Tanuki-Anime

Pierwszy świat historia były w porządku, postacie takie sobie a cała ta miłość między Asuną a Kirito(Yamato) jak dla mnie było drewniane. Wkurzyło mnie tylko że twórca tego świata nie przewidział przerw w dostarczaniu internetu czy prądu. Drugi świat to porażka historii(stawki), postaci którzy zachowują się jak by świat gry był jedyny i realny chyba że były to boty nie wiem. Graficznie wygląda dobrze zwłaszcza świat ale jest komputerowo wykonany a nie kreską. Animacja ok ale styl rysowanych postaci których nie jestem fanem. Muzyka podobała mi się. 6/10

Według mnie, anime legenda – albo ktoś ma mieszane odczucia, albo je uwielbia. Ja z jakiegoś powodu jestem w grupie drugiej. Żałuje jedynie, że zabrałem się za oglądanie serii tak późno.

Wszystko co pisze to oczywiście moja opinia, lecz uważam, iż zostały niesamowicie szczerze zekranizowane uczucia, byłem pod wrażeniem jak twórcy wiarygodnie oddali to, co czują względem siebie główni bohaterowie – Asuna i Kazuto. Brak sztuczności (może oprócz kilku momentów). Te kilka przeuroczych odcinków, gdzie para była już razem na ich ‘miesiącu miodowym’ stworzono naprawdę solidnie, wczułem się w te połączenie młodzieńczego zauroczenia i już dorosłych planów na przyszłość – szkoda że niewiele jest tak ciekawie skonstruowanych romansów, bo ten wywarł na mnie naprawdę pozytywne uczucia (każda scena z tą dwójką robiła mi ciepło na sercu). Bałem się nieco końcówki, na szczęście niepotrzebnie, gdyż koniec końców wszystko skończyło się  kliknij: ukryte  happy endem.

Fabularnie zdecydowanie moje klimaty (akcja, i to jeszcze w świecie MMO + romans). Ogólnie rzecz biorąc świat przypadł mi do gustu, ciekawa koncepcja, z wykonaniem różnie to wychodziło. Niektóre, dość istotne elementy były mocno .. kiczowate i wymyślone na siłę, ale jak przymknąć na to oko, da się żyć. Najważniejsze, że anime nie traciło na spójności, każdy odcinek był wciągający i to się liczy. Bohaterowie pozytywni i dający się lubić, z antagonistami – to inna historia. Zdecydowanie zbyt przerysowani, szczególnie drugi typ, któremu chciało się włożyć sztylet w klatę na miejscu. Najprawdopodobniej taki był zamysł, ale ostatnia scena z nim aż otworzyła mi oczy, być może lekka przesada.

Graficznie i muzycznie SAO wypadło bardzo dobrze – walki nie kulały, animacje wypadły dobrze a widoczki również chwilami zapierały dech w piersiach. Soundtrack przeważnie zawsze budował niesamowite napięcie i klimat (oba openingi będę wspominać długo, polubiłem mocno).

Dla samego wątku romantycznego, czyli o dziwo najważniejszego aspektu anime, daje 9/10, reszta dopełnia ocenę, bo stoi na bardzo wysokim poziomie. Bardzo przyjemnie spędzony czas, nie żałuje ani sekundy.

Zapowiadała się świetna seria przygodowa w świecie gry komputerowej, a wyszła kiepska mieszanka dramatu i romansu. Anime jest pozbawione logiki w wielu miejscach, antagonista serii jest komiczny i jego działania nie mają sensu, realia gry MMO zostały pokazane bardzo pobieżnie i bez uwzględnienia realiów (gdzie trolle, boty ?), przy okazji bez potrzeby pojawia się tu wymuszony patos (chociaż to akurat typowe dla takich serii). Pomijam to, że rola świata wirtualnego została ograniczona do tła rozterek sercowych bohaterów, ale ile tu głupot! Główny bohater niczym Casanova podbija serca wszystkich dziewcząt jakie się tylko pojawiają. I dałoby się to nawet znieść, gdyby nie  kliknij: ukryte  moment kiedy zakochuje się w nim własna siostra, co było totalnym przegięciem. Zabawa w dom z Asuną i komputerowym skryptem pod postacią dziewczynki też mnie rozbawiła. Miałem wrażenie że momenty kiedy widz miał się zasmucić wychodziły zawsze na odwrót, pewnie przez ten cały patos i sztuczność. Nie mówiąc że widoki na tyłki bohaterek były niesmaczne, bo z reguły wprowadzane w momentach kiedy to było po prostu nie do śmiechu (ktoś umiera więc pokażemy wszystkim tyłek!). Sceny bieliźniane też zbędne, można się było obyć bez takich tanich sztuczek. Z drugiej strony akcja jest dość wartka i nawet mimo takiej ilości wad czeka się na zakończenie (swoją drogą kiepskie). Ogólny wydźwięk anime jest z pewnością pozytywny, walki są bardzo fajnie pokazane, a pomysł na samo anime na pewno zaskakujący (do pewnego momentu). Grafika i udźwiękowienie na bardzo wysokim poziomie, a kawałki na początek i koniec odcinków wpadają w ucho.
Tak więc na koniec, anime z początku zapowiadało się bardzo fajnie, ale autorzy widocznie zgubili gdzieś pierwotny zamysł serii i zamiast iść w stronę przygodówki z dodatkiem romansu, zrobili na opak. Pewnie największą wadą anime jest właśnie niewykorzystany potencjał, bo tego chyba tu najbardziej szkoda.
6/10.

Bardzo romantyczne i sympatyczne anime. Kiedyś wydawało mi się nawet wybitne. Niesamowicie wciągające, ale mimo tych wszystkich zalet istnieją jeszcze lepsze anime.

Ahh ten czas kiedy człowiek był zafascynowany anime, nie zauważał licznych błędów, i przy byle średniaku potrafił przeżywać skrajne emocje. Sao jest jednym z tych anime które oglądałem w stanie błogiej niewiedzy, i słysząc OP Crossing Field, mam ochotę wszędzie dyszki powystawiać, ale też nie chcę, aby sentyment o wszystkim decydował, trudny orzech do zgryzienia mam z tym SAO.
Jak teraz odpalam anime, to widzę wszystkie błędy jak na dłoni, jestem czepialski i podchodzę często sceptycznie, a kiedyś to człowiek potrafił się przy głupiej haremówce ubawić, a następnie przez tydzień zastanawiać się nad losami bohaterów, bo tak się z nimi zżył, i powiem wam, że to było wspaniałe, później już nigdy nie trafiłem na hobby które potrafiłoby, mieć tak wielki emocjonalny wpływ na mnie.

Wszyscy się tak tym anime jarają, że zaraz będzie ogólnopolski pożar londyński. Ale czemu? To anime jest tak słabe, jak tylko może być. Dziury logiczne na dziurach logicznych. Antag 1  kliknij: ukryte  i jego motywacja „zapomniałem? Srsly?! Antag 2 z kompleksem Boga, tylko jakoś nieogarniętego skoro  kliknij: ukryte  stworzył klatkę na szyfr, zamiast po prostu zaprogramować niewidzialną ścianę . Bohaterowie kliszowi i płytcy. Fabuła zniknęła po 3 odcinku i zaczęło się haremowanie. Plot Armor twardszy od Adamandium.  kliknij: ukryte  nie da się wyzwolić z paraliżu? Asuna doesn't give a shit! wątek kazirodzczy? Nie było już pomysłów? W ogóle to są wszystkie gatunki anime połączone w jedno. Tylko szkoda, że za ilością nie idzie jakość. A najbardziej się wkurzyłem kiedy  kliknij: ukryte  wprowadzono wątek z gwałtem. Nie dość, że słabo rozwinięty, to jeszcze tak poważna tematyka w tak dziecinnej bajce? Komuś się na mózg rzuciło. A jak już był ktoś tak mądry, to czemu nie znał się na konstrukcji gier MMO? Konsola admina jako pokój? Wyżej wspomniana klatka?  kliknij: ukryte  zbuntowany fragment kodu walczący że swoim twórcą?!2/10 bo dźwięk był niczego sobie, a niektóre postacie miały zalążki charakteru. Olso ładna kreska.

Mi się podobało ale zdecydowanie wolę pierwszą cześc anime.
Przy drugiej miałam wrażenie że dodali skrzydła trochę inny wygląd a reszta była bardzo podobna. Nawet panel opcji wyglądał tak samo a ubranie Kirito również niewiele się różniło niż to w SAO.
Bohaterowie jak najbardziej na plus. Kirito nie był sierotą co nic nie potrafiła zrobic a Asuna nie była kolejną słabą płcią którą trzeba by było ratowac za każdym razem.
Grafika ok Jeśli się nie mylę to nie było prześwitujących włosów.
Op 1 mi się najbardziej podobał reszta średnio.
Ode mnie 7/10 za drugą częśc która mi się mniej podobała.

Zastanawiam się czy brac się za drugą serię.

Przeciętniak. Niestety, znowu nie mogli się powstrzymać i dali zmoderowano za głównego bohatera, który jest (oczywiście) popychadłem bohatera płci przeciwnej (i nawet nie muszę tego oglądać do końca, żeby wiedzieć, że się w sobie zabujają pod koniec). Anime przeciętne raczej, efekty fajne, czasami dają fajne smaczki dla graczy MMORPG, czy w ogóle nawet fanów zwykłych RPG. Tak, nie obejrzałem całego, obejrzałem zaledwie 5 odcinków, bo dalej już nie mogłem znieść naszego „duo”.

Eh…co by tu powiedzieć?
Zacznijmy od tego, że początek kiedy był on samotny, w czarnym płaszczu i walczył był spoko. Podobało mi się strasznie. Elementy takie jak walka, wirtualny świat, wściekły bohater umieszczony w ,,pułapce” chcący się wydostać. To było coś. Nie twierdzę, że zmarnowano potencjał tego anime, tej mangi, ale już zaczęło mi coś nie grać w momencie kiedy Asuna z upartej dziewczyny zmieniła się w taką potulną, miłą małżonkę. Momenty kiedy Kirito walczył o nią bądź walczył z nią były spoko- widać było, że pomiędzy nimi iskrzy ale jak dla mnie aż przesadzili..Żeby od razu się żenić. Pomyślałam sobie ,,Okej, może jakoś to wyjdzie” i poszło niestety średnio, jak na moje oko..To, że byli małżeństwem jakoś przeszło mi przez gardło, pomimo tego sądzę, że twórcy za szybko polecieli z tym wszystkim i nie dali nawet chwili się przyzwyczaić. No ale spoko bo ich małżeństwo nie było tak często nadużywane. Potem pojawia się dziewczynka, która zostaje ich przybraną córką…Oni wciąż mają 17 i 16 lat..Będąc szczera, chciałam aby ta córka nie występowała dalej. Przypominała mi ona tylko jak bardo twórcy się zagalopowali. Po za tym skończenie z tym światem i nowym światem wróżek nie było najgorsze ale też nie najlepsze. Rozwalało mnie też całkiem jak główny bohater na luzie rozmawiał z twórcą SAO…no ale cóż..Najmocniejszym uderzeniem była dla mnie miłość ,,siostry” do Kirita..Wtedy to po prostu zaliczyłam zdezo..Przez całą serie mamy wątki poboczne, potem dziewczynę bohatera, która oddaje mu się całkowicie *nawet kiedy mówi jej, że chce spędzić z nią wieczór..matko* siostrę która się w nim kocha i kolejnego psychola. Nie zapominajmy o cudownych zbliżeniach przy płakaniu postaci na biust czy przy przytulaniu na tyłek! Czasami to było aż za bardzo denerwujące.
Pomimo tego SAO jest dosyć spoko anime. Sądzę, że trochę zmarnowany potencjał już na początku anime ale trudno. Seria jest fajna, niestety nawet nie wiem jak ją ocenić..Może 7/10 albo 8/10.. I tak chyba oceniam ją za bardzo wysoko ale to z sentymentu do głównego bohatera na początku anime. Cóż, lecę oglądać 2 część. Dużo ludzi jej nie poleca ale to się zobaczy :)
Jeżeli ktoś nie oglądnął SOA i patrzy na mój komentarz to niech się nim nie sugeruje. Może ktoś będzie miał inną opinię ale na razie moja to 8/10 :)

Ciężko mi uwierzyć, ale 25 letni chłop zakochał się w tej serii? nadal nie wierze, chyba jeszcze cuda się zdarzają :)

moim zdaniem, skoro anime nazywa się SAO, to cała akcja powinna się dziać w tej grze lub do niej mocno nawiązywać, ale twórcy rzeczywiscie popełnili duży błąd w dodawaniu ALO lub GGO, później w ogóle zapominamy o tym, co to była za gra, ale oprócz tego bardzo fajne, 8.5/10

Często widzę, że porównują tą serie do LH, to jest błąd, obie serie mają tylko tematykę mniej więcej podobną, ale nie całą resztę. Jeśli jednak miałbym wybierać, która bardziej mi się podobała, to wybrałbym SAO z czystym sumieniem i to sporo bardziej z ważywszy na bardziej poważne sytuacje i klimat. O wiele bardzie z tych powodów mi się podobało SAO, nie mówię, że LH jest złe, wręcz przeciwnie, obejrzałbym z wielką przyjemnością kolejny sezon, ale gdy już miałbym wybrać, to o wiele bardziej wyczekuje kolejnego sezonu SAO : )

Ogólnie Sword Art Online, prezentuję się całkiem nieźle. Oprawa graficzna, jak i muzyczna utrzymywały bardzo dobry poziom. Nie rozpisując się seria ta zasługuję ode mnie na 8/10, chociaż muszę przyznać, że mogło wypaść lepiej.

Obejrzałem pierwszy jak i drugi sezon pod rząd. Bardzo mi się podobało, choć klimatycznie najlepiej wypadał początek pierwszej serii, ale nie zmienia to faktu, że ogólnie bardzo mi się podobało. Byłem przykuty do TV, tak że zapomniałem o rzeczywistości i całkowicie skoncentrowałem się na oglądaniu. Nie mogę się doczekać kontynuacji, szkoda tylko że w Polsce nie idzie kupić kompletu blu­‑ray.

SAO zapowiadało się ciekawie, ale niestety, według mnie, nie było aż tak dobre. Początek fajny, akcja, walki, potem zrobiło się trochę nudnawo, ale wciąż nie było źle. Ale kiedy przenieśliśmy się do ALO wszystko się sypnęło. Znikło widmo śmierci, a za to pojawiły się wróżki. Dla mnie to była tragedia i męczarnia przy każdym kolejnym odcinku. Dodatkowo Leafa, która strasznie mnie irytowała. Do końca trzymał mnie chyba tylko fakt, że skoro tak wielu ludzi chwali ten tytuł, to musi zdarzyć jeszcze coś ciekawego. Zawiodłam się, szczególnie na drugiej części, ale potencjał, nawet jeśli niewykorzystany, trzeba docenić: 7/10

Takie pytanie dla kogoś kto oglądał i czytał.
1 sezon anime zawiera ile tomów light nowelki? Najpierw chciałbym przeczyta, później pooglądam.

Nie podoba mi się że w każdej kolejnej serii zmieniają grę
Wszystko ładnie w tym anime wygląda jednak te zmiany wpływają według mnie na to wszystko .Na dodatek w pierwszej serii i drugim sezonie (pierwszej serii) było to wszystko na Asunie bardziej skupione a teraz w 2serii ta postać zmalała w tym wszystkim (chodzi mi o jej rolę)

Seria, która z progresem się stacza – pierwsze 6­‑7 odcinków i ostatni odcinek arcu SAO były nieziemskie. Nie wiem co zaćpało się twórcom by stworzyć w taki sposób ALO i tak beznadziejnie poprowadzić fabułę.

Za muzykę 6? Powinno być co najmniej 8, recenzent chyba nie uważnie słuchał!

Everyday life, Survive the Swordland,March Down i wiele innych świetnie oddających klimat ost zawiera to anime, a ty dajesz 6? Kolego proszę powiedz że żartujesz, albo że nie potrafisz się wsłuchiwać w ost i walisz ocenki na ślepo.

Mam takie pytanko do obeznanych ;D Chyba trochę nieuważnie oglądałam, ale nie zrozumiałam za bardzo jednej kwestii… Mianowicie –  kliknij: ukryte  czy osoby, które zginęły w grze umarły także w prawdziwym życiu?

Denerwuje mnie, że SaO mogło być na prawdę fajną przygodówką, a zmienili to w dziwny dramatoromans. Zamiast skupić się na walce, którą się bardzo przyjemnie ogląda (poza faktem, że Kirito jest półbogiem) i fabule dostajemy trochę taką zabawę w dom. Szczególnie boli to w przypadku Asuny, która zapowiadała się na ciekawą postać, a została ostro spłycona.
 kliknij: ukryte  Co więcej, od momentu wyjazdu „na wakacje” pary głównych bohaterów w prawie każdym odcinku ktoś płacze”

Z postaciami pobocznymi ciężko się zżyć, bo w większości dostają bardzo mało czasu. Ogólnie akcja strasznie pędzi. Zdarza się nawet, że w jednym odcinku kogoś poznajemy, a już w tym samym albo następnym on ginie.

Mocną stroną za to jest humor. Nie wiem czy śmiałem się tylko tam, gdzie zaplanowali to twórcy, ale momentów wywołujących banana na twarzy jest sporo.

Kreska była w porządku, ale bez rewelacji. Podobnie z muzyką, chociaż ze 2 kawałki rzeczywiście mają moc.

W sumie ogląda się to całkiem przyjemnie. Lekkie, bez spiny, ale arcydzieło to to nie jest. 6/10

Do któregoś odcinka dobry klimat i poziom tej serii utrzymywał się, i to bardzo mocno. Naprawdę podobała mi się fabuła, kreska, grafika, ścieżka dźwiękowa i postacie. Po prostu miało w sobie ,,to coś,,. Jednak gdy zaczęła się dziać akcja z ALO… To anime kompletnie straciło swój urok. No bo co tu powiedzieć; ze ,,świata miecza,, przechodzimy nagle do słodkiej krainy wróżek? To się nie mogło dobrze skończyć, nie wspoinając o postaciach. Zachowania Leafy były dziwne i denerwujące, zielonowłosy pamperek który był kompletną sierotą i zakochał się w wyżej wymienionej… Nie wspomnę już o Oberonie, który swoimi zachowaniami i wyglądem wywoływał u mnie odruchy wymiotne. A Kirito? Zmienił się z charakteru nie do poznania. Asuna też była jakaś inna…
Co mogę więcej powiedzieć? Seria ogólnie była bardzo dobra, ale niestety tylko do którgeoś momentu. Mimo to zachęcam wsyztskich do obejrzenia SAO.

Tyle się nasłuchałam na temat tej serii – że świetna, że oryginalna, że super fabuła. Obczaiłam oceny i komentarze – mnóstwo zachwytów. Ocena na mal – ponad 8. No więc co, oglądam! Lubie shouneny, lubię akcję, lubię fantastykę, lubię gry, cóż mi się może nie spodobać? Po obejrzeniu paru odcinków musiałam sprawdzać jeszcze raz te wszystkie informacje, bo jedyne wytłumaczenie jakie mi przychodziło do głowy to „Eeeee… to na pewno ta seria co trzeba? Może coś pomyliłam?”. No cóż, zamiast zachwytów – zażenowanie. Nie pamiętam kiedy byłam ostatnio tak zażenowania przy oglądaniu. Najpierw mnóstwo epizodów zupełnie bez sensu, bez fabuły, bez akcji. Potem nagle jakaś akcja upchnięta w paru odcinkach.  kliknij: ukryte  W 1 części sztuczna inteligencja jako mała dziewczynka, która do bohaterów mówi per „mamusiu” i „tatusiu”, traktowana jak ich rodzona córka. Główny bohater to emo, które zmienia się dopiero pod wpływem szaleńczej miłości. Możemy oglądać takie pełne akcji momenty jak łowienie ryb, jedzenie kanapek, spoglądanie sobie w oczy. Druga część to już mnie kompletnie zabiła – Laska zamknięta w wieży (prawie) niczym ptaszek w złotej klatce przez bad guya (najgorzej skomponowany antagonista w historii – jest głupi, jego działania są bez sensu i jedyne co można o nim stwierdzić, że jest tak bardzo BAAAD), który chce ją poślubić wbrew jej woli i zakochany książe, który biegnie na ratunek! Jakbym miałm 6 lat to taki scenariusz by mnie uwiódł (prawie jak królewna śnieżka w końcu) ale cóż… teraz mam trochę więcej. Księciu pomaga siostra (tak naprawdę ledwie kuzynka) zakochana w nim na zabój. Oczywiście to pierwsza postać jaką ksiąze spotyka w grze (ledwo 10 000 graczy, co to za problem wpaść na siostrę) i decyduje mu się pomóc nie wiedząc kim on jest (co z tego, że jego nick to ledwo przerobione nazwisko a gęba taka sama). Musiałam wyrzucić z siebie te emocje, bo jest mi bardzo przykro, że zmarnowałam tyle czasu na taki szajs!

Anime o MMORPG gdzie jedynym dobrze oddanym elementem z gier MMO jest interface… Cała reszta leży, równie dobrze można MMO przerobić na klasyczne fantasy.

Plusy:

+ MUZYKA! (Yuki Kajiura i wszystko jasne)
+ walki
+ udźwiękowienie (VA, odgłosy)
+ wkomponowanie interface'u rodem z gier MMO
+ poruszony wątek „życie wirtualne, a świat realny”. bardzo pobieżnie niestety.

Minusy:

- kompletnie niepotrzebne epy haremowe
- skacząca akcja w pierwszej części
- to ma być MMO, a jest raczej Singiel/Coop w 2 osoby…
- beznadziejny trójkąt/czworokąt miłosny
- strasznie przerysowany „bad guy” w drugiej części
- brak tempa w drugiej części
- nieciekawy główny bohater – bohaterki są o niebo ciekawsze
- brak logiki  kliknij: ukryte  np: podejście do gildii PK

... A mi się podobało.
8/10
Jestem typowym Noł Lajfem i uwielbiam MMORPG. A to miało praktycznie wszystko. Niezbyt lubiłam Asune. I Kirito sam w sobie nie był zbyt okay. Lubiłam natomiast jego siostrę. I myślę, że żeby nie narzekać, trzeba by postawić się w sytuacji postaci.  kliknij: ukryte  Utknęli w grze. Po 2 latach to oczywiste, że traktują ją jak życie. Ale adopcja dziecka (które było nieżywe) i te wielkie płacze Asuny nad tym dzieckiem to była już paranoja. I tak, bez sensu było, kliknij: ukryte  gdy wszyscy wstawali bez problemu po 2 latach. Jeszcze fakt, jak jedli i się wypróżniali można sobie dorobić.

Ale to było słabe… 2/10.

Rada – chcesz obejrzeć prawdziwe anime o MMORPG?
Tylko Log Horizon.

Zaczęłam oglądać owe anime przez wzgląd na liczne porównania do Shingeki no Kyojin, miałam nadzieję na coś na porównywalnym poziomie.

I tak pomijając głupotę  kliknij: ukryte  (chociażby 2 letnia śpiączka, wstaje z łóżka bez problemu i nikt w szpitalu tego nie zanotował), braki logiki i odczuwany momentami „atak klonów” (czemu wszyscy mają chwilami taką samą twarz?) nie jest to zła seria. Bohaterowie są co prawda niczym bogowie, ale mimo wszystko są sympatyczni i nie są stadem bezmyślnych i mało inteligentnych typów. Ostatecznie gry RPG mają to do siebie, że przy wysokim poziomie postaci gra staje się łatwa nawet na najwyższym poziomie trudności.

Ciężko mi było SAO jednak ocenić. O ile pierwsza połowa wywarła na mnie całkiem niezłe wrażenie, o tyle druga była momentami niczym parodia pierwszych czternastu odcinków. Może jestem mało wrażliwa, ale niektóre sceny zamiast smutku czy ekscytacji (w sensie wow, jakie to epickie) wywoływały u mnie śmiech.

I tak za odcinki 1­‑14 daję ocenę 8, za odcinki od 15 wzwyż 5, czyli średnia 6.5, a z racji tego, że połówek wystawiać nie można wystawiam notę 7. Taki mały bonus za nieucięte zakończenie, na zasadzie aby wiedzieć co było dalej zajrzyj do mangi i ogólną koncepcję.

Gdybym miał podsumować Sword Art Online jednym, krótkim zdaniem to powiedziałbym: „Aincrad rządzi”. Wszyscy inni mogą sobie mówić, że całe to anime jest niespójne, że brakuje mu tego i tamtego, bo w końcu takie mają prawo. Jednak ja nie potrafię wskazać zbyt wielu rzeczy, które mogłyby mnie odepchnąć od obejrzenia SAO raz jeszcze. Nigdy wcześniej nie oglądałem czegoś tak dobrego. Wciąga jak wielgachna czarna dziura, wsysająca w siebie wszystko znajdujące się w najbliższej odległości, a niekiedy nawet sięga po to, co oddalone o kilkaset kilometrów.
Każda postać w Aincradzie, jeżeli ktoś to zauważył miała swój przypisany kolor, jakby jego barwa odzwierciedlała charakter i osobowość.  kliknij: ukryte  Kirito oczywiście, jako samotny gracz, niemal wygnany przez innych zawsze przedstawiany jest w czerni, Asuna niczym jego przeciwieństwo nosi się z bielą przy każdej nadażające się okazji, Egil i zieleń idealnie do siebie pasują, podobnie jak wybuchowy Klein i płomienna czerwień, Lizbeth – romantyczka i jej róż oraz błękit Piny w towarzystwie Silici. Jeśli ktoś się głębiej nad tym zastanowi to te barwy naprawdę wiele mówią o ich właścicielach.
Poza oczywiście samym pomysłem życia w wirtualnym świecie, a konkretniej mówiąc w grze mmorpg, na dużego plusa zasługuje również ścieżka dźwiękowa. Openning pod tytułem „Crosing Field” wciąż znajduje się na mojej liście utworów i nadal słucham tego z ogromną chęcią. Kreska jak najbardziej zasługuje w mej opinii na uznanie, zaś sceny walki naprawdę są na wysokim poziomie.  kliknij: ukryte  W mojej ocenie prym wiodą walka Kirito z niebieskookim demonem oraz Kirito vs przywódca Salamandrów. Te dwa pojedynki chyba nigdy mi się nie znudzą.
Kończąc swoją wypowiedź. Mówcie sobie co chcecie, ale ja daję SAO 9,5/10 i ani punktu mniej:)

.
+świat gry(że w ogóle gra)
+koncepcja
+związek Kirito i Asuny(mimo uproszczeń i naciągania)
+że się pocałowali xd (wyjaśnienie niżej)
+pomysł ze związkiem z jego „siostrą”

-bohater to chodzący ideał, perfekcja, bóg w jednym, i za cholerę nie waż się tego kwestionować, bo Kirito cie znajdzie(zmaterializuje się w naszym świecie) i dojedzie
-bardzo naciągana fabuła
-bardzo dużo się dzieje w krótkim czasie…(a jeszcze więcej w 2giej części)
-...przez co nie wszystko się klei, ani tym bardziej jest wiarygodne (żeby powiedzieć, że cokolwiek jest?)
-2gi złoczyńca to śmiech na sali, stara rurka z kremem xd, i jeszcze obrzydliwy jest
-wspominałem niespójności, brak konswekwencji, związków przyczynowo skutkowych, logiki, eh


Prawdopodobnie gdyby dano temu anime jakiś 2krotny czas emisji, to może by to było bardziej poskładane, a nie jak ser szwajcarski. / Plusem jest to, że się pocałowali, bo jak w wielu głupich komedyjkach, ecchi i innych, pomimo różnych scen, to do niczego nie dochodzi(nie chodzi mi o sex xd), ale chociaż ten głupi pocałunek pff xd / Napromieniowany sporo dawką głupoty i braku logiki, poważnie wziąłem pod uwagę, że pod koniec:  kliknij: ukryte  Gdy Kirito napada ten oblech z nożem, to oblech go zabije(no ale jak to tak boga zabić xd?), albo że Kirito go zabije).......... Kirito go „obezwładnia” po czym upuszcza nóż przy nim i 'se idzie' jakgdyby nic(wiem, że mógł wezwać policję i że potem jest pojmany, ale nie jest to pokazane), gdzie jesteś logiko? Po tym jak 'se idzie' do Asuny, to również brałem pod możliwość, że nagle CO ZA SZOK, by on wyskoczył znowu na niego z nożem i go dźgnął(no ale znowu, jak zabić istotę doskonałą)eh / Wiele scen miało nas chwytać za serce, ale czas antenowy, złe wykonanie, pośpiech itepe Żadna mnie nie a kupiła, i już w ogóle chyba największym wyciskaczem łez miała być  kliknij: ukryte  śmierć ich córki, na co ja tylko patrzyłem się z facepalmem i z zażenowaniem; no dobra sczerze tylko jedna miała jakiś(słowo kluczowe)potencjał:  kliknij: ukryte  kiedy Kirito budzi się z Sao; fajny ost wtedy, wstaje i wypowiada imię Asuny parę razy / gdyby wszystkie powyższe wady były naprawione, podejrzewam, że to byłaby jedna, jeśli nie najbardziej wzruszająca scena w tym anime, a przynajmniej dla mnie

Pewnie miałbym jeszcze wiele do powiedzenia, ale czy to warte mego czasu, i jescze oglądnąłem to jakieś 3 tyg temu.

Zapowiadało się naprawdę dobrze. Pierwsza połowa, chociaż nie była jakoś specjalnie porywająca, dawała przyjemność z oglądania. Do czasu… Niestety, w drugiej połowie oglądanie stało się męczące, zupełny brak uroku. Naprawdę starałam się polubić głównych bohaterów, ale zwłaszcza po 14 odcinku Kirito i Asuna tak bardzo mnie irytowali, że aż obniżyło to moją ocenę. Nie jestem fanką romansów w ogóle, lecz ten był wyjątkowo niestrawny. Muzyka i grafika są przeciętne. Mimo to nie daję niskiej oceny, a 7, gdyż był potencjał, wykorzystany na początku, później zmarnowany.

Jestem naprawdę zafascynowany tą serią, po tytule spodziewałem się czegoś lżejszego ale SOA właściwie dostarczył mi wszystkiego, co potrzebowałem od dramy w MMO, przede wszystkim nieco większego powagi w tego typu sytuacji(czego brakuje mi trochę w Log Horizon). Każdy obejrzany odcinek, to był naprawdę bardzo miło spędzony czas i cały czas ciągnęło mnie do przodu.

Początkowo byłem przekonany, że będą chcieli zrobić przy tym nieco bardziej rozwinięty wątek romansu, jednak ukierunkowanie w niewielkie rozterki miłosne chyba wyszedł na lepsze, bo w przeciwnym wypadku czuję, że zrobiłoby się zbyt dramatycznie(w obecnym stanie utrzymał się odpowiedni balans). Fabuła jest też podzielona jakby na dwa człony, niektórzy wspominali, że powinna już zakończyć się na pierwszym – uważam, że byłaby to dobra opcja ale materiał z drugiego wcale nie był gorszy, choć już opierał się na czymś innym.

Doszukałem się również więcej odniesień do fantasy, niż w większości innych serii, które są określone w tej kategorii, co prawda wszystko w oprawce mmo i panujących tam zasad(choć gołym okiem widać, że jest to uniwersum mmo w zachodnim typie) ale też nie przynudzano regułkami panujących tam zasad(bardziej podstawy i dobrze, przy rozległym tłumaczeniu układów, stylu walki itd. stracono by zbyt wiele czasu). Brakowało mi właściwie tylko jakieś odpowiednie skategoryzowanie używanych ekwipunków – postacie na niskich poziomach wyglądały bardzo podobnie do tych na wysokich poziomach i ciężko było odczuć różnicę( kliknij: ukryte  przykładowo w przypadku kazuto przy pierwszych 50 poziomach jak jeszcze był w SAO), nie było to jednak nic poważnie drażniącego.

Postaci również przypadły mi do gustu, charakteryzacja może nie była jakoś specjalnie skomplikowana ale w tej historii każdy miał swoje miejsce i nie mogę nic zarzucić.

Ode mnie 10/10 – było kilka pomniejszych szczegółów, do których mógłbym się przyczepić ale od dawna nie byłem w stanie znaleźć serii, przy której tak dobrze bym spędził czas, na pewno pozostanie mi w pamięci i będę kiedyś powrócę. Szukałem czegoś podobnego do Log Horizon i miałem nadzieję znaleźć coś w podobnym klimacie, co prawda LH jeszcze cały czas jest emitowany ale w tym momencie SOA wybrałbym z miejsca bez zastanowienia.

No i w tym roku kontynuacja, nie mogę się doczekać :)

Niesamowicie mi się podobało, co racja, nie przepadałam za wróżkowym arcem, ale i tak anime świetne <3 Już chcę drugi sezon :D
8/10 <bo wróżki :c >

Ciężko mieć pretensje do autorów za stworzenie sympatycznej i zasadniczo całkiem wciągającej serii przygodowej, okraszonej różnymi smaczkami dla fanów gier MMO, doprawionej jeszcze uczuciowymi rozterkami i  kliknij: ukryte  nieco zbyt przesłodzonym i przewidywalnym zakończeniem. Bo wyszła z tego rzecz całkiem strawna i przy okazji dość oryginalna. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że takie sformułowanie historii jest dla niej w rezultacie najmniej korzystne. Zamiast zwyczajnego odklepania wątku  kliknij: ukryte  ratowania ukochanej, z którego robi się ostatecznie trzon całej historii, momentami aż prosi się o chwilę przerwy w akcji i jakąś głębszą refleksję.

Jaka jest rzeczywista wartość życia „w realu”, w sytuacji, gdy postęp techniczny oferuje tak wygodne formy ucieczki ? Czy dokonania w obu wymiarach można w ogóle ze sobą porównywać? Do czego to może prowadzić? Co z rzeczy i doświadczeń niedostępnych w realu może nam zaoferować VR? I na odwrót- czego nigdy nie uda się tam stworzyć/przenieść? Naprawdę nie obraziłbym się, gdyby twórcy, choćby i topornie, spróbowali odrobinę wciągnąć widza w metafizyczne rozkminy i zostawić w jego umyśle bodaj najmniejszą zadrę, która nie dałaby mu tak łatwo przejść do porządku dziennego i prowokowała do myślenia „A gdyby?” . Odbiło by to się na pewno na klimacie całej historii, który stałby się nieco poważniejszy. Ale serii, jak sądzę, wyszło by to w rezultacie na dobre. Niby Kirito stara się snuć na boku jakieś ogólnikowe porównania obu „wymiarów”, ale dzieje się to wyłącznie na użytek tworzenia jego postaci.

Teoretycznie można by też i pójść w drugą stronę: olać delikatną próbę stawiania widza przed dylematami moralnymi i skoncentrować się na tym, aby świat przedstawiony był jak najbardziej MMO­‑like. Skoncentrować całą historię w świecie jednej gry, zadbać o jak najwierniejsze przeniesienie różnych gierkowych schematów i smaczków, lepsze posplatanie ze sobą wątków pobocznych, więcej czasu antenowego przeznaczyć na prawdziwe eksploatowanie Aincradu. W tym była by już głowa twórców, aby całość wyszła na tyle różnorodna i wciągająca, żeby widz nie musiał zerkać na zegarek czekając na finał.

Nie dostaliśmy więc ani poważniejszej interpretacji tematu ucieczki w wirtualną rzeczywistość, ani też serii przenoszącej realia gier MMO na grunt anime w sposób całościowy i kompletny (choć pewnie co zatwardzialsze nerdy dorzucą do ostatecznej oceny serii punkcik albo dwa w górę). Taktyka „trzeciej drogi” średnio tutaj wyszła.

Było to chyba moje 4 czy 5 anime. A jednak to te a nie Naruto zapamiętałam najlepiej. Opening 10.10 grafika 8.10 a fabuła na 5.10. Jak dla mnie jest to najlepsze anime EVER.

Muzyka­‑Jak pierwszy opening sprawiał wrażenie przyzwoitego, tak drugi nawet nie próbował. Na endingi nie zwróciłam uwagi, zatem były.. znośne. Soundtrack ogólnie jest taki sobie. Dupy nie urywa.
Fabuła­‑W pierwszej serii fabuła była nawet ciekawa, przeleciałam przez nią od razu, jak strzała! Gorzej było z drugą, która.. z czasem przemieniła się w jakiegoś pseudo­‑hentaia!  kliknij: ukryte  mówię tu o przed ostatnim czy przed­‑przed ostatnim odcinku. Do tego miłość siostry Kirito, co tam że przybranej, do niego samego?! Dosyć, mój mózg więcej nie zniesie!
Postacie- Na pewno Kirito zasługuje na plusa, Yui i ta różowowłosa kowalka. Asuna wydawała mi się momentami żenująca i nieznośna. Ah, i zapomniałabym, mój osobisty faworyt, gość od dzika! XD Imienia, niestety, nie pamiętam.[mowa o 1 odcinku]
Grafika- Graficznie było w miarę. Momentami twarze były powykrzywiane, tzw. przeze mnie „krzywica ryja”. Za to na pewno mogę pochwalić tła. Doprawdy zacnie wykonane.

Oficjalnie anime nie dostanie ode mnie wyższej noty od 7,5/10.

To chyba najbardziej przecenione anime w historii, jakie w ogóle istnieje. Przecież fabuła to jakiś nieudany żart z widza, zwłaszcza od 14 odcinka. Zakończenie wątku w Aincrad woła o pomstę do nieba, podobnie zresztą jak całe ALO Online.

W skrócie: zmarnowany potencjał, mocno przereklamowane. Odradzam, zwłaszcza po 14 odcinku.

Zmoderowano wulgaryzm. Moderacja

Nie potrafię opisać swoich uczuć, które czułam każdego tygodnia, gdy wyczekiwałam pojawienia się kolejnego odcinka. Pełna przygód i uczuć opowieść, ucząca, że, jak czegoś pragniemy możemy wszystko osiągnąć.

Chyba najbardziej przecenione przez młodą widownie animu w historii japońskiej animacji. Japończycy tego nie kupują, studio zarobiło na tym tak mało, że nie wiadomo czy powstanie zapowiedziana kontynuacja.
Moja ocena:
-animacja jest średniej klasy, nic nadzwyczajnego
-fabuła kierowana do młodzieży/nastolatków, prócz zarysu romansu jest to typowy shonen.
-muzyka niczym się nie wyróżniająca
-starali się wcisnąć nawet incesta  kliknij: ukryte  ale jako, że nie chcieli tego robić bezpośrednio to pod koniec się uratowali jakże nam znanym „Niespodzianka! Nie jesteście biologicznym rodzeństwem” co tylko obrzydziło mnie jeszcze mocniej.

Krótko mówiąc nawet funserwis nie uratował tej produkcji, nieudany wełgug mnie remake Hack'a dla nastolatków.

Zamaskowano spoiler.

genialne anime ze świetnym klimatem. nie rozumiem jak może się komuś nie podoba i jak można je tak krytykować. w sumie się zgadzam, że druga część z elfami wszystko trochę popsuła ale anime nadal jest super świetne i polecam je każdemu.
10/10 i polecam jeszzcze shingeki no kyojin bo ma podobny klimat i jest tak samo fajne

Piękne anime. Świetna grafika, bohaterowie, fabuła. Byłaby ocena 10/10.
Szlak mnie trafił kiedy pojawiło się to coś ze z skrzydłami, spiczastymi uszami i z krzywą mordą ( dobra! powiedzmy że to były wróżki…)
Szkoda. Zniszczyli fajne anime. Fabuła się zawaliła. Nienawidzę wróżek, więc bohaterowie jak dla mnie też przepadli. 8/8 :[

Bardzo podobało mi się to anime! Baardzo ciekawa fabuła, nie mogłam przestać oglądać :) Już pierwsze odcinki były ekstra, a jak  kliknij: ukryte  Kirito i Asuna zostali razem to już w ogóle cud, miód i maliny. Pierwsza część tego anime była cudowna, druga już troszkę mniej. Nie przypadła mi do gustu  kliknij: ukryte  (tak jakby) siostra Kirito – Sugu. I szkoda, że  kliknij: ukryte  od początku wiedzieliśmy, że Sugu jest tą wróżką z którą Kirito się zaprzyjaźnił. Sądzę, że lepiej byłoby tego nie wiedzieć i dowiedzieć się dopiero w momencie gdy on się tego dowiedział, byłoby ciekawiej. W ogóle nie przypadła mi do gustu postać Sugu ; ; Najbardziej chyba polubiłam Asunę :3
Ogółem : anime ciekawe od początku do końca, dobra fabuła, spoko bohaterzy, chciałoby się drugi sezon <3
Polecam!

nie jestem fanką tego anime. koncept fajny, pierwsze odcinki także,kreska spoko, no i ogólnie było to bardzo dobrze zapowiadające się anime, było…
bardzo drażniło mnie to, że kirito był praktycznie jedynym bohaterem, który umiał się ogarnąć i walczyć, podczas gdy reszta była po prostu bandą nieudaczników.
mamusia, tatuś i ich słodkie dziecko awwww~ serio? nie wiem czy nie był to jeden z najgorszych wątków romansowych e v e r! można by było sobie to odpuścić i zamiast tego wprowadzić jeszcze więcej akcji, ale nie­‑lepiej puścić trochę głupiego pitolenia i się nie wysilać.
no i w końcu to o czym wszyscy mówią, czyli akcja po odc 14… wszystko co było dobre w sao zostało po prostu zniszczone! kolejny romans (znów WTF?), no i bohater z dobrego fightera zmienia się we wróżkę… a szkoda, bo to anime naprawdę miało potencjał.

Może pojawienie się kolejnego sezonu w przyszłości poprawi, niektórym osobom opinię na temat pierwszej odsłony „Sword Art Online”.

Ja tam uwielbiam „Sword Art Online” za całokształt zarówno anime, jaki i light novel.

Dla mnie to anime skończyło się na 14 odcinku, który jest świetnym zakonczeniem, i do niego właśnie uważam je za jedno z lepszych w tej tematyce, porównanie z //hack nasuwa się samo. Wszystko poza nim to strzał w stopę anime, naprawdę, 14 odcinek to idealne zakończenie tej serii.
Gdyby tylko poprowadzić akcję trochę wolniej, anime było by jeszcze lepsze i może oszczędzono by nam tej przygody z elfami, sic! Bohaterowie, mimo iż trochę płytko przedstawieni, są sympatyczni. Drażni tu tylko potraktowana po macoszemu kwestia ich życia w realu, uważam to za zmarnowany potencjał na kolejnych kilka odcinków. Jeśli ktoś jest fanem walk, turniejów i gier mmo, to anime jest dla niego. Polecam, i szczerze odradzam oglądanie odcinków po 14 epizodzie!

Na początku miałam wielkie nadzieje. Tak też było!!! Bardzo mi się podobało ,ale po 3 odcinku byłam zła ,że tak szybko z tym lecą i nie jest pokazany dzień po dniu. Później wraz z rozwijaniem się fabuły coraz bardziej kochałam to anime. A kiedy  kliknij: ukryte  Asuna i Kirito zaczęli być razem to już wo gule . Później przejęła mnie historia o Yui i tu się popłakałam oczywiście w 14 odcinku płakałam jak dziecko. Było tyle fragmentów w których płakałam… No ,ale potem oglądam kolejny odcinek i z niedowierzaniem widzę ,że  kliknij: ukryte  Kirito żyje!! Co prawda myślałam ,że to się inaczej potoczy ,że będzie rozprawa dotycząca SAO itp Wszystko super gdy nagle widzę ... opening? (to takie z muzyczką) I WTF? No ,ale jak to miało być najlepsze anime jakie oglądałam więc się nie zniechęcam. Zaczęłam oglądać dalej i byłam zła ,że  kliknij: ukryte  Asuna się nie obudziła i miała wyjść za mąż za jakiegoś typa. Zaczęłam ignorować to co było w openingu i uznałam to jako szczegół. Ale wraz z kolejnymi odcinkami dowidziałam się o  kliknij: ukryte  krainie wróżek ^^ I normalnie wszystko padło. Jak mogli to zrobić?! No ,ale nic oglądam dalej…  kliknij: ukryte  trudno wróżki może nie będzie takie złe? Dobra może autor był zdesperowany… ^^" No cóż taka świetna historia, pomysł, fabuła, kreska wprost idealne anime! Gdyby nie to g**no! No ,ale obejrzeć trzeba do końca… -.- Następnie ta jego siostra… No nic dalej jakoś przeżyłam nie było aż tak źle ^^" Nie mogłam doczekać się końca tego anime i czekałam z niecierpliwością kiedy Kirito  kliknij: ukryte  uratuje Asune A tu ta jego siostra -.- nie dzieliłam ją sympatią XD (Gdy tak płakała to ja się z niej śmiałam)Fajniej by było gdyby oglądający od początku nie wiedział ,że Sugu jest tą  kliknij: ukryte  wróżkąByłby element zaskoczenia no ,ale to nie powód do zniechęcania się gdy w końcu uratowali Asune i wszystko było piękne mogłam nareszcie po zerwanej nocy odpocząć.
Anime było świetne gdyby nie te wróżki no ,ale mogło być gorzej. W samym anime była świetna muzyka i dobra kreska. Może fabuła na początku nie była dopracowana ,ale zaczęła się rozwijać. Co do samego pomysłu SAO muszę powiedzieć ,że autor musiał być geniuszem by wymyślić coś tak świetnego (pomijam fakty po 14 odcinku). Trzeba jeszcze przyznać ,że bohaterowie byli dopracowani i wszystko było wspaniałe. Tylko autor chyba chciał przeciągnąć serie (nie potrzebnie -.-). Jeśli aż tak zależało autorowi na przeciągniecie to mógł zrobić więcej wątków w SAO bo tych dla mnie było za mało. To jest jedyny minus do 14 odcinka. Po owym odcinku zrobił się słodki bałagan z takim przesadzonym bohaterstwem. Sama wystawiam ocenę za samo anime do 14 odcinka bo uważam ,że zasługuje na 10. Polecam ,ale może nie koniecznie ciąg dalszy (po 14 odcinku). Myślę ,że dużo osób uważa tak jak ja ,że anime zostało zniszczone! Ale dało się do tego przyzwyczaić bo sam początek i pomysł gry i psychopatycznego twórcy wydaje się świetny

To anime powinno się zakończyć na 14 odcinku. Dalszy ciąg historii to jakiś żart. Tyle.

Obejrzałam SAO pochłaniając odcinek za odcinkiem. Lubię serie fantasy z wątkiem romantycznym, więc spodziewałam się czegoś ciekawego. Seria miała swoje wzloty i upadki i ogólnie oceniłam ją całkiem dobrze. Zastanawia mnie po prostu skąd takie duże zainteresowanie tą serią? Czy była intensywnie reklamowana? Trudno nazwać ją wybitną, czy szczególnie oryginalną. Szlachetni wojownicy, wątki romantyczne, walka o życie, przecież to już wszystko gdzieś było, prawda? Np. InuYasha też trzyma się w koncepcje przygody/fantasy/romansu do tego dostał naprawdę pozytywne noty, a otrzymał 10­‑krotnie mniej komentarzy. Nawet na festiwalu fantastyki Pyrkon, odbyła się prelekcja o Asunie i Kirito. Skąd taka popularność, czy ktoś mi to może wytłumaczyć?

Niestety, niestety, niestety, niestety. Już od dawien dawna przymierzałam się do SAO i… ech. Szkoda. Wielka szkoda. Nie wiem czy może byłam zbyt wymagająca, ale w końcu na shindenie zostało najlepszym anime 2012 roku. Oczekiwałam wielkiego bum, które zmiecie mnie z powierzchni ziemi, dostałam to co dostałam. Niechętnie je dokończyłam, dla świętego spokoju.
Może to dlatego, że jest ono nudniejsze od tytanów? Mniej ekscytujące?
Ja nikomu nie odradzam, wielu twierdzi, że jest epickie. Przepraszam fanów, nie chciałam nikogo urazić.
Oglądajcie jak chcecie.
Macie swój rozum nie?

Zastanawiam się nad jednym szczegółem : W jaki sposób  kliknij: ukryte  zginęła Asuna podczas walki Kirito z  kliknij: ukryte  Akihiko Kayabą skoro sam twórca gry (jak obiecał) tuż przed walką okrył Asunę ochroną systemową (pojawiła sie ikona „Changed into immortal object”). Dlaczego zginęła?

Zamaskowano spoiler. Moderacja

Po obejrzeniu tego anime powiem tak pierwsza część (tak do 8 odcinka) zaciekawiła mnie choć nie jestem fanem takich anime, fajna akcja dobrze wykonana fabuła ciekawe postacie.Od 8­‑15 odcinka Jeszcze może być a dalej nie ma co wspominać. Powiem tak anime zaciekawiło mnie ale tylko na początku z odcinka na odcinek anime słabło. Wiem że wielu się ze mną nie zgodzi ale nie polecam tego anime. Jest wiele ciekawszych anime niż SAO.

Brawa!!! Świetna recenzja, jak przy niektórych recenzjach czytam i zasypiam tak przy twojej siedziałem zapatrzony w monitor. Recenzja jest rzeczywiście odzwierciedleniem prawdy o anime. SAO ma bardzo duży potencjał niestety nie wykorzystany, ale mam nadzieje, że trzecia seria która wydzie na 80%, będzie lepiej dopracowana i będzie miała więcej odcinków. Trzeba przyznać, że mimo tak ograniczonego czasu seria przyciągała, sam obejrzałem ją w jeden dzień, a z niewieloma anime o tej samej długości nie wytrzymywałem i przestawałem oglądać, albo oglądałem kilka dni.

Świetne ! na prawdę świetne !

Jest to jedno z moich ulubionych anime, świetne połączenie komedii, przygody jak i wątku dobrego romansu. Na prawdę myślę że każdy znajdzie tam cos dla siebie. Świetna kreska, doskonała muzyka, wciągająca fabuła!

Niby nic dodać nic ująć, jednak… Jak każde ma swój minus który nie stawia go na absolutnie pierwszym miejscu. Wg mnie anime mogło i powinno było się skończyć na 15 odcinku.. z pozostałych można byłoby dorobić jakieś serio OAV bądź 2 serie anime. Po oglądnięciu ep1­‑15 stało się ono moich ulubionym anime bijącym na głowę wszystkie inne. Jednak po całej serii jest ten niedosyt..

W każdym razie polecam wszystkim SAO jako bardzo dobre anime, za niesamowitą pierwszą cześć i trochę gorszą drugą 9/10 !

Jestem świeżo po skończeniu SAO i zachwyca mnie jedna rzecz. Jaki to ma potencjał! Strasznie bym chciała (ale raczej na pewno pozostanie w sferze moich marzeń) obejrzeć serię/dodatek, w której zawarłyby się różne psychologiczno­‑dramatyczne warianty zachowań ludzi w grze oraz w rzeczywistości (np. pokazanie sytuacji z punktu widzenia rodzica albo mediów, przyozdobione takimi małymi rzeczami jak np. to, że ktoś zostawił pranie w pralce albo nie ma kto nakarmić zwierzątka gracza. O! Albo historia kogoś, kto zdjął bliskiej osobie nevergeara, bo nie wiedział, że nie wolno. Może to głupie, ale to właśnie przyszło mi do głowy ;)). Oczywiście w anime pojawiły się takie wątki, ale moim zdaniem, nie wykorzystały całego swojego potencjału. Jak np. historia  kliknij: ukryte  Griseldy i jej męża. Na początku bardzo ciekawa, ale brakowało mi tu mocniejszego akcentu. :)

Czekam na alternatywną recenzję, ale coś się nie mogę doczekać. Nie, żebym coś miała do obecnej! Po prostu spodziewałam się ich zatrzęsia, a tak – SAO przyszło, poszło, emocje się zmyły, a wraz z nimi rzesza fanów. Nikt już o tym nie gada, chociaż ponad pół tysiąca komentarzy jest imponującą (dołującą?) liczbą, zważywszy na to, że wybitne produkcje mogą sobie pomarzyć o takim zainteresowaniu.

SAO... nie jest złe. Do pewnego momentu, zaznaczę. Przemilczę dyskusyjną kwestię ''drugiej'' części, bo nie chcę się rozwodzić nad jej beznadziejnością. Zakończenie sprawiło, że zastanawiałam się, co ja do cholery oglądam, a jeżeli widz zaczyna mieć takie myśli, to znaczy, że jest naprawdę źle. ( kliknij: ukryte  Oczywiście biega o scenę arcy­‑złego szalonego naukowca, który w końcowych odcinkach wywołuje wiekie 'wtf' na twarzy widza. I traumę przy okazji. Aż chce się krzyczeć: ''Mamusiu, boję się, ten straszny dziadek­‑elf z wytrzeszczem przyjdzie do mnie w nocy''!).

Dobra, szydercze kpiny na bok. Chociaż, dlaczego? To anime również momentami kpi z widza. Łamie ustalone wcześniej zasady logiki.  kliknij: ukryte  Ludzie nie zmartwychwstają. Jak się ich przebije mieczem, a hp spadnie do zera, you're dead. Kaputt. Ale Kirito jest tak niesamowity, że łamie system. Oklaski dla rycerza z mieczem, twórcy chyba go lubią.
Wątek kazirodczy mogłam ścierpieć, ale jak łódka o nazwie Fabuła zadryfowała na mhroczniejsze rejony zwane Powielanymi Schematami i Fanserwisem, skapitulowałam.  kliknij: ukryte  Wszyscy źli chcą tylko 'zabawić się' z Asuną, zgwałcić Asunę, rozebrać Asunę, obmacać Asunę. Mnie to rozdrażniło. Jeżeli chciałabym obejrzeć facetów napastujących pannicę, włączyłam ecchi, a nie dramat, który wydawał się z początku inteligentny.

Wystawiłam 8, bo chociaż zjechałam ALO <dobrze?>,to jednak mi się podobało SAO. Potencjał wykorzystany, smutne momenty  kliknij: ukryte  jak np. odcinek świąteczny i śmierć całej gildii wzruszały, cukierkowaty romans nie raził po oczach, przygoda niezła i to coś, chociaż nie umiem tego nazwać. Ciekawie się oglądało.
Moment zaskoczenia wbił mnie w fotel.  kliknij: ukryte  Nie sądziłam, że w połowie wyjdą z tej gry. To było świetne. Szkoda tylko, że nie uzasadnili logicznie zmartwychwstania Kirito, więc wszystkie nabite punkty stracili w następnych odcinkach.

Podobnie jak jeden z poprzedników pisze z perspektywy prawie 30­‑latka i z dużym stażem. Widziałem w tym anime co najwyżej mocno nieświeżego kotleta. Jedne elementy przypominają te z Hack//Sign, inne z Gits, inne jeszcze z czegoś innego. Druga połowa jest znacznie słabsza i gorzej przemyślana. Pamiętam, że w którymś momencie pomyślałem, że tam brakuje jeszcze tylko księżniczki uwięzionej w wieży. Rzecz w tym, że później autorzy naprawdę ją zafundowali.

Sama fabuła też jest mało realistyczna.

Na początku wszystko mi się podobało myślałam że seria będzie krótsza i że  kliknij: ukryte  Kirito i Asuna obudzą się w tym samym momencie. Ale bardzo mnie rozczarowało to, że się tak nie stało i pojawił się wątek siostry zakochanego w braciszku. Anime miało potencjał ale niestety je utraciło.
Zamaskowano spoilery. Moderacja

Anime ma tyle dziur ile szwajcarski ser, po prostu pędzi za szybko, jest całkowitym przeciwieństwem potworków typu One Piece, Naruto czy Bleach.
Plusy i minusy
+ animacje
+ dużo ciekawostek i smaczków dostrzegalnych dla fanów mmo
+ 1 część serii
+ spójny i ciekawy świat (tylko 1 połowa)
+ ciekawe walki
+ spora grupka fajnych bohaterów drugoplanowych (znów 1 połowa tylko)
+ wątek romantyczny rozstrzygnięty jednoznacznie w połowie serii
+ zaskakujące zwroty akcji (1 połowa tylko)

- 2 część serii
- dziurawa fabuła w całym serialu (wynik zbyt dużego tempa)
- niewykorzystanie postaci drugoplanowych w większym wymiarze, znów związane z tempem anime
- wątek z „adopcją” buhuhu (kto oglądał ten wie o co biega)
- magiczna klatka dla elfów z klawiaturą numeryczną
- „rywalka sercowa” w 2 części której nie powinno być

W sumie 7/10 – jak fan mmo dodałem ekstra 1 za smaczki i humor związany z tym rodzajem rozrywki. Gdyby 1 część rozbudować bardziej o wątki poboczne w 24 odcinkach był by hicior. 2 część powinna zostać oddana do przemiału z mnóstwa różnych względów, choć sam świat mi nawet odpowiadał, grało się elfami w końcu.

Anime ma u mnie 6/10. Już wyjaśniam dlaczego:

+ Bardzo ładna oprawa (kreska, animacja, muzyka trochę mniej ale też nieźle)
+ Większość walk na wysokim poziomie
+ Pierwsze 5 odcinków naprawdę czuć niezwykłość położenia bohaterów (gra w której naprawdę giniemy? miodzio)

- Tragicznie słaby wątek romansowy, przesłodzone to to, jeszcze wątek adopcji biednego programiku + nagła zabawa w nieśmiałych japończyków pod koniec serii mimo przeszło dwuletniej znajomości (c'mon, jakiś wybuch romantyzmu, cokolwiek?)
- Wypranie dwójki głównych bohaterów z ich charakterów i powolny dryf przez 24 odcinki w stronę totalnej sztampy
- Pozbawienie gry emocji w 2 części (ale doszła presja czasu, więc jest ok)
- Głupotki fabularne i logiczne
- w odcinkach 6­‑12 i 15­‑23 zdarzało mi się sprawdzać pocztę podczas oglądania. Nudy.


Ogółem polecam obejrzeć, anime naprawdę może się podobać przy daniu mu pewnych „forów”.

Sword Art Online jest kolejnym anime ze zmarnowanym potencjałem.
Po świetnym 1 odcinku mamy spory przeskok w czasie który można by wypełnić odcinkami wyjaśniającymi pewne zasady gry. Bo choćby sprawa pojedynków PvP.  kliknij: ukryte  Najpierw traktowane jako złe bo można podczas nich zabić przeciwnika a tu nagle Kirito walczy w 2 pojedynkach i nic się nie dzieje/nikt nie umiera.

To wszystko nie znaczy jednak że następne odcinki są złe. Od 2 do 13 akcja jest całkiem niezła a odcinki te ogląda się całkiem przyjemnie.

Jednak najbardziej utkwił mi w pamięci odcinek 14. Którego akcja kompletnie mnie zaskoczyła. Nie pamiętam by którykolwiek odcinek jakiegokolwiek anime tak mnie zaskoczył.  kliknij: ukryte  Heatcliff (czy jakoś tak) zdrajcą. Po przemyśleniu nawet by pasowało, ale to jak potoczył się pojedynek Kayaby i Kirito to już przeszło wszelkie granice. Tuż przed pojedynkiem postawiłbym wszystko na to że Kayaba wygra i oszczędzi Kirito bo chcę się z nim zmierzyć na 100 piętrze. A tu nagle koniec gry już na 75 piętrze.

I tu niestety kończy się świetne anime a zaczyna przeciętne. Bo o ile cały ten nowy świat byłem w stanie przełknąć o tyle akcja w nim była najzwyczajniej nudna (dotrwałem do końca cały czas mając nadzieje że anime wróci na dawny poziom. Niestety nadzieja matką głupich).
Postacie w drugiej części też są zrobione słabo/bez charakteru.

A tak będąc przy postaciach. Postacie w SAO  kliknij: ukryte  (Nie w ALO) były całkiem niezłe. Agil i Klein wypadli świetnie i aż szkoda że nie było specjalnych odcinków poświęconych na te właśnie postacie. Harem głównego bohatera (bo inaczej tego nazwać nie można :P) również wypadł całkiem ciekawie. Co do pozostałych postaci świetnie wypadło to jak każdy inaczej przyjął wiadomość o uwięzieniu w świecie SAO (jedni z nich się bali,inni chcieli się wydostać za wszelką cenę,jeszcze inni pogodzili się z sytuacją, a niektórzy nawet dalej uparcie twierdzili że to tylko gra) brakowało tylko odrobiny szaleństwa (choć możliwe że za dużo spędziłem czasu przy Bleachu i postaciach typu Kenpachi, Grimmjow czy Nnoitra :P).
Asuna też początkowo wypada wspaniale, ale trochę straciła w moich oczach gdzieś koło 10 odcinka (a może wcześniej ?). Jednak najbardziej straciła przez drugą połowę kliknij: ukryte  gdzie stała się księżniczką zamkniętą w zamku.

Kirito niby taki inny a nadal posiada 2 najczęstsze cechy japońskiego bohatera:
Chęć ochrony wszystkiego co się rusza oraz kompletny brak zrozumienia kobiet i niewykorzystanie możliwej sytuacji (którą każdy normalny facet by wykorzystał).

Leifa  kliknij: ukryte  Siostra Kirito wypada nieco gorzej od wyżej wymienionych choć z pewnością wyróżnia się na tle pozostałych postaci z 2 części. Których kompletny brak charakteru pominę milczeniem.

I ostatnie zdanie (jako podsumowanie) na temat postaci:
 kliknij: ukryte  Charakter ludzie pokazują tylko wtedy gdy mogą stracić życie.


Ocena za pierwsze 14 odcinków: 10/10
Ocena za kolejne 11 odcinków: 6/10
Średnia: 8.24/10

Choć nie miałam zupełnie żadnych oczekiwań do tego tytułu, jestem niesamowicie rozczarowana. I czuję się obrażona. ^^
Pierwsze 14 odcinków ogląda się bardzo płynnie i przyjemnie, w okolicach szóstego pojawiło się wrażenie, że ma się za sobą dwa razy tyle epizodów. Fajna, ale nie wybitna rozrywka, miło spędzony czas, dla mnie to ważne. Jednak już  kliknij: ukryte  powstanie i człapanie Kirito z kroplówką mogło zwiastować katastrofę w drugiej części. Nie spodziewałam się tylko, że będzie to tak totalny i bezwstydny pogrom.
Druga część to zło, coś, co nigdy nie powinno ujrzeć światła dziennego tym bardziej, jeśli poprzedziła ją dość dobra historia. Tyle tandety, głupoty, fabularnej fuszerki i chamstwa wobec widza naprawdę się nie spodziewałam. To było jeszcze gorsze niż szycie w zakończeniu Death Note.
Asuna zarówno w pierwszej części jak i w drugiej nie jest nawet muśnięta wyraźniejszą osobowością, charakterem. To tylko panna, która potrafi wywijać mieczem, ale jeśli jej go zabrać, jak na dłoni widać, jak miałka z niej koza. Szkoda Kirito, który mógł być zapamiętany jako  kliknij: ukryte  prawdziwy bohater SAO a zamiast tego wypycha ten obraz wizja  kliknij: ukryte  bohaterskiego wybawcy panienki uwięzionej w wieży. Tfu, w klatce.

Niczego nie oczekiwałam a jednak rozczarowanie trzyma się mnie już przeszło tydzień.

Gdy słyszałem zachwyty nad tą serią, już wiedziałem, że nie warto spodziewać się zbyt wiele, choć może będzie ciekawie?
Mimo to jestem rozczarowany, bo aż na takie zainteresowanie ta seria nie zasługuje.

Jest kilka kardynalnych zasad każdej mangi, powieści, anime; jedną z nich jest: nie łamać zasad ustanowionych przez samego siebie. Czyli: nie naginać logiki wydarzeń. A tak się niestety w SAO dzieje.
Kirito  kliknij: ukryte  umiera i żyje, pomimo wielokrotnego powtarzania zasad obowiązujących w grze. Logika często idzie się kopać także w przypadku spraw zwyczajnych, a raczej zwyczajnie pod każdym względem niedopuszczalnych, typu zawieranie  kliknij: ukryte  ślubu, gdy jedna ze stron leży w śpiączce. Mistrzostwo.

Ale muszę przyznać, że mniej więcej do połowy serii było dobrze, momentami nawet bardzo, nie odniosłem wrażenia nudy, choć nie znoszę klimatów RPG, nie trawię i już.
Było dobrze, póki trzymano się głównego wątku i jakiegoś sensu.
Po skończeniu  kliknij: ukryte  pierwszej z gier, co miało być kompletnym zaskoczeniem dla widza i czymś oryginalnym, twórcy zupełnie się pogubili. Kolejna zasada: jeśli robisz taki przełom i kończysz ważny wątek przed czasem, to upewnij się, że będzie równie atrakcyjny, a nawet atrakcyjniejszy dla widza. Nie podołali.

Absurd goni absurd, wprowadzenie zakochanej w głównym bohaterze  kliknij: ukryte  siostry budziło we mnie na zmianę śmiech i obrzydzenie. No i te wyobrażenia, że są… rodzicami. Chryste, coście zrobili z fabułą?! Poziom słodkości momentami przyprawia o mdłości, bardzo niekorzystnie to wpływa na główny wątek i tak plastikowej miłości.

Zakończenie – bez komentarza. Szkoda się pastwić.

Grafika ładna, ale tylko tyle.

Podobno nowelka o wiele lepsza. Możliwe, ale ocena anime na chłodno – jest chłodna właśnie.

5/10.

Proszę zwrócić uwagę iż piszę ten komentarz po 14 odcinkach.

„SAO jest świetne musisz to obejrzeć!”- czytając tego typu wypowiedzi, postanowiłam obejrzeć tą wspaniałą historie. Można było wywnioskować z zapowiedzi i obietnic innych widzów, że szykuje się świetna zabawa; ale czy naprawdę tak było? Moja odpowiedź brzmi NIESTETY NIE.
A miało być tak pięknie.

Najgorszą wadą jak dla mnie w SAO była nieumiejętnie poprowadzona fabuła. Wszystko zbyt szybko się działo i zanim zdążyłam się przyzwyczaić się do jakieś sytuacji po niecałych 5 min. ktoś zginął albo inne cholerstwo przerwało jakiś wątek. I tak przez całe 14 odcinków. -.-
Bardzo często odcinki do siebie nie nawiązywały i ogólnie wszystko było jakieś nie spójne. A fakt, że Kirito zaczął kozaczyć o 3/4 odcinka, niemiłosiernie mnie irytował. Większość rzeczy wydała mi się naprawdę wciśnięta byleby była kliknij: ukryte  np. w czwartym odcinku cztery razy był atak na Silice. Jak dla mnie SAO w fabule było nudne, przewidywalne i kiedy zaczynało stawać się interesujące oczywiście, wtedy postawiano na inną historie. GOOD WHY?
Najdziwniejsze jest to, że dzięki SAO odnalazłam osobę, którą nie lubię w anime. Gratulacje Sword Art Online!
Tą osobą była Asuna. Wydała mi się okropnie sztuczna, zbyt idealna i fantastyczna. Nie przekonała mnie do siebie ani nie zyskała mojej sympatii. Podczas  kliknij: ukryte  jej wspaniałomyślnego oddania życia za Kirito tak naprawdę ziewałam i mruczałam pod nosem „Umrzyj wreszcie”.

Okey kiedy wylałam całą gorycz i żółć mogę przyznać także kilka dobrych stron SAO; niniejszym są to postacie drugoplanowe np. Klein(mają głos Bona z Ao No Exorcist*o*) i Lizbeth. Przyznaję się iż, wolałabym by ona była z Kirito. Pewnie jestem wyjątkiem ale co tam.
Zaletą tego anime są na pewno tła. Celowo napisałam tylko tła, ponieważ postacie były prosto narysowane a 3D w walkach ze smokami itd. kulało. Wspaniała była też muzyka, ale nie chodzi mi tu o wycie z openingu czy z endingu(ten był nawet dobry:)) lecz o soundtrack.

Podsumowując sama koncepcja SAO nie jest zła jednakże została źle potoczona moim zdaniem. Generalnie nie polecam, ale pewnie i tak znajdą się tacy, którzy uznają tą serie za coś wspaniałego. Są różne gusty i guściki, cóż poradzę? Ja osobiście kończę swoją przygodę z Kirito i Asuną w 14 odcinku. Szkoda, ponieważ miało być tak pięknie…

I co to za łzy?

Naprawdę jest kilka lepszych tytułów.
Wybierajcie do woli!

Nie ma co się mazać: „Co oni zrobili z tym anime po 14 ek.! Ja już nie będę oglądać! Co to za wróżki do ^%#&*!”

Ludziki osobiście myślałem że zaraz zasnę przy SAO siedemdziesiąty któryś poziom a tu już jakiś superbosu połączenie truposza i krewetki, a w perspektywie jeszcze dwudziestu takich (jedyne co przyszło do głowy to „O Jeżu, daleko jeszcze?”)

Szast Prast i pozamiatane! ( twórcy dostali w tym momencie dużego plusa ode mnie) Pojawił się ALO i nieszczęśliwa miłość pewnego serduszka (dostali minusa)
I tyle.

Prawda jest jednak taka że w napływie miernoty anime było może nie perełką ale kolorowym okruchem w bajorku szarego błota (a większość z komentujących pewnie czekała z niecierpliwością na kolejny odcinek).

Dlatego może nieśmiało zaproponuje doglądajcie do końca (tak dla zasady) otrzyjcie swe zły, spróbujcie znaleźć sobie kolejną ulubioną serię co wcale łatwym może się nie okazać gdyż sezon Zimowy 2012/2013 zapowiada się cienko jak przysłowiowe zakończenie pleców węża!

Z braku jakiegoś ambitnego kina postanowiłem wrócić do oglądania Anime . Mam już swoje lata ( prawie 30 na karku ) ale co jakiś czas lubię pooglądać jakieś dobre Anime. I tak się zetknąłem z SAO . Początek wydał mi się świetny , uwięzienie w grze online a na szali życie własne i kilku tysięcy osób , w dodatku epicka sceneria i muzyka oraz to co jest najlepsze w SAO upływ czasu oni siedzieli w tej grze 2 lata !!! Jednak nie jestem zwolennikiem romansów więc to całe bawienie się w dom poddało w wątpliwość początkową fascynację .

Jednak zmieniło to coś co ( jak widzę po komentarzach ) zniechęciło wiele osób do serii . To co że po 14 epie są tam wróżki cała historia nabiera innego znaczenia . Minęły 2 lata niby koniec historii a tu Bohater z SOA jeszcze raz musi wejść w świat online aby odnaleźć dziewczynę którą kocha . I w jaki sposób to robi to dla mnie bomba , a cała otoczka nowego świata dodaje temu epickości . No nie wiem takie jest moje zdanie .

Nie liczę na kontynuację bo to by było głupie ale mam nadzieję że zobaczymy kiedyś coś z tego Universum .

Pozdrawiam wszystkich miłośników Anime i SAO 8)

Przyznam, że strasznie długo się za to zabierałam.
Trochę się zdziwiłam, kiedy zobaczyłam ocenę na początku, jeszcze przed obecną recenzją, bo tak, z jednej strony bardzo, bardzo słaba ocena redakcji i recenzenta, z drugiej ponad 1000 ocen najwyższych od czytelników… No trochę dziwne. Ale to w sumie nie miało znaczenia w tym, że się tak guzdrałam, po prostu czekałam na pełną ilość odcinków. Przyzwyczaiłam się do trochę „dziwnych” ocen ze strony redakcji, czy też recenzenta, więc przykro mi przyznać, ale nawet nie zwracam na nie szczególnej uwagi.
Hmm, hmm jeśli chodzi o samo SAO… To cóż…
Grafika? Postacie mnie nie powaliły na kolana… Ale tła? Nie potrafię wyrazić słowami, jedno wielkie WOW. Wracając do postaci… Pomimo tego, że wiele razy widziałam lepiej dopracowane, to myślę, że te jednak tam doskonale pasowały, miały ten swój urok. I każda była zupełnie inna, nie tak, jak w niektórych anime, kiedy to jedyną rzeczą jaką różnią się bohaterowie są włosy i ubrania.
Charaktery postaci, też jak najbardziej na plus. Kirito bardzo pozytywny, Asuna, Klein… Wszyscy ok.
Muzyka dobrze dobrana. Openingi i Endingi były według mnie w porządku. Zawsze je przewijam, ale tu często ich słuchałam.
Fabuła genialna, miło się oglądało, nie nudziło się w ogóle, nawet po 10 odcinkach z rzędu.
Sama gram w MMORPG, więc dla mnie było to coś szczególnie wyjątkowego, doskonale wczułam się w akcje. Hah, te walki z bossami… Jeśli mam być szczera, to nigdy jakoś nie przepadałam za walkami w anime, nudziły mnie. Te jednak były emocjonujące i ciekawe. Aż sama byłam autentycznie zdziwiona. Gdyby była tylko taka możliwość grania, jak oni mogli… uch!

Do 13 odcinka było to istne odzwierciedlenie idealnego anime (dla mnie), ale po 13 odcinku z przykrością muszę stwierdzić – już nie było tak fajnie.

 kliknij: ukryte  ALO już nie było takie och i ach, było ok… Ale wiecie… To już nie to samo. Ten wątek miłości Sugu do Kirito… Coś strasznego! To nie o to chodzi, że nie lubię jej postaci. Jest w porządku, ale i tak mnie to trochę odrzucało.
W kwestii Alfheim zgadzam się z Dragwen… Bo ja też chciałam, aby cała akcja odgrywała się w SAO, można, by tyle rzeczy tam jeszcze zrobić… Ale nie! Muszą być słodkie wróżki. Choć nie chciałam, aby kończyło się na 13 odcinku. O nie, już bym zniosła to całe ALO, tylko po to, aby jeszcze nie rozstawać się z całym światem.

Daje 10/10…
Pomimo tego, że ALO mi się już tak nie podobało, to sądzę, że to ocena w pełni zasłużona :D

Komentarz napisany po obejrzeniu szesnastu odcinków.

Mimo kilku wpadek Sword Art Online oceniam 8 na 10, ponieważ nawet jeśli wydawało się nieco 'puste' to mnie nieźle wciągnęło, a grafika stała na dość wysokim poziomie, ładne było również udźwiękowienie.
Według mnie najlepiej by było, gdyby anime skończyło się w czternastym odcinku.  kliknij: ukryte  Bardzo fajne zakończenie, opuścili sobie grę i teraz mogą się szczęśliwie odnaleźć w realu i żyć razem. I on tak fajnie szedł tym korytarzem z kroplówką XD

Piętnasty odcinek. Zaczyna się opening, widzę bohaterów w realnym świecie, wydawać się mogło że następne odcinki rozgrywane będą 'u nas', co by było na pewno bardzo ciekawe. A gdzie tam, nagle zaczynają latać jakieś wróżki rodem z 'Barbie' albo 'Dzwoneczka' czy innych produkcji dla dziewczynek w wieku 3­‑10…

Dokąd wydarzenia działy się w realu, było bardzo przyjemnie. Ale gdy nasz główny bohater zatracił się w Alfheim Online wszystko w mgnieniu oka runęło w gruzach. Yui 'Dzwoneczkiem'? Latające wróżki bijące się w powietrzu? Niestety nie dam rady tego oglądać, to przecież tak naprawdę całkowicie inne anime (za które na pewno bym się nie zabrał) i według mnie SAO powinno być podzielone na dwie różne produkcje (lub całkowicie odciąć to całe Winx) – Sword Art Online które powinno mieć na pewno więcej odcinków niż te czternaście ( a zamiast Alfheim o wiele chętniej oglądałbym próbę odzyskania Yui w realnym świecie lub po prostu przygody podczas rozgrywki – całe dwadzieścia pięć odcinków SAO) i Alfheim Online, jednak serie powinny być jedynie powiązane, a przygoda z wróżkami nie powinna pod żadnym pozorem być kontynuacją.

Jestem pewien, że nie zabiorę się za resztę odcinków. Szkoda trochę tego anime, bo mogło być naprawdę dobre.

Na wstępie powiem, że wypowiadam się po tylko 15 odcinkach.

Nic nie zmusi mnie do obejrzenia odcinków 16+.
Dlaczego?
Opening. To jedno wystarczyło by całkowicie mnie przerazić, i to na tyle, abym krzyknęła i zrobiła znak krzyża.
Elforyje attack. Jakaś blondie  kliknij: ukryte  (zgaduję, że jego siostra? Bo jeśli znalazł sobie nową babkę to to… no śmiech na sali xD) oraz rozmiękła Asuna.

Ekhm. Ale dobra, dość o uprzedzeniach, przejdźmy do SAO.

To co mi się nie podobało:
Całkowicie wymuszone i totalnie niepotrzebne przyspieszenie wszystkiego.
Raz- nienaturalny związek Asuny i Kirito, nagle z flirtującej parki przejść do „spędź ze mną noc” a następnie do małżeństwa, kończąc na „jesteś dla mnie wszystkim, żyć bez ciebie nie mogę”.
ZA SZYBKO jak na te 14 odcinków. Niby były pomiędzy nimi przeskoki w czasie, ale i tak widz nie odczuł tego jakoś naturalnie. A przynajmniej na nie odczułam.
Dwa- pokonanie kliknij: ukryte  twórcy gry. No… Kurde.
To było takie na siłę „chcę was pomęczyć… Oh, ale nagle wpadłem na to, że nie chcę was dłużej męczyć, więc dam wam szansę, aby to zakończyć, czemu? Sam nie wiem, bo tak chcą twórcy”.

Co jeszcze… To o czym wszyscy wspominali. Tyłkowe kadry.
I tego raczej rozwijać nie trzeba.

I najgorsze, na siłę wpakowany patos właściwie we wszystko.
Na początku jeszcze było ok, przyznam nawet, że mi oczy zwilgotniały jak zmarł chowaniec, Pina.
Ale im dalej w las, to sama już nie miałam pojęcia, czy mam być wzruszona czy raczej krzywić twarz na widok niektórych scen.
I „śmierć” Yui… No na litość boską.
„Tato, mamo…” yeee, zabawa w dom. Szkoda tylko, że to niewypał.
Ogółem, ciężko z tym.

To co mi się podobało:
Główny bohater. Kirito od początku mi się spodobał.
Uroczy a jednocześnie zamknięty w sobie i uparty oraz z tym czymś, przy czym nie był irytujący. Do czasu… Aż twórcy nie skopali jego i Asuny (zbytnie rozmiękczenie charakteru).

Świat gry. Kolorowy, pełen zagadek, niebezpieczeństw, dotykowego (?) ekranu użytkownika… Aż sama, mimo zagrożenia śmiercią, chętnie bym w to zagrała XD

Postacie drugo/trzecioplanowe, i mam na myśli tutaj dwóch panów.
Znajomego wielkiego sprzedawcę Kirito (zapomniałam imienia ;_;) i oczywiście Klein'a. Sympatyczni, przyjaźni, ciekawi, aż szkoda mi było, że Kirito nie przyłączył się na początku do Kleina i jego małej gildii…

Ogółem anime to jest daniem średnim. Nie powala swoim smakiem, ale też nie sprawia, że po spożyciu go mielibyśmy wymiotować. Ot miłe kilka odcinków (1­‑14) do obejrzenia z kilkoma dziurami.

Gdyby fabułę z tych 14 odcinków rozciągnęli na 25 pewnie wyszłoby dużo lepiej. Byłyby łagodniejsze przejścia w zmianie charakteru niektórych postaci, oraz byłoby nieco ciut logiczniej i ciekawiej, a nie (jak już wspominałam)  kliknij: ukryte  „nagle uznaliśmy, że masz pokonać największego bossa teraz, bo tak”.

Osobiście polecam, bo złe nie jest, ale od razu mówię, że nie należy się nastawiać na hit wszelkich animców.

Chciałbym na prawdę chciałbym dać temu anime 9­‑10/10 i zrobiłbym to gdyby akcja inaczej się rozwinęła. Później było już tylko gorzej, mianowicie po 15 odcinku,nudni,płytcy bohaterowie, żenujący świat, no i skupienie się głównie na najważniejszym wątku który był tak zwyczajny,że aż kiepski. Co prawda na początku byłem skłonny pokusić się o ocene 9 mimo paru oczywistych wad (średnia muzyka,golryfikacja głównego bohatera etc) ale to miało to coś, to czego nie posiada większość animców, mogłem nie odklejać głowy od monitora i tylko siedzieć i patzeć i siedzieć i zachwycać się ciekawym,baaaardzo ciekawym pomysłem na anime. Potem,juz tylko się denerwowałem ,i mimo ,że te późniejsze odcinki miały swoje wzloty, pomimo ogromnego spadku poziomu. To nie odratowały całości SAO tak jakbym chciał. Ogólnie 7 na 1o.

SAO to dla mnie faktycznie ciekawa pozycja. Co jakiś czas przeglądałam komentarze o SAO na Tanuki. Wielu negatywnym opiniom muszę przyznać rację. Spodziewałam się innego prowadzenia wątku głównego, nie przewidywałam takiego rozwinięcia wątku miłosnego, który niewiadomo kiedy przejął dowodzenie nad fabułą. Po rewelacyjnym pierwszym odcinku miałam wrażenie, że potencjał został zmarnowany. Ale jednak gdy przychodziło do następnego odcinka, oglądałam go z zapartym tchem, nie mogąc się oderwać od ekranu monitora… Co prawda te uczucia mijały zaraz po zakończeniu odcinka, a jeżeli seria naprawdę chwyci mnie za serce, taki stan utrzymuje się u mnie dużo dłużej. SAO nie jest według mnie pozycją wybitną, co nie zmienia faktu, że dostarczyła mi wielu pozytywnych wrażeń i na pewno będę ją miło wspominać, chociaż pewnie nie będę jej oglądać po raz drugi.

proszę, niech mi ktoś wyjaśni co to za skrót to ALO ??? :(

Ciągle się na niego natykam a pojęcia nie mam co ten skrót oznacza. Czy to inna nazwa tego anime „Sword Art Online”
(rozumiem, że to SAO) ??? Albo może jakaś inna seria… ?

Niech ktoś będzie tak miły i rozwieje moje wątpliwości, bo próbowałam już znaleźć jakieś informacje przez Google ale nic nie wyszukało :(

Mnie szczerze mówiąc męczą anime robione w kanwie gier na bazie gier, czy podwaliną pod jakaś wątpliwą gierkę rpg. Typowa masowa produkcja, z przeciętną grafiką, bardzo przeciętnym udźwiękowieniem i nudnym po raz n­‑ty scenariuszem zaciągniętym z VN.

Bardzo podobała mi się recenzja bo SAO to moje ulubione anime, ale lepsze było jego opowiadania o alternatywnym zakończeniu serii. Gorąco je polecam XD
[link]

Niestety nie podzielam pozytywnej opinii recenzenta dotyczącej muzyki. Być może horriblesubs wycięło połowę ścieżki dźwiękowej, bo mniej więcej tyle czasu ekranowego słychać tylko dialogi na tle ciszy. Spodziewałem się genialnej ścieżki dźwiękowej, jak w przypadku .hack//sign (swoją drogą anime bardzo podobnego do SAO), pełnej tych utworów symfonicznych, utworów na chór, a dostałem ścieżkę dźwiękową do bólu przeciętną, zwykłą, w ogóle nie pasującą do Yuki Kajiury, której muzyka jest specyficzna i przez to rozpoznawalna. Tutaj zawiodłem się na SAO na całej linii, po prostu porażka. Tylko jeden utwór trzymał poziom – podczas pierwszej fazy walki z bossem czy w momentach krytycznych.

Fabuła mimo time skipów i niekonsekwencji po prostu wciąga, widz siedzi i ogląda, jakby był zahipnotyzowany.
Kirito i Asuna są w porządku, chociaż zachowania głównego bohatera nieraz były denerwujące i widać, że nie przemyślał danej sytuacji  kliknij: ukryte  (wspólne spędzenie nocy z Asuną…). Natomiast Suguha mogłaby w ogóle się nie pojawiać w anime  kliknij: ukryte  (Leafa mogłaby być spokojnie jakąś zupełnie obcą osobą dla Kirito), tak samo jak  kliknij: ukryte  ten chory zboczeniec Sugou.

Co do grafiki, zgadzam się z recenzentem, poza deformacjami postaci trzyma poziom.

Wyposażenie bohaterów, czyli pancerze i broń, wygląda bardzo realistycznie. ,Jest to zarówno wada, jak i zaleta (...)

Trzeci akapit od końca bodajże.

Jeszcze nie przeczytałam recenzji, ale JUŻ jestem usatysfakcjonowana: recenzant dał tyle samo gwiazdek co ja, więc nie muszę się bulwersować ani o zaniżenie, ani o zawyżenie oceny. XD

Asuna Yuuki, która również odbiega nieco od stereotypu japońskiej kobiety idealnej. Jest osobą silną, niezależną i definitywnie nie da się jej zakwalifikować jako „księżniczki”, która jest zbyt głupia, by zrozumieć, że pakuje się w kłopoty,

Ale to właśnie jest definicja japońskiej kobiety idealnej – silna, niezależna, samorealizująca się w typowych kobiecych czynnościach i jednocześnie nie poświęcająca się im całkowicie. Asuna, gdyby nie temperament, byłaby wręcz idealnym przykładem bishoujo.

Gratuluję Autorowi napisania recenzji, która nie dolewa oliwy do ognia i nie podsyca już szalejących płomieni dyskusji. Mogę się tylko domyślać, że wymóg swego rodzaju politycznej poprawności czy bezstronności w trakcie pisania wisiał nad Autorem pisania niczym miecz Damoklesa. Czy to był powód, dla którego kwestia różnicy jakościowej i gatunkowej pomiędzy dwiema częściami SAO, i kontrowersyjności tej zmiany, nie znalazła miejsca w recenzji? Wielka szkoda, ponieważ wydaje mi się, że może to uderzyć rykoszetem w widza, który SAO nie widział, a lektura recenzji nie przygotuje go na taki zwrot, w lepszą lub gorszą stronę, w zależności od upodobań. A przecież dualizm gatunkowo­‑jakościowy SAO­‑ALO jest paliwem wojny fanbojowsko­‑hejterskiej i źródłem bodajże największych kontrowersji. Należałoby o tym wspomnieć, choćby w ramach przestrogi.

A propos widza, który chciałby obejrzeć SAO po lekturze recenzji: odnoszę wrażenie, że na jej podstawie miałby kłopoty ze zorientowaniem się, o czym właściwie jest ten serial? Na czym zbudowano główne wątki opowieści i czego dotyczą? Czy jest tu w ogóle jakaś fabuła czy może SAO to jedynie montaż kolorowych klipów ze scenami walk? To przygodówka, serial akcji, dramat czy może komedia romantyczna? Jeśli jest tu jakaś historia, to czy jest ona skomplikowana czy prosta? Wielowątkowa i ciekawa, czy może prosta i nudna? Dla bardziej wymagającego odbiorcy czy dla fanów kolorowej oranżady? Sam opis bohaterów, wstęp do historii i zarysowanie realiów świata MMO to moim zdaniem stanowczo za mało, aby czytelnik mógł wyrobić sobie jakieś pojęcie o tym, czy warto sięgać po serial. Unikanie spoilerowania to jedno, ale ignorowanie fabuły serialu jakby była nieistotna, to coś zupełnie innego. W rezultacie, żeby dowiedzieć, o czym tak naprawdę jest ten serial, musiałbym poszukać odpowiedzi na innych portalach. Same wyróżniki gatunkowe zamieszczone obok tekstu to stanowczo za mało i nie powinny zastępować recenzji. Gdyby przy wyborze materiału do oglądania kierować się nimi, recenzja w ogóle nie byłaby potrzeba, a tak przecież nie jest.

Jako że nie jestem wielbicielem wszelakich recenzji z tego portalu, pisanych bardzo często pod siebie, zastanawiałem się: Na kogo tym razem trafi ten oto zaszczyt by móc skopać w kilku słowach SAO.
Ku mojemu zdziwieniu recenzja owa jest obiektywna. Nie mam się czego uczepić. Nawet ocena recenzenta 7/10 nie kuje mnie po serduszku, bo całość została solidnie ukierunkowana do wyniku końcowego. Tak więc „choć raz” ktoś kompetentny napisał tu coś, co da się czytać.

A ja mam takie pytanie. W tytułach powiązanych jest podane Accel World – czy te anime są ze sobą w jakiś sposób powiązane? Czy żeby obejrzeć SAO trzeba najpierw obejrzeć Accel World?

Nie mogę się doczekać publikacji recenzji :D Trzeba przygotować popcorn, bo wyczuwam najazd fanatyków żądających 100/10.

Świetne anime! 10/10

Pomysł genialny, zwłaszcza że jest spełnieniem marzeń niejednego maniaka gier RPG!

Jednego czego nigdy nie zrozumiem to idiotycznego podejścia niektórych ludzi do anime. Jak można wymagać od anime czegoś lepszego po przeczytaniu mangi/novelki! To tak jakby zaspojlerować sobie całą fabułę a następnie oczekiwać czegoś nowego+muzyka/grafika/obraz. Zawsze kiedy dasz komuś spojler, reakcja jest taka sama „Zepsułeś mi serie”. Poza tym oczekiwania też są idiotyczne! Jak wy możecie oczekiwać że anime będzie takie samo jak manga? Przecież już sam pomysł jest beznadziejny. Pewnie zaraz ktoś poda przykład że ktoś takowe zrobił i mu wyszło, ale to wyjątek. Tak samo jak Full Metal który był zrobiony dwa razy. Jedynka była świetna, a dwójka to mały koszmar rozbudowany fabularnie. Człowiek nie mógł się wczuć w żadną historię. Leciało aby dalej. Tak samo można dać przykład innego anime które było lepsze niż sama manga.
I za każdym razem to samo „Przeczytałem, później obejrzałem, beznadziejne bo jedno różniło się od drugiego” Idiotyczne podejście.
A wracając do SAO to świetnie pokazane czym jest świat. 5 zmysłów i tyle. Jak jeden stał się rzeczywistością pomimo tego że był odbierany jako zwykła gra.
Bawiłem się przy nim świetnie do samego końca!
Polecam!

1. Fatalna reżyseria – dopóki w SAO prezentowane są lżejsze, przygodowe wątki, całość jeszcze trzyma się kupy i przyjemnie daje się oglądać. Niestety, niemal każdy ważniejszy fabularnie wątek jest wyraźnie sztuczny i przesadnie naładowany emocjonalnie – zakończenie ALO, finał śledztwa w sprawie morderstwa w SAO, czy też wątek przesadnie przywiązanego do Asuny  kliknij: ukryte  „przyjaciela” z zakonu. Wyraźnie zabrakło kogoś, kto z papierowym wachlarzem w ręku stałby nad twórcami i walił ich po głowach za każdym razem, gdy ci uznawali, że przesadna ekspresja = dobrze, umiar i wyczucie = źle. Niby szkoda, że zabrakło kilku scen z oryginału, które bardzo sobie ceniłem, ale jak tylko pomyślę, co by z nimi zapewne zrobiono, natychmiast przestaję żałować. Ale czy jest się czemu dziwić? Według list jakie udało mi się znaleźć reżyser SAO wcześniej samodzielnie zajmował się tylko średnim Seikimatsu Occult Gakuin. Asystował przy kilku niezłych anime, ale generalnie SAO można traktować jako jego pierwszy naprawdę poważny projekt. O ile rozumiem, że aspirujący twórca musi się wykazać, to jednak tendencja do powierzania debiutantom mainstreamowych anime jest niepokojąca. Wariant oszczędnościowy? Chyba jednak lepiej było zaprosić do współpracy takiego Kenjego Kamiyamę, który ze względu na część tematyki anime (patrz punkt 4) miałby o wiele lepsze referencje. A nawet jeśli nie byłby zainteresowany, to jednak dać projekt w ręce uznanego i sprawdzonego twórcy, panu Itou dając okrzepnąć przy mniej wymagających anime.

2. Wypaczenie osobowości postaci, poprzez uwypuklenie skrajności – czarny charakter jest obłąkany aż do przesady, Kirito z początkowego prosa powoli zmienia się w opętanego maniami i na siłę „mhrocznego” woja, a o tym co zrobiono z Asuną, Yui, jak i w szczególności Suguhą, nie warto nawet wspominać. Boli zwłaszcza w zetknięciu z doskonale wyważonymi proporcjami zachowań u postaci w light novel.

3. Tanie efekciarstwo i zbędne fanserwisowe dodatki – najbardziej poszkodowana jest znowu Suguha, ale też Keiko i Asuna sporo wycierpiały. Ujęcia z damskimi pośladkami na pół ekranu proszę postawić anime ewidentnie na nich bazującymi – tam się sprawdzają. Sceny z ślimakowymi mackami chyba gorzej się już nie dało nakręcić, podobnie zresztą jak „wyczynów” Sugou z przedostatniego odcinka.

4. Zmarginalizowanie ważnego elementu SAO – pytań o naturę i konsekwencję wirtualnej rzeczywistości i konsekwencje jej rozwoju – element, który w oryginale jest równie ważny, a czasami ważniejszy niż wszelkie przygodowe/romansowe pomysły. Czy należy jednoznacznie potępiać Akihiko Kayabę za to co zrobił, czy też za jego postępowaniem kryje się coś więcej? To pytanie pominięte niemal zupełnie – w ostatnim odcinku coś się tam twórcom przypomniało ale dostajemy jedynie wymawiane fatalnym Engrishem  kliknij: ukryte  „The Seed” i kilka zdań bez rozwinięcia. A ponieważ Sugou  kliknij: ukryte  jest absolutnie szalony, także i kwestia  kliknij: ukryte  eksperymentów się rozpływa w bezmiarze  kliknij: ukryte  jego szaleństwa. Deus ex machina z końcówki tak SAO jak i ALO to w dużej mierze efekt tych ograniczeń (oryginał próbuje przynajmniej sensownie uzasadnić ich wystąpienie).

5. Zero odwagi, inwencji, czy też pomysłowości twórców w chwilach, kiedy naprawdę by się przydała – czy ktokolwiek z ekipy widział smoka choćby na jednym drobnym rysunku? Niesamowita scena z  kliknij: ukryte  szarżą smoczej kawalerii zamiast cieszyć oczy, wygląda jak  kliknij: ukryte  rajd jeźdźców na chorowitych, skrzydlatych legwanach, które zamiast miotać ogniem strzelają z pysków laserami. Iluzoryczna transformacja  kliknij: ukryte  Kirito w potężną bestię? Przecież to wyglądało jak zębaty mrówkojad a nie demon z piekła rodem!

6. Chaotyczna narracja – główny wątek SAO i ALO zamyka się w osobnych tomach, zaś poboczne historyjki pojawiają się wydane później. Epizodyczna formuła, w której z rozdziału na rozdział zmienia się czas i miejsce akcji została zbyt dosłownie przeniesiona z light novel. Tam się sprawdzała, w anime niestety nie dość, ze brakuję wyraźniejszych łączników, to nadmiar pobocznych wątków (które swobodnie można było pozostawić na OVA albo nawet film kinowy) sprawia, że są one upchnięte w zbyt małym czasie ekranowym i okrojone o ważne dialogi/wydarzenia.

7. Co oni zrobili z romansem? – Kirito i Asunę za mocno wiąże ze sobą scenariusz, za mało uczucie, a wrażenie potęgowane jest przez pośpiech i brak szacunku dla inteligencji widza – zazwyczaj wadą romansowych anime jest niedopowiedzenie, tym razem z kolei ktoś uznał, że jeśli nie faktów nie podetknie się odbiorcy pod nos, to sam się nie domyśli. No i ten odwieczny dylemat brata­‑z-którym­‑nie­‑łączą­‑mnie­‑więzy­‑krwi. Jakoś nie przypominam sobie, żeby w light novel autor trąbił o tym bez ustanku. Watek jakoś szybciej się klaruje – znów dlatego, że ktoś znał znaczenie słów takich jak „umiar”, „przesada”, w przeciwieństwie do ludzi robiących anime.

Na adaptacji SAO zawiodłem się w większym stopniu przez wzgląd na oryginał, ale niezależnie od jego znajomości wrażenia byłby jednakowe (a może wręcz i gorsze). Cóż z tego, że od święta wyjdzie nawet znośny wątek, że tła są przepiękne a bohaterowie sympatyczni mimo ewidentnych „starań” ekipy by ten stan rzeczy zmienić. Ostateczny efekt jest podobny do tego, czym przy adaptacji Wiedźmina uraczyli nas rodzimi producenci, co prawda nie aż TAK tragiczny, ale mimo wszytko wyjątkowo rozczarowujący. Naprawdę chciałem polubić animowane SAO, ale zwyczajnie nie dałem rady. Remake jest bardzo, ale to bardzo potrzebny.

Widząc oceny redakcji dla tego anime straciłem całkowicie zaufanie do Waszego serwisu i profesjonalizmu recenzentów.
Pozdrawiam.

Autor: Bunko Dengeki

Skąd to się wzięło?

Dengeki Bunko to nie osoba: [link]

Z punktu widzenia reszty fabuly(tak mowie o mandze) alo mialo jednak sens. Co do zakonczenia no coz anime od poczatku bylo planowane jako 25 odcinkow zeby zachecic ludzi do mangi, a zakonczenie moze i nieszczesne ale swoja role jako wprowadzenie do 2 sezonu spelnia(o ile oczywiscie 2 sezon wyjdzie). Oczywiscie jesli anime byloby wydluzone o bo ja wiem z 30 odcinkow pewnie zdanie wielu ludzi by sie zmienlo. Co do serii powiem ze w sumie nie widzialem by w jakimkolwiek innym anime bohaterowie zachowywali sie rownie racjonalnie i to juz jest wystarczajacym dla mnie powodem by ta serie obejrzec.

Tyle złego można wyczytać o SAO, że już sama niczego dodawać nie muszę. Z drugiej strony mamy ludzi wprost zachwyconych tą serią, dlatego zachwyty też sobie mogę spokojnie podarować. Zajmę miejsce pomiędzy jedną a drugą grupą, zachęcając mimo wszystko do obejrzenia. Dlaczego? Po pierwsze, aby wiedzieć jakie anime wywołało taką burzę komentarzy; po drugie, aby nacieszyć oczy grafiką – jest na co popatrzeć; po trzecie, aby na własnej skórze przekonać się czy ten tytuł do nas trafia czy nie. Warto dać mu szansę, choćby ze względu na kontrowersyjność, która nie wynika z przemocy/golizny/seksu, tylko z różnego postrzegania przedstawionych wydarzeń czy kreacji bohaterów. Blisko 500 komentarzy jest chyba najlepszą reklamą. ;)

Szczerz nie podobało mi się i po 15 odcinku porzuciłam.
Ten Kirito…jakiś dziwny był, a to, że Asuna się w nim zakochała to jedna wielka pomyłka. Koleżanka mi poleciła ale ...zbyt… odbiegające od mojego gustu.
Nie wiem czym ludzie się zachwycają. Uważam, że ani postacie nie są takie oryginalne, ani fabuła zbyt sensowna. W mojej ocenie 4/10

Szczerze dziwi mnie podejście osób, które oceniają SAO lepiej, niż ALO. ALO BYŁO lepsze. Przede wszystkim miało spójną fabułę, która cały czas do czegoś zdążała. W SAO było za to kluczenie i nic nie wnoszące do tematu wątki poboczne. W ALO w końcu były jakieś ciekawe walki, zaś finał też był lepszy – w obydwu przypadkach to była Deus Ex machina (w tym drugim nawet bardziej), ale przynajmniej walka finałowa z ALO była dobra, Kirito jako badass sprawdza się całkiem dobrze.

No i wreszcie w ALO był jakiś konkretny antagonista, którego w SAO ewidentnie zabrakło – sama gra jako główny przeciwnik to dobry wątek, ale tu nie był wystarczająco wyeksploatowany, by uznać go za atut.

... bo cóż nie może być okrutniejszego, od zniszczenia potencjału anime pustym zakończeniem pozbawionym wyrazu…? Jedyne tak sp…artolone zakończenie widziałam chyba tylko w Ao no exorcist, choć przyznaję się bez bicia, wiele tytułów jeszcze nie widziałam. Oglądałam ostatni odcinek z bratem, który przy paru scenach miał nadzieję na czystego headshot'a (Jupila! Rzygamy tęczą!). Miałam identyczna odczucia już od 14 odcinka, który moim zdaniem byłby cudownym zakończeniem serii kliknij: ukryte  (nawet nie tłumaczcie mi czy Asuna przeżyła, taka zagadka ciekawsza od ALO [tak to się pisze?]).
Początek anime mnie urzekł. Trochę dramatyzmu  kliknij: ukryte  (bo tu przecież ludzie naprawdę giną), dużo romansu, słodki harem, dużo walk przy zerowej ilości krwi, piękna grafika, projekty postaci, animacja i muzyka – przepis na anime zarówno dla młodszych, jak i starszych, szukających czegoś lżejszego widzów. Potencjał ogromny. Nawet łowienie ryb go nie popsuło. Przywiązałam się do bohaterów (przede wszystkim do tego pozytywnego gościa z czerwonymi włosami… Jak zawsze nie pamiętam imion…), przynajmniej do tych z SAO.
Co do odcinków 14+... Nikt mi nie przypadł do gustu. A przede wszystkim parodia czarnego charakteru. To tyle w tym temacie.

Czytałam wcześniejsze komentarze. Rozumiem, że „podstawa” do anime nadal trwa, że pojawia się tam ponoć  kliknij: ukryte  kolejny świat, ale czy nie lepiej było zrobić z tego dwa sezony? Albo, reżyserzy, postawić się! Nie będziemy psuć pięknej historii! Twórcy pierwowzorów nie zawsze mają pełny dostęp do tego, co właśnie majstrują z ich dzieł.

Temu anime dam dwie oceny:
SAO – 9/10
ALO – 4/10 (grafika i muzyka ratują… to coś)

Czy czekam na następny sezon? Raczej nie, choć znając życie go obejrzę. Zawsze oglądam anime do końca (wyjąwszy przypadkowo uruchomione yaoi itp. ;x), więc zajrzę i do tego. Może SAO jeszcze żyje w tej trumnie na dnie Bajkału pod trzema metrami mułu…? Może jeszcze wypłynie, choć nie liczę na więcej niż wyskrobanie dziurki w wieku.

Przyznam się szczerze, że pierwszy odcinek Sword Art Online wciągnął mnie jak diabli. Fabuła, chociaż nie była nadmiernie oryginalna, dawała szansę na naprawdę godziwą rozrywkę a każdy kolejny epizod utwierdzał mnie w przekonaniu, że to anime jest naprawdę dobre. I tak sielanka trwała aż do 14 odcinka…

Wiecie, jaki jest podstawowy błąd twórców SAO?  kliknij: ukryte  Nie chodzi nawet o ograny schemat „Geralt, Yennefer, Ciri” (Kirito­‑Asuna­‑Yui) czy wątki romantyczne (bo czy shounen fantasy to li tylko prymitywna sieczka, morały i patetyzm?). Nie. Ta seria  kliknij: ukryte  powinna zakończyć się na czternastu odcinkach. Jednakże widać, że tym razem potęga marketingu zrobiła swoje. Historia kontynuowana na siłę, bez tej nutki geniuszu, która sprawia, że anime z dobrego staje się bardzo dobrym a wręcz arcydziełem. Bez żadnego pomysłu na logiczne wyjaśnienia. Bez ciekawych postaci. Kopiowanie ogranych wątków (wróżki? ratowanie „damy w opałach”?) . Seria z bardzo dobrej staje się po prostu kiczowatą i robioną tylko dlatego, że wciąż jeszcze się dobrze sprzedaje(na samym tanuki liczba komentarzy już jest imponująca…).

No i po raz pierwszy od czasów „School Days” mam zagwozdkę jak ocenić to anime?
Z jednej strony bardzo dobra pierwsza część, epickie motywy muzyczne, fajny bohater (na samym starcie jest już  kliknij: ukryte  dość silny więc nie jest typowym przedstawicielem shounenów, gdzie protagonista jest miernotą ale dzięki wytrwałości staje się w końcu superbohaterem), wątki romantyczne nie przeszkadzają (przynajmniej mi),a i  kliknij: ukryte  ważne postaci nie są nieśmiertelne (tu piję głównie do powszechnie wychwalanego „Code Geass” i niejakiego „Oranżowego” – kto oglądał to anime z pewnością wie o co chodzi ). Samo zakończenie, choć otwarte i naiwne, nie wywołało we mnie jakichś negatywnych emocji. Ot wyjdzie druga seria- to dobrze. Nie wyjdzie- trudno.

Z drugiej strony niepotrzebne 11 odcinków, najbardziej typowy „czarny charakter” jakiego można było stworzyć, kretyńskie zagrywki fabularne, wątki humorystyczne zabawne chyba tylko dla twórców (łowienie ryb? Litości…), wyraźne traktowanie anime jak „dojnej krowy”...

Ostatecznie oceniam serię tylko na 5/10 , ale jednocześnie dodaję ją do „ulubionych”,ponieważ:
a) Nawet ta nieszczęsna druga część nie jest w stanie zatrzeć dobrego wrażenia pierwszych 14 odcinków (mam w zwyczaju oceniać serię jako całość).
b) Na tanuki nie ma ocen cząstkowych. 6 to w mojej skali trochę za dużo, a „gołe” 5 to znowu stanowczo za mało dla anime, które na początku wręcz nie pozwalało mi się oderwać od MMO­‑wych przygód Kirito (tu kolejny plus za oryginalny pomysł na miejsce akcji).

Ogólnie oglądało się przyjemnie. Jeżeli ktoś chce się dowiedzieć dlaczego ta seria jest tak popularna, a jest dość odporny na naiwne zagrywki fabularne, może ją obejrzeć. Raczej nie będzie rozczarowany…

Reszta zaś… również może spróbować i wyrobić sobie własne zdanie na temat Sword Art Online i tego, czy jest to kicz czy perfekcja.

Cóż, niestety też należę do tej grupy, która mocno zawiodła się na serii. Początek rokował niesamowicie. Piękna grafika, dobre udźwiękowienie, baaardzo ciekawie wykreowany świat rpg. Cud, miód i orzeszki po prostu… Podobną opinię zresztą miałem przez prawie połowe serii. Pierwsze oznaki niezadowolenia zaczęły się pojawiać gdy teoretyczne mięsko serii (czyszczenie lvl­‑i) zostało praktycznie wycięte na korzyść czysto obczyjowych wątków. Ok, nadal nie jest źle – na 9 zasługuje. Jednak to co się dzieje po zakończeniu pierwszego głównego wątku… nuuda. Kompletnie nie porywające sytuacje, nieciekawy main plot, nawet te podobnież ważne wątki obyczajowe nie porywały. Samo zaś zakończenie – ani nic nie popsuto, ani niczym też nie porwano. Ogółem – początkowo zastanawiałem się nad 9 albo 10, druga połówka ledwo na 5 zasługiwała… cóż – niech będzie te 7+, a szkoda bo mogło być naprawdę dużo lepiej.

Anime mogło by mieć najwyższą wg mnie ocenę i skończyć się na odcinku 13 albo 14 ale,zrobili tak że całkiem dobrze popsuli to anime na maxa.Druga połowa jest wg mnie nie potrzebna i tylko psuje dobry pomysł na anime.Odcinek 25 jest wg mnie nie potrzebny nic nie wnosi do fabuły,to wszystko spokojnie mogło być przestawione 24 odcinku na skróty.Ocena za pierwszą połowę 9+/10 a za drugą jedynie 4+/10 Razem 6+/10 Przykro mi.

Ps
Oby więcej sezonów nie było :)

Co prawda anime całe mi się podobało. Ciekawy pomysł- umieszczenie akcji w grze. Co prawda czasem irytowało i zakończenie takie bezsensowne trochę  kliknij: ukryte  Sugu i Kazuto w chmurach, ale podobało mi się.

Rozpiera mnie radość. ostatni odcinek jest wspaniały stanowi jednocześnie zapowiedz drugiego sezonu, co ucieszyło mnie niezmiernie. Moja przygoda „Sword Art Online” będzie nadal trwać, choć i tak trwa, ponieważ czytam light novel. To anime towarzyszyło mi przez prawie pół roku, pamiętam jak w czasie wakacji odliczałam dni do pojawienia się kolejnego odcinka, a tu już koniec, moje serce jednocześnie smuci się i raduję, bo pierwsza część wielkiej przygody dobiegła końca.

niebieskie włosy, niebieskie włosy,  kliknij: ukryte  Asuna ma niebieskie włosy... to na prawdę jedyne, co zapamiętałam z ostatniego odcinka.
może nie powinien to dla mnie być jakiś dziki szok, nie jest to pierwsza postać z takim kolorem włosów, ale jakoś takie dziwnie duże wrażenie na mnie to wywarło

a jeżeli chodzi o całość, to nie wspominam tego źle. działo się najpierw w SAO, później w ALO, raz było lepiej, raz gorzej, ale ogóle wrażenie na plus!
Chociaż muszę przyznać, że 90% bohaterów mnie denerwowała, a jak już kogoś polubiłam to był przeważnie zły i szybko zanikał po nim słuch, tak więc fun fun

Świeżo po ukończeniu serii mam identyczne odczucia, jak po ostatnim odcinku Mirai Nikki. Przez tyle miesiące człowiek przyzwyczaił się do oglądania co tydzień kolejnego odcinka, a tu w mgnieniu oka wszystko się kończy. Z tym, że cieszę się z mety. Anime mi się nie podobało. Podczas seansu nie towarzyszyły mi jakiekolwiek większe emocje, mój pogląd na świat nie uległ zmianie, co chwila nie zadawałam sobie pytania 'Dlaczego ten świat jest taki zły?' co przy tej serii chociaż raz powinno mi się zdarzyć. Romans dla mnie był sztuczny, na Asunę skończyły mi się wulgarne epitety już po pierwszych trzech odcinkach, a i ogólnie postacie dla mnie były bez wyrazu, to samo muzyka. Grafika już nieco lepiej. Z SAO męczyłam się strasznie i nie rozumiem tego wszechobecnego szału na tą serię. Na szczęście za góra tydzień zapomnę o niej, wezmę się za coś innego, co znowu wypełni pustkę. Ja swoją przygodę z Kirito i Asuną zakańczam tutaj. Oby nasze drogi już więcej się nie przecięły.

Ostatni odcinek zaczął się dość interesująco. kliknij: ukryte  Na przeciw naszemu wspaniałemu Kirito wychodzi sam Sugou i bezpardonowo rzuca się na niego z nożem. Co za emocje! Mimo tego, nasz cudowny bohater uchodzi (jak zawsze) z życiem. I tu kończy się wartka akcja, która ustępuje 15 minutowym męczarniom przed monitorem. Wątek Asuny i Kirito został bardzo zubożony, autorzy ograniczyli się bowiem, do rozmowy tej cudnej parki na ławce przed szkołą. Jako, że nasz bohater bez komputera żyć nie może, postanawia ponownie wejść do gry. I tu zaskoczenie! Nie zobaczymy tu romantycznej sceny z Asuną, a bezsensowną pogawędkę z Leafą i ich iście magiczny taniec w chmurach.
Tu kończy się ostatni epizod. Tak naprawdę mogłoby go w ogóle nie być gdyż wniósł tyle co nic.

Jestem rozczarowana i wkurzona. To był dla mnie istny cios w serce. Całe 25 odcinków czekania na cudowne zwieńczenie  kliknij: ukryte  pary Asuny i Kirito poszło gdzieś. Czuję się zdruzgotana, nawet nie potrafię ułożyć dobrze zdań. Po prostu nie wierzę, że twórcy dali nam TO. Jestem wstrząśnięta. To się nie miało prawa zdarzyć….
Dobra. Wdech i wydech…
Asuna i Kirito przeżyli ze sobą naprawdę wiele – byli uwięzieni w grze, walczyli razem o życie, kilka lat byli skazani na wirtualny świat. Dla mnie to jeden z najlepszych pairingów i po  kliknij: ukryte  uwolnieniu Asuny z ALO, niecierpliwie czekałam na powrót tej pary w prawdziwym życiu. Chciałam zobaczyć jak im się wiedzie, jakie są ich dalsze plany, co poczną ze sobą i czy będą razem. Jestem przekonana, że bardzo dużo fanów SAO też chciało to zobaczyć. W końcu całe anime było nakierunkowane na ich romans. Nie mogłam się wręcz doczekać, by zobaczyć ich dalsze losy. Niestety. To co zrobili twórcy, można by było porównać do postrzelenia, potraktowania batem, wbicia noża w serce, zrzucenia z przepaści i jeszcze raz postrzelenia widza, który tak wiernie czekał na cudowne zwieńczenie pary Asuna i Kirito. Wiem, że to nie jest koniec ich przygód, ale nie tego się spodziewałam. Nie wiem czemu twórcy postawili wszystko na Sugu i Kirito. To nie oni byli główną parą tego anime i to nie ich chciałam zobaczyć latających w chmurach. To się po prostu nie godzi! Asuna w końcu powróciła do realnego świata! Czemu dostałam tylko marną scenę ławkową z tą parą? Chciałam więcej! I inni także. To dla mnie cios, że to Sugu i Kazuto stali się bohaterami tego odcinka. Nie powinni. Wepchali się na chama. Ja wiem, że dużo się między nimi ostatnio działo, ale to Asuna jest jego ukochaną, która po tylu latach w końcu się wydostała z gry. Po czymś takim nie chcemy oglądać Leafy i Kirito. My chcemy Asunę i Kirito! To był po prostu cios dla mnie i dla wielu innych.

Zamaskowano spoiler. Moderacja

Komentarz przeznaczony dla tych co oglądnęli całe anime,uwaga spoilery!
Pierwszy odcinek był naprawdę ciekawy i dosyć szokujący  kliknij: ukryte  tak nagle dowiadujemy się że około 2000 graczy zostało uwięzionych w grze w której giną ludzie
Później  kliknij: ukryte  Kirito poznaje Asune,pokonują pierwszego bossa,ludzie z zazdrości nazywają Kirito Beaterem i na tym można zakończyć wprowadzenie które w sumie było całkiem niezłe i dosyć ciekawe.
Pojawiają się wątki zapychacze  kliknij: ukryte  w tym niezbyt ciekawy wątek o pierwszej gildii Kirita i całkowicie zbędny wątek o „drużynie pierścienia”.
O ile ten pierwszy tłumaczy nam dlaczego  kliknij: ukryte  Kirito jest podróżójcym samemu emo to ten drugi można sobie całkowicie darować.
 kliknij: ukryte  Są też kolejne wątki w których poznajemy kolejne ciekawe postacie,które ostatecznie zostają nam pokazani dopiero w ostatnim odcinku,więc nie warto się przywiązywać do żadnej z nowo poznanych panienek w SAO.
Później akcja nieco się rozwija  kliknij: ukryte  Saito…pfuu…Kirito dostaje zajebistego power­‑upa od Akihiko,pokonuje kolejnego bossa,dołącza do gildii Asuny po przegranym pojedynku z Akihiko(ale nikt nie wie że to Akihiko),wywiązuje się dramatyczna walka z członkiem gildii… i na tym się kończy.
Wątki te były dosyć ciekawe i prezentowały sporo akcji,a zarazem rozwój kontaktów między  kliknij: ukryte  Kirito i Asuną.
Następuje sielanka, kliknij: ukryte  Asuna i Kirito są razem,biorą sobie urlop od walki na froncie i poznają nową postać.
 kliknij: ukryte  Mamy jakieś tam mało ważne wątki,a na koniec mamy epicką rozpierduchę z bossem,w trakcie której dowiadujemy się że szef gildii to Akihiko,mamy kolejną epicką nawalankę,Akihiko ginie,Kirito ginie,Asuna chyba też(nie pamiętam już),po śmierci następuje koniec SAO,Akihiko nie pamięta już nawet po co uśmiercił tylu graczy i mamy epicki koniec.
I na tym można by było skończyć całe anime,niestety twórcy postanawiają kontynuować,dlatego  kliknij: ukryte  okazuje się że Kirito żyje,Asuna żyje ale jest w śpiączce,poznajemy żałosnego złego bohatera,nową grę,siostrozynke Kirito która się w nim buja i gra w ową nową grę,a ostatecznie Kirito ratuje Asune z rąk złego.
Cały wątek od  kliknij: ukryte  końca SAO jest nudny i naciągany,mam wrażenie zrobiony na siłę.
Dlaczego  kliknij: ukryte  Kirito żyje?Czy to nie chamskie posunięcie?Przecież każdy kto umarł w SAO miał umrzeć w realu!Pamiętam wątek w którym Kirito zdobył jakiś artefakt mogący wskrzesić osobę która umarła w ciągu ostatnich 10 sekund i podarował go kumplowi który,brał udział w walce z bossem…dlaczego twórcy nie wykorzystali tego motywu?
Całe anime jest dosyć lekkie,mimo tego co prezentował pierwszy odcinek.
Podobno miała być jeszcze jedna gra  kliknij: ukryte  w której Kirito miał mieć długie włosy,ale były to chyba tylko plotki lub wątek który występował w oryginale,ale został pominięty.
Historia dosyć fajna,ale nie dopracowana i nie potrzebnie naciągana.
Sympatyczne postacie,słabe openingi i endingi,ale naprawdę fajny motyw muzyczny występujący w trakcie anime,grafiki nie oceniam.
Wystawiam ocenę 7/10 bo nie było aż tak źle,ale druga część była słaba.

Im dłużej nad tym myślę, tym bardziej jestem przekonany, że procesowi produkcji SAO na każdym kroku towarzyszył CHAOS. Rzuciłem okiem na witrynę ANN, gdzie wymieniona została ekipa realizatorów serialu i zwyczajnie nie mam pojęcia, jak taka duża i co rusz zmieniająca się grupa ludzi była w stanie ze sobą pracować: sześciu scenarzystów, siedemnastu autorów scenopisów, dwudziestu czterech kierowników animacji i tylko jeden reżyser główny, ale za to aż dwudziestu reżyserów wykonawczych. Zebrania ekipy realizatorskiej musiały przypominać wiec ludowy albo nawet sejmik szlachecki. Nie rozumiem, czym kierowało się A­‑1 Pictures decydując się na taki krok. Zupełnie, jakby dostało zadanie zrealizowania serii reklamowych wideoklipów, a nie opowieści przygodowej w odcinkach.

1 część zdecydowanie zasługuje na ocenę 10, niestety podczas oglądania drugiej bawiłem się przeciętnie. Wydaję mi się że zrobione zostało to na siłę


Gdyby skończyło się na 14 odcinkach, myślę że niewiele osób dałoby inną ocenę niż 10, a tak to dostaliśmy tylko przeciętny zapychacz

Nigdy w życiu nie czekałem na kolejny odcinek jakiegokolwiek anime tak mocno, jak teraz :D SAO w 100% trafiło w mój gust

Tak miałem zaczekać z komentarzem na ostatni odcinek,ale
nie mogłem wytrzymać i uznałem że jeden więcej komentarz nie zaszkodzi.
Anime okazało się być bardzo lekkie,w przeciwieństwie do tego co myślałem po pierwszym odcinku,mimo świadomości  kliknij: ukryte  że ludzie w SAO ginęli.
Irytuje mnie jednak jedna sprawa,nie wiem czy nie dojrzałem,ale  kliknij: ukryte  czy Kirito nie został potraktowany przez pana Akihiko(czy jakoś tak) trochę…no był przez niego faworyzowany,gdyż jak się miało okazać…kto zginął w SAO ginął w realu,a tak nie było w wypadku Kirito…czy może źle zrozumiałem i doktorek po prostu zrobił wszystkich w konia…ale wtedy musimy wytłumaczyć dlaczego trzymano Kirito w szpitalu?
Jest to trochę nie równe posunięcie z strony twórców którzy chcąc dodać trochę dramatyzmu,postanowili pokazać nam śmierć bohatera,a na potrzebę kilku następnych odcinków wskrzeszono go.
Ponadto nie rozumiem dlaczego  kliknij: ukryte  Kirito traktuje Akihiko jak sprzymierzeńca,gdy my pamiętamy że uśmiercił sporą liczbę graczy jeszcze w SAO.
Został ostatni epizod,przekonam się czy poprawi on moją ocenę dla tego anime,czy obniży.

Wow, ponad 400 komentarzy…
A mnie zastanawia co innego. Anime mocno pojechało mi na zawieszeniu niewiary, mógłbym narzekać na 10 bitych stron ...a mimo wszystko się mi podobało, i to bardzo. Tak naprawdę, podejrzewam, że tak mocno rażą mnie niedociągnięcia fabularne i gwałty na realiźmie (które w innej produkcji uszłyby na sucho) właśnie dlatego, że Sword Art Online tak mi się dobrze oglądało.
Niestety, zakończenie zaprzepaściło szanse na 8/10 i prawie na pewno będzie finalnie 7/10.  kliknij: ukryte  Naprawdę mogliby wymyślić coś lepszego niż deus ex machina, i do tego niemal dosłowne. Jedynym powodem, jaki widzę, to że wtedy nie byłoby konfrontacji, jako że adminowi nie podskoczysz. Nic innego nie można byłoby zrobić, jak logout ASAP.

Hahahaha
To było takie mega słabe XD
Najdurniejsze zakończenie od czasów Symphogear. Ścisłe top w rankingu najgorszych czarnych charakterów z M&A, gratulacje SAO, ciężko zejść niżej.

Genialna seria. Tylko walki mogły by być ciut dłuższe, ale pomimo tego bardzo dobrze i lekko się to ogląda. Mnie to bardzo wciągnęło. Zawsze czekam z niecierpliwością na następny odcinek. Do tych co czytają Light Novel są jakieś wydarzenia po zakończeniu tej serii ? Czy light novel kończy się wraz z zakończeniem serii SAO?

Moim zdaniem ta pozycja jest po prostu świetna.
-Klasyczna historia rycerza ratującego księżniczkę z wieży. [oczywiście mówię o drugiej części] A pierwszy etap to taki standardowy epizod, „how to be hero”.
Opowieść o ratowaniu swojej damy ubrana w dzisiejsze czasy/realia [dosłownie i w przenośni, wszak dosłownie ratuje ją z matrixa, w przenośni klepie się z hordami wrogów] była dobrym strzałem. To ludzi zawsze urzekało, bo tego ludzie skrycie pragną. Oczywiście że nie krwawych walk i lat cierpienia, ale chcą mieć taką swoją historię, gdzie on ratuję ją z łap smoka pokazując jak wielki jest, a ona jest ratowana tylko dlatego że jest kochana itd.
-Jestem fanem RPG, stąd też solowa ścieżka głównego bohatera jest bliska mojemu sercu. Max xp, nie dzielonego na team, questy proste jak zabij­‑weź­‑przynieś czy złożone jak sprawa zabójstw przez duele. Tudzież klasyczna zdrada wielkiego bossa na badass'a :)

Fakt jest to wersja mocno okrojona nie ma co do tego dwóch zdań. Ale widocznie nadmiar mógłby wszystko schrzanić. Nie wiem co autor miał w głowie.
Żeby nie było, że ślepo wyznaję superowość serii, to wiadomo:
-Fani RPG cierpią na brak magii [nie można krzyczeć „out of mana” to niemal zbrodnia], ok jest później, ale to wciąż kpina :P
-Sympatycy MMORPG także, wszak żadnych formacji, podziału na healer'ów, DD, DPS, Tanków itd nie mówiąc już całej gamie typowego słownictwa. A przecież to jest centrum masówek, rajd i podział ról :)
-Strażnicy opowieści o miłości rzucą gradem kamieni za „pstryk palcem” dwa lata i ubicie całej serii zdarzeń budujących związek. Wyszło na to że Asuna leci na high level, fame i solowość, ha i to u szczeniaka :D

ależ zmiana, widać są jeszcze twórcy, którzy uczą się na błędach, całkiem inna druga część, a skoro ja czekałem na kolejny epek to musiało coś w sobie mieć.

Dla mnie anime jest bardzo dobre. 10/10 i tyle. Może nie jest genialne, ale miło się ogląda, i nie widzę powodu, żeby dawać mu oceny poniżej pięciu…
Na początku nie było zbyt dobrze wszystko, ale dalej już mi się bardziej spodobało.

Anime jest po prostu świetne. Daję 9/10 pomimo, że do końca zostały 2 odcinki. Bardzo lubię jak jestem zaskakiwany i mam nadzieję, że anime jeszcze raz mnie zaskoczy. Między innymi dlatego kocham anime. Do tej pory tylko kilka filmów zdołało mnie zaskoczyć(np. Fight Club, The Ninth gate), a w anime w co drugiej produkcji spotykają mnie niespodzianki.

Jako, iż lubię produkcje japońskie w których pojawia się gra, po przeczytaniu wielu różnych komentarzy na temat SAO postanowiłem obejrzeć sobie tę serię. Pierwsze 13 odcinków było dla mnie nudne i okropnie niespójne (uważam, że jakoś za szybko  kliknij: ukryte  Kirito i Asuna się w sobie zakochali, mimo iż spędzili w grze ponad 2 lata , później  kliknij: ukryte  naprawdę niezły zwrot akcji a teraz pojawiły się elfy i  kliknij: ukryte  ratowanie Asuny.
I o dziwo to właśnie to co dzieje się w ALfheim Online podoba mi się najbardziej. Po produkcjach typu Gantz i Psyren znudziła mnie „gra”, w której porażka oznacza utratę życia. Bez tego zagrożenia, jakoś łatwiej mi się ogląda ( tak samo jak w Accel World). Na plus muszę zaliczyć również większą spójność i ciągłość akcji. Minusem jest natomiast to, że „został mi podarowany spoiler” na temat zakończenia :P

Szczerze? To naprawdę, nie rozumiem czego się w nim wszyscy czepiają. Nie jest wybitne, ale nie jest też najgorsze, ani też chociażby nie jest przeciętniakiem.
Opinie o SAO są podzielone, ale chyba nie aż tak bardzo?
Dla mnie anime dość wzruszające. Ogólnie związek Kirito i Asuny bardzo mi się podobał. Ja tam daję 10/10 (choć trochę zawyżone), bo serio, to anime zasługuje na lepsze oceny i recenzje.
Oczywiście, zależy od gustu.

Czytając wypowiedzi co bardziej rozpalonych głów na temat SAO chcę powiedzieć, że nie zazdroszczę przyszłemu recenzentowi. Jakby nie napisał, połowa czytelników Tanuki będzie miała o nim jak najgorsze zdanie. Zostanie poplecznikiem tej wstrętnej Redakcji (faszystowsko­‑komunistyczno­‑ubeckiej i na wskroś antypolskiej organizacji, zatruwającej młode umysły ideami w rodzaju tych, że bezkrytyczne oglądanie filmów i podążanie za głosem większości zamienia widzów w lemingi), a wtedy animowani fanatycy spalą mu dom lub zhakują konto na fejsie, albo dzielnie opowie się po stronie tzw. masowego odbiorcy, za co czekiści z Redakcji wrzucą go do jednego worka z tzw. „gimbusami” i za karę zmuszą do napisania recenzji „Girls und Panzer”.

Oczywiście, powyższe napisałem żartem, interpretując przesłanie płynące z co bardziej emocjonalnych komentarzy, za to sytuacja, do której się odnoszę, niezbyt daleka jest od prawdy. Jestem mocno zdziwiony, że akurat ten tytuł wzbudza tak skrajne opinie i tak bardzo dzieli widownię. Ponieważ moja prywatna ocena skrajna nie jest, choć faktycznie niewysoka (ale nie na poziomie rzecznego mułu), prawdopodobnie lokuje mnie to w okopie gdzieś pośrodku linii frontu. Niezbyt wygodna pozycja, przyznaję, ale za to pozwala z utęsknieniem czekać na recenzję i na wywołane nią komentarze oraz polemiki obu stron. Coś mi podpowiada, że wcześniej powinienem zapobiegliwie zaopatrzyć się w wielką torbę popcornu, bo zabawa zapowiada się przednia.

Już dawno lektura komentarzy niezrecenzowanego jeszcze anime nie sprawiała mi tak wielkiej przyjemności.

Dla większości widzów (szczególnie tych mniej wymagających) to po prostu solidna seria. W SAO zabrakło niestety elementów, które pomogłyby uplasować mu się wśród serii wybitnych; bardziej obeznani w tematyce będą po prostu zawiedzeni. Nie oznacza to jednak, że całość jest słaba i nie zasługuje na uznanie, gdyż ma wszystko co potrzebne dobremu anime – dobrą fabułę, odpowiednie tempo, ciekawych bohaterów, atmosferę i porządne wykonanie.

Odnośnie ocen redakcji – śmiać mi się chce, jak widzę tak skrajne opinie. Owszem, anime nie jest niczym nadzwyczajnym, ale na boga – pozytywne oceny nie biorą się z powietrza; ludzie są po prostu zadowoleni z tego co otrzymali i kropka. Wystawianie takich negatywów po prostu źle świadczy o poszczególnych redaktorach.

Jestem w trakcie oglądania SAO. Do seansu skłonił mnie wynik tego anime na MAL (8.55 przy ponad 40 tysiącach głosów). Jak wrażenia? Jest to pierwsze anime od czasów FMA:Brotherhood, które oglądałem ciągiem, bez przerwy i nie czułem zmęczenia/znużenia/chęci zrobienia sobie przerwy. Innymi słowy, oceniam je bardzo pozytywnie.
I teraz moje pytanie: skąd tak skrajne opinie? Nawet czytając komentarze na tanuki (dokładnie to Tassadara i Solvy), spotkałem się z zarzutami o spłycenie fabuły. Czy są one naprawdę tak poważne? W końcu adaptacja nie jest wiernym przeniesieniem na ekran danego utworu, tylko jego przystosowaniem do upublicznienia w innej formie (a co za tym idzie, wycięcia części materiału). Osobiście przed anime nie miałem żadnego kontaktu z uniwersum SAO i moja opinia bazuje tylko na anime. Widać w nim, że historia jest trochę pocięta, ale w ogólnym rozrachunku, nie wpłynęło to na przyjemność seansu. Więc ponawiam pytanie, jak duże są rozbieżności w fabule?
następne pytanie troszkę nagina zasady pisania komentarzy, ale proszę moderację by przymknęła na to oko
Chodzi o dotychczasową ocenę redakcji. 1,5? Czy to nie przesada? Stawiać to anime na równi z Baby Princess, lub Eikenem? Nie zamierzam twardo bronić SAO jak lew, jestem świadomy jego licznych uchybień jak dziury w fabule, czy niepotrzebny fanserwis. Po prostu, po obiektywnej analizie wydaje mi się, że tego anime nie da się ocenić gorzej niż 3­‑4. Oczywiście wiem, z gustami się nie dyskutuje, ale nie mogę się pozbyć wrażenia, że ta ocena to najzwyklejszy „hejt”.

Boskie i tyle. Nie będę się rozpisywał co mnie urzekło aczkolwiek jeżeli, łamię zasadę z czekaniem na koniec serii zanim obejrzę, a tu wytęsknieniem wypatruję premiery kolejnego odcinka, to anime musi być zjawiskowe. Po prostu kawał dobrego romansu/przygodówki.

Ojej, redakcja ocenia to na… ZERO?
Muszę powiedzieć, że parsknęłam śmiechem i trochę się zgorszyłam. Akurat kiedy obejrzałam 22 odcinek i przyszłam odszczekać swoje „złe przeczucia” w kwestii krainy wróżek. Ach te gusta i guściki :P
Naprawdę podoba mi się ta seria. Walki i w ogóle sam świat gry/gier jest dla mnie sprawą drugiej kategorii, to po prostu tło. A jako tło, uważam, sprawdza się bardzo dobrze. Kocham bohaterów, niesamowicie się z nimi zżyłam i tak bardzo kibicuję, żeby „wszystko się dobrze skończyło”, chociaż wiem, jak się skończy. Mam nawet wrażenie, że odcinki robią się z tygodnia na tydzień coraz krótsze haha wyłazi ze mnie romantyczna dziewoja, cóż

Cóż, anime na samym początku zapowiadało się zachęcająco. Z uwielbieniem wpatrywałam się w ekran- muzyka była według mnie bardzo dobra, grafika też niczego sobie. Brnęłam sobie dalej i nagle coraz bardziej zaczęło mnie to wszystko nużyć. Jakoś tak niespecjalnie przemawiała do mnie końcowa akcja w Sword Art Online. Byłam ciekawa cóż też dalej wymyślą i niestety zawiodłam się. Pokazali nam kolejną grę, kolejne zmagania i kolejną „życiową walkę bohatera”, tym razem nie o samo życia a o bardzo ważną osobę. Koniec końców tak jakby zapał twórców się zaczął wyczerpywać z każdym kolejnym odcinkiem. Sens walk jest taki: Kirito zawsze zwycięża co może być nudne dla kogoś kto uwielbia niespodziewane zwroty akcji . Mam nadzieję, że przynajmniej pod koniec anime coś się ruszy i pokażą klasę, może nawet jakiś wzruszający koniec?

czytałem wiele opinii różnych osób, ale sam zastanawiam się jak można zmarnować taki potencjał?… czytaliście może nowelkę?? hmm, jak nie to przeczytajcie 1­‑2 rozdziały i zrozumiecie jakiego gniota nam zaserwowano, który się nawet w skali nie mieści… jak dla mnie to jakaś zabawna historyjka dla dzieci do 12 lat… nie więcej, starszych widzów zapewne nuży… zero dramatyzmu, zero akcji, jakieś chrzanienie bez senu, wycięto narracje, mało efektowna grafika, walki takie bez sensu, bez polotu i ten romans, który jest, ale tak naprawdę go nie ma, bo nie potrafili nam go przekazać. Szkoda, wielka szkoda, szykowało się coś znakomitego, a znów otrzymałem coś rodem z Pokemów -1/10.

Zmoderowano.

Nie wiem jak was, ale  kliknij: ukryte  mnie rozwaliły te fioletowe stworki z pseudo tentaclami xD.

Opinie o SAO są różne, jedni mówią: arcydzieło, drudzy mówią: gów… yy, kupa. A co ja myślę? To anime to ani arcydzieło, ani kupa. Tak naprawdę jest do bólu przeciętne. Niektóre odcinki są ciekawe, a niektóre tak nudne, że zasypiam. Bohaterowie (dla mnie) są sztampowi, ale nie są jakoś przesadnie irytujący. Anime spodobało mi się na tyle, by go nie porzucić i w razie czego obejrzeć drugą serię, jeśli wyjdzie, jednak tak naprawdę nie ma w nim nic niezwykłego. Te wszystkie kłótnie mnie naprawdę dziwią. Chociaż powiem szczerze, że jeżeli musiałbym koniecznie (pod pozorem utraty życia czy coś takiego) dołączyć do grupy Wielkich Fanów lub Antyfanów SAO to raczej dołączyłbym do tej drugiej. SAO nie zasługuje na te wszystkie superlatywy. Jest przeciętne i koniec, kropka. :P

Na początku był wielki zachwyt, a potem ocena szła w dół proporcjonalnie do ilości odcinków. Zapowiadało się na naprawdę dobrą serię szkoda, że schrzanili po kilku odcinkach. Jestem fanką wszelkiego typu gier, zwłaszcza mmorpg i SOA mi się stanowczo nie podoba. Najwidoczniej jakaś klątwa ciąży nad tym tematem pośród anime, bo każda seria o tym to nie mniej, nie więcej tylko gniot.

Naprawdę przyzwoite anime, na którym niestety srogo się zawiodłem; do jakości light novels serii daleko – mnóstwo dziur fabularnych i spłycona fabuła pozostają największymi wadami (porządni fani prawdopodobnie zgrzytają zębami podczas seansów). Graficznie – przeciętniak na tle współcześnie trzymanego poziomu. Muzyka generalnie nie odzwierciedla, ani nie buduje atmosfery (wyjątek stanowią OP/ED, których słucha się naprawdę przyjemne). Oglądać można w ciemno – spodoba się niemal każdemu – w szczególności fanom mmorpg i sieciowych gier komputerowych, ale jeśli chodzi o aspiracje na coś więcej… na tym się skończyło. Tytuł generalnie stworzony na fali popularności light novels z myślą o koszeniu kasy w iście japońskim podejściu (fani to naiwniacy – kupią wszystko).

Osobiście uważam, że całość jako opowieść to zmarnowany potencjał. Styl Kawahary sprawia, że SAO czyta się z zapartym tchem, jedno jest jednak pewne – jego wiedza na temat mmorpg jako gatunku (oraz wszelakich, związanych z nim koncepcji) jest bardzo znikoma, co odbija się na samej powieści.

Słyszałem ci ja opinie, że Swords Art Online prezentuje poziom porównywalny do Guilty Crown. Prawda li to?

Hej!
To dziwne że to piszę,ale po oglądnięciu 14 epizodu,ma podobne wrażenie co po oglądnięciu Death Note po  kliknij: ukryte  Śmierći L'a.
Mam bardzo mocne wrażenie że to anime powinno się właśnie skończyć,jednak są dalsze odcinki do oglądnięcia.
Tu pojawia się moje pytanie do was…
Czy oglądać to dalej?
Nie czytałem jeszcze żadnych spoilerów co do dalszych odcinków,a dotychczasowe anime wywarło na mnie w miarę dobre wrażenie(nie jest ono jakieś idealne,ale oglądało się w miarę miło).
Czy jeżeli oglądnę dalsze odcinki to mogę stwierdzić że anime jest do…no…po prostu gorsze?
Czekam na wasze rady!

Jak dla mnie anime fantastyczne. Może nie jest wybitne, ale jest to jedyne anime (a oglądam intensywnie 8lat), na którego czekam z utęsknieniem i już w sobotę o 19 wyszukuję pierwszych tłumaczeń ;). Jednym się podoba a innym nie. W moim przypadku te wirtualne światy wydają mi się największym atutem. Bardzo też podobaja mi sie projekty postaci . jak na razie maksymalna ocena ;) POLECAM! :)

Skoro zakończyłem oglądanie serii na odcinku 20 (nie ma po co oglądać dalej, bo przecież wiadomo jak ta bajka się skończy) to czas podsumować czas spędzony z tą serią dwoma słowami. BZDURA ROKU! Takiej kupy z dużą ilością kupy nie widziałem nigdy. „Hit sezonu” – nie wiem skąd to się wzięły te słowa. Na wstęp dodam, że graficznie jest to tylko średniak. Muzyka nawet niezła, ale ogólnie nie pasująca do tej serii. Czas poświęcić resztę słów reszcie. Kilka słów na temat 1­‑14 odcinków. Pierwszy odcinek zapowiadał naprawdę obiecującą serię z dużą ilością akcji, ciekawą historią. Wyszło co wyszło. Akcji niewiele, a jak coś się działo, to nie było tak efektowne. Tego romansu co ujrzeliśmy nie powinno w ogóle być. Sztuczne i plastikowe – takie epitety najlepiej opisują ten wątek. Nasz główny bohater Kirito jest chodzącym wzorem no­‑life'fienia. Dzieci na przykład grające w League of Legends, płaczące z każdej porażki gry rankingowej albo typu normal powinny się uczyć od niego. Do tego jest wrażliwy na wszystko, pod koniec to zachowuje się jak typowa postać wzięta z rodem DISNEY'a. Płacze, rozżala się nad sobą – żałosny zabieg. Czyli jednym słowem jest płaczkiem, a nie twardzielem który ma uratować wszystkich z opresji. Czas poświęcić czas Asunie. Postać nie posiadająca żadnych wartości. Yui to postać której nie powinno być w tej serii, jeśli te anime miałoby mieć jakikolwiek sens. kliknij: ukryte  Nieśmiertelny bot, który nazywa nasze papużki mamą i tatą? Co to ma w ogóle być?! Podobno jak ktoś zginie w grze to ma zginąć. Kirito jednak żyje nadal i błaźni się w kolejnych odcinkach. Sporo jest także wydarzeń, na przykład antidotum na paraliż w finałowej walce. Na potrzebę scenariusza Asuna wiedziała o tym, Kirito był beta­‑testerem i jakoś nie wiedział. Takich niedoróbek jest sporo. Druga część to już jest jakiś niestrawny wymysł. Kraina wróżek – bez jaj. Szkoda o tym mówić. Nie zdziwię się nawet jak zakończy to się kazirodztwem, bo w tej serii po zetknięciu z poprzednimi odcinkami taki scenariusz jest prawdopodobny. Na podsumowanie jest to sztuczna i głupia opowiastka o księciu no­‑lifie z bajk… wróóóóć, gry komputerowej, który pomaga wszystkim, kocha wszystkich, chce uratować swoją księżniczkę w pełnym kolorów, plastiku i sztucznych więzi świecie wróżek.
1/5

Zamaskowano spoilery

Anime jest naprawdę bardzo dobre, przyjemnie się ogląda. jednak nie mam pojęcia po co druga część. Jak dla mnie trochę za bardzo próbują to przeciągnąć.

Prawda jest taka ja uwielbiam to anime i nie liczę się za bardzo z jego fabularnymi niedociągnięciami, ponieważ oglądając je potrafię śmiać się i płakać jednocześnie, moje serce drży, gdy patrzę na rozwijający się związek głównych bohaterów marzę, aby takie uczucie pojawiło się w realnym świecie. Ich oddanie i walka o miłość są godne naśladowania.

Albo nieczuła, albo coś z anime nie tak, bo nudne toto niesamowicie, zarówno pierwsza, jak i druga część.

Ochy i achy obficie ku mnie docierały, to i wzięłam się za oglądanie, spodziewając się czegoś wielkiego. Tymczasem przeżyłam zderzenie ze ścianą. Logiki miejscami brak, bohater jest tak idealny, że wszystkie wali są nudne, akcja pędzi za szybko, a wątek miłosny przyprawia o mdłości. A od 14 w górę jest (na razie) jeszcze gorzej.

Dla mnie niewypał, chodź czasem zaskoczyć potrafił. Jakieś dwa razy.