Tanuki-Anime

Nie no do ocen nie będę się czepiał, bo prywatny odbiór serii jest czymś zawsze poprawnym. Jednak wykorzystam tą okazje, by skomentować parę fragmentów recenzji.

Dialogi są tu absolutną podstawą – bohaterowie rozmawiają, dyskutują, spierają się na różne tematy niemal bezustannie i mogę zrozumieć, że nie każdemu taki sposób prowadzenia fabuły będzie odpowiadać.

Jest to pierwsza rzecz którą chciałbym naprostować. Oskarżeniem wobec serii nie jest to, że polega na dialogach. Problemem jest sposób w jaki dialogi są prowadzone i ich wpływ na fabułę. Seria nagminnie powtarzała pewne informacje, a także sama zawartość merytoryczna rozmów była wątła. I akurat to, że u serii podstawy leżą dialogi to te oskarżenia będą po dwakroć ważniejsze.

Jest to o tyle ważne, że – to kolejny element nieczęsto spotykany – trudno tu wyróżnić głównego bohatera. Nazywanie w ten sposób Souty byłoby poważnym nadużyciem, pozostaje on w centrum wydarzeń i jest postacią kluczową, ale wydaje mi się, że tak jak sam to mówi na wstępie, należałoby go uznać raczej za narratora opowieści niż aktywnego protagonistę.

Fakt że wydaje się on bardziej obserwatorem niż graczem, jednak ilość czasu antenowego w stosunku do istotności postaci w danym momencie też powinna się zgadzać. Jeżeli Souta pełnił na początku rolę narratora (co prawda bardziej pasowałaby do tego Meteora), to nie powinien zabierać tyle czasu antenowego na swoje własne dramy, które wtedy nie miały specjalnie znaczenia.
Co do trudność zdefiniowania głównego bohatera, to akurat się z Tobą nie zgodzę. Bardzo jasno rezolucja konfliktu była zbudowana w okół niego i on był integralną częścią każdego elementu który pchał fabułę do przodu. To nie jest Durarara czy Baccano w którym różne cele wielu postaci się ze sobą zazębiają. Tutaj bardzo wyraźny jest szkielet historii w którym role antagonisty i bohatera są mocno zdefiniowane. Cele bohaterów drugiego planu są „dziećmi” celu antagonisty, a nie autonomicznymi elementami.

. Trudno mi polemizować z ich odczuciami, wydaje mi się jednak, że to jeden z tych przypadków, kiedy seria wyszła niemal dokładnie tak, jak zamierzyli to sobie twórcy – inna sprawa, czy tak, jak życzyliby sobie odbiorcy.

Stąd ja oskarżam Twórców o arogancję. Jest to nadal jasno nakreślona wizja autora i rozumiem, że to może przyciągać i jest to ciekawe w pewien meta sposób. Tylko dochodzimy tutaj do pewnego rozważania, które miałem w serii Mayoiga. Kiedy można serię nazwać udaną, wtedy kiedy jest spełnioną wizją autora, czy wtedy kiedy odbiór doświadczenia widza jest najbardziej optymalny. Krótko mówiąc, czy partacja z premedytacją to nadal partactwo.

Meteory Osterreich. To, jak na ironię, pasuje do niej, ponieważ pochodzi ona z gry, zaś jej rolą było udzielanie graczom informacji przed misją.

Czy to że coś ma uzasadnienie zmienia odbiór? To taki pomysł, ale czy zmienia to coś że został zagrany w 100% na poważnie? Gdzie jest granica między ukłonem w stronę pewnych elementów, a powielaniem ich bezmyślnie nawet jak są pejoratywne?
Nie lubię takie tłumaczenia, bo nijak się odnosi do faktycznego problemu z postacią.

Problem z Re:Creators polega na tym, że chociaż mogłabym znaleźć mnóstwo argumentów, dla których warto po tę serię sięgnąć, wszystkie one wymagałyby zdradzenia zbyt wielu szczegółów. Tymczasem właśnie samodzielne odkrywanie fabuły i poznawanie postaci jest tym, co nadaje sens oglądaniu tego anime.

Szczerze to chętnie bym posłuchał co Twoim zdaniem jest najlepszym powodem by oglądać tą serię w większym detalu. Jak rozumiem fascynację i potencjalną przyjemność z tej serii biorąc pod uwagę czystość wizji i meta dyskusje ona próbuje poruszyć, tak nadal nie do końca potrafię określić co seria ma do zaoferowania jak się ją pozbawi tej otoczki i spojrzy jak na najzwyklejszą obyczajówkę.

Skrótem : character buff after community acceptance
Nuda, 1/10.

Seria nierówna, długimi fragmentami potwornie nudna, a miejscami przeraźliwie wręcz głupia. Ale tutaj dostaje ocenę, jak by była nie wiadomo jakim arcydziełem objawionym, chociaż za parę lat NIKT nie będzie nawet o niej pamiętał i do niej wracał, bo naprawdę nie ma do czego.
Do obejrzenia i zapomnienia, ot co!
6/10

Zastanawiam się, czy warto wymęczyć to anime do końca, czy może jednak odpuścić? Jestem dosyć zaskoczona, czytając tu komentarze o dobrym początku i gorszym środku, bo po obejrzeniu siedmiu odcinków nasuwa mi się pytanie, gdzie był ten dobry początek i w takim razie jak nieciekawy musi być środek…?

Co do samego pomysłu na oś fabuły nie mam najmniejszych zastrzeżeń, bo to w gruncie rzeczy bardzo ciekawa idea, by postacie pochodzące z różnych źródeł kultury (tu akurat z anime) przedostawały się do naszej rzeczywistości i nakłaniały swoich stwórców do zmienienia świata przedstawionego. Założenie to niesie ze sobą duży potencjał, niestety mam przeczucie, że za dużo sobie po nim obiecywałam.

Poza ładną grafiką i muzyką (w końcu to Sawano ^.^) na razie nie ma tu nic, co by mnie skutecznie zachęciło do prześledzenia serii do końca. Dialogi są banalne, bełkotliwe, postaci mamroczą coś o sprawiedliwości, moralności i krzywdzeniu, ale jest to tak miałkie i proste, że nic z tego nie wynika, a z czasem mnogość tych truizmów zaczyna wręcz denerwować (warto przypomnieć, że jestem dopiero na siódmym odcinku). Nic konkretnego się nie dzieje, bohaterowie prowadzą ze sobą jakieś guembokie dysputy, rozkminiają, cóż takiego mrocznego planuje zrobić Altair, ale z tego na razie również nic nie wynika, a główny bohater – o ile w ogóle można go tak nazwać – służy tylko za otaku encyklopedię.

Mam bardzo mieszane uczucia. Jeśli dalej jest gorzej, to chyba będzie drop…

Seria pięknie oddaje na jakim etapie zatrzymała się twórczość Japońska. Chłam przykryty płaszczykiem wartości.

Bardzo dobra seria, rzadko daje się tak w coś wciągnąć zaraz po pierwszym odcinku. Czasami muszę kilka zmęczyć by się do czegoś przekonać lub ewentualnie porzucić. Zwłaszcza, ze w tym roku było dla mnie dość dużo rozczarowań jeśli chodzi o anime. Albo być może niedostatecznie dobrze szukałem. Z Re:Creators nie miałem pod względem żadnego problemu. Podobała mi się taka prosta historia, ze do naszego świata przenoszą się bohaterowie, złoczyńcy znani z gier, anime, czy też mang.  kliknij: ukryte  Ba pod koniec mnie rozwaliło to, ze nawet wpadł tam ktoś z gier dla dorosłych. Mamy tu heroicznych wojowników, rycerzy, pilotów mechow, podstępnych dziwaków, magów rodem z fantastyki oraz magiczną dziewczynę. Wszystkie te postacie zachowują się i postępują zgodnie ze swoim charakterem z jakim to zostali stworzeni, czy też napisani przez swoich stwórców(i chyba pod tym względem nie zmieniają się oni do samego końca).
W Re:Creators jest mnóstwo przeróżnych starć miedzy bohaterami, a towarzysząca tym bataliom muzyka jest po prostu super. Ostatnia ścieżka dźwiękowa która mi się tak cholernie podobała była z hack//Sign. Wracając do
postaci w Re:Creators to jest ich dużo. Są nieźle napisani, mnie osobiście z tego grona najbardziej podobała się główna antagonistka Altair. Jest wredna, przemądrzała i przekonana o swojej wyższości, sile. Finalne starcie wszystkich na nią było epickie. Autorzy ze swoimi tworami stawali na głowie by tylko ją pokonać. A ona sobie nic z tego nie robiła i eliminowała jednego przeciwnika po drugim rzucając przy tym złośliwe komentarze. Dobrze się bawiła dziewczyna. Pokonała wszystkich, wygrała. Odpuściła dopiero jak spełniło się to czego tak naprawdę pragnęła. Zresztą samo zakończenie jej historii jest dla mnie smutne i zarazem piękne.
To co mi się trochę przeszkadzało, to postać Magane Chikujoin. Swoim zachowaniem za bardzo przypomniała mi Ougi Oshino z Owarimonogatari, ale to taki szczegół.
Tak na koniec, Re:Creators porusza w jakimś małym stopniu problem nękania w internecie. W tym przypadku było to chamskie i niesprawiedliwe oceniania czyiś prac, fałszywe oskarżenia o plagiat. Zwróciłem na to uwagę, ale w tej serii nie było to dla mnie najważniejsze.

Jakby się mnie kto zapytał to powiem, że to anime jest słabe. W sumie nie będę przebierał w słowach i powiem wprost, że jako całokształt to to partactwo.
Jednak nie powoduje ono u mnie wielkiej irytacji. Widziałem gorsze rzeczy, bardziej urażające inteligencje widza. Szczerze to pewnie szybko zapomnę o tym show, co wydaje się niezłym osiągnięciem biorąc pod uwagę jak bardzo inne ono się zapowiadało.

Anime jest mdłe i to jest mój główny problem. Jest parę ciekawszych scen lecz są one porozrzucame w odmętach dwóch sezonów i ostatecznie niewiele pomagają. Większość anime jest tak ekscytujące jak słuchanie gdy ktoś czyta encyklopedie, tylko od czasu do czasu wybija nas z letargu eksplozja lub wywody psychopatki. Jestem trochę w szoku, że jest to anime oryginał, bo show jest napisane jak lekka nowelka. Poleganie na monologach w ekspozycji, nieistniejący główny bohater i bardzo duży nacisk na meta elementy. Tempo samej historii też jest straszne jak na tą ilość odcinków i w ogóle wyszło z tego coś niesamowicie pozbawione celu. W pewnym sensie trochę wyczuwam w tym anime nutkę arogancji… Takie, ja mam świetny pomysł i wszystko co robię jest dobre. Patrząc po prostu ile czasu zostało poświęcone najsłabszej postaci w show (meteorze) to nie mogę się oprzeć wrażeniu, że ktoś po prostu robi swoje i ma reszte gdzieś. Pewnie sobie całkowicie to tworze w głowie, lecz taki posmak mi został po seansie (recap odcinek z nią wcale nie pomógł). Postać która uosabia najgorsze cechy tego show jest też najbardziej ulubioną twórców… poezja.

Wizualnie i dźwiękowo anime jest z rozmachem. To jest tutaj fajne, anime ma pewną realistyczność w swoim świecie. Jest to ambitne, trudne i wymaga pochwały. Jest to też ciekawy kierunek, który troszkę przypomniał mi że Durarara istnieje. Powiedziałbym, ze scenariusz ciągnie reszte w dół tutaj.

Same postaci są… raczej słabe, lecz nie bez potencjału. Kwestia tego, że położone w części z nich nacisk na nie te elementy które powodowały, że autentycznie są one ciekawe. Wynika to trochę z tego co pisałem wcześniej. Anime jest bardzo chaotyczne w tym co chce pokazać. Dam świetny kontrprzykład by wyjaśnić co chce przekazać. W Hibike Euphonium mamy główną bohaterke, której głównym motywem jest to, że próbuje odnaleźć to co tak faktycznie ją łączy z muzyką. Wszystkie postacie w okół niej reperzentują inne podejście do tematu i rozwiązując ich problemy główna bohaterka sama się rozwija. Durarara używa swoich postaci by rozwinąć miasto. Postaci z Madoki podobnie reprezentują różne podejścia do tematu, ktore służą głównej bohaterce. Każda postać powinna mieć jakiś cel, mniejszy lub większy. W tym anime mają niby one pokazywać inne podejście do tego w jakiej są sytuacji… lecz co to ma do głównego wątku czy głównego bohatera? Nie jest to tragiczne, ale szczerze pozostawiło mnie raczej z uczuciem straty czasu niż czegokolwiek innego. Da się je lubić i mają niezły przekrój, tylko… po co?

Nie potrafię dać temu show więcej niż 5… I to tylko i wyłącznie dlatego, bo próbowało coś zrobić własnego i innego. Gdyby nie to to byłoby 4, a to w sumie tylko dlatego bo aspekt audiowizualny jest na poziomie. Jakby oceniać sam scenariusz to dałbym 3 i poprosił autora, żeby tym razem napisał coś pod anime, a nie jako lektura do zamyślenia się na toalecie.

Ach i żeby nie było anime kompletnie nie ratuje się akcją. Jak ktoś szuka anime akcji to niech sięga po coś innego. To anime jest spoko dla kogoś by sobie pomyśleć o całej otoczce tworzenia, moze by pokrytykować scenariusz i zobaczyć jak się nie pisze anime, albo jak ktoś chce zabić sporo czasu… Widziałem gorsze rzeczy.

Żal mi to trochę pisać, bo po pierwszych odcinkach seria niesamowicie mi się podobała. Ciekawy pomysł, interesujące postaci, dobra strona audiowizualna, a to wszystko nie rozwinięte w typową durną nawalankę z toną krwi i/lub patosu. Podobało mi się, że próbują pewne rzeczy wyjaśniać, zamiast tępo lecieć z akcją do przodu. Jednak z czasem zaczęłam coraz bardziej się nudzić. Problem w tym, że dostaliśmy wiele odcinków zwyczajnie przegadanych. I nie chodzi tu o natłok informacji czy brak akcji – zwyczajnie postaci nudno rozmawiały ze sobą o tym i owym. A to przecież nie na tym ma polegać! Owszem, przekazanie widzowi pewnych wiadomości o świecie jest istotne, ale o wiele lepiej by to wyglądało, gdyby zamiast owe wiadomości przemycono pomiędzy ciekawszymi scenami. Niektóre rzeczy wręczy wystarczyłoby umiejętnie pokazać, zamiast walić prosto z mostu na czym co polega.
Problemem numer dwa był oczywiście Souta. Jasne, możemy go nazwać raczej postacią tła, niż głównym bohaterem, co nie zmienia faktu, że pałętał się po ekranie i w ogół niego toczyła się fabuła. Niestety, Souta to klasyczny przykład totalnego bloba bez charakteru, który zgrabnie może udawać „bohatera takiego, jak ty”. Oznacza to ni mniej, ni więcej tyle, że jest nudny. Mdły jak flaki z olejem, albo i gorzej. Minus też za jego smutną historyjkę z przeszłości, którą nas uraczył. Trudno mi sobie wyobrazić, by ktokolwiek się tym przejął, zwłaszcza, że zostało to podane w kompletnie wyprany z emocji sposób.
Trzecia sprawa, to motywacje antagonistki, które jednak mnie zawiodły. Od początku wyglądało to na coś w ten deseń, więc łudziłam się, że to nie będzie tak proste. Cóż… było. Co prawda finałowa walka wyszła świetnie i brawa za nią, ale samo rozwiązanie problemu uważam za mierne. Gunpuku no Himegimi sama w sobie wypadła nieźle i żal było patrzeć na to, dlaczego robi to, co robi.
Tak dochodzimy do czwartej kwestii, którą są postaci. Uważam, że dostaliśmy tu całkiem barwną i interesującą gromadkę, w której łatwo wyłowić swojego faworyta. Mamy tu bohaterów różnych gatunkowo tworów, co tworzy fajny kalejdoskop schematów. I znowuż muszę dodać – niestety, niewykorzystany. Za mały ładunek postawiono na konflikt interesów i charakterów. Chociaż mamy tutaj takie postaci, jak typową mahou shoujo czy totalnie świrniętą psychopatkę ten kontrast między nimi wcale się tak fajnie nie uwidacznia. Do tego dochodzi kwestia, że na pierwszy plan wysunięto wydawać by się mogło – najnudniejszych bohaterów. Czołówkę stanowi tu Meteora, czyli chodząca encyklopedia. Jej wiedza jest na takim poziomie, że nie trzeba innego źródła do tłumaczenia widzowi wszelkich niuansów zaistniałej sytuacji. Na każdy problem potrafi znaleźć rozwiązanie, wszystko wyjaśnić. A to jest po prostu nudne. Na koniec zresztą  kliknij: ukryte  to dzięki niej bohaterowie mogą wrócić do swoich światów. Jest to aż nazbyt piękne i idealne rozwiązanie. Zbyt duży ładunek happy endu jednak szkodzi zdrowiu. Czy też inaczej – źle przedstawiony happy end jest po prostu kiepskim zakończeniem.

W przeciwieństwie do niej taka Magane dostaje wręcz epizodyczną rólkę, mimo iż to chyba najbarwniejsza postać tutaj, którą dałoby się lepiej wykorzystać.  kliknij: ukryte  Boli mnie zwłaszcza pominięcie jej w ostatnim epku. Tak, jakby twórcy o niej zapomnieli. Nie przechodzi ona przez portal, nikt się nawet nie zastanawia co będzie robiła (a warto nadmienić, że to niebezpieczna osoba i zostawienie jej bez nadzoru nie jest dobrym rozwiązaniem). Osobiście uważam to za spore niedopatrzenie twórców, bo mam wrażenie, że nie wiedzieli jak wybrnąć z tej sytuacji. Jej charakter został tak zbudowany, że z pewnością nie chciałaby wrócić do „siebie”, a znowuż namówienie jej do tego, czy podstępne przeprowadzenie przez portal zajęłoby zbyt wiele czasu antenowego i nie starczyłoby miejsca na resztę. Po prostu zatem uniknęli problemu pomijając jej postać zupełnie. A założę się, że była to bohaterka ważniejsza dla widzów, niż np. ta dziewczynka z eroge, która nie dość, że późno dołączyła do ekipy, to jeszcze prawie nic o niej nie było. Jej wszakże poświecili epizod pożegnalny.

Sporo narzekam, ale taki jest efekt zawiedzionych oczekiwań, które seria wzbudziła u mnie pierwszymi odcinkami. W ogólnym rozrachunku nie jest to zły tytuł, niestety bardzo nierówny. Po mocnym początku dostajemy raczej średniej jakości rozwinięcie (z okazjonalnymi ciekawszymi wstawkami), by na koniec przejść do fajnej walki finalnej i zakończyć wszystko słabym happy endem. Szkoda, naprawdę szkoda tego potencjału, który leżał w tej historii. Przez moment zastanawiałam się nad oceną 7/10, ale przez ten ostatni odcinek poprzestanę jednak na 6/10. A pragnę zauważyć, że zeszłam z pułapu 9/10…

W tym komentarzu nie mam zamiaru odnosić się do całości, lecz do pewnej kwestii, która bardzo mnie drażni, intryguje, albo i nawet irytuje i z tego właśnie względu chciałem się tym podzielić. Mianowicie, może coś pominąłem, przeoczyłem, a jeśli tak to bardzo proszę o poprawienie mnie i wytłumaczenie całej sytuacji, ale co do jasnej cholery stało się ostatecznie z Magane? Od łączonej kwestii z głównym bohaterem Soutą z samej końcówki 20 i początku 21 odcinka ani razu już do samego końca nie została pokazana, nawet po napisach końcowych, a na to liczyłem. Bo ani nie zginęła, ani nie przeszła przez portal, ani nawet nie pokazali, że fajnie se żyje w realnym świecie. Rozumiem fakt, że wcześniej zabiła swojego stwórcę, więc teoretycznie nie mogłaby wrócić do swojego świata bo po jaki ciul jak i tak jej historia nie mogłaby iść naprzód, ale nawet jeśli to przydałoby się jakieś mikroskopijne wyjaśnienie czy informacja na temat tej postaci. Jeśli ktoś ma ochotę to bardzo proszę o wtrącenie swoich dwóch zdań w tej sprawie. Pozdrawiam. ;)

Co do samego anime to krótko i na temat. Jest okej.
- Bardzo dobra muzyka, no ale to Sawano – to normalka jak on macza w tym palce :D (8/10),
- Dobra, ale nierówna strona techniczna (6,5/10),
- Przyjemna, oryginalna, ale często przeciągana i nudna fabuła, bez jakiegoś mocnego ŁAŁ + ten nierozwiązany wątek z Magane, który na tą chwilę uważam za błąd serii (5.5/10),
- Fajne, różnorodne postaci, ale nic nadzwyczajnego co by powodowało, że przejmowałem się ich losem. Po prostu jak takie pionki na szachownicy (6/10).
Natomiast mój enjoyment pozostaje niestety na takim samym poziomie jak większość aspektów serii czyli tylko 6/10, ponieważ bez muzyki od Sawano byłoby naprawdę słabo, a przynajmniej ja tak uważam. I właśnie w tym momencie można stwierdzić, że niestety oryginalność nie idzie w parze z świetną serią już na starcie, a o ten właśnie aspekt najczęściej wszyscy mają pretensje co sezon do anime. ;)

Bardzo fajne anime z ciekawym pomysłem, z sympatycznymi postaciami i świetną muzyką. W dodatku zrealizowane z dużą pompą.

Jedyne czepialstwo jakie mam do serii to jej konwencja. Postacie z anime/mang mogły istnieć w 'prawdziwym świecie' tylko dlatego że Re:Creators jest anime. Chodzi mi o to, że postacie z takowych dzieł musiałyby być realnymi ludźmi po trafieniu do prawziwego świata, ale wtedy nie byłyby tymi postaciami które widzimy na ekranie/karatch mang (które są np. przerysowane). Możliwe, że było to jakoś wyjaśnione w trakcie trwania serii a ja tego nie pamiętam. Wiem, że w gruncie rzeczy zarzucam fikcyjnemu dziełu że jest fikcyjne, ale trochę nie dawało mi to jednak spokoju w trakcie seansu tegoż anime, tym bardziej że było tu dużo pseudonakowych treści…

Anime troszkę nierówne. Pomysł sam w sobie był intrygujący, lecz pomiędzy początkiem a środkiem było kilka odcinków za bardzo przegadanych… co absolutnie nie zmienia faktu, że szalenie miło spędziłam czas z tym anime :)

Postacie sympatyczne i dające się lubić, super muzyka, i ciekawy motyw powstawania anime i działania fandomu, to niewątpliwe zalety serii. A zwłaszcza najbliżej odebrałam wątek tworzenia własnej historii… Uwielbiam pisać, tworzyć nowe historie… I to anime niesie niesamowicie ciepłe przesłanie takim osobom jak ja. Samo tworzenie jest cudownym zjawiskiem. Warto jest tworzyć dla samej radości tworzenia. Nie dla poklasku, sławy i blasków reflektorów… Właśnie mam wrażenie, że to anime to bardzo osobiste dzieło twórców, w którym przemycono wiele ich osobistych przemyśleń na temat własnej pracy, co samo w sobie sprawia, że Re:Creators stanowi bardzo ciekawą pozycję.

Nie polecę tej serii miłośnikom akcji. Jeśli ktoś szuka czegoś nowego, sam lubi tworzyć i ma nieco cierpliwości, spotka ciepłą historię wywołująca chwilę refleksji, nawet i wzruszenia, wciąż będącą dobrą rozrywką :) 8.

Mam ochotę to anime pokazać wszystkim swoim ulubionym mangakom i pisarzom oraz pisującym przyjaciołom. Sam też pisuję, dlatego kocham to anime które prócz epickich postaci w sympatyczny sposób nawiązuje do fandomów i procesu tworzenia serii przez ich twórców oraz ich pasji.

Ostatecznie dostałam interesujące, rozrywkowe anime i nie żałuję ani jednej chwili oglądania go :) Owszem, dziury fabularne są i w pewnych momentach za łatwo szło bohaterom, ale i tak bawiłam się świetnie :D Jako osoba, która również tworzy, pewne kwestie omawiane w tej serii były bliskie memu sercu i mogłam się głębiej utożsamić z bohaterami.
Tak więc polecam każdemu, kto chce typowo rozrywkowego animca dla rozluźnienia ;)

Ku mojemu zdziwieniu ostatni odcinek był całkiem satysfakcjonujący. Dziwi mnie tylko, że słowem nie wspomnieli o  kliknij: ukryte  Magane, w końcu była cholernie niebezpieczną personą.

Okej, teraz jeszcze tylko zakończcie to porządnie i mimo gorszego środka, będę zadowolony z seansu. I plus dla twórców za kontakt z widzami.

Odcinek bardzo dobry. Akcja, emocje i plot­‑twist to czego chcieć więcej? kliknij: ukryte  Hiroe nie zacznie wskrzeszać, prawda? Wszystko idzie w kierunku uratowania świata przez Soute i jego kreację. Talk no Jutsu i nawrócenie Altair to chyba najgorsze zakończenie historii, to co, że miałoby jakiś sens. Też śmierć Altair nie usatysfakcjonowałaby mnie w pełni. Za mało oryginalne

 kliknij: ukryte  Pogódźmy się, złączmy siły i zaatakujmy Altair. Tego się obawiałem. Scena ze  kliknij: ukryte  spoilerującym Yuuyą była dobra, ale mogli już zostawić to, że to on zabił siostrę i przyjaciela Sho.

Strasznie nierówne anime, kilka odcinków się przesypia by dostać z dwa odcinki w miarę ciekawe i tak w kółko. Mam nadzieję, że chociaż teraz końcówka utrzyma jakieś napięcie emocjonalne. Miło, że chcą przekazać informacje i objaśnienie sytuacji widzowi, ba nawet animacja zmienia sceny na otoczenie wokół w trakcie dialogu, żeby nie było monotonnie, ale dalej zbytnio to było przegadane. Zbyt duże proporcje pomiędzy gadaniem a akcją, tego pierwszego jest o wiele za dużo przez co frajda z oglądania tego anime zwyczajnie usycha.

Jeden okropny zarzut:  kliknij: ukryte  Ukazanie śmierci Mamiki – beznadzieja i dwa metry mułu. Mam nadzieję, że Mamika przewracaj się teraz w grobie za to jak ją zignorowali i wyprali z emocji jej śmierć.

Zacznę od tego, że został ustanowiony rekord: w 14. z 22 odcinków otrzymaliśmy zajawkę, że w przyszłości, być może, główny bohater na coś się przyda, to jest, jeśli mu pozwolą. Nie no, to musi być jakiś żart. Swoją drogą przez chwilę myślałem, że wykpią się, obracając w żart całą serię i nazwą ten  kliknij: ukryte  projekt połączenia wszystkich historii „Re:Creators” z sugestią, że to właśnie to anime. No ale nie, zamiast tego dali jakiś „Totalna Zagłada na Stadionie”, żeby się czasem Altair nie domyśliła, jak usłyszy nazwę.

A tak zerkając wstecz, muszę przyznać, że recapowy odcinek 13 się udał. Może część powtórkowa była nieco chaotyczna i nikt by mnie nie przekonał, że „to z myślą o widzach, którzy zdążyli już zapomnieć”, bo z takiego recapu niewiele by sobie faktycznie przypomnieli, ale za to kilka udanych żartów na poziomie metafabularnym sprawiło, że zaskakująco dobrze się to oglądało. (Ach, jakże nisko upadły standardy tej serii.) Niestety, wcześniejsze odcinki 11 i 12, poświęcone smutnej historii protagonisty (w czasach, kiedy jeszcze nie miał szans na stanie się przydatnym), były tragiczne. Nie dość, że mnie, widza, nie zupełnie nie obchodziła ta retrospekcja, to jeszcze nie rozumiałem, z jakich powodów ma obchodzić którąkolwiek z postaci. A był tam chociażby taki Yuuya, którego naturalną reakcją wydawałoby się przerwanie Soucie w trakcie albo chociaż wypomnienie mu, że jest mazgaj i sierota, i że nie dość, że do niczego się nie nadaje, to jeszcze muszą słuchać jak jęczy. Ale nie, Yuuya słuchał uważnie, a potem… okazywał zrozumienie? No nie, kolejna postać do kosza, bo w scenariuszu stało, że mają głównemu współczuć.

Do pewnego momentu myślałem, że oglądam tylko dla Magane i że jak ją uśmiercą, to pożegnam się z serią, ale chyba już to zdzierżę do końca. Ostatecznie da się jakoś po odcinku prześliznąć i postaci Blitza też jeszcze nie zepsuli, jeśli mowa o „zaletach”. Na raz nie wytrzymałbym seansu. I to wcale nie dlatego, że jest złe – bo nie jest; jeszcze – a dlatego, że sporo naobiecywało, pokazało kilka fajnych postaci, a teraz sukcesywnie łamie mi serce.

Meteora pobierała u Deadpoola nauki w łamaniu czwartej ściany. Seria pokazała że umie się bawić i nie ma kija w d.

Trochę się zasmuciłam, kiedy dowiedziałam się że 13 odcinek to będzie recap…
Ale cieszę się, że jednak zdecydowałam się go odpalić :'D
 kliknij: ukryte  Ta piękna „nowa” postać i tekst „Jest niczym zmutowany mop”... Polecam! A nuż, widelec i wam się humor poprawi podczas oglądania i słuchania tych wszystkich komentarzy mojej nowej ulubionej żeńskiej postaci z tej serii (proszę, nie przeklinaj mnie, RekinieZęby!) :D

Dlaczego w większości anime czy mangi jeden z głównych bohaterów musi być takim ciapciakiem? Czy autorzy mają jakieś kompleksy i sie z nimi identyfikują? Niech taka postac popełnia błedy w fabule, ale kurcze niech nie będzie taką picką grochową. W mojej osobistej ocenie, niezależnie jak dobra jest fabuła, jeżeli wystepuje taki bohater, gdyby można było dać poniżej zera ocenę, to dałbym bez zastanowienia się.

Maa,Maa,Maa Zwiastun trochę creepy.  kliknij: ukryte  Znowu Meteora będzie dostała wpieprz od Alice?!

 kliknij: ukryte  Potwierdziło się me przypuszczenie, power up Selesii zadziałał tylko parę chwil bo wrzucenie jednego artu tylko na tyle pozwala. Myślałem że by power up działał na stałe, Matsubara napisze nowy tom gdzie Selesia dostaje power up a tu postanowili utworzyć cross over.

Ciekawe czemu tylko Altir dostaje moce z dzieł fanowskich a reszta nie ? Może jak umiera twórca oryginału, jego rolę przejmują nieświadomie fan fikowcy ? W takim razie może Meteora dostanie moc z fan fika skoro jej twórca nie żyje ?

Tokara coraz bardziej lubię, prawdziwy badass i najemnik, dla niego to po prostu kolejny kontrakt i nie przeżywa że ludzie giną bo wie że to normalka na wojnach.

O ile się nie mylę, nowa postać to partner i pewnie crush Selesii w jej serii.

Odcinek wygrała u mnie animacja z jutuba gdzie Altair przygrywa na pepeszy tańczącym chibi ludkom.

 kliknij: ukryte  Meteora proposed a new strategy to beat Altair, Alice realized who killed Mamika, 4 new creations will join the series including someone already in the ed.

Autorzy nie będą myślę chcieli ożywić Mamikę, to byłaby wielka przesada już. Uważacie, że relacje Altair i Setsuny może mieć jakiś związek ze świętem tanabata?

Pomyślałem jaka tandeta pod konie odcinka. Nie  kliknij: ukryte  napisał komentarza zabijając Setsune, ale patrząc głębiej, obwinia siebie, że nie był w stanie, a przynajmniej tak twierdzi, pomóc koleżance i jednocześnie sprawiało mu przyjemność jak spada ona w rankingach.

Zdziwiła mnie reakcja osób, którym Sota opowiadał historię, że nie zaczęli krzyczeć po nim. Może to będzie w 12ep.

Odcinek wygrał Kanoya i creator Selesi. Takie charaktery lubię.

Zamaskowano spoilery. Moderacja

Znalazłem na internetach bardzo fajną teorię na temat tego, dlaczego Altair jest jaka jest.
 kliknij: ukryte  Mianowicie koleżanka Souty przytłoczona krytyką z internetu postanowiła na przekór hejterom stworzyć postać adresującą krytykę w sposób przerysowany oraz cyniczny. W ten sposób powstała postać będąca ucieleśnieniem typowych mrocznych klisz przemawiających dla nastolatków, czy jak to na zachodzie mówią „edgy”. Takie ostateczne „walcie się wszyscy, chcieliście mieć zabawną postać? To macie”. Ktoś porównał Altair do jeża Coldsteela i, jeżeli się nad tym zastanowić, ma to sens. Do tej pory Księżniczka w Mundurze dała się poznać jako właśnie taka lepsza­‑niż­‑Ty, kiczowato mroczna fanatyczka i jeśli naprawdę okaże się, że została zrodzona z cynizmu nastolatki która nie wytrzymała presji internetowej sławy to Altair z kiczowatego klona Sasuke stanie się czymś naprawdę fascynującym.

Hmmmm…  kliknij: ukryte  Czyżby Rei Hiroe chciał zarzucić przesłanie antyhejterskie bo podobny wypadek samobójstwa oc autora miał miejsce w realu ?

 kliknij: ukryte  Nakama Power?! To jest Fairy Tail czy Re Creators? Pomysł z upgradowaniem postaci w tak denny sposób uważam za całkowicie zbędny. Skoro próbowali na początku i nie wyszło to powinni sobie dać spokój. Jeśli to byłby odcinek 15 to Selesia mogłaby zginąć w ten sposób.

Sota, ciepła klucha. Miał dobre chęci stając w obronie Meteory, pozwolił trochę jej zregenerować siły rozmową z rycerzem, ale było jasne, że stając w obronie Meteora będzie musiała go odsunąć i przyjąć na siebie niepotrzebnie atak.
NieSaber długo nie pociągnie w taki sposób.

Altair. Nie satysfakcjonowałoby mnie zakończenie, w którym ona ginie/znika, w ostatnim odcinku/pod koniec anime. Takie zwyczajne, przewidywalne.

Wyciągnięcie drugiego robota z kapelusza było małym zaskoczeniem, ale nie jestem pewien czy chce oglądać walki Transformersów.

Yuuya, Magane i creator Selesi uratowali odcinek. Blitz badass jednak za słabo go znamy by móc się więcej wypowiedzieć.

Spoko odcinek… Nom… Głupi i prosty, ale spoko.

Ło pieronie ! Jak teraz ktoś zacznie narzekać na brak akcji to będę mieć 100% pewności że ten ktoś ogląda inne anime.

 kliknij: ukryte  Power up Selesii wygasł pewnie dlatego bo fandom uznał go za koncept art autora który jeszcze nie stał się oficjalnie kanonem więc power upowej podjary starczyło tylko na parę chwil

Mowa Soty do Alice pewnie stąd się wzięła bo nawet gdyby powiedzieli że to Altair zabiła, rozsierdzona Alice by i tak nie uwierzyła, bez niezbitego dowodu jej nie przekonają, póki co jeszcze go nie mają.

Kupuję też Magane co przechwyciła Hangaku od Yuui, Yuuya doskonały fighter ale człek gorączka więc Magane łatwo było go podpuścić.

Blitza coraz bardziej lubię bo najbardziej wyczilowany badass w anime, profesjonalista, traktuje służbę u Altair jak kolejny kontrakt, prawdziwy wzorowy najemnik. Tylko że pewnie dla Altair zamiast dla mamony, pracuje dla odesłania z powrotem do jego świata

Tylko ja spodziewałem się że Magane dokończy tą kiełbaskę na patyku mimo że przekąska upaćkała się  kliknij: ukryte  krwią Mamiki ?

Magane jest tak przebrzydle  kliknij: ukryte  kliszową antagonistką, że samo jej słuchanie potrafi człowieka wymęczyć… Ma ciekawą „moc” ale nic poza tym. Manipulatorzy, którzy szczycą się swoimi manipulacjami są nudni – nie musi mieć ona specjalnych przesłanek ku temu, co robi no ale niech nie będzie to następny wielki zły mówiący „zabijam dla zabawy”...

Bardzo fajna seria do puszczania sobie w czasie robienia kotletów – można spokojnie tłuc i nie martwić się o to, że się przegapiło coś ważnego.

Po zwiastunie można wstępnie stwierdzić,  kliknij: ukryte  że RekinieZęby vs Yuuya albo NieSaber? RekinieZęby będą się znęcały nad Soutą, a ten znowu prawdopodobnie będzie się użalał nad sobą przez pół odcinka.

Jeśli okaże się, że  kliknij: ukryte  Mamika przeżyła to ocena tego anime spadnie mocno w dół. Jeśli natomiast kliknij: ukryte  naprawdę umarła to już chyba znamy bajkę sezonu.

 kliknij: ukryte  Zleję jak się okaże że oni (postacie z anime) nie mogą umrzeć póki sam twórca ich nie uśmierci albo nie uśmierci się ich tak jak to zaplanował sobie twórca.

 kliknij: ukryte  Po tym jak zareagował na słowa Magane w tym odcinku obstawiam, że Sota cierpi na jakiś rodzaj stresu pourazowego z powodu tego, co stało się z Setsuną. Dlatego boi się o tym mówić.
Btw. Nie chcę złorzeczyć, ale czyżby w następnym odcinku RIP Mamika?
To by było głupie. Altair stałaby się wtedy praktycznie niepokonana, bo jej twórczyni nie żyje.

 kliknij: ukryte  Anime zapunktuje jak uśmiercą Mamikę. Jestem pełen podziwu, że potrafi jeszcze ustać. Jakby Mamika zginęła to z pewnością NieSaber ruszyłaby na Altair. Zanim się obejrzymy wszyscy będą przeciwko Himegimi.
Ciepła klucha bardzo powoli przekonuje mnie do siebie. RękinieZęby powinny mocno nim potrząsnąć.

Szczerze mówiąc mnie trochę bawi to że oni się zachowują jakoby obecny charakter i zachowanie mamiki był czymkolwiek innym niż szablonem gatunku. Cała jej przemowa i to wszystko, tak się zachowują magiczne dziewczynki.

Ja wiem co oni robią, podchodzą do gatunku, próbują go ubrudzić a następnie dokonać reafirmacji. Jak ktoś chce obejrzeć ten motyw tylko że dobrze zrobiony to niech obejrzy sobie Logana.

W każdym razie przemiana Mamiki jest mocno naciągana… lecz nie narzekam. Teraz przynajmniej zachowuje się jak trzeba, rozmawia ze wszystkimi, moralizuje frazesami o miłości, czeka aż przeciwnik zaatakuje i odpowiada ogniem. To oczekuje od tego archetypu i mam.

Altair fajnie też było zobaczyć wkurzoną.

A mateore i gadke z nią przeskoczyłem. Co jest zabawne ponieważ później i tak wszystko wyjaśniła rekinie zęby. Niesamowite po prostu jak lepiej się ogląda to show kiedy się po prostu przewija zbędne fragmenty.

Przemyślenie po odcinku 8. Nie wiem czy spoiler, czy nie, ale na wszelki wypadek zakrywam…

 kliknij: ukryte  Kiedy ostatnio anime mnie tak zdołowało jak dzisiaj? Wyznanie Souty było cholernie bolesne.
Ciężko jest być słabym psychicznie (i pozwalać zazdrości przysłaniać to najlepsze w przyjacielu) i jednocześnie na tyle moralnym, by zżerało cię poczucie winy za to co zrobiłeś.
Czy zostanie „lepszym” od przyjaciela i „pomaganie mu” (w czym?? O_o') to najlepsze rozwiązanie? Co jeśli ten przyjaciel jest równie słaby i zazdrość przelizie na niego? O co chodziło z tym „pomaganiem”? O rysunki typu „collab”? ;)
Ciężko jest wzbudzić w sobie chęć do pracy nad sobą jak radziła Meteora, kiedy już jest się „zainfekowanym” poczuciem niższości i myślami o niesprawiedliwości…
Podobnie jak większość oglądających uważałam Soutę za ciepłe kluchy niewarte uwagi, ale po dzisiejszym odcinku chyba będę mu kibicować :'I

I do osób rysujący/piszących – czy przy oglądaniu tej serii też się zastanawiacie jakimi „bogami” jesteście dla swoich postaci i jakby wyglądało wasze spotkanie w realu? ;)

O nie, znowu to robią… Rozmowa, w której okazuje się, że  kliknij: ukryte  przyzwane do świata postacie są powiązane z jedną osobą to kolejne przejście od „może tak być” do „nie może być inaczej” tylko dlatego, że scenariusz tak chce. Ktoś musi scenarzystę uświadomić, że w czasie „narad wojennych” odkrywa się prawdę, a nie ją ustala.

Na plus idzie Magane, bo jej kreacja świetnie zestawia ze sobą posiadaną moc i charakter. Szkoda, że w 7 odcinku już nie była na pierwszym planie. Z kolei katastrofą jest główny bohater. Nie ma żadnego powodu dla jego istnienia w fabule: nic nie potrafi, nie ma konkretnego zdania na żaden temat. To biuro do zadań specjalnych, czy co to tam jest, powinno mu zapewnić ochronę i zostawić, bo to zbędny balast, z której strony by nie spojrzeć. No ale dobra, jak już musi być, to niech przynajmniej nie poświęcają mu uwagi, bo jest to równie katastrofalne dla składności fabuły co te wojenne narady. Nie chciał  kliknij: ukryte  ujawnić tożsamości głównej złej i jej autorki, mimo że wiedział o kogo chodzi – okej, da się zrozumieć, że mógł mieć ku temu ważny powód, chociaż powinien zdać sobie sprawę, że biuro i tak prędzej czy później się dowie (swoją drogą długo im to zajęło – wystarczyłoby spytać na jakimś forum dla otaku i mieliby odpowiedź w 15 minut). No ale chwilę później mówi to bez większych oporów mahou shoujo, która do niedawna stała po przeciwnej strony barykady. Litości…

Definitywnie Mamika wypada lepiej niż ciepła klucha Souta, ale za silna.
Czemu Makagami  kliknij: ukryte  zabiła swojego twórcę?  kliknij: ukryte  Bo zobaczyła swoje odbicie w lustrze i jej się zęby nie spodobały
Odcinek wygrał Rui

Jedyny moment który był w sumie zbędny to pitolenie w mieszkaniu przez twórców. Wywalić całą tą scenę i byłoby całkiem znośnie. Teraz jeszcze tylko utrzymać ten średni poziom i będzie spoko.

Zbędne. Przy tej bajce trzymają mnie jak dotychczas same pojedynki.

Jak ktoś teraz znowu zacznie narzekać że w Re:Creators nic się nie dzieje to oznaczać będzie że ogląda inne anime.

Nawet tego stękającego Soutę da się przeżyć dzięki Selesii, Meteorze, Rui, Yuui, Blitzowi i Makagami. Zwłaszcza Blitz, Yuuya i Makagami wysuwają się u mnie na prowadzenie za bycie wyluzowanymi badassami.

SPOILER kliknij: ukryte  Wydaje mi się iż mundurowa ochrzczona Altair to fanowska postać samobójczyni z pierwszego epka co zaliczyła seppuku bo disowali ją i postać a Souta był jednym z hejterów i teraz ma weltszmerca o to co przyprawia go o stękanie. Choć może twórcy chcą żebym tak myślał i mnie strolują.

Tylko mi się wydają, że w następnym odcinku kliknij: ukryte  walka zostanie przerwana i wszyscy rozejdą się do domów? Czego by nie zrobili niech nie dają Soucie za dużo czasu antenowego. Chcę zobaczyć YuuyaVSMakagami. Oczekuję interesujących intryg, zmieniania teamu.

A tak w ogóle to Alisteria wykonując swój atak przyzwała Gotza von Berlichingena- niemieckiego rycerza co miał metalową protezę ręki, którą miał nie tylko wyśmienicie walczyć mieczem ale i posługiwać się piórem. Jego postać posłużyła Kentarou Miurze jako inspiracja do stworzenia Gutsa, bohatera mangi Berserk.

Od ulubionej postaci do najgorszej

Meteora
Yuuya, Celestia
Blitz
NieHype (RekinieZęby), Mamika
Rui
NieSaber
Souta

LoliKomando – Za mało wiemy.

Póki co moje ulubione postacie to:

Makagami- Socjopatka co ma po prostu fun z trollowania innych i siania makabry.

Yuuya- Wyluzowany badass co walczy po swojej stronie

Selesia- Mimo bycia praworządną dobrą nie ma kija w d.

Meteora- Charyzmatyczna i mądra.

Blitz- Uwielbiam nie cackających się badassów w płaszczach i z wielokalibrowymi klamkami przez Alucarda z Hellsing i Vasha the Stampede z Trigun.

5 odcinek mnie trochę zaniepokoił. Akcja w domu twórcy dzieciaka z mechem była niezła i przynajmniej widać, że rząd się tym chaosem faktycznie zainteresował, ale generalnie było to przynajmniej ciut naciągane (jeśli nie bardzo, ale nie chcę tu wchodzić w szczegóły – podoba mi się to i jestem w stanie takie rzeczy przypisać do zabiegów związanych z samą konwencją). Rui, o dziwo, bardzo przypadł mi do gustu z tym swoim zmiennym charakterkiem. Ale! Najbardziej czekałam na pojawienie się Makagami i wreszcie w 6 odcinku się doczekałam. Uwielbiam tę laskę – jest kompletnie świrnięta, ale nie czuję ni krzty zażenowania jej kreacją. W sensie nieraz w anime mamy postaci, których twórcy na siłę chcą wykreować jako oryginałów czy psychopatów i ostatecznie aż żal patrzeć na efekt tych starań. Makagami za to jest całkowicie odjechana.

Na razie top 3 postaci z tej serii, to u mnie:
1. Makagami
2. Rui
3. Yuuya
Tych tu proszę dać mi więcej.^^

Co do samego odcinka, akcja na końcu wygląda ciekawie i mam nadzieję, że w kolejnym epku nie postanowią jej szybko urwać, tak jak to zrobili z pierwszym starciem między bohaterami. Niechże się więcej coś potłuką, przecież to najlepsze, co seria ma do zaoferowania (obok samego konceptu).

Standardowo irytował mnie za to główny bohater. Klasyczne głupie, nieporadne ciepłe kluchy, wokół którego z niewiadomych powodów wszystko się kręci. Najgorsze, co mogło się przydarzyć temu tytułowi to właśnie taki główny bohater – z nim na pokładzie niestety nie ma co mówić o w pełni udanej serii.

Dobra, w każdym razie ja czekam aż Makagami pokaże w następnym odcinku coś ciekawego.^^

Nareszcie się wygadali i zaczęli ustawkę. I nareszcie pojawiła się Magagami, już lubię tą socjopatkę co nie ma kija w d i po prostu dobrze się bawi.

SPOILER  kliknij: ukryte  Spoko była scena jak pokazała Aliceterii jaką jest hipokrytką robiącą z siebie sędziego i kata w jednym

No ok, póki co wybaczałem niedobór akcji pomimo mej słabej tolerancji na brak akcji bo uznałem iż chcą mi najpierw przedstawić postacie i ogólnie o co kaman a dialogi i postacie mnie zaciekawiły. Teraz już wydaje mi się iż wszystko co na wstępie wypadałoby wiedzieć już przedstawiono, teraz tylko przedstawić laskę w mundurku i ząbkami ala Grell z kurosza i można zacząć akcję. Jak dalej będą tak gadać i gadać i nic więcej, stracę cierpliwość i się zawiodę bo wiążę z Re:Creators nadzieje.

Rozumiem, że to 9­‑11 które wydarzyło się wcześniej nie wymagało komentarza lub napomknięcia?
Miło też wiedzieć, że rząd czekał dobre parę dni zanim w ogóle się skontaktował z bohaterami. Zdążyli narysować super obrazek i skończyć całą grę. Ej no, ja rozumiem że siły specjalne działają niesamowicie wolno w sytuacji wysokiego zagrożenia publicznego.
No i fajnie, że rząd chciał być miły wobec osoby która ukradła wojskowy sprzęt i użyła go w miejscu publicznym… ale czekaj… te osoby które i tak władają nadludzkimi siłami mają robota?! Dokonajmy najbardziej agresywnej akcji jaką się da przeciwko sile która już została sklasyfikowana jako coś ponad ludzką miarę. Potem te osoby powiedziały by przestać? A to wracamy do bycia tak miłymi, że człowiek zastanawia się co za kretyn pisał tą serie.

Przypomnę też, że ostatnia scena akcji była w odcinku numer 2. Tego nalotu sił specjalnych nie kwalifikuje, bo w sumie był on krótki i nieznaczący, że serio…

Przegadać cały odcinek tak żeby nie tylko było nudno ale jeszcze żeby prawie nic nie wnieść do fabuły oprócz jakiegoś na siłę wymyślonego końca świata to jednak trzeba umieć…

Pierwszy odcinek był mega i od tamtej pory było już tylko gorzej.

Wygląda na to iż należycie zostanie przedstawiona każda postać tak aby nikt nie narzekał że są puste, niewyraziste i słabo umotywowane.

Re:Creators zdobywa u mnie kolejnego plusa za to iż nie mówi mi kto jest dobry a kto zły, kogo mam lubić a kogo nie, pozwali mi samemu zadecydować o tym.

Gdyby tyle nie obgadali a więcej walczyli to marudzilibyście że za dużo akcji, że za szybko, że nie wiadomo o co chodzi, że postaci w ogóle nie przedstawiono należycie i że nie mają charakteru bo tylko walczą i nic więcej.

Dialogi były konkretne, na temat a w ich tle coś tam się działo zawsze. Powalczyć zdążą bo to ma mieć 22 epki a nie 12 jak zwykle.

A służby ich nie zgarnęły bo szukały one terrorystów jakiś a nie cosplayerów. Japońskie służby raczej nie mają gotowych procedur na wypadek ataku postaci z anime i gier.

Ajajaj.

Po pierwsze, wejście nowej postaci na samym początku było fatalne. Drugi odcinek zakończył się w sercu wydarzeń, a tu absolutnie wszystko postanowiono rozwiązać jeszcze przed openingiem, w minutę trzydzieści. Cieniutkie ujęcia, zrobione tak, że nie wiadomo do końca, co się dzieje (ale za to pewnie były proste do narysowania), jakiś dźwięk motoru wydobywający się z konia i generalny chaos. A to chyba postać z openingu, czyli chyba istotna dla serii. Klapa.

Po drugie, co już zostało niżej napisane, pół miasta rozwalone, nikt się nie przejmuje. Idą sobie do rodzinnej restauracji w tych samych ciuszkach i się naradzają. Okej, mogę wybaczyć, bo jakoś łapie się w konwencję gatunku.

Po trzecie, poważne niedopatrzenie w wewnętrznej logice serii. W jednej scenie są w stanie stwierdzić „ach, no tak, Ty nie wiesz, co się ma wydarzyć, bo jesteś z anime, a nie LN” i jednocześnie kombinować z dopisywaniem bohaterce nowych umiejętności przez autorów LN, by na końcu wcisnąć wytłumaczenie, że to musi mieć rozgłos wśród odbiorców, żeby dało jakiś efekt. Otóż nie – pierwszym naturalnym krokiem jest stwierdzenie, że to autorzy anime muszą zrobić animację, żeby był efekt. Tu wszyscy jednogłośnie zgadzają się na pomysł z rozgłosem tylko dlatego, że tak chce scenariusz, a nie dlatego, że myślą (a Meteora podobno potrafi wnioskować). Ponieważ wcześniej argumentują „ale Ty jesteś z anime”, ja tego kompletnie nie kupuję.

Ponieważ poza powyższymi odcinek w zasadzie był o niczym, całkiem skutecznie zmazuje to moje dobre wrażenie po dwóch poprzednich. Będę oglądał, ale zaczynam mieć poważne wątpliwości, bo seria nie radzi sobie już na poziomie pomysłu na siebie. Cóż, to scenariusz oryginalny, więc teoretycznie mogą się jeszcze w każdej chwili zreflektować…

Coraz bardziej jestem przekonana do teorii, że  kliknij: ukryte  samobójczyni z pierwszego odcinka jest „autorką” antagonistki. Może białowłosa planuje zemścić się na świecie sprowadzając idoli z różnych mang/powieści/gier, żeby mniej lub bardziej świadomie zniszczyli tych, którzy przyczynili się do śmierci jej twórczyni? Tylko to dosyć okrężna droga, bo sama wydaje się na tyle potężna, że mogłaby spokojnie sama dokonać zemsty.
Trochę to też dziwnie wyglądało, jak ruda najpierw stwierdziła, że  kliknij: ukryte  zignoruje rewelacje o tym, że ukochany ją zdradzi, a potem cytuje jego mądrości, żeby pocieszać protagonistę.
Jestem też trochę zawiedziona, bo na początku spodobało mi się, że bohaterka jest w nazwijmy to stabilnym związku, przez co na pewno nie zainteresuje się głównym bohaterem.
Natomiast podoba mi się podejście do sytuacji niebieskowłosego gangstera. kliknij: ukryte  W sumie po co miałby wracać do gry, która zapewne nie jest zbyt przyjemnym miejscem? No i twórcy już któryś raz sugerują, że rzeczywistość jest dla postaci wyrwanych z ich światów dużo bardziej intensywna (intensywniej czują smaki i zapachy).
Trochę szkoda, że twórcy tej serii nie zdecydowali się do tego dodać różnic wynikających np. z poziomu grafiki. W końcu nie każda taka postać była rysowana szczegółowo, część zapewne w uproszczonym stylu, bez trójwymiaru. Już samo przejście na „wyższą rozdzielczość” powinno spowodować niezły szok…

Nawet mi nie przeszkadza że mało akcji bo dialogi i fabuła mi się podobają. Poza tym wstrzymam się z ostatecznym osądem skoro to dopiero trzeci z 22­‑óch epków, jeszcze sporo może się zdarzyć. Już lubię Yuuyę (bisz z kataną w fioletowych włosach) i czekam aż wbije Makagami (ta z ząbkami ostrymi i warkoczem) oraz facio w płaszczu i z klamką. Mahou Shoujo i Pani Rycerz to ewidentnie naiwne idealistki którymi cwana białowłosa w mundurze na luzie manipuluje.

Tak wiem, nie znam się, po trzecim odcinku powinienem już wiedzieć że to anime jest słabe a dalej tego nie wiem bo się nie znam.

Yup, to anime to syf. Żeby zaoszczędzić czas powiem co mi się podobało w trzecim odcinku…
...
...
Pani rysownik była urocza
...
...

Chyba niczego nie pominąłem. Seria ma ambicje lecz nie ma skryptu który miałby ją udźwignąć. A rozmowa o kawie przypomniała mi rozmowę o piasku ze Star Wars: Wojna Klonów.

Shoty po lewej to najprawdopodobniej sceny z trzeciego odcinka.
Wciąż nie mogę rozszyfrować czy ten pilot mecha po prawej to facet czy laska.
Makagami wygląda kozacko.

Prawie odpadłem, ale jeszcze dam szansę. Generalnie muszę pochwalić oprawę (Sawano Hiroyuki!), ale to mniej istotna kwestia.

Niby nie ma mechów, ale strasznie toto cuchnie Aldnoahem (o zgrozo, to nawet to samo studio). Problem w tym, że Aldnoah miał początek zdecydowanie lepszy, bo przynajmniej wiedzieliśmy, co się mniej więcej dzieje. Tutaj jest z kolei straszna chaotyka, a tłumaczenie tego wszystkiego wychodzi dość koślawo. No, możliwe że to też trochę wina oglądania tej bajki o 3 w nocy, ale i tak za dużo gadania jak na mnie. Mój mózg działa na 150% obrotów, ale np. przy Monogatari, a nie przy serii akcji, w której jak na razie jest więcej gadki niż walk, a wszystko tak zakręcone, że pewnie po 20 odcinków będziemy wiedzieć niewiele więcej niż po 2.

PS: dla mnie kolejny minus to zbyt mała dawka fanserwisu. Ewidentnie powinni bardziej wyeksponować te nóżki Celestii, bo nawet nie ma na czym oka zawiesić między akcją.

Zaserwowali nam kilka mini plotów. Dobrze, że Mamika nie jest jest taką typową mahou shoujo, ale to nie znaczy, że mi nic nie zgrzytało. Można to zwalić na świat, w którym się wychowała, jej Twórcę, wiek,

Zaatakowała pierwsza bo jest naiwna, zmanipulowana przez białowłosą w mundurze, no i była święcie przekonana że jej spelle zadziałają jak wjej anime- niczego nie niszcząc i nikogo nie krzywdząc sprawią że wszystko i wszyscy będą dobrzy. A tu się okazuję że nowy świat nie jest taki prosty jak jej macierzysty.

Główny bohater to nadal cep tak w ogóle.

Jego brak siły wiąże się z przebywaniem w prawdziwym świecie, ale dlaczego kolejny MC jest lansowany na otaku?

spotkały swoich twórców

Checked

Bezapelacyjnie kreska należy do jednych z najpiękniejszych jakie widziałem. Muzyka na wysokim poziomie. Mam nadzieję, że moje wątpliwości dotyczące fabuły znikną z kolejnymi odcinkami.

Teraz się doczepie.

Idea serii jest taka, że postaci z typowych gatunków wpadają do naszego świata, integrują się i dzieje się fabuła. Spoko.
W drugim odcinku jest pokazana magiczna dziewczynka w takim typowym cardcaptor/precure/sailor sensie. Ponieważ ta postać jest naiwna to dochodzi do konfrontacji i potem anime próbuje moralizować ów magiczną dziewczynkę jak to to co robi jest faktycznie brutalne. I spoko, można trochę, lecz… duży zgrzyt, ogromny dla całej sceny.

Magiczna dziewczynka jest agresorem.

W swojej najbardziej podstawowej formie magiczne dziewczynki są postaciami ekstremalnie dobrymi. Nigdy pierwsze nie atakują i zawsze dążą do rozmowy, bardzo często wręcz próbują dyskutować nawet jeśli są bezpośrednio atakowane. To jest esencja i bardzo ważny element gatunku.
Krótko mówiąc nie łapiąc czegoś tak podstawowego, nie przenosisz bohaterki z bajek dla dzieci… a cała dyskusja później i to pieprzenie o bólu jest oparte na tym założeniu.

To naprawdę żałosne, że seria której głównym pomysłem na siebie jest zabawa z archetypami nie jest w stanie nawet odwzorować poprawnie czegoś tak prostego jak typowa magiczna dziewczynka.

Główny bohater to nadal cep tak w ogóle. Zobaczymy jak to będzie wyglądać jak fabuła się rozkręci.

To może być najlepsze anime sezonu. Nie ma to jak zderzenie poglądów i ideałów postaci z różnych anime. Najlepszy był motyw z  kliknij: ukryte  Mahou Shoujo co odkrywa że walka oznacza ból i krew i że świat nie jest taki prosty jak w jej anime dla dzieci.

Miło też gdy seria spełnia twoje oczekiwania, pojawiły się bowiem oczekiwane przeze mnie żarciki z fandomu anime.

Zaczyna się dosyć interesująco. Postaci wypadają nieźle, choć nie jestem jeszcze do nich przekonany do końca, ale sceny akcji są bardzo widowiskowe. Z jednej strony czuć tutaj patos, ale nie jakiś przesadzony i wydaje się, że to anime pójdzie właśnie w takie nieco poważniejsze wątki.

Oprawa audiowizualna stoi na wysokim poziomie. Efekty specjalne robią wrażenie, projekty postaci są w większości ładne. Muzyka to wspaniałość – ending był tutaj świetny, a co dopiero ścieżka dźwiękowa towarzysząca scenom walki.

Główny bohater generalnie jest lansowany na  kliknij: ukryte  otaku, i to takiego twórczego, czyli spodziewam się rozbudowania tejże części jego charakterystyki w tym aspekcie. No i sporo mówi o „wybitnych dziełach”, odbieram to jako aspirację Re:Creators do wielkości i chęć studia TROYCA do odpokutowania wreszcie tego Aldnoaha.Zero.

A ja nie jestem do końca przekonany. W sensie podobało mi się co zobaczyłem i jestem bardzo zadowolony, że twórcy mają rozmach. Seria wydaje się mieć to uczucie skali, co jest raczej rzadkie w anime. Muzyka także daje radę i potencjał fabularny tutaj jest.
Tylko że seria nie pokazała jeszcze nic by mnie przekonać, że ten potencjał będzie użyty. Potrzebuję więcej odcinków by zobaczyć w jaką stronę seria będzie chciała pójść. Czy pójdą po pełny epic mieszając wszystko jak się da tworząc całkowite zderzenie światów? Czy może okaże się, że większość czasu spędzimy z typowym głównym bohaterem ciamajdą o złotym sercu i jego rosnącym haremem fantastycznych dziewcząt?

Parę odcinków więcej i wszystko powinno się wyjaśnić.

Bardzo podobała mi się ta postać co używała szabli i Thomsona jak skrzypce. Nie wiem kto wymyślił tą postać (może to dzieło autorstwa głównego bohatera), ale podoba mi się jego styl… kicz do kwadratu. Nie mogę się też doczekać magicznej dziewczynki.

Nie spodziewałam się tak dobrego wstępu. Osobiście mam mieszane uczucia, czy będzie mi się to podobało jako całość, ale na pewno mogę potwierdzić, że mnie zainteresowało…

Zapowiada się epickie anime akcyjniak o dziecięcym marzeniu każdego geeka- wymiatacze z ulubionych serii przybywają do naszego świata. Walki, dialogi i humor są spoko. Fajnie gdyby pojawiły się gagi śmieszkujące z fandomu, np postać spotyka hejtera swojej serii i słucha jak ona, jej historia i uniwersum są płytkie XD

Ha! No zaczęli z przytupem, przede wszystkim wizualnym. Trzeba przyznać, że studio TROYCA całkiem nieźle buduje swoją markę. A ponieważ seria wyraźnie ma mieć trochę akcji (jeśli nie sporo), to też i będą się mieli czym popisać. Do tego podkład muzyczny wypadł bosko. Nie lubię mówić takich rzeczy po pierwszym odcinku, ale jeśli by utrzymali taki poziom, to będzie to mój kandydat na sountrack roku. I nie chodzi mi tylko o piosenki, które leciały w tle przy scenach walki, ale o ogólne udźwiękowienie. No i do tego jeszcze ten opening (który tu jest endingiem)! Jednym słowem – Hiroyuki Sawano wie co robi!

Natomiast co do samej treści… cóż… tu już może być różnie – od totalnej klapy poprzez wielki hit. Pomysł jest niezły, a że warstwa techniczna daje radę, można go świetnie przedstawić. Mnie zaciekawili, a teoretycznie nie jest to anime z rodzaju tych, w których najbardziej gustuje. Jest tu kilka rzeczy, do których mogłabym się przyczepić (chociażby sposób, w jaki Celestia „wkomponowała” się w nowy świat), a które wynikają z samej specyfiki tytułu (nie sądzę, by miało z tego wyjść głębokie, psychologiczne dzieło xd). Jeśli pozostaniemy na takim poziomie, nie będą mnie jednak razić.

Nie planowałam tego oglądać, ale po dobrych opiniach po pierwszym epku, zdecydowałam się to sprawdzić i raczej zostanę z tym do końca. Do tego ma to być dwusezonówka, więc jest szansa na dobrze rozwiniętą historię. No nie mogę ukryć, że moje oczekiwania względem tego dość zauważalnie wzrosły.^^

O wow. W ogóle podchodziłem do tej serii na sucho, ledwo co przeczytałem zajawkę, a tu proszę. Techniczne wykonanie jest przepiękne, walki świetnie zanimowane a muzyka jest genialna. Na razie po fabule czy postaciach nie wiem czego się spodziewać, ale nie zapowiada się na jakąś tragedię, a jest szansa na kolejne pozytywne zaskoczenie.

Warto zobaczyć ten pierwszy odcinek, bo coś czuję, że będzie to całkiem niezła seria.