Tanuki-Anime

"Co byś zrobił, gdybyś mógł cofnąć się w czasie i podjąć inne decyzje życiowe?”

Gdybyś miał ten rozum i doświadczenie co teraz, ale mógł zacząć od nowa, od punktu, w którym miałeś dokonać kluczowego wyboru?
Co byś zrobił z życiem swoim i innych ludzi wokoło?
O tym jest ten serial.
Chłopak dwudziestoośmioletni. Odczucie przegranego życia i wielu porażek. I nagle szansa, żeby znowu przejść przez swoje ostatnie dziesięć lat życiowej ścieżki. Tym razem inaczej, odważniej, mniej zachowawczo…

Ja wiem, że graficznie i z animacyjnej strony nie było wybitnie, czy idealnie. Do tego czasem wrzucano typowy (komercyjny) fanserwis, no i też to wszystko delikatnie  kliknij: ukryte  na taki standard haremu wygląda .
Pomimo wszystko przez większą część seansu, aż gdzieś do 9­‑10 odcinka oglądało mi się to naprawdę dobrze, wręcz miałam odczucie przyjemności z przetwarzanej treści na poziomie 10/10

Gdyby zakończenie nie było tak poćwiartowane i wymagające kontynuowania, to bym dała coś ok 9.

Studenckie okruchy życia, ale z bohaterem, który miał szansę doświadczenia dorosłości przez ostatnich dziesięć lat.

Wiadomo, że nie jest to ani Miasto beze mnie (tylko bez kryminalnej zagadki;), ani RE­‑LIFE, ani też gorący romans – bo pojawia się tylko nieco bardziej niż zarysowany.
Ale ciekawość, co zrobi główny bohater, żeby tym razem stworzyć sobie lepsze, bardziej szczęśliwe życie – była dla mnie wystarczająco satysfakcjonująca z seansu.

Pomimo wzlotów i upadków był to bardzo przyjemny seans, który z miłą chęcią bym kontynuował jeśli tylko powstanie ciąg dalszy, a myślę, że na to się zanosi patrząc na końcówkę ostatniego odcinka. Zrobienie odwrotnie byłoby po prostu czystą głupotą ze strony twórców. Co nieco też zostało wyjaśnione, ale brak szczegółów, a to mnie martwi, bo nie zanosi się aby wrócono do kwestii zasad działania przenosin w czasie. Niemniej, tak jak napisałem, w ogólnym rozrachunku dobrze się bawiłem.

Poszło to w stronę kompletnie inną niż się spodziewałem i w sumie dobrze, bo jest zaskakująco oraz podane w dobrym stylu. Ciekawe czy da się to jeszcze w ogóle jakoś odkręcić…  kliknij: ukryte  No i też kto, a także w jaki sposób macza palce w tych całych przeskokach w czasie, bo to też wypadałoby jakoś wytłumaczyć, czemu akurat w takich momentach i w taki okres czasu przeskakuje. Wiadomo, że są pewne przypuszczenia po końcówce odcinka poprzedniego, ale na razie nic nie wiadomo. Trzeba czekać.

No i takie  kliknij: ukryte  skoki w czasie to ja rozumiem – trochę to wszystko skrajnie wyszło, żeby podkręcić powagę sytuacji ale jednocześnie bardzo cool, bo widz razem z protagonistą dochodzi do tego „co poszło nie tak” i co ma do poprawienia.

Yyyyy… wtf? Że już? Że tak? Że dlaczego? Keiko wróć i wyjaśnij.

Ja tam nie wiem, o co Wam chodzi. Da się to oglądać, po tym co się zadziało to widzę, że jest pomysł podobny do „Efektu Motyla”, co w moim wypadku automatycznie podbija ocenę o jedno oczko :)

No to dzisiaj poleciały dwa ładne plot twisty :>

Trochę rozczarowany jestem, że  kliknij: ukryte  Shinoaki po 10 latach według twórców nadal powinna mieć ten okropny głos :P

Sam nie wiem jak dotrwałem do 7 odcinka. Seria cierpi na syndrom niewykorzystanego pomysłu, nie czuję, aby cofnięcie się w czasie głównego bohatera wniosło cokolwiek interesującego. Fabuła jest mało przekonująca, Kyouya niby pomaga pozostałej trójce, pytanie po co, skoro w poprzedniej wersji świata świetnie radzili sobie bez niego :) Jego „dorosłości” też szczególnie nie dostrzegam, wręcz przeciwnie, czasem odnoszę wrażenie, że mentalnie cofnął się również o 10 lat, a może i więcej. Generalnie seria przeciętna, powiedziałbym nawet, że w większości nudna, a rozwój bohatera dzięki wiedzy z przyszłości mało interesujący. Można obejrzeć, jak już się naprawdę nie ma lepszych opcji :)

Było bardzo fajnie, ale przerodziło się to w trochę irytujące zażyłości. Mogliby już z tym powoli kończyć, bo to już drażni tak, że aż mnie bawi. Co nieco martwi. Chciałem więcej nauki i smaczków ze studiów na takim kierunku, a dostaję to co w wielu innych produkcjach, lecz w przyspieszonym tempie i zbyt łatwo. Jeszcze te muzyczki w tle… ktoś tu sobie ewidentnie robi z kogoś jaja. Problematyczna jest ta seria, ale kontynuuję, bo śmieszy.

Recap? xD To nieźle, idealny moment na drop.

No niestety ja odpadam. Bohaterzy jak dla mnie nie ciekawi główny bohater już większego ułatwienia nie mógł dostać wszystko mu perfekcyjnie wychodzi, z przegrywa do wygrywa ech. Sama koncepcja fabuły nie trzyma się sensu. Chyba, że potem nastąpi jakiś mego twist i będzie pokazane negatywne konsekwencje działania bohatera. Harem powstaje bo tak ... Sceny z pierwszego odcinka z futonem i jogurtem była tak absurdalna i głupia, że już to powinno wystarczyć do dropu tej serii, ale dałem szanse. Plus za dość ciekawy koncept. Pośrednio porównuje to do ReLife z racji założenia fabularnego jednak relife przy tej produkcji to kilka klas wyższy twór. Dobrej zabawy dla pozostałych ja wysiadam.

Shinoaki, ty wariacie, takie rzeczy się dzieją, a tu dopiero piąty odcineczek :D  kliknij: ukryte  Love triangle activated.

Fantastycznie się to ogląda. Niezwykle przyjemnie spędzony czas przy dwóch kolejnych epizodach i już nie mogę się doczekać kolejnych.

Gdzieś tam miałem w planach, ale ciężko było się przebić przez pierwszy odcinek, zawsze mnie to jakoś odrzuca, jak jest taki długi. Ale póki co seria mi bardzo leży, jest to kawał dobrej, rzemieślniczej roboty jeżeli chodzi o oprawę. Dobra grafika, wpadająca w ucho muzyka, mega mi leży kreska, przez co postacie wyglądają ładnie, seiyuu też mi pasują do danych postaci, na co zwracam uwagę niezwykle rzadko. Na moje kroi się taka fajna „ósemka”.

Kolejna z serii, której w planach kompletnie nie miałem, a pierwszy odcinek włączyłem tak od niechcenia i osobiście dobrze na tym wyszedłem, bo nie spodziewałem się tak przyjemnego startu. Bawiłem się na tyle dobrze, że z pewnością obejrzę ten tytuł do końca. Audio­‑wizualnie solidnie, po prostu poziom wystarczający, biorąc pod uwagę to z czym mamy do czynienia. Podoba mi się pomysł na fabułę, postaci też są spoko, ale aktorzy głosowi mogliby być w niektórych przypadkach lepsi, albo po prostu lepiej dopasowani do ról. No i trochę irytuje fakt rzucania przez postaci samymi ogólnikami, bez jakiś konkretów odnoszących się do ich działań etc. Tak czy siak, na razie dla mnie pozytywne zaskoczenie i czekam na kolejne odcinki.

Nie mam pojęcia dlaczego zdecydowano się wyprodukować aż 50­‑minutowy odcinek, skoro ten czas nie został jakkolwiek sensownie wykorzystany, aby zachęcić widza do dalszego seansu. Jak sobie porównuję z 40­‑minutowym odcinkiem Tanmoshi to naprawdę mam wrażenie, że tam dużo więcej się zadziało i było to po prostu dużo ciekawsze. Planuję oglądać dalej, bo jestem ciekawa dalszych kroków bohaterów na ścieżce artystyczno­‑zawodowej. Jednak wielki minus na start za kiepski fanserwis. Scena  kliknij: ukryte  z futonem i jogurtem była naprawdę idiotyczna…

Zapowiada się na całkiem udaną adaptację. Pierwszy, 50­‑minutowy odcinek to była ciekawa przygoda.

Mieszają trochę na początku z materiałem źródłowym, dodają kilka swoich rzeczy itd. ale ostatecznie może to wyjść na plus.

Aktor protagonisty jest niestety początkującym i to od razu słychać – ciężko mu przelewać wyraźnie emocje do swoich kwestii i brzmi to trochę zbyt jednomiernie jak na takiego bohatera. On sam być może ma potencjał ale nie wiem czy wrzucanie go na głęboką wodę było dobrym pomysłem.

Niebieskowłosa brzmi przesadnie moe – co w sumie mnie dziwi, bo przecież Aoi Koga podkładała znakomicie bohaterki typu Kaguya i nie musi specjalnie modulować głosu, żeby dodać im uroku.

Asystentkę profesora podkłada moja druga ulubiona seiyu – Miyuki Sawashiro i nie dość, że brzmi jak zwykle znakomicie, to jeszcze perfekcyjnie pasuje do tej roli.

Graficznie nie ma jakichś superlatywów, tła są przeciętne, kolory stonowane i nawet chardesigny jakoś specjalnie nie przykuwają uwagi poza kluczowymi scenami. Nie mniej jednak jest to imo poziom jak najbardziej akceptowalny.

BokuRema tak właściwie nie jest niczym nadzwyczajnym(jednak nadal jest popularne, no i ma motyw powrotu do przeszłości, który ma jakieś podłoże fabularne) – na pierwszy rzut oka przypominać może jakieś typowe okruchy zakrapiane romansem, czy nawet miejscami haremówkę ale jest to seria, która ma możliwość pokazania kilka ciekawszych rzeczy – chodzi mi głównie tutaj o zadania, które przypisuje się studentom. Są to rzeczy, które niestety słabo zdawały egzamin na papierze ale wizualnie mamy szansę zobaczyć coś niecodziennego; mam nadzieję, że twórcy adaptacji przyłożyli się do tego.

Trzymam kciuki, to jednak z serii letnich, na którą faktycznie czekałem.