Tanuki-Anime

Jestem zachwycona tą serią, bardzo przyjemnie mi się ją oglądało! Ciekawy zamysł, przemyślane dialogi, sympatyczni i niepozbawieni głębi bohaterowie. No i oczywiście prześliczna, pełna detali grafika ukazująca piękno zupełnie zwyczajnego świata. Oczywiście, niektóre zagadki były bardziej ciekawe, inne mniej, ale ogólnie jestem pod wrażeniem, że twórcom w tak fajny sposób udało się ukazać, że tajemnice znajdują się wszędzie wokół nas, a żeby zostać detektywem nie trzeba wcale szukać morderstw. Dodając do tego różnorodnych bohaterów, ich rozwój i nawiązujące się między nimi relacje, wyszła nam bardzo smakowita mieszanka. Nie jestem jednak usatysfakcjonowana zakończeniem, które tak naprawdę jest jedną wielką zagadką. Cytując Eru: JESTEM CIEKAWA!!! Liczę więc w głębi ducha na drugi sezon, który niestety jest jednak mało prawdopodobny :(

Seria jest naprawdę genialna, ale z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu. Jedni mogą uważać, że jest przesadzona, trochę nudna, a bohaterka budzi zażenowanie. Inni jeszcze będą mocno zaniepokojeni jej zachowaniem, będą czuli duże współczucie względem niej i nie będą w stanie patrzeć jak Tomoko się męczy. No i na koniec mamy ludzi, dla których to anime będzie lustrem, przedstawiającym ich w karykaturalny sposób. Do tych ludzi należę właśnie ja, bo w pewnym etapie mojego życia postać Tomoko była w 85% moim odzwierciedleniem. Byłam zachwycona, ale jednocześnie nieco zakłopotana, jak bardzo postać głównej bohaterki była mi bliska. Czułam bardzo dobrze jej emocje, rozumiałam ją i jej sposób myślenia. Dlatego też polecam tę serię osobom, które w przeszłości miały problemy z fobią społeczną oraz zatraceniem się w świecie anime i gier i chcą obejrzeć samych siebie w krzywym zwierciadle. Uważałabym natomiast z polecaniem jej osobom, które obecnie zmagają się z tym problemem, gdyż dla niektórych oglądanie tego anime może być dość bolesne. Co do osób, które z Tomoko nie mają nic wspólnego – można spróbować, ale nie ma gwarancji, że taki zamysł serii może do wszystkich dotrzeć.

Jeśli ktoś szuka serii, która pobudzi go do działania, da mu kopa i nafaszeruje go endorfinami, to trafił pod dobry adres! Wszystko jest tu maksymalnie pozytywne, nawet jak pojawiają się jakieś problemy, to nie są one dołujące i nie są one w stanie zachwiać determinacji dziewczyn i siły ich przyjaźni. Przyjemnie patrzyło się jak μ's ciężką pracą osiągają sukces. Anime pokazuje wszystko, co najlepsze w byciu idolką. Nie znajdziemy więc tu hejtu z zewnątrz, zazdrości między członkiniami zespołu, niezgody, wypalenia. To świat, w którym marzenia się spełniają i wszyscy są dla siebie dobrzy. Nie każdemu może taka koncepcja przypaść do gustu, ja jednak świetnie się bawiłam, tonąc w tym morzu szczęścia, ciesząc i wzruszając się razem z bohaterkami. A co do samych bohaterek – były bardzo sympatyczne i nie sposób było którejkolwiek nie polubić. Różniły się charakterem, ale według mnie troszkę za mało rozwinięto ich indywidualne osobowości (postawiono na pokazanie ich jako grupy), a chciałabym poznać je bardziej, także z tej mniej „idealnej” strony. Ogółem, seria wypada bardzo dobrze, można się przy niej pośmiać, napełnić energią, a także wzruszyć. Polecam każdemu, kto chce odciąć się od szarej rzeczywistości, a także tym, którzy potrzebują kopa do działania, albo po prostu interesują się światem idolek.

Ej, spokojnie :D Dopiero dwa odcinki wyszły, a tu już takie emocje XDD

Scena kliknij: ukryte  śmierci Mikego była strasznie brutalna :O

Aaa… w sumie logiczne :D ale szkoda, że tylko 12 :(

Jak to jeden odcinek? :D

No zobaczymy, na pewno film będzie inny niż pierwowzór, ale trzeba być dobrej myśli ;)

Może chcieli, żeby wyróżniał się na tle białych bohaterów tak jak L na tle Japończyków? W każdym razie nie przemawia do mnie to za bardzo – L powinien być biały jak ściana z oczami jak u pandy – u osoby czarnoskórej nie da się uzyskać takiego efekt.

Właśnie się dowiedziałam :) świetna wiadomość ;)

Drugi odcinek – już dawno się tak nie uśmiałam jak wtedy kiedy gościu zaczął śpiewać XD Twórcy – bardzo wam dziękuję za poprawę humoru ;)

Właśnie wiem! Ona wprowadziła jakiś dziwny klimat ;_;
Bałam się, żeby mi się to zaraz w jakieś Higurashi nie zamieniło albo inne Mirai Nikki XD

Też widzę sens, ale na razie nie jestem przekonana. Skoro Suna ma tyle fanek, to fajnie by było gdyby jego dziewczyną została jakaś panienka spoza tego kręgu. No nic, pożyjemy, zobaczymy :D Może okaże się, że jednak będą do siebie pasować, jestem dobrej myśli,

Ja w roli potencjalnej kandydatki na wybrankę serca Suny widziałabym jakąś bardziej dojrzałą, konkretną dziewczynę. Yukika i Yamato są nieco podobne, ale Rinko to taki typowy słodziaczek a Amami jest bardziej „szarą myszką”.
Nie wiem dlaczego, ale intuicja mi podpowiada, że oni jednak nie będą parą :O

No nie wiem, co kto woli xD Ja tego nie shippuję, ale i nikomu nie zabraniam ;D
Po prostu chodzi mi o to,  kliknij: ukryte  że Yukika jest za bardzo w niego zapatrzona i go idealizuje, a nie wiem czy to się sprawdzi w jej ewentualnym związku z Suną.

Ale jestem ciekawa czy Suna będzie  kliknij: ukryte  z Yukiką... Chociaż moim zdaniem ona nie bardzo do niego pasuje. Ale kto wie, może jak trochę opadną w niej emocje, pokaże się z nieco innej strony ;D

Wygląda na to, że usunęli. A miał, o ile się nie mylę, najwięcej wyświetleń spośród openingów do anime na YT. Ale już nie raz tak usunęli openingi, które miały po kilka milionów wejść ;_;

No cóż, myślę, że autor za bardzo skupił się na emocjonalnym przekazie walk i monologach (oraz dialogach), także logika zeszła na drugi plan XD Z tych serii, które wymieniłaś oglądałam trochę Naruto i z tego co pamiętam, to rzeczywiście tam bardziej skupiono się na układzie sił.

Ja kiedy oglądałam Bleacha, byłam całkowicie nowa w świecie anime i do tych wszystkich pierwszych walk podchodziłam bardzo emocjonalnie i całkowicie ignorowałam fakt, że zwycięstwa Ichigo są delikatnie mówiąc nielogiczne. Później jednak zauważyłam, że bardzo często występują w Bleachu jakieś nieścisłości dotyczące właśnie siły bohaterów (z Ichigo na czele). No bo niby jakim cudem  kliknij: ukryte  Ichigo pokonał Ikkaku i Zarakiego bez Bankai ani nawet żadnego większego treningu, a był wtedy przecież nowicjuszem, ja wiem, że bardzo „utalentowanym”, no ale bez przesady. Do tego później Ichigo nie mógł pokonać Nnoitry z Bankai, a Zaraki poradził sobie z nim bez większego problemu. Myślę, że Bleach to jest taka seria, w której nie chodzi o logikę i spójność świata przedstawionego. Tutaj trzeba czerpać radość z innych aspektów ;D

Ludzie, gdzie wy szukacie tych wyników oglądalności? :D

O, widzę, że myślimy niemal tak samo. Ją też tą scenę uważam za absolutnie genialną, aż się trzęsłam, a przed tą całą akcją musiałam zatrzymać na chwilę, bo aż się bałam. Później też było fajnie, ale takiego napięcia jak przy pierwszych czterech odcinkach już nie czułam ;)

A tam młoda XD Choć co prawda, wolałabym na początek coś niezbyt… mocnego? XD

Okej, dzięki za odpowiedź. To jakby co to może wezmę się za któreś z tych jak mnie najdzie ochota na podbój nowych nieznanych światów ;D

Ok, ok… ja się tylko zaczęłam zastanawiać przeczytawszy wypowiedzi jolekp i tamakary. Tylko pytałam, nie miałam nic złego na myśli, naprawdę ^^"

I komu tu teraz wierzyć? XD

Czyli w Twoim przypadku zainteresowanie yaoi ma tylko pozytywne aspekty? ;)