Tanuki-Anime

Anime pod kamuflażem słodkich buziek i pozornie uroczych zachowań przemyca niezwykły wręcz poziom brutalności wobec protagonistów. Choć, być może, istnieje również wysokie prawdopodobieństwo, że poziom ten w porównaniu do innych serii nie jest w rzeczywistości szczególnie okazały, lecz tylko wydaje się taki właśnie z powodu kontrastowego sposobu przedstawiania historii. Podczas oglądania niejednokrotnie łapałam się na tym, że towarzyszyły mi trudne do opisania, ambiwalentne odczucia. W jednej chwili wgapiałam się w słodziutką mordkę, a w drugiej obserwowałam jej stopniowy proces deformacji i przeistaczania się w galaretkę. Brrr, okropne i intrygujące jednocześnie, ale to chyba ten dysonans poznawczy tak przyciąga i sprawia, że nie można oderwać się od ekranu.

Nie rozumiem trochę tych utyskiwań na Riko; według mnie to mądra (bo nie można odmówić jej sporej wiedzy na temat Otchłani i tego, co w niej żyje), sympatyczna, choć nieco naiwna dziewczynka, która za wszelką cenę pragnie odnaleźć swoją mamę. Umówmy się, ma tylko dwanaście lat i, jak to dzieci, głęboko wierzy, że zwojuje świat. Dziecięca nadzieja to jedno, natomiast okrucieństwo Otchłani – drugie. Na pewno przekonały się o tym Nanachi i Mitty, która, tak swoją drogą, jest największą przyczyną towarzyszącego mi dysonansu…

Słowem podsumowania – Made in Abyss to anime, które wybija się ponad przeciętność i wyróżnia się, a wręcz lśni na tle wielu innych przygodowych historii. I pomyśleć, że na początku w ogóle nie rozważałam sięgania po coś z tak przesłodzonymi projektami postaci… Teraz za to będę niecierpliwie wyczekiwała wszelkich wieści o potencjalnej kontynuacji, a od Hanezeve Caradhina chyba długo się nie oderwę.

Jakie są wasze ulubione postacie ? Moje to:

Ozen- Wielowymiarowa, ani dobra ani zła, jest po prostu badassową sobą, w dodatku mądra i doświadczona.

Nanachi- Mimo tego co przeżył, zachował humor i luzackie podejście i ma jeszcze dość energii y pomagać bezinteresownie innym mimo że sam ma ciężko. No i jest mądry, inteligentny oraz sympatyczny. Kirito z SAO i Issei z Higschool DxD mogą się schować, to Nanachi nam pokazuje czym jest prawdziwa miłość i przyjaźń.

Bondrewd- Dołącza do mojego panteonu złoli wcielonych obok Griffitha z Berserk i Johana z Monster. Psychopatyczny wyrachowany złol który lubi bawić się w boga życia i śmierci. Dzięki podkładającemu mu głos Toshiyuki Morikawie jest autentycznie przerażający. Gość z tym głosem sympatycznego senseia brzmi jakby  kliknij: ukryte  te dzieci oprowadzał po muzeum zabawek a nie w imię ambicji zamieniał je w abominacje


Podobało mi się też że w tym uniwersum drapieżniki to drapieżniki (piszę „drapieżniki” bo potworami w Made in Abyss są ludzie i nie będę zwierząt obrażał nazywając je potworami), wielu seriach fantasy niby niebezpieczna fauna nie jest jakimś wielkim wyzwaniem dla protagonistów. A tutaj wiadomo że człowiek w Abyss jest zwierzyną i Abys brutalnie o tym przypomina. Abyss i Zona z Stalkera są chyba siostrami, obie są mistrzyniami w fundowaniu ludziom ludzkości lekcji pokory.

Które wydawnictwo teraz meczyć o wydanie Mangi w Polsce? Bo chcę ja mieć a nie lubie czytać online. Ogolnie ląduje u mnie na szczycie ulubionych Anime dawno zadne tak mnie nie chwycilo za serducho. Juz po 11 odcinku było naprawdę cięzko a teraz robi się jeszcze mroczniej i niebezpieczniej. Jak nie bedzie 2 sezonu to umrem.

Długo się zastanawiałem, czemu ta seria mi nie leży, bo wykonana jest świetnie. Początkowo myślałem, że przez połączenie okrucieństwo + dzieci, ale szybko sobie przypomniałem, że np. w Now and Then, Here and There tego problemu już nie miałem.

Doszedłem do wniosku, że problem jest całkowicie inny: ta seria nie ma żadnego przekazu, jest pustą rozrywką, nie ma w niej nic, co mogłoby uzasadnić użycie scen, których w niej użyto (poza tanim sposobem na przyciągnięciem widza przed ekran).

Autor mangi moim zdaniem przeczytał piknik na skraju drogi i użył go jako fundamentu do stworzenia tej historyjki. Tyle że piknik na skraju drogi miał przekaz, którego tu ze świecą szukać. I tak jak książkę, którą czytałem z 8­‑10 lat temu, pamiętam do dziś, to po tym anime zostanie mi jedynie niesmak.

Przeszkadzała mi Riko, choć pewnie jej osobowość, zachowania tłumaczy, jej przeszłość natomiast Reg świetny.

„Smutność”, pomimo pojawiających się elementów komicznych, czy „sympatyczności” głęboko melancholijny klimat, specjalnie wzruszający, który – według mnie trafia się rzadko, a okrucieństwa w anime nie brakuje. W podobny sposób obierałem Cowboy Bebop czy Tolkiena.

Do tego muzyka.

A i trochę za dużo o jedzeniu (choć ze dwie scenki były bardzo udane), moim zdaniem mistrzowsko kwestie posiłków pokazano w Cowboy Bebop i Samurai Champloo.

Bezsprzecznie seria sezonu.

Klimat, muzyka, grafika, postacie (Nanachi!), emocje, intrygujący, pełen tajemnic świat. Przygoda i okrucieństwo, które nawet mnie było w stanie ruszyć:  kliknij: ukryte  (pokręcona klątwa, a płacząca(y) po Mitty Nanachi chwyciła mnie za serce). Ale już pierwszy odcinek daje do zrozumienia, że mamy do czynienia z czymś wybitnym. Nie znam mangi, ale wydaje mi się, że twórcy adaptacji stanęli na wysokosci zadania…

Wspominałem, że irytuje mnie momentami główna bohaterka, ale przynajmniej jest sympatyczna, w większości przypadków zaradna i dzielnie znosi trudy tej podróży (cholewa, ona ma 12 lat!). Prawda jest taka, że gdyby była wymiataczem widz nie poczułby jak strasznym miejscem jest Abyss i to potrafię zrozumieć.

Faktycznie, seria przypomina te oldschoolowe JRPG gdzie historia faktycznie potrafiła poruszyć. I skoro Made in Abyss to we mnie potrafi wzbudzić to znaczy, że nie opieram się o nostalgię, tylko dobra historia po prostu zostaje w pamięci.

Nie ma oceny 9+, więc daje 10 :D

Pewnie to co napiszę nie spodoba się większości. Dla mnie ta seria była za mocna, momentami  kliknij: ukryte  zbyt okrutna. Chyba nie powinnam się brać za tego typu serie. Świat przedstawiony w anime ciekawy, ale straszny. Nie mogę się pogodzić, że  kliknij: ukryte  Mitty tak skończyła… Dlaczego…

Jestem zauroczona całokształtem!
Bardzo dobrze, że ostatni odcinek dali dłuższy – 40 minut ponad i bardzo równomiernie wypełnione… różnościami. Można było i się wzruszyć, i popłakać, i poczuć smutek, no i radość. Ale naprawdę tak dobrze wyważone, że nigdzie nie odczułam przesadnego dramatyzmu czy przesady.
MU­‑ZYY­‑KAAA!
I jak dobrze było znów zobaczyć Ozen i spółkę, choćby tylko przez chwilę.
I nawet otwarte zakończenie nie przeszkadza, bo w sumie to był bardzo dobry moment na zamknięcie pewnego rozdziału i zatrzymanie się.
Jak nic daję 9/10, czekam na kontynuację i biorę się za mangę.

Wow, co za finał. Spodziewałam się łez, ale nie sądziłam, że tak mnie to zniszczy emocjonalnie… Mój faworyt sezonu, bez dwóch zdań. Szczerze? Daję dziesiątkę. Fakt, że mamy dość otwarte zakończenie (które aż prosi się drugi sezon) to mnie to nie przeszkadza. Polecam też mangę, bo to co zobaczyliśmy to tylko przedsmak tego, co tak naprawdę naszych bohaterów czeka. Porywająca historia i świetnie skonstruowany świat. Polecam!

No to teraz bezdyskusyjnie biere się za mangę. Akame ga kille i tokio gule powinny się uczuć od Made in Abyss pastwienia się nad postaciami. Bondrewd… nie sądziłem że poznam większą psychopatyczną wyrachowaną mendę niż Griffith z Berserka.

Po 13 odcinku wyraźnie widać, że to czeka na kontynuację. Jeszcze w TAKIM miejscu… uah!

Dla mnie Nanachi jest płci żeńskiej, choć mogę się mylić.
Seria oczywiście wspaniała :) Bohaterka czasem trochę wkurza, ale nie można jej odmówić dużej wiedzy o Abbysie. To jest bardzo dobre, nie jest tylko idiotką z misją. Jest bardzo odważnym, trochę irytującym dzieckiem. Reg jest też odrobineczkę irytujący – taki nieskazitelnie prawy… Taki bez skazy. Ale to tylko drobiażdżki. NIe przeszkadzają w cieszeniu sie klimatem otchłani XD buahahaha…

Mitty – super
Ozen… jak ona się wydostała z dołu? i Lyza? Wróciła na górę nie? Jak to robią białe gwizdki? Może jednak jest sposób?

Świat jest przebogaty i ma swoją wypaczoną logikę. Czekam na dalsze części jak na mandarynki w sezonie ;3

 kliknij: ukryte  Wychodzi na to, ze Nanachi próbował ulżyć Mitty w cierpieniu, ale nie mógł, albo nie potrafił :(

O ile się nie mylę ostatni 13 odcinek będzie mieć 40 minut. Zaś co do 12­‑tego  kliknij: ukryte  akame ga kill i inne przerosty formy nad treścią niech się schowają, to Made in Abyss jest mistrzem w pastwieniu się nad postaciami.

Zadziwia mnie w jak dobitny sposób przedstawiają bezwzględność i brutalność świata w którym się znajdują pomimo, że historia skupia się na dzieciach. Diabelnie intrygujące rzekłbym; ciężko zrównoważyć serię, aby traktowała o rzeczach przyziemnych i jednocześnie całość działa się obok tajemniczego, groteskowego wręcz momentami świata(ostatnio przychodzi mi chyba na myśl Bokurano i po części może Higurashi no Naku Koro ni).

Dawno nic tak mnie nie ciągnęło w stronę pierwowzoru, żeby zobaczyć więcej. Szkoda, że to tylko 13 odcinków.

Nanachi dołącza obok Ozen do mych ulubionych postaci.  kliknij: ukryte  A motyw z jego zdeformowaną przyjaciółką mnie po prostu znokautował. Od czasu Gutsa z Berserk nikomu tak nie współczułem jak Nanachiemu. Niech się wszystkie naruto i kirito schowają, to Nanachi i Guts z Berserk pokazują czym jest siła przyjaźni i miłości- opiekowanie się ukochaną i darzenie jej uczuciem pomimo że jest wrakiem osoby którą była i nie ma nadziei na jej uleczenie a jeśli jest to nikła. Nie wiem czy byłbym zdolny do tego samego, nawet sobie nie wyobrażam przez co przechodzi. A mimo to co go spotkało i co na codzień przeżywa, ma jeszcze power by pomagać innym. I podoba mi się jego luzackie podejście oraz poczucie humoru, nawet jeśli to maska mająca ukryć jego cierpienie.

Bardzo dobry odcinek, cieszy mnie, że nie przyspieszają adaptacji by pokazać jak najwięcej tylko robią to w swoim tempie.
 kliknij: ukryte  Och Mitty… jednak nie do końca byłem przygotowany na jej pojawienie się, zrobiło to nieco większe wrażenie jak w mandze (szczególnie te wszystkie zabawki).

No i Bondrewd, trochę się bałem tego kogo dadzą by podkładał głos ale wybrali bardzo dobrze.

Ta seria bardzo przypomina mi stare jRpgi na psx, zakochalem sie tak samo jak w pierwszej Grandii jako dzieciak przed telewizorem z szarym padem w ręku.

Pytanie dotyczące mangi, ale piszę tutaj dla atencji.

 kliknij: ukryte  Czy ktoś z osób czytających mangę może mi powiedzieć  kliknij: ukryte  co właściwie się stało z sercem Prushki? Znaczy wiem, że zamieniło się w biały gwizdek Riko, ale co z nim dalej?
Co ten Narehate z nim wyprawiał? Ono (?) odda ten gwizdek, czy ukradł dla siebie? Bo chyba już się pogubiłem…

Bardzo się cieszę, że tak wygląda ta adaptacja  kliknij: ukryte  nie wycieli co bardziej drastycznych scen, bo tego trochę się obawiałem.

Nanachi brzmiała bardzo dobrze i miło, że w końcu się pojawiła.
Trochę nie rozumiem czemu w napisach użyli terminu „Hollow” zamiast „Narehate” ale co zrobisz.

A w następnym odcinku – Mitty.

Co w sumie prowadzi do pytania, gdzie planują zakończyć adaptację bo mam nadzieję, że za bardzo nie przyspieszą (spoilery do mangi od teraz):
 kliknij: ukryte  Historia Nanachi i to co się stało z Mitty wydaje się dobrym punktem, zaś moment gdy Reg jej pomaga byłby bardzo ciężkim ale chyba najlepszym zakończeniem.

Bondrewd i zabawy w Idoforcie to fajna część mangi ale musieliby sporo wycinać by to zmieścić.

Tak pełnej napięcia sceny nie widziałem od czasów Zaćmienia z Berserka lub większości scen w Monster. Omal własnych zębów nie zjadłem gdy  kliknij: ukryte  Rico krwawiła z oczu, ust, nosa i uszu i mimo to była w stanie przekonać Rega by złamał jej kość ręki by ją uciąć. Kij z tym że Nanachi (już go lubię)pojawił się niczym desu ex machina, chwała mu za to, ocalił Rico przed śmiercią a Rega przed popadnięciem w obłęd z rozpaczy X_X

Animacja wskazuje na coś ala lekkie ghibli a tu epickie hardkorowe dark fantasy, nie dość że postacie doskonale skonstruowane, wielowymiarowe (Ozen dołącza do mego panteonu anime badassów) to jeszcze nie boją się pokazać gore i turpizmu (potwór konsumujący bebechy człowieka, bohaterka wymiotująca z wycieńczenia i wpływu otchłani) no i ta muzyka ! Spoko że ostatni epek bedzie mieć 40 minut choć i tak pewnie będzie to wstęp do tego co w mandze się dzieje. Zaraz po ostatnim epku zabieram się za mangę.

Kocham Ozen za bycie badassową wielowymiarową postacią która nie jest ani zła, ani dobra, ani czarna ani biała, tylko szara jak jej pasemka. No i nie ma kija w d.

O kurczę, ale to ma klimat!
Trochę zwodnicze jest to, że takie radosne, naiwne, pyzate dzieciaczki są głównymi bohaterami… o mało nie dałam się temu zwieść i w ogóle nie brała się za tą serię, ale na szczęście tak się nie stało.
To ma KLIMAT. Budowanie napięcia, muzyka, przecudna grafika… wciągnęło mnie bardzo. Siedem odcinków w jeden wieczór. Chyba najbliższe skojarzenie z innym anime, to z Shinsekai Yori – też zwodziło radosnym klimatem, spokojem, młodziutkimi bohaterami – by potem wszystko totalnie wywrócić do góry nogami, prezentując niezwykle wciągający, niebezpieczny świat. To samo tutaj – dzieciaczki może jeszcze naiwne, ale otaczający je świat (a raczej – ta otchłań) jest pełna niebezpieczeństw, dziwnych stworzeń, pułapek, a kolejni bohaterowie – mocno niejednoznaczni. I klimat wcale się nie ulatnia po pierwszym odcinku, wręcz przeciwnie – jest coraz bardziej fascynująco.
I tylko szkoda, że tylko 13 odcinków… bo jednak zakładam, że dotrą na samo dno?… a tu tyle jeszcze przy okazji tajemnic do poznania. Mam nadzieję, że jakoś to zrobią z sensem.

Seria cały czas trzyma poziom i w napięciu.

Jedyne co delikatnie mnie wkurza to główna bohaterka. Znaczy jest bardzo sympatyczna, ale jak na córkę  kliknij: ukryte  legendarnej odkrywczyni spodziewałbym się po niej więcej. Wiadomo, że jeszcze się pewnie rozwinie, ale choć ma wyszkolone umiejętności przetrwania, to jej miejsce w Abyss wydaje się 'całkowicie nie na miejscu' że tak powiem. Tak wiem że to ultra niebezpieczne miejsce w którym nawet najtwardsi są niczym, ale to że do tej pory jej się udaje zawdzięcza tylko i wyłącznie Regowi. Nie jest to budujące bo jej dotychczasowe powodzenie wynika z za dużej przypadkowośći…

No nic zobaczymy czy po  kliknij: ukryte  treningu u Ozen będą z niej ludzie…

Projekty potworów dorównują tym z Berserka i Claymore.