Tanuki-Anime

Bardzo się cieszę, że jedna z moich ulubionych tegorocznych serii ma swoją recenzję :)) Domo arigato :)

Początkowe dwa odcinki wydawały się tak bardzo słodkie, że trzeba było przerwać seans, żeby cukier za bardzo mi nie skoczył w górę. Ale powolne, i pełne słodyczy tempo relacji przyciągnęło mnie z powrotem.

Mamy tu przyjemny i relaksujący pomysł na pokazanie, jak dawanie z siebie – może być kojące i podnoszące na duchu i dla dawcy i dla biorcy. Motyw główny niczym w filmie Patch Adams  kliknij: ukryte  Na szczęście tutaj z dobrym zakończeniem.

I tak jak poniżej pisze mana – ta seria ma w sobie coś więcej, przede wszystkim pokazuje  kliknij: ukryte  trochę utopijny, idealny model relacji. Aczkolwiek.. Ok, nie utopijny :) ;)

Tagi – przyjaźń, romans i domowo – szkolne okruszki.

A do tego takie bardzo, bardzo delikatne i miłe ujęcie stałego budowania się bliskości :)
Poziom lekkości iskrzenia i słodyczy wyższy nawet, niż w Ore Monogatari.

W ogólnym rozrachunku wyszła przyjemna, ale zdeczka przewidywalna seria. Oprawa audio­‑wizualna nierówna i ostatecznie przeciętna, ale nadrabiały postaci oraz ich pogłębiająca się relacja. Natomiast dla mnie i tak wygrywa Itsuki, zabawny typo. Chociaż przyznam, że w pewnym momencie już zaczęły mnie nieco irytować  kliknij: ukryte  te podchody Mahiru już po tym jak ewidentnie się w nim zakochała i niezdecydowanie Amane wynikające z jego ogólnej dobroci, szacunku oraz niskiej samooceny. Na szczęście w miarę zgrabnie domknęli wątek, więc kontynuację z miłą chęcią się obejrzy jak w ogóle powstanie. Ostatecznie moja ocena i tak będzie lekko zawyżona, ponieważ ogólnie lubię romanse, zawsze miło mi się je ogląda i nawet jak posiadają wady, to mi to nie przeszkadza. Mimo wszystko od tego typu serii (nie licząc pojedynczych przypadków) zaczynałem te 10 lat temu lekką ręką. Kiedyś to pochłaniałem ich ogromne ilości, w końcu też zabrakło serii jakie mogłem obejrzeć z tego gatunku i skończyłem tak, że mi się na jakiś czas przejadły. Natomiast teraz zawsze miło wracam do tego typu pozycji, dobrze spędzam przy nich czas i zawsze są mi bliskie. ;)

Kolejna nudna i powtarzalna do bólu seria, ale że jest to romans, to jest bliski mojemu serduszku, więc +1 do oceny.
Brakuje mi w sumie takiej serii, gdzie akcja toczy się dalej po „i żyli długo i szczęśliwie”. Dlaczego tak mało tego typu romansów powstaje!?

Ta seria pokazuje coś więcej niż się wydaje na pierwszy rzut oka.  kliknij: ukryte  Scena z matką Mahiru i późniejsza rozmowa z Amane pokazuje w jakim stanie psychicznym jest Mahiru. Wydaje mi się że gdyby nie spotkała Amane to po jeszcze jednej albo dwóch rozmowach z jej matką lub ojcem mogłaby się całkowicie załamać. Możliwe że popełniłaby samobójstwo.