Tanuki-Anime

Początek obiecujący, postacie ciekawią i bardzo szybko kotara zaciekawiania opada i odsłania absolutnego średniaka. Historia jest prosta jak włoski makaron zainteresowanie podtrzymują ciekawe stworzenia ale na krótko. Odcinki to mieszanina ciekawego początku i nudnej reszty z przewagą nudy. Wygląda ładnie dużo tu komputerowych świecidełek a animacja to po prostu popchnięta technologia komputerowa, takie czasy no cóż. Postacie to przesłodzona mamałyga. Zaledwie 6/10

Leciutki i nienachalny romans/okruchy w bardzo ciekawym świecie pełnym magii. Niby nasza współczesność, ale pełna różnych mistycznych stworzeń prosto z folkloru wysp brytyjskich.

Romans.
 kliknij: ukryte 
Z początku bardzo niezgrabny. Taki bardziej suchy eksperyment Eliasa. Jakby w ogóle poza kadrem główni bohaterowie ze sobą nie rozmawiali (np.: w podróży pociągiem), a w miejscu docelowym od razu się rozdzielają by szybko zbadać sytuację. Dalej w sezon długo są mocno na dystans i dopiero pod koniec jakieś sensowne wspólne ustalenia, sensowne emocje. Trochę to dziwne, że niewolnica nie próbuje wybadać granic swojej wolności z właścicielem. Ona się nie wychyla do przesady i jest posłuszna.

Oboje mają podkładki do takiego zachowania. Elias nawet nie wiadomo czym jest, ani wróżką, ani człowiekiem no i kompletnie nie rozumie ludzkich emocji. Chise: trauma od maleńkości, odludek niepotrafiący zaufać nikomu przez całe życie, a finalnie kończy jako nastolatka jako obiekt na magicznej aukcji – wybrała to zamiast samobójstwa.

Relacja rozwija się nie można zaprzeczyć. Od instynktownej przemiany w potwora w obronie, po zazdrość tak potężną, że niemal zabójczą. I to z powodu ciasteczek z nową przyjaciółką. Ona z kolei od bezgranicznego posłuszeństwa i nie zwracania na siebie uwagi „żeby nie podpaść” do zaufania. Ta raczej powolna ewolucja relacji może niektórych znudzić, ale mi się podobała.


Wyszło pół komentarza o romansie, ale tak szczerze tego całego romansu nie ma zbyt wiele, bo co i rusz na ekranie poznajemy nowe postacie mitologiczne. Ich problemy i historie. Tego jest tu najwięcej! I na to się patrzy świetnie! To tworzy cudowny klimat. Jest też odrobina akcji i szczypta humoru.

 kliknij: ukryte 
Silky jako gosposia, Black Dog jako chowaniec, koty!, Leannan Sidhe/Vampir, Spriggany jako przyboczni, Selkie, Will o' The Wisp, smoki (Nevin!), małe latające wróżki różnego żywiołu, centaury i całe królestwo wróżek z królową i królem na czele.


Nie podobał mi się złol:  kliknij: ukryte  Cartaphilus. Od początku do niemal końca sezonu taki typowy rozkapryszony chłopczyk lubiący przemoc i eksperymenty. Dopiero pod sam koniec dostaje backstory sensowniejsze (ale średnio ono go tłumaczy) i ma on duży wpływ na zakończenie, ale przez większość sezonu pasował tu jak pięść do oka.

Spodobał mi się za to Ashen Eye.  kliknij: ukryte  Nieludzki, dziwny, ciekawski, okrutny, nieprzewidywalny i jednocześnie mega potężny. Nagle Elias wydawał się malutki.

Muzycznie solidnie, ale jakoś żaden motyw muzyczny nie nie wyrwał z kapci podczas seansu. Za to ED1 Hana Itoki – Wa -cycle- (環­‑cycle-), o boziu jaki dobry. OP1 też bardzo przyjemny, ale już OP2 i ED2 to pomyłki… Nie można aż tak obniżać jakości na przestrzeni sezonu!

Wychodzi na to, że czasem warto odkładać w nieskończoność obiecujące serie ;) Teraz nie muszę czekać 6 lat na ciąg dalszy. Za tydzień albo dwa odpalam z przyjemnością OVA + ciąg dalszy.

Bardzo przyjemne anime. Uważam, że można było jeszcze głębiej wejść w psychologię postaci (to anime na to pozwalało), ale i tak jest bardzo dobrze!
Jestem ciekawa drugiego sezonu!

Bardzo mi się podobał klimat tego anime, powiem szczerze ze niektóre odcinki bardzo mocno mi zapadna w pamięci, bardzo przyjemne anime, polecam

Dude, fan servis pojawia się za każdym razem gdy Titania wchodzi na scenę.

Taka nie najgorsza bajka, ale wahania poziomu poszczególnych arców (w tym także części składowych samych arców) były masakryczne. Na niektórych odcinkach idzie usnąć, a inne ogląda się względnie ciekawie. Ogólnie był potencjał na coś dużo lepszego, więc raczej jestem zawiedziony. Chociaż ostatnia scena miła dla oka.

7/10

Osobiście spodziewałam się czegoś dużo lepszego. Moja recenzja -> [link]
Zapraszam!

Mam nadzieje ze będzie kontynuacja :D

na którym rozdziale mangi kończy się to anime?

Oglądało się to nawet nieźle, do czasu.

Później wkradła się jakaś niesamowita nuda, wszystko takie byle jakie, bez pomysłu.
Potencjał był, ale jak dla mnie to strasznie niewykorzystany.

Rzadko się to zdarza, ale w stu procentach zgadzam się z recenzentem. MTNY jest serią piękną i unikatową, ale poprzeczka została zawieszona tak wysoko, że pozostaje niedosyt i lekkie rozczarowanie.

Nie podobało mi się. Pod płaszczykiem uroku ta seria jest po prostu infantylna. Postacie były nielogicznie zmienne. Stateczny, inteligentny czarodziej  kliknij: ukryte  okazał się męską dzidzią, a główna bohaterka ciągle użalała się nad sobą i chociaż kliknij: ukryte  udało jej się odkryć prawdę o swojej matce, to egoistycznie nie wybaczyła jej, chociaż wybaczyła, o ile pamiętam, dwóm brutalnym mordercom, temu od kotów i temu wiecznemu tułaczowi, który to główny czarny charakter,  kliknij: ukryte  chociaż przeżył tysiące lat, to absolutnie nie przejawiał takiego doświadczenia w swojej inteligencji i był tylko zwykłym, stereotypowym do bólu, psychopatycznym nastolatkiem, który rozpłakał się, kiedy ona rzuciła mu kilka banalnych frazesów. Ta seria to taki Natsume dla ubogich. Dostrzegłam wiele podobieństw w założeniach fabularnych akurat do tamtej serii.

Długo myślałam nad kupnem mangi i dobrze że wstrzymałam się z tym do obejrzenia anime. Jakoś nie rozumiem takiego zachwytu tą serią. W sumie to podczas seansu nie mogłam pozbyć się wrażenia że to wszystko jest jakieś takie…płytkie i jakby bez większego ładu i składu mimo wszystko. Nie znaczy to że anime jest tragiczne- można obejrzeć ale mnie szczerze mówiąc trochę wynudziło.

Jestem zachwycony. Magicznie, klimatycznie i jakość zachowana do ostatniego odcinka. Idealna fuzja japońskiej animacji i europejskiego folkloru. Trochę akcji, trochę dramatów, trochę romansu, trochę okruchów życia i nawet trochę sympatycznej komedii. Mimo momentami depresyjnej bohaterki, historia koniec końców ciepła i urokliwa. Takie serie mogę oglądać bez końca, mimo że nie jest to mój preferowany gatunek anime.

Jakieś nudne to jest… Obejrzałam piętnaście odcinków i mam wrażenie, że do tej pory nic konkretnego się nie wydarzyło. Zakończenie któregoś odcinka przemianą Chise w lisa dało mi nadzieję na intrygujący, może nieco niepokojący wątek, niestety tak szybko, jak się ten motyw pojawił, tak szybko został rozwiązany bez szczególnego wniosku, morału czy czegokolwiek…

Ale ta monotonia obecna w anime to nie wszystko, co mi przeszkadza. Jest jeszcze Chise, która prezentuje typ tak zwanej księżniczki w opałach – ciągle przydarzają się jej pozornie niebezpieczne sytuacje, chyba tylko po to, by na koniec Elias mógł nieść ją w swoich objęciach do domu. Poza tym dziewczyna bezustannie eliasuje, Elias to, Elias tamto… Znienacka zjawia się przed nią Elias i ona musi, po prostu musi powiedzieć: „Elias”, jak gdyby ktokolwiek miał wątpliwości, że to on. Sądzę też, że zbyt szybko przywiązała się do niego do tego stopnia, by ciągle tak się kleić i polegać na nim w każdym aspekcie. Owszem, może powiedział jej: „to teraz twój dom”, no ale bez przesady…

Nareszcie wymyśliłem z czym mi się to anime kojarzy… Z czytaniem w szkole Nad Niemnem -.-

Za pierwszy powinni dostać po twarzy, bo zawierał masę spoilerów. W drugim się nauczyli.. Spoilerów nie ma. Za to jest zlepek randomowych scen z pierwszej połowy, które zmieniają się nad wyraz szybko. Miałem wrażenie jakbym ataku epilepsji dostawał.

Po zakończeniu pierwszej połowy mogę z czystym sumieniem przyznać, że jestem absolutnie zachwycona. Przepiękna animacja, klimat muzyka i reżyseria. Oby tak dalej :)

Ehhhhh… zazwyczaj oppeningi w anime pomijam, ale w tym już z samego początku spodobała mi się muzyka i go obejrzałem… i to był błąd, jak zawsze. Po kij twórcy wsadzają ważne wydarzenia i szczegóły w oppening?  kliknij: ukryte  Przemiana w feniksa z 12 odcinka – no super sprawa, nawet na nią czekałem i się doczekałem, ale przez to, że widziałem ją już w oppeningu, to wiele straciła. Zero zaskoczenia i efektu „wow”, bo już od 12 odcinków wiedziałem, że coś takiego będzie i jak to będzie wyglądało. Jedyne co zrobiło na mnie wrażenie, to ognista forma Chise na zbliżeniu, bo rzeczywiście ładnie zaprojektowana.

Teraz mam tylko nadzieję, że Chise bedzie od czasu do czasu ze swojej umiejętności nowej korzystała.

Zamaskowano spoilery.

Wciąż mam mieszane uczucia odnośnie tego anime. Z jednej strony ma to coś wciągającego, z drugiej strony sporo rzeczy jednak budzi we mnie właśnie te mieszane uczucia. Może jestem przewrażliwiona, ale  kliknij: ukryte  np sam fakt, że główna bohaterka została wystawiona na sprzedaż? Skąd to się w ogóle wzięło? Scena z tymi biednymi kotami to samo :( Nie znoszę jak zwierzakom dzieje się krzywda. Zachwyca muzyka, sceny ze smokami też są piękne, piosenka z odcinka 11 jest cudna i tylko czekam na pełną wersję. Sam główny bohater też póki co mnie nie przekonuje. Daję szansę anime, oglądam dalej. Z mangą na razie się wstrzymam, poczekam do zakończenia serialu, kupić zdążę zawsze.

Drażni mnie postać tego księdza. Jest świat magii na żywe oczy widzi magiczne stworzenia, jak i samą magię, a tymczasem swoje wierzenia dalej ukierunkowane ma w kościół. Tymczasem sam kościół przecież pewnie neguje istnienie magii itp, a skoro ta magia istnieje, to same podstawy do wierzenia w „ich boga” są bezpodstawne.

Imho przedobrzyli, nie bardzo wiem jak to sprecyzować ale kojarzy mi się ten animiec z Lincolnem. Jakby twórcy na siłę próbowali stworzyć coś arcy pięknego.

Ta seria nie przestaje oczarowywać. To chyba najlepsze przedstawienie angielskiego/celtyckiego folkloru jaki widziałem w anime (jedynie jeszcze gra Folklore na PS3 przychodzi mi na myśl).

Wejście Tytanii i ta muzyka w tle… aż mi ciary przeszły. To anime to czysta przyjemność oglądania.

Czy ta (ocenzurowano) bohaterka wreszcie (ocenzurowano) zacznie cokolwiek sobą prezentować czy do końca będzie (ocenzurowano) pustą kartką pomiataną na (ocenzurowano) wietrze przez każdy powiew (ocenzurowano) wiatru? Jeżeli w następnym odcinku znowu ją ktoś porwie to (ocenzurowano) (ocenzurowano) w monitor (ocenzurowano) krzesłem.

Obejrzałem OAVkę zaraz przed seansem i zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Sama seria tylko kontynuowała to uczucie. Naprawdę nie ma co strzępić klawiatury, każdy powinien chociaż obczaić, bo nie sposób się nie zauroczyć czy to oprawą graficzną, czy światem przedstawionym, czy też postaciami.