Tanuki-Anime

Uwielbiam nietypowe fabuły i tym razem też się nie zawiodłem. Szkolna komedia o nietypowej szkole, w której ciężka praca i przyjaźń są chlebem powszednim, niemożliwe? Nie tym razem :) Ostrzegam jednak wegetarian, a szczególnie wegan, że mamy tu pokazaną hodowlę przemysłową z produkcją mięsa włącznie bez owijania w bawełnę… Niewielki minus za przejaskrawiony wątek problemów Hachikena z rodzicami, wiem, że jakoś trzeba było zawiązać fabułę, ale wyszło nieco sztucznie. Trzeba nastawić się od razu na dwie serie, bo są integralną całością i naprawdę trudno oceniać tylko pierwszą, jeśli nie widziało się całości. Oceniam na 8/10, drugą serię 9/10.

Gdy pierwszy raz podeszłam do tego tytułu, raczej nie byłam zachwycona. Jakaś taka normalna była ta historia (szczególnie w porównaniu do FMA). Ale gdy po jakimś czasie do niej powróciłam – zakochałam się! I obejrzałam dwa sezony pod rząd!

To takie prawdziwe okruchy życia, a autorka doskonale wie, jak kreować pełnokrwistych bohaterów, żeby ci dali się lubić. Bardzo lubię także humor tej serii, ale kocham ten dramat, który przecież dramatem nie jest – to życie.

Wyjątkowa manga i anime – polecam!

Może ja jestem jakaś niedorobiona, ale ani mnie to nie poruszyło, ani nie zachwyciło, nie zobaczyłam niczego odkrywczego, śmiechłam może z trzy razy.
Moimi ulubionymi gatunkami są i okruchy życia i komedie a tu mi nic nie pykło.. no szczerze to ziewałam podczas seansu

Przykro mi, ze tak dobrze odbierana przez widzów seria wcale do mnie nie przemawia ;(

Zdecydowanie jedna z najlepszych serii z gatunku okruchów życia.

Polecam wszystkim amatorom okruchów życia, a także osobom interesującym się wyglądem życia na wsi.

Ja nie jestem ani amatorką okruchów życia, ani nie przejawiam najmniejszych objawów zainteresowania życiem na wsi, za to uwielbiam oglądać komedie.

A tak dobrej komedii w anime nie oglądałam od dawna.
1. Nietypowy temat – z jednej strony mamy motyw człowieka wrzuconego nagle do obcego świata, z drugiej ten obcy świat, jest tuż obok.
2. Humor – jak miło oglądać coś gdzie latająca bielizna nie jest głównym powodem do śmiechu.
3. Postaci – trudne do przypasowania w schematy charakterów anime.

praktycznie prócz mordowania i zarcia zwierząt nic się nie dzieje

Bardzo dobra seria, świetne okruchy życia z wątkami komediowymi, ukazujące losy uczniów w szkole rolniczej. Naprawdę przyjemna i odprężająca seria TV. Ocena 8/10.

Mam wszystkie tomy tej mangi i oglądałam całe anime♥♥prześliczne i z fajną fabułą♥

w końcu ciekawe szkolne realia i dobra drama za jednym zamachem!

-1 za wątek romantyczny i za zbyt wolno kumającego Hachiken'a

Jedna z tych niedocenianych serii, bo z tego co udało mi się podpytać znajomych to prawie nikt nie słyszał, a jak słyszał to trzy po trzy. Szkoda, bo seria jak najbardziej godna polecenia.
Bohaterowie przesympatyczni a jednocześnie bardzo charakterystyczni. Jeśli ktoś tak jak ja cierpi na zespół „nawet po 20 odcinkach wciąż mylę postacie”, to z ręką na sercu zapewniam, że na czas seansu Silver Spoon chwilowo o tym zapomni.
Co tu dużo mówić… trafiło do mnie od razu. Taka ciepła obyczajówka, którą polecam każdemu. Warto spróbować chociaż 1­‑2 odcinki.

((Widziałam, że kilka osób zastanawiało się nad prawdziwością sceny „skąd biorą się jajka”. Z ciekawości podpytałam kiedyś znajomych i mimo że większość z nich odpowiedziała poprawnie, to jedna dziewczyna wyraziła szczere zdziwienie kiedy dowiedziała się jak jest naprawdę, a zaraz potem zapewniła, że nigdy więcej nie tknie jajka.
Tak więc, proszę państwa, wszystko jest możliwe.))

Właśnie takiego anime brakowało już od dawna.

Nie jestem maniakiem wsi, cenię pracę fizyczną, ale przerzucanie gnoju nie bardzo mnie bawi. Natomiast przez większość serii nie schodził mi z twarzy śmiech.

Wszystko jest niesamowicie urocze, a jednocześnie zachowane są realia (ktoś nieznający się na rolnictwie raczej drobnych błędów nie zauważy), nie odchodzi się ku jakimś absurdalnym rozwiązaniom. Wrażenie robi nawet wielkość tego ośrodka, możliwości praktyczne, jakie daje. Jest tu wszystko – konie, krowy, kury, sery, mleko, uprawa roli, szklarnie, chlewy, pieczenie chleba. Każdy element jest wytłumaczony, ale nie ma specjalistycznego zagłębiania się w temat, raczej jest to wiedza oczywista dla Polaka, niekoniecznie Japończyka.

Nie ma co ukrywać – walor edukacyjny jest tutaj mocno zauważalny, ale kompletnie mi nie przeszkadzał, bo jest podany z taką lekkością i humorem, że absolutnie nie razi. Poza tym wydaje mi się, że zaprezentowane podejście jest naprawdę słuszne, jednocześnie nie negując i nie mieszając z błotem wielkich gospodarstw, w których stosuje się np. więcej chemii, gdzie celem jest konkretny biznes.

Bohaterowie są pełnokrwiści, niesamowicie sympatyczni, no nie da się ich nie lubić. Humor lekki, ale przy tym niegłupi.
Niektóre sceny bardzo zapadają w pamięć, jest to seria oryginalna, której oglądanie sprawiło mi wiele radości.

8/10.

Seria bardzo mi się podobała i gorąco ją wszystkim polecam. Mam jednak drobną uwagę do pamiętnej sceny na farmie rodziny Tamako; sceny mianowicie, w której cieli się krowa.

Nigdy nie byłem przy tym, jak się krowa cieli, ale domyślam się, że za cielakiem przychodzącym na świat powinna się ciągnąć przyczepiona do niego pępowina i łożysko. Tymczasem w scenie, do której piję, twórcy oszczędzili sobie takich szczegółów.

Wydaje mi się, że siłą tej serii jest to, że twórcy przedstawiają życie i obowiązki farmerskie z dużą dozą realizmu. Co prawda scena, o której piszę, miała nie tyle za zadanie pokazać dokładnie, jak się cieli krowa, co raczej pokazać, że właściciele wielkich gospodarstw również troszczą się o swoje zwierzęta (i z tego zadania się bardzo dobrze wywiązała), wydaje mi się jednak, że byłoby to z pożytkiem dla widzów, gdyby również tu autorzy zadbali o szczegóły.

.. i wszystko jasne. Dobre anime. Lekka komedia nie ciągnąca się na siłę. Wbrew niektórym opiniom nie widzę żadnych podobieństw do FMA co w sumie można zaliczyć na plus, autorka pokazała, że potrafi stworzyć coś w zupełnie innym stylu. Gdybym nie widziała, że to ona pewnie bym nawet nie przypuszczała :P
Dobra komedia, która pomimo takiej tematyki nie nudzi. I to o czymś świadczy. No bo, kto by przypuszczał, że taka produkcja może być dość ciekawa? Dobrze się to ogląda. W sam raz pozycja na odprężenie.
7/10 bo jak na Hiromu Arakawe spodziewałabym się więcej komediowych wstawek. Dla mnie to była bardziej luźna obyczajówka, niż jakaś typowa komedia nastawiona na rozbawienie. Na pewno na plus jest to, że po raz kolejny humor Arakawy nie jest na siłę i poniżej poziomu, ale jakoś tak go mało.

Dobra rozrywka, mówię jak jest, 8/10.

Ciekawostka:
Anime w duchu bycia ekologicznym stosuje recycling postaci z Fullmetal Alchemist (od Rose, poprzez Armstronga aż do Kimblee). Nostalgłem.

Co tu dużo mówić. Gin no Saji nie można nazwać lekką obyczajówką, bo to nie jest typowy zabijacz czasu. Seria nie raz, nie dwa, wzruszyła mnie do łez, ale i potrafiła rozśmieszyć, czy nakłonić do refleksji. Jednakże, największym plusem, jest to rzadko spotykane ciepło, przepełniające serię. Tematyka też nie jest częsta, bo tyczy się ona codziennego życia na wsi, co większości może się wydawać dość nudnym materiałem na anime, czy też mangę. Jak się okazuje, jest to nieprawdą, bo Gin no Saji wbrew pozorom, nie jest nudną serią.
Bardzo przyjemnie mi się ją oglądało i już nie mogę się doczekać drugiego sezonu, no i polskiego wydania mangi, oczywiście.

Ja chce drugi sezon!!!

Bardzo fajne i zabawne anime. Oglądałem je cały czas z bananem na ryju. Teraz tylko czekam na następny sezon :D

Jedno z tych anime, które naprawdę potrafią poprawić humor. Zwłaszcza teraz kiedy dla niektórych rozpoczął się rok szkolny/akademicki, a do tego pogorszyła się pogoda. Szkoda tylko, że 1szy sezon jest tak krótki, przez co bez problemu da się go obejrzeć w jeden dzień. Na szczęście drugi sezon już niedługo – według zapowiedzi w styczniu. Polecam. :)

Dla mnie jest to bardzo dobry tytuł komediowo­‑obyczajowy. Produkcja pełna ciepła i takich przyziemnych problemów, które jednak po dłuższym zastanowieniu się, nie wydają się już takie proste. Bardzo miło mi się tą serię oglądało i czekam na drugą serię.

Seria jest bardzo udana, ale recenzenta chyba jednak lekko poniosło. „Silver Spoon” jest przyzwoite w kategorii komedii, ale w zderzeniu z innymi tytułami niekoniecznie prezentuje się aż tak dobrze.

Recenzja została napisana wzorowo, mam jednak wątpliwości co do jednej rzeczy.

W recenzji pisze: „Nie licząc drugiej części Gin no Saji, zapowiedzianej na styczeń 2014 roku, zapewne nieprędko zobaczymy coś udanego o tej tematyce, o ile w ogóle ktokolwiek podejmie się tak karkołomnego i w Japonii zapewne nieopłacalnego zadania"

Nie raz słyszałam o sytuacjach, w których dzieci, a nawet dorośli z wielkich miast myślą, że mleko bierze się wprost z kartoników. W Japonii, gdzie spora większość ludności żyje w miastach, często odcięta od wsi, Gin no Saji spełnia jeszcze jedną funkcję – edukacyjną. Myślę, że stworzenie tej serii faktycznie było ryzykowne, ale okazało się opłacalne i zaciekawiło wielu fanów japońskiej animacji. Poza tym czytałam gdzieś, że manga była kilkukrotnie nagradzana (pewności nie mam, nie sprawdzałam dokładnie).

Ocena stanowczo przesadzona.
Anime jest dobre, jak dla mnie 7/10, zaś dyszka jest zarezerwowana tylko dla tytułów, które z miejsca stają się klasyką.

Ta.. Anime dobre, ale jak widzę ocenę recenzenta 10/10 to mi się przykro robi. Już widzę, jak snk dostaje coś koło 8/10.

Anime w swoim gatunku całkiem przyzwoite.
8/10

Seria bardzo udana i z zniecierpliwieniem czekam na jej kontynuację. Historia jest wiarygodna, bawiąc równocześnie widza i odrywając go od rzeczywistości. Świetne okruchy życia, pełne chrupkiego humoru. Co do recenzji to nie zgadzam się tylko z oceną grafiki, jest ładna, ale nie na aż tak wysoką ocenę. Tak to, brak jakichkolwiek zastrzeżeń.
Ode mnie mocne 8/10!

Bardzo udane okruchy życia, chociażby ze względu na nieco odmienną tematykę. Podoba mi się humor zawarty w serii. W trakcie i po obejrzeniu nie mogłam się natomiast oprzeć rozmyślaniu co by było gdyby… No właśnie, jako wielka fanka mięsa wszelkiego rodzaju, nie wiem czy byłabym kiedykolwiek w stanie zjeść mięso wiedząc, że pochodzi ono ze zwierzaka, którego obserwowałam od prosiaka, cielaka czy jeszcze innego. I czy w ogóle kiedykolwiek byłabym jeszcze w stanie tknąć mięso musząc je wcześniej samodzielnie zabić czy wypatroszyć. Tak jak napisał/a Lilly nie myślę o tym na co dzień (np. kupując mięso), ale po obejrzeniu tego anime rozmyślałam dość długo na ten temat… Dlatego właśnie myślę, że są to bardzo dobre okruchy życia i czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg.