tu zachwycać albo choćby widzieć coś co byłoby zaskakująco zniesmaczające itd., jak to niektórzy twierdzą. Oglądało się raczej miło ale bez większych emocji, w żadną stronę.

Zwaliło mnie z nóg, skopało po plecach i wprasowało w ziemię. Nie wiem jak inaczej to opisać. Tak jak Elfen Lied (choć to akurat tytuły KOMPLETNIE różne), Cat Soup można albo kochać albo nienawidzić. Dla mnie 10/10. Zna ktoś coś podobnego?

Znakomity film. Jedna z lepszych surrealistycznych miniatur jakie widziałam. Symbolika nie jest tak bardzo niemożliwa do rozszyfrowania jak się niektórym wydaje i przy zachowaniu swobody interpretacyjnej da się z ze scen zawartych Kociej Zupie wyłuskać sens. Z resztą… nie o to tu chodzi. Widz będzie miał przyjemność z oglądania tylko wtedy, kiedy sam wykaże się kreatywnością, odwagą i wytrwałością w konstruowaniu interpretacji. Podkreślam, że nie mamy tu do czynienia z bełkotem!

Nie dla mnie. Madoka bardziej mi się podobała. Po tym było mi trochę niedobrze o.O

Nie wiem dlaczego tytuł brzmi Cat soup, a po japońsku Nekojiro so. Po polsku to znaczy kocia zupa. Tak czy inaczej film może być. Oglądałem już lepsze eksperymentalne anime. Wolę chyba Mahou Shoujo Madoka Magica. 8/10.

Hm, po przeczytaniu kilku komentarzy zauważyłam, że seria nie jest obdarzona pozytywnymi uczuciami. No cóż, jak to zawsze powtarzam „każdy ma swoje gusta”. Kocia zupa może i należy do gatunków dość dziwnych i niezrozumiałych, lecz mnie strasznie zainteresowała! :D To moja pierwsza taka niema produkcja, gdzie przez 35 minut filmu nic nie mówią, przez co na początku nie byłam do końca przekonana. Jednak z dalszym rozwojem byłam coraz bardziej zaintrygowana i nim się obejrzałam, anime doszło do końca.

Dość niezrozumiałe pozostaje dla mnie zakończenie. Nie rozumiem czemu tak się stało. o.O No cóż, nie będę się nad tym głowić.

Anime ma u mnie duży plus i równie dużą ocenę. Produkcja nie dla każdego, ale polecam. ^^

Wizja wynaturzonej rysowniczki Nekojiru która chyba napewno była pod wpływem czegoś przy robieniu tego anime. Dołączam się do „cancell” i innym podobnym animaniakom. Anime jak dla mnie bez sensu i bez treści, przy Elfen Lied bynajmniej da się wzruszyć, zaszkoczyć, zniesmaczyć i zrozumieć. A tu widzimy obrzydliwy bełkot pomieszany z chorymi wizjami.
Podziw lub zniesmaczenie dla „Bakeneko” , jeśli „Cat Soup” było by moim pierwszym anime to napewno bym nigdy w życiu innego nie obejrzał!!!!
„Amatorzy” nie oglądać, „Wyjadacze” hmmm nie mam racjii??

W mojej historii z anime jest to druga seria po którą żałuje że sięgnąłem. Jeśli miałbym opisać w kilku zdaniach to wynaturzenie ujął bym to tak: obrzydliwe, ohydne, brzydkie, psychodeliczne, pozbawione jakiejkolwiek logiki i sensu jeśli ma jakieś przesłanie to nawet nie chcę o nim wiedzieć.

Tak więc anime wzbudziło u mnie tylko reakcje wymiotne, jestem gotów polubić Elfen Lied byle tylko nie mieć już nigdy styczności z czymś takim.

Rysowniczka Nekojiru, której mangi ekranizacja jest w temacie, nawet nie ukrywała się z eksperymentami z różnymi rodzajami narkotyków, można więc mieć wyobrażenie o procesie twórczym.

Świat, postacie, logika, dobry smak – wszystko w tym filmie rozpada się na kawałki. Niemożliwe wydaje się mi znalezienie w tym jakiegokolwiek celu poza czystym pragnieniem destrukcji, ale da się obejrzeć. Trochę niesmaku, trochę rozbawienia – dobrze, że wywołuje jakieś emocje.

To nie jest najdziwniejsza produkcja jaką widziałem, spragnionym czegoś gorszego polecam Tamalę 2010.

Bardziej surrealistyczne, niż groteskowe czy absurdalne. A surrealzim niestety najlepiej wychodzi na obrazach, a nie w kinie. Im bardziej surrealistyczny film kręcił Bunuel, tym ten film był gorszy, ponieważ na dłuższą metę nie da się oglądać czegoś co z samego swojego założenia ma nie posiadać ani fabuły, ani tym bardziej sensu.
Poza tym „Cat soup” jest momentami naprawdę obrzydliwe (żeby nie powiedzieć obleśne), więc w czasie seansu notorycznie budziło we mnie niesmak. Nie wiem, co może być przyjemnego w odczuwaniu wstrętu. Dla mnie jest to dyskwalifikujące dla filmu, jeśli wywołuje we mnie tego rodzaju uczucia.
Żeby była jasność, nie polemizuję z opiniami poniżej, tylko przestrzegam potencjalnych widzów, że jednak nie wszystkim się podobało.

To było moje pierwsze anime, obejrzałam je dawno temu, ale wywarło na mnie niesamowite wrażenie. To właśnie dzięki niemu rozpoczęłam moje zainteresowanie anime, Japonią etc. Grafika postaci może nie zachwycała, ale tła i te groteskowe anime… Polecam wszystkich, chociaż niektórych może przerazić.

Sięgnęłam po ,,Kocią Zupę'' z ogromnym wahaniem, jednak po jej obejrzeniu na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Czy to coś znaczy? Z pewnością to, że na moje oko ta produkcja będzie dobra, inna, ale zdecydowanie trafna. Nie wiem co mogę o tym jeszcze napisać. Cóż, polecam to ludziom którzy chcą oderwać się od rzeczywistości, bo ,,Kocia Zupa'' zapewni wam zachętę do refleksji, lub innej reakcji które owa animacja może wywołać. ^.^

Anime… psychiczne. Szczerze nie wiedziałem w co ręce wsadzić, jak to oglądać, straszne.
W swojej prostocie to, co autor wyciągnął, graniczy z obłędem, absurdem, czymś irracjonalnym. Nie ma sensu, logiki, muzyki, kreski, akcji, a jednak jest coś, co każe ci siedzieć na ciach! i ogladać.
Pierwszy (i mam nadzieję ostatni) raz się spotykam z czymś takim.

Moderacja.

Naladowane pomyslami i calkiem sensowne wbrew pozorom.
Ponadto w tym temacie ten filmik nie ma konkurencji:)