Tanuki-Anime

No i nie wytrzymałem, zaspoilerowałem sobie resztę sezonu i przeczytałem LN.
I muszę przyznać, jednocześnie jestem zaskoczony i kompletnie niezaskoczony na raz. Niezaskoczony tym, jak potoczy się dalej historia, natomiast zaskoczony kompletnie, jak świetnie autorowi powieści i twórcom anime udało się mnie „zaprogramować”, żebym na podstawie kilku tak prostych, wręcz banalnych i niepowiązanych ze sobą historii, potrafił nie tylko przewidzieć dalszą fabułę, ale też potrafić się nią ciszyć.

niby taki trochę banał ubrany w piękną warstwę wizualną, ale bardzo podoba mi się to anime, szczególnie po ostatnich dwóch odcinkach. To chyba faktycznie jest jeden z tych przypadków, gdzie ciężko wskazać obiektywne zalety i całość sprowadza się do podobania lub niepodobania się…

Mam mieszane uczucia… Wszyscy już wiemy, że jest to ładne i nie ma sensu odmieniać tego przez następne przypadki. Ale kurde, fabuła (a raczej jej brak) to dla mnie jakiś kosmos. Szczególnie ten 5 odcinek. W życiu chyba jeszcze nie widziałem tak przekombinowanej i jednocześnie tak banalnej zagadki. Do tego te postaci – znowu, tak absurdalnie nierealistyczne, na czele z tym całym Kengo, kolegą Jogoro, że to się w głowie nie mieści.
Jak to się mówi po angielsku? Let them cook? No to ktoś to chyba overcooked tę opowieść. I to ostro overcooked.

Od lat nie byłem tak skołowany kontrastem między monumentalnością stylu graficznego, a prostotą fabuły = pompa rodem z kinowego hitu, połączona z okruchami życia i średnio skomplikowaną historią… Seans dziwny, ale na swój sposób wciągający.

Dobra, jednak FMC lubi zachodnie słodycze.
Nadal nie wiem o co chodzi w tej serii i powoli zaczynam mieć wrażenie, że jak się nie obejrzę całej serii, to się nie dowiem. Pytaniem jest, czy ładnymi obrazkami i dopieszczoną animacją ruchu dłoni autorzy będą w stanie zatrzymać widzów przed ekranem. Mówiąc w swoim imieniu – raczej wątpię, bo już się złapałem na skipowaniu fragmentów, a to dopiero drugi odcinek.

Ładne to – nawet nie pod względem animacji, a ogólnej estetyki – dobra kompozycja, świetne tła, oświetlenie, projekty postaci, za które odpowiada Atsushi Saitou…
Jedyne, co mnie martwi to to, że bohaterowie są mało charyzmatyczni. Cóż, może się wyrobią, a może zagadki będą na tyle ciekawe, że nie będzie się zwracało uwagi na ich nudne charaktery. Póki co wygląda na to, że przynajmniej w przeciwieństwie do Hyouki będziemy mieć do czynienia z prawdziwym przestępstwem, czyli… kradzieżą roweru xd

Jeżeli ta kinowa rozdziałka będzie przez całą serię, to chyba dostanę szału.
Szczytem komedii było dla mnie to, że przedstawia nam się FMC jako osobę lubującą się w zachodnich słodyczach, po czym wcina ona truskawkowy shortcake – najbardziej zjaponizowany (tak się mówi?) deser – no, może na równi z Mount Blanc – jaki chyba istnieje.

Dobra, to tak właściwie o czym ma być ta seria? Bo pierwszy odcinek w sumie nie przedstawił nic, co sprawiłoby, że mógłbym przykleić temu tytułowi jakąś łatkę. Hyouka tak samo się zaczynała? Bo już nie pamiętam.