Tanuki-Anime

Długo unikałem, jakoś te dziwne gwiazdkowe oczy do mnie nie przemawiały i sam fikoł fabularny, że znowu stary dziad jest reinkarnowany (imo to żaden spojler, dowiadujemy się tego w pierwszym, co prawda godzinnym, odcinku). Ale miałem jakąś lukę w obecnym sezonie, no to jedziemy, zwłaszcza, że drugi sezon wychodzi, a oceny nawet dobre.

No i nie wiem, czy to efekt tego braku czekania co tydzień, ale moje emocje odnośnie całości są bardzo pozytywne, pochłonąłem całość w 24h. Aż się zaciekawiłem samym aspektem psychologicznym, bo jak się ma całość podaną od razu to te emocje są nasycone, lepiej się pamięta, w ogóle jestem ciekaw, jak to się sprawdza w takich ogólnych badaniach, ja jestem podjarany :D

Odnośnie gwiazdkowych oczu i oczu w ogóle – zmieniłem zdanie totalnie, bardzo często grają pierwszy plan i przedstawiają sporo emocji u bohaterów. Są bardzo sympatyczne wątki humorystyczne, miałem niezły ubaw z kilku scen. Ale dla mnie zabieg, który robi tutaj największą robotę –  kliknij: ukryte  Ai została świetnie przedstawiona. Tak normalnie, zwyczajnie, po ludzku, jak jej Akane zrobiła psychoanalizę z karteczek to miałem szczękę na ziemi. Wszystko mi tam grało, te kontrasty, że w sumie była fajną, żywą, mocno mroczną i połamaną postacią, jej kłamstwa były tak idealne, że sama w nie wierzyła/chciała uwierzyć, no po prostu majstersztyk. No i najważniejsza rzecz – została uśmiercona praktycznie od razu, co mnie trochę zdziwiło, ale jednak dodało tajemniczości jej osobie. Po jej śmierci jest takim cieniem ciągnącym się za bohaterami, ale jednocześnie źródłem inspiracji. Nakręca całą fabułę i losy głównych bohaterów. Co za tym idzie – nasze gwiezdne bliźniaki też wypadają spoko, ani Aqua nie ma syndromu pt: „byłem 30­‑letnim lekarzem, teraz cofam się w rozwoju bo jestem bombelkiem”, ani Ruby nie wypada jakoś ultra źle z tym swoim nadmiernym entuzjazmem, zresztą uzasadnionym.

Druga mocna karta tego anime – ukazanie show biznesu. Nie mówię, że jest to przeniesione 1:1, ale relacje, układy, ambicje i marzenia są dobrze nakreślone i u mnie na przykład kilka refleksji wywołało. Zwłaszcza  kliknij: ukryte  historia Akane i hejtu na nią. Takie przypomnienie, że łaska tłumu nie trwa wiecznie i może się w chwilę zmienić z nienawiści w miłość i na odwrót. Zwłaszcza jak zostajemy postawieni w roli obserwatora, który ma inside info i widzi, jak bardzo niesprawiedliwa jest to ocena. No i to, że każdy ma jakieś swoje demony, dźwiga jakiś ciężar i że jednak wspieramy się innych ludziach, bardzo budujące :)

Także z seansu jestem zadowolony, mógłbym jeszcze kilka rzeczy rozbić na czynniki pierwsze, ale zatrzymam je sobie na drugi sezon. Wciąż się zastanawiam, czy łyknąć wszystkie 12 odcinków na raz, czy obejrzeć do połowy tak jak jest teraz i trochę zatęsknić i sobie rozsądniej dawkować tak dobry produkt :D Jak napiszę coś w najbliższych dniach odnośnie drugiego sezonu to znaczy, że jednak miałem syndrom odstawienia ;)

Troszkę ta recenzja nie pasuje do strony. Z kilkoma kwestiami się zgodzę z kilkoma niekoniecznie. Ale czytało się dobrze.

Fajnie gdyby któryś z recenzentów tego tworu wspomniał o „incydencie” związanym z tą produkcją…

Nie wiem, na ile to prawdziwe informacje, ale na rozmaitych kanałach fb związanych z mangą i anime krążą grafiki sugerujące zakończenie mangi (a co za tym idzie – przyszłych sezonów anime). Przestrzegam przed obserwacją tych stron w najbliższych dniach, chyba, że ktoś chce sobie zepsuć ostatni rozdział historii. Oczywiście, może tak być, że to pobożne życzenia fanów, ale ponoć ostatnio ogłoszono, że seria zmierza do końca.

Pod wieloma względami (zawłaszcza technicznymi) seria błyszczy. Środowisko brudnego przemysłu japońskiego show biznesu zostało ciekawie pokazane, a dzięki temu, że główny bohater jest wplątany w ten świat na kilku płaszczyznach, seria robi się rozkosznie dwuznaczna. Postacie to może nie typy z którymi chcielibyśmy spędzić życie, ale zostali ciekawie napisani.

Mam kilka drobnych problemów z serią, zarówno związanych z rozłożeniem akcentów ( kliknij: ukryte  mam wątpliwości, czy potrzebowaliśmy aż tylu wątków drugoplanowych… chyba, że jakoś do nas wrócą, jednak sezon jako całość powinien się bronić samodzielnie), jak i samą tematyką ( kliknij: ukryte  bardzo ładne zebranie wszelakich patologii idolkowego przemysłu oraz internetowych problemów współczesnego świata. Pytanie brzmi, czy jest tu coś, czego już ktoś inny wcześniej nie pokazał?.

Tym nie mniej, zdecydowanie polecam. Na razie 8/10, ale jest szansa, że podniosę ocenę po czasie. Jeszcze pogrzebię trochę w poszukiwaniu wyjaśnień. Na pewno trafia do mojego top trójki tego sezonu (a był to sezon szalenie mocny), choć na ostatnie miejsce ;)

Nie zawiodłem się. Świetna i emocjonalna w wielu momentach seria, która już ma zapowiedzianą kontynuację, więc nie było się czym martwić. Pozostaje czekać i oglądać.

Znacznie lepsze to jest niż myślałem. Chciał człowiek zerknąć jak się to prezentuje bo manga bardzo chwalona ale czegoś takiego się nie spodziewałem. Top tego sezonu i spokojnie w tym roku jeden z najlepszych tytułów.

[link] Mamy drugi sezon, oby szybko :)

Mam wrażenie, że twórcy przesadzili z ilością tematów w tej serii. Mamy tutaj motywy z Mushouku Tensei, Erased, Shirobako oraz różnych serii o idolkach, a później dochodzi do tego jeszcze klasyczny licealny romcom. To wszystko upchnięte w 11 odcinkach skutkuje strasznym rozrzedzeniem fabuły i masą wątków, które często nie okazują się być jakoś super interesujące.

Poza tym mam wrażenie, że prolog jednak oszukuje widza, co do tego o czym będzie ta seria. Ja oczekiwałem, że wątek kryminalny to będzie główny temat. A na razie, ok, jest to główny motywator bohatera, ale w sumie to w tych 9 wyemitowanych odcinkach po prologu postęp wątku jest właściwie zerowy.

Ja wiem, że ta seria dostanie kontynuację na 100, nie, na 200%, ale kurde, nadal – mam dziwne wrażenie, że gdybyśmy mówili o innym, mniej popularnym anime, to seria by dostała zrugana za scenariusz. Wątki z Ruby tutaj są tak na siłę wrzucone, postaci poboczne (np. koleżanki ze szkoły Ruby) też nie wiadomo po co istnieją, ogólnie, Ruby jako postać, jest tutaj bo… Bo w sumie po co? I mówię, zdaję sobie sprawę, że będzie CDN, wszystko dalej będzie miało sens, pewnie jak ktoś to obejrzy całą serię na raz, to będzie mało ręce i nogi, ale na ten moment… No tak średnio mi się to wszystko klei.

Recap? W takiej serii? Czuję się zawiedzony.

Końcówka odcinka. Akane  kliknij: ukryte  aktywowała sharingana, żeby uwieść faceta grając rolę jego ideału, czyli biologicznej matki tegoż faceta… Akane oczywiście nie wie, że Ai była jego matką, ale patrząc na jej zachowanie nie sądzę by ją to powstrzymało nawet, gdyby była świadoma.

the perfect catch, my hero

Ale tak serio, ta seria jest przerażająco prawdziwa.

Chyba jeden z najlepszych przykładów, że warto chociaż sprawdzać te tytuły które mają silną podstawę w dobrze ocenianej mandze i są wyczekiwane – nawet jak niekoniecznie tematyka czy opis przemawia.
To jest znacznie lepsze niż myślałem, że będzie – zakładałem, że będzie tylko dobre. Jestem pod wrażeniem jakości wykonania oraz reżyserii.
Co najciekawsze wydarzenia po pierwszym odcinku są dalej interesujące. Polecam – w bardzo silnym sezonie to podium murowane.

Strasznie mi nie pasuje ten głos aktorki Kany do postaci. Patrząc na inne postaci i słuchając ich głosu mam wrażenie, jakbym oglądał zwykłe show. Patrząc na postać Kany i słuchając jej głosu mam wrażenie, jakby postać na ekranie mówiła jedno, a głos drugie. Kompletnie się ze sobą nie kleją. Pierwszy raz od naprawdę dawna czułem się tak oglądając anime. Ciężko mi to opisać… Jakbym oglądał bajkę, a nie animowane show. Straszne uczucie.

Zaskoczony kosmicznymi ocenami na malu, zdecydowałem się obejrzeć i nie żałuje ani trochę. Świetna decyzja, by z pilota zrobić niemal kinową długość. I koniec końców sam na chwilę obecną wystawiam 10. Zobaczymy czy utrzyma poziom.

Mam mieszane uczucia po pierwszym odcinku. Ładne to na pewno. Tylko nie wiem co myśleć o początku tej historii. Byłabym w stanie zaakceptować np. że dzieciaki przypominają sobie poprzednie życia w wieku powiedzmy dwóch lat. Ale sama świadomość, że bohaterka urodziła bliźnięta z których jedno jest sporo starszym od niej facetem, który na dodatek był jej wiernym fanboyem mnie mocno odrzuca.
Nawet jeżeli Ai nie zdaje sobie z tego sprawy i kocha bliźnięta jak zwykle matka kocha swoje dzieci, to i tak wydaje mi się to zbyt okrutne, że jej pociechy od samego początku nie są niewinnymi istotami jak reszta dzieci, a ich miłość(?) do niej również nie jest taką jaką dzieci darzą swoje mamy. Końcówka też pod tym względem mi się nie podobała,  kliknij: ukryte  bo gdy Ai umierała Aqua ciągle powtarzał Ai, Ai. Nawet jeżeli nie uważał jej za matkę, w takiej chwili mógł zmusić się do tego, żeby nazwać ją mamą, bo to jest magiczne słowo dla każdej matki.
To wszystko spowodowało, że nie poczułam praktycznie nic (zwłaszcza, że samej Ai nie udało mi się polubić), a jestem osobą, którą nietrudno wzruszyć. Może zerknę jeszcze na kilka odcinków, ale wątpię, żeby to była seria dla mnie.

Ai, Ai, Ai… Dopiero drugi odcinek, a ja już rzygam tą Ai. I teraz pytanie – czy oglądać dalej, bo ładne, ale się denerwować, czy skipnąć, bo denerwujące, ale żałować, że się czegoś ładnego nie obejrzało. Problemy 1. świata.

Czekałem długo. Specjalnie unikałem spoilerów, specjalnie nie kupowałem jeszcze mangi, specjalnie chciałem wejść w to na czysto z tylko jedną nadzieją, że obejrzę coś wyjątkowego. I nie mogłem prosić o nic lepszego. Dla mnie to już teraz jest cudo emocjonalne pod wieloma względami przy którym nie zmarnowałem ani sekundy. Obym się nie przeliczył, ale nie pozostaje mi nic innego jak wierzyć, że w ciągu dalszym dostaniemy to samo, a może i jeszcze więcej interesujących wątków, intryg, emocji i zmian. Czas pokaże. Czas rozliczy.

Nie wskakiwałem na pociąg, bo jak zawsze byłem przekonany, że wrażenia podjaranych fanów mogą się mijać z rzeczywistością.

Nie jest to drugie nadejście mesjasza; pilot ma sporo intrygujących wątków, kilka bardzo dobrych momentów i twistów(cieszy mnie niezmiernie, że udało mi się uniknąć wszelkich spoilerów), ponadto nieźle porcjonuje dramę, komedię i okruchy ale no nie czuję się, jakbym właśnie miał objawienie.

Nie mniej na pewno będę oglądać, bo obok Tengoku Daimakyou i DMDP nie wiem, czy jest cokolwiek bardziej interesującego w tym sezonie.

Cieszy mnie również, że nie zmarnowałem tych 90 minut – to był długi pilot :)

Cóż za show, matko bosko! Warto było chociaż raz wsiąść w hype train i zobaczyć, co się będzie działo dalej, oj warto.

Ten moment gdzie nie jestem przekonany czy obejrzeć do chwili że całkiem dobre mimo paru wad, aby ost 20minut ogladać na stojąco

O Panie, nie znałem tego wcześniej ale zdałem się na hype – i to naprawdę było spoko. Wiedz że coś się dzieje kiedy sam prolog trwa prawie 1,5 godziny :D