Tanuki-Anime

Z początku mnie nudziło, nawet miałam już przerwać oglądanie. Ale jednak oglądałam dalej i nie żałuję. Zrobiło się ciekawie w drugiej części, tak gdzieś od 13­‑14 odcinka, kiedy  kliknij: ukryte  akcja serialu przenosi się 5 lat do przodu. Może rzeczywiście czasami za dużo dramatyzmu, smutku, ale w sumie może właśnie w tym też ten urok tego anime. No i co dla mnie ważne:  kliknij: ukryte  dobrze się kończy. Muzyka dobrze dopasowana do serii, bardzo klimatyczna. Jedna z lepszych nowych produkcji.

Pierwsza seria jeszcze jako tako da się obejrzeć. Ta niestety rozczarowuje. Odnoszę wrażenie, że twórcy lubią elementy masochizmu. Louise ganiająca z batem i bijąca bez opamiętania Saito doprowadza do szału. Tak się nie traktuje drugiego człowieka, mimo, że Saito niewiniątkiem nie jest. To jego ślinienie się do dziewczyn i jego wzrok skierowany w jedno miejsce stają się nudne i wręcz niesmaczne. Może ja za poważnie podchodzę do tego anime, ale czy skoro niby to i komedia ma być, to czy musi być pełno bielizny itp? Ale nie tylko komedia, bo i elementów tragicznych nie braknie  kliknij: ukryte  (śmierć nauczyciela, przeszłość Agnes). Tylko taka mieszanka,  kliknij: ukryte  że z jednej strony ktoś umiera, a za chwilę Louise gania z batem i demoluje wszystko wokół siebie nie pasują do siebie.
Nie wiem, czy sięgać po część 3 i 4. Chyba na razie spasuję.

Najsłabsza część. Koszmarne elementy ecchi aż do przesady, aż niemiło się na to patrzyło.  kliknij: ukryte  Napalone panienki rzucające się na głównego bohatera, a już jedna z nich paradująca nago w fartuszku, to już mocne przegięcie. Obejrzałam do końca, bo dwie poprzednie części serii podobały mi się, a już drugi sezon Da Capo II był rewelacyjny. Ta część jednak rozczarowuje. Jedynie odcinki 11­‑12 i końcówka 13 na plus.

Tematyka anime może dla nas trochę nie z tego świata, bo w końcu możemy czytać co chcemy, jak chcemy kiedy chcemy. Choć poruszany problem walki z cenzurą na pewno gdzieś jest życiem codziennym. Jak dla mnie anime przyjemne, bohaterowie również, choć Dojo ma u mnie dużego minusa. kliknij: ukryte  Rozumiem drażni się z główną bohaterką, jest dla niej surowy, wymagający, daje wycisk, ok takie reguły zawodu jaki wybrała. Ale u licha, żeby dawać w twarz? Powinna mu była oddać.

Najlepsza część. Wzruszająca, pełna emocji. I nie zgodzę się z tu niektórymi opiniami, że powinno się zakończyć na odcinku 12. W żadnym razie.  kliknij: ukryte  Osobiście nie lubię smutnych zakończeń, bez happy­‑endu. Uśmiercanie głównego bohatera byłoby zbyt okrutne. W 12 odcinku ryczałam mimo, że swoje latka już mam

Czasami jakaś seria wbija mnie w krzesło podczas oglądania, a potem długo, długo nie mogę zapomnieć i ciągle jestem myślami z bohaterami. To jest jedna właśnie z tych serii, niezwykle klimatyczna, muzyka cudna, nawet nie wiem kiedy minęło mi to 26 odcinków. Sympatycznie bohaterowie, akcja szybka, nie sposób się nudzić. Mam jednak małe zastrzeżenia, mnie trochę rzeczy w tym anime przygnębiło, sprawiło, że łzy zakręciły się w oku.  kliknij: ukryte  Dlaczego Will tak się poświęca, żona w ciąży a on idzie wypełniać misje. No, ok są potem teoretycznie razem,ale czemu nie powie córce prawdy? No i potem Lillia i Treise. No przecież czują coś do siebie, no więc? Możemy się domyślić, że ok, będą razem przecież, ale no ten jeden pocałunek choć by się przydał.

Dziwne zakończenie.  kliknij: ukryte  Nie lubię tak urwanych filmów, seriali, nie tylko z gatunku anime. Ciekawe czy będą kolejne serie. Ale nawet jeśli, to raczej się nie skuszę.

Jak dla mnie anime świetne. Obejrzałam w dwa dni, naprawdę wciągające. Główni bohaterowie dają się lubić, choć wolałabym aby między Ayano i Kazumą  kliknij: ukryte  bardziej zaiskrzyło i zdobyli się na więcej romantyzmu na koniec.

Oglądałam to na bieżąco, nie wiem czy bym się skusiła jakbym zaczęła oglądać mając całość od razu podaną. Zaczynało się ciekawie, potem odcinki zbyt zwariowane. Za to ostatni odcinek na ogromny plus.  kliknij: ukryte  Wzruszająco, ciepło, no i ze swego rodzaju happy endem

Przyjemne, choć momentami smutne, jest gdzie popłakać. Najbardziej irytował mnie ten pluszak Kobato ziejący ogniem. Nie umiałam go polubić, niestety. Ale seria zachęciła mnie do sięgnięcia także po mangę. Dwa pierwsze tomy zamówione.

Całkiem sympatyczne. Plus za to, że  kliknij: ukryte  na koniec bohater wybiera jedną dziewczynę i są parą. . Ciekawy motyw z opieką nad zwierzętami jeszcze bardziej zwiększył moją sympatię do tego anime. Pannya jest urocza :)

Dla mnie rewelacja. Spokojne, delikatne, nastrojowe. Jedynie malutkie zastrzeżenia:  kliknij: ukryte  za dużo smutku na koniec, na szczęście wszystko z happy endem. No i u licha, mogliby się choć z raz pocałować! Ale i tak polecam!

Dwie rodzinki, jedna z synem, druga z córką. Jedna rodzina od lat ma zadanie bojowe, bronić sąsiadów, a Mamoru przypada w udziale bronić Yunę. Zadanie to nie należy do łatwych, bo dziewczyna ma super talent do ładowania się w problemy, przy czym zupełnie tego nie zauważa,  kliknij: ukryte  potrafi wyjść w środku nocy do szkoły dziwiąc się, czemu ta jest zamknięta, zasypia w łazience, zostaje porwana, ale zupełnie nie ma o tym pojęcia, bo zasypia itd Mimo tej aż przesadnej niezdarności daje się lubić, jest w tym wszystkim przesympatyczna.  kliknij: ukryte  Oczywiście aż do końca nie zdaje sobie sprawy, że ma takiego obrońcę, nie ma pojęcia, że Mamoru to ninja, który ratuje ją z opresji.
Anime dobrze się ogląda, choć czasami ma się wrażenie, że ogląda się parodię filmów z gatunku on ją broni przed całym światem. Niektóre wątki serio mogą sprawić, że widz wątpi:  kliknij: ukryte  wizyta kosmitów, czy gigantyczne krety(?) chroniące skarbu.
Muzyka całkiem przyjemna, szczególnie pojawiająca się w trakcie odcinka. Daję temu serialowi 8/10. Poprawia humor, na smutny dzień dobre lekarstwo.

Przyjemne, ciekawe, na pewno warte polecenia. Z tego co czytałam manga jest o wiele dłuższa, akcja toczy się dalej. Szkoda, że anime nie ma kontynuacji. A czy manga została wydana u nas?

Przyjemne, ciepłe, sympatyczne. Brak czarnych charakterów,  kliknij: ukryte  jedynie dziadek Kaoru w jego wspomnieniach. Trochę może niepotrzebne te elementy ecchi, na szczęście w strawnych ilościach. Ogólnie polecam to anime.

Bardzo przyjemne, lekkie. Czasami dobrze obejrzeć coś takiego bez akcji, napięcia. Po prostu na luzie.

Świetne anime, polecam! Warto, naprawdę warto obejrzeć. Spodobało się nawet takiej marudzie i wybrednej osobie jak ja.

A ja się pewnie narażę :) Ta seria podobała mi się najmniej. Ano brak Mamoru a ja lubię tego bohatera i już. No i należę do chyba nielicznej grupy, którą Seiya wnerwiał na całego. Drażni mnie ta postać i tyle. Ale muzyka piękna. Ale tylko piosenka początkowa i końcowa, to co Three Lights śpiewali zupełnie do mnie nie przemawiało. Kolejny boysband ;)

A mnie się podobało. Owszem, może trochę momentami zbyt zwariowane, ale naprawdę ogólnie na plus. Po prostu lubię anime, gdzie dzielny facet broni dziewczynę :) Obejrzeć warto.

Nie było aż takie tragiczne, ale bez rewelacji. 5/10

Wreszcie trafiłam na anime, które przypadło mi do gustu. Obejrzałam w dwa dni. Piękne, wzruszające, delikatne, łagodne. Bez przemocy,  kliknij: ukryte  bez fruwającej bielizny itd, za to pełne ciepła. Takie właśnie lubię. Ciekawe spojrzenie na magię, zupełnie inne z jakim do tej pory się zetknęłam. Nie przeszkadza mi ta powolność w anime, brak gwałtownych akcji. Muzyka piękna, no może za wyjątkiem wstawek z salsą, ale to kwestia gustu. Postacie ciekawe, a główni bohaterowie przesympatyczni, dają się od razu polubić. Momentami bardzo wzruszające, miałam łzy w oczach oglądając sceny przedstawiające  kliknij: ukryte  bolesną przeszłość Masami'ego, czy też moment kiedy Yume trzyma na kolanach odchodzącego za tęczowy most kotka. Szczerze polecam to anime chcącym obejrzeć serię delikatną, pełną ciepła.

Po dwóch odcinkach spasowałam. Chyba jestem już za stara albo zbyt marudna aby chwycić tego rodzaju humor.  kliknij: ukryte  Dwie panienki dewastują wszystko dookoła siebie w imię obrony swojego pana. Niestety, nie dla mnie taka demolka.

Długo zabierałam się za obejrzenie tego anime. Recenzja mnie odstraszyła, poczytałam inne komentarze tutaj i na innych stronach. Tak skrajnie różnych nie widziałam jeszcze w odniesieniu do innych serii. Więc postanowiłam sama się temu przyjrzeć. Seria zła nie jest, ale charakterki głównych bohaterów czasami załamują. Tak poza tym, to ukłon w stronę twórców (serio) za stworzenie takich osobowości. Kotoko – nie rozumiem, jak mogła tak płaszczyć się przed tym zimnym facetem. Miłość jest ślepa, to chyba prawda. Nie wiem czy ją podziwiać za upór z jakim próbowała stopić jego serce, zwrócić uwagę tego człowieka. W moim odczuciu to poniżanie się.  kliknij: ukryte  I jeszcze fakt, że zdecydowała się zostać pielęgniarką. Tylko dlatego, żeby być bliżej ukochanego. Naoki wydaje się (przynajmniej w początkowych odcinkach) wrednym draniem, który uwielbia znęcać się nad Kotoko. Bawi się nią, jej uczuciami, nie jest w stanie wzbudzić mojej najmniejszej sympatii. Na miejscu Kotoko olałabym tego pozbawionego uczuć typka. Jako kobieta czułam zażenowanie, że tak się można poniżać.
 kliknij: ukryte  Poza tym nawet ją uderzył, już jak byli po ślubie. Ok, pewnie dlatego, że wpadła w histerię, ale żeby od razu w twarz?
Późniejsze odcinki ukazują nieco bardziej stopiony sopel lodu, czyli Naokiego. Nawet momentami budzi moją sympatię, bo ukazuje ludzkie oblicze. Co tak naprawdę skrywał w sercu? Może dla niektórych z Was jego zachowanie to zwykłe zaczepki, drażnienie, ale dla mnie jego początkowe zachowanie to zwykłe znęcanie się, nabijanie, dokuczanie. Potem troszkę charakterek się zmienia.
No dobra, ale może właśnie dzięki temu anime jest realistyczne?  kliknij: ukryte  Pominę wątek ducha dziadka, choć ja lubię takie elementy nadprzyrodzone. Jest realistyczne jeśli chodzi o Naokiego. Bo niestety, chyba prędzej natrafią wrażliwe dziewczyny na kogoś z takim wrednym charakterkiem niż na kogoś pokroju Mamoru (Sailor Moon), czy Tamahome (Fushigi Yuugi). Nie ma rycerzy, są zwykli ludzie :) Czasami wredni.
W paru miejscach przewijałam do przodu ;)  kliknij: ukryte  Mamy tam lekarzy, pielęgniarki, więc choćby nauki Kotoko z krwią nie dla moich oczu :)Nie lubię szpitali brrr. Jeszcze z takim doktorkiem ;)

Może by nie było złe gdyby nie aż tak naiwne i momentami po prostu głupiutkie. Chyba jedyny poważny temat poruszony to fakt,  kliknij: ukryte  kiedy Ema dowiaduje się, że została adoptowana, bardzo ładnie poprowadzony ten wątek. Poza tym czasami nie wiedziałam, czy się śmiać czy płakać. Najlepsza jest gadająca wiewiórka jako ochroniarz Emy przez tymi „złymi” Fajne takie gadające zwierzątko. Ale główna bohaterka momentami mnie załamywała. Tym swoim podejściem kliknij: ukryte  , dając się całować co drugiemu facetowi. Niby bracia tylko… .Niby nie chciała, a jednak chciała, o co chodzi w tym?
W recenzji pisze, ze każda znajdzie swojego ulubieńca, ok, dla mnie jedyny normalny to Masaomi,  kliknij: ukryte  przynajmniej nie był nachalny. Pozostali powinni się czasem nauczyć trzymać emocje na wodzy.

Zastanawiam się czemu to oglądałam ;)I to obie serie. Nie podobało mi się za bardzo, ale aż tak tragiczne też nie było skoro nie przerwałam. Nie jest to anime wysokich lotów, momentami zastanawiałam się, czemu ja się na to gapię. Ale nie ma mowy abym do tego wróciła ponownie. Nie wyląduje w zakładce ulubione, o nie.  kliknij: ukryte  Ciekawi mnie ten motyw z tym księciem zaklętym w kota. Ciekawe, czy Haruka domyśla się kim był Cecil. Swoją drogą ten wątek mi się podobał chyba najbardziej, zaklęty książę ;)