Tanuki-Anime

Ale to może jakieś szkody w psychice wyrządzić?

W sumie, patrząc na niektóre osoby, to chyba sama sobie odpowiedziałam na to pytanie…

Ale czy wy ogólnie odczuwacie jakieś negatywne skutki oglądania tego czy, biorąc pod uwagę to, że rozsądnie do tego podchodzicie, nie przeszkadza wam to w ogóle w życiu codziennym? :D

Hahaha, ok XD
To ja zastosuję terapię z SebaCielem lub Ereri i od razu się yaoi odechce :D

Zastanowię się jeszcze, ale znając siebie to ciekawość weźmie górę i w końcu się za to zabiorę :P

Ostatnio naszła mnie taka myśl: Czemu tym yaoi tak się ludzie jarają? No ja rozumiem (chyba), że ludzie mają różne upodobania, no ale, żeby to aż tak wielbić? Może włączę sobie jeden odcinek tego Junjou, psychiki mi to raczej nie spaczy, no i będę mniej więcej zorientowana o co w tym wszystkim chodzi i co w tym takiego pociągającego ;P

Teraz już wiem, żeby nie czynić tego kroku. Niestety, sama siebie do końca nie znam i niczego tak naprawdę nie mogę być pewna (ja i chińskie bajki? Pff… Przecież to jest zboczone, wulgarne i brutalne i kompletnie nudne. Ja się za to zabierać nie będę – a potem obejrzałam pierwszy odcinek pierwszego anime i jak dalej historia się potoczyła można się domyśleć).

Więc nie włączę tego pierwszego odcinka Junjou. Bo nie wiem czy będzie mi pasować ewentualne życie yaoistki. Dzięki za ostrzeżenie.

Chodziło o Grella (chyba), ale to określenie miało charakter ironiczny (wg mnie) ;D
Spróbuj z trzecim sezonem, który jest fabularnie najlepszy :D

Może kiedyś obejrzę ponownie i zmienię zdanie ;) Zmienił mi się trochę gust, więc może inaczej na to spojrzę :)

Tak, ta retrospekcja była świetna, jednocześnie zaskakująca jak i wnosząca dużo humoru ;)

Book of Murder też przypadło mi do gustu. Przede wszystkim urzekły mnie te wszystkie nawiązania :D Fabuła oparta na klasyce brytyjskiego kryminału, sama zgrabnie wpleciona postać Artura, różnorakie nawiązania do legend itd. Widać, że autorka odrobiła pracę domową z zakresu kultury angielskiej. Bardzo cenię takie rzeczy, bo widać wtedy, że autor wkłada dużo pracy w swoje dzieło. Nie zabrakło przy tym jednak samego Kuroshitsuji, więc nadal mamy charakterystyczny humor (który kocham nawisem mówiąc :D) i nietypowe, kuroszowe rozwiązania. Fabuła została dobrze przemyślana. Dobrze spędziłam te dwie godzinki. Nie czułam co prawda takich emocji jak przy BoC, ale myślę że ta OVA z założenia nie miała taka być.
A Ty co sądzisz o tej części? :)

W zupełności się zgadzam co do zakończenia. Ta mina Sebastiana wyrażała zresztą wszystko XD Co do trzeciego sezonu również się zgadzam. Dwójka była jak dla mnie całkowicie pozbawiona jakiegokolwiek klimatu, podczas gdy w Księdze Cyrku cały czas czułam ten niepokój, autentyczny klimat Anglii XIX wieku.
Pierwszy sezon, nie ukrywam, lubię. Nie wiem, może gdybym teraz obejrzała go po raz pierwszy nie byłabym tak entuzjastycznie nastawiona. Wtedy jednak całkowicie mnie urzekł klimatem, postaciami i oryginalnością w poprowadzeniu fabuły. Zaznaczam jednak, że według mnie sezon trzeci jest zdecydowanie najlepiej zrobiony ;)

Będzie mi ciężko rozwinąć, bo szczerze mówiąc niewiele pamiętam z fabuły. Tak już mam, że kiedy historia wydaje mi się nielogiczna to niemal całkowicie ją zapominam. Gdzieś tam jedynie tkwi mi w pamięci, że było dużo dziwnych zwrotów akcji, które działały na zasadzie deus ex machina (nawet sama końcówka, która jak dla mnie była strasznie naciągana). Były też sceny jak dla mnie dość niesmaczne, ale to już bardziej moje subiektywne odczucia. Chociaż były też elementy, które mi się spodobały.
Co Ci się tak podobało w zakończeniu (oprócz prześlicznej piosenki Kalafiny XD)? Nie uważasz, że  kliknij: ukryte  Sebastian zasłużył na nagrodę? :P Było wyraźnie pokazane, że oboje nie są zadowoleni z takiego obrotu spraw. Sebastian utracił wolność, a Ciel już nigdy nie będzie mógł zaznać spokoju. Ja uważam, że pożarcie duszy to idealne zakończenie dla tej serii. Cel Ciela został urzeczywistniony, ale on sam musi teraz ponieść karę za wszystkie popełnione grzechy, zniknąć, co będzie też wiązało się dla niego z uzyskaniem wiecznego spokoju. Sebastian natomiast otrzymuje swoją nagrodę za tę ciężką, ale jakże dla niego pełną zabawy pracę. Takie zakończenie jest proste, ale po prostu uczciwe i satysfakcjonujące, wzbudzające też emocje. Mam nadzieję, że manga zakończy się również w ten sposób.

A które momenty w Book of Circus najbardziej Ci się spodobały? :)

Rozumiem, mi akurat bardzo spodobało się, że ten sezon był taki mocny, a odcinki oglądałam przepełniona skrajnymi emocjami (było tu mnóstwo naprawdę zabawnych scen, przy których głośno się śmiałam jak i sprawiających, że myślałam, że serce zaraz wyskoczy mi z piersi XD). Charakter Ciela uznaje za świetnie wykreowany – widać jego wewnętrzne rozdarcie i powolną destrukcję psychiki.  kliknij: ukryte  Śmierci moim zdaniem były potrzebne, chociaż też bardzo polubiłam ekipę cyrkowców. Kuroshitsuji to nie jest seria pokazująca, że każdemu należy się przebaczenie i rozsiewająca wokoło atmosferę szczęścia i miłości. Tak skonstruowane zakończenie było co prawda brutalne, ale nie pozostawiło widza obojętnym.
Osobiście uznaję ten sezon za świetny, idealnie eksponujący największe atuty historii przedstawionej w Kuroshitsuji. Pierwszy sezon też mnie całkowicie zauroczył, ale obiektywnie trzeba przyznać, że to właśnie trzeci sezon jest najbardziej logiczny. Natomiast drugi sezon zirytował mnie dziurawą fabułą, sprawiającą wrażenie pisanej na kolanie. Alois byłby całkiem interesującą postacią, gdyby to głównie na nim skupiła się fabuła, a Ciel i Sebastian w ogóle się nie pojawili. Wtedy można by było przedstawić tę samą historię – chłopca zawierającego pakt z demonem – w całkiem inny sposób, z innymi bohaterami. No ale to są moje odczucia. Ty możesz mieć własny punkt widzenia i uważam, że to dobrze, że opinie ludzi różnią się między sobą i każdemu podoba się co innego :)

Możesz powiedzieć dlaczego podobał Ci się najbardziej sezon drugi i uważasz go za dużo lepszy od trzeciego? Co najbardziej raziło Cię w sezonie trzecim? Pytam z ciekawości, bo jestem ciekawa opinii osobny mające dokładnie odwrotne od mojego zdanie na temat tych serii :)

Dzięki ;)

Podałabyś może tytuły jakichś fajnych historii poruszających ten temat bez takiego motywu Kopciuszka? :D
Gatunek w sumie nieważny ;)

Gdyby to był chłopak, to zachwycona bym nie była, choć taka sytuacja na pewno by mnie rozbawiła… Chociażby opisane wyżej cechy moim zdaniem szczytem dziwności nie są :D
W gruncie rzeczy, znam dziewczynę zachowującą się podobnie do Nagisy, tyle że w anime cechy zostają często przerysowane. Sprawia to z jednej strony, że seria nie jest do końca realistyczna, ale często ciekawsza i bardziej atrakcyjna. To już zależy czego szuka się w fikcji. Tyle że jeśli ktoś stawia przede wszystkim na realizm to chyba powinien jednak poszukać innej formy fikcji niż anime XD

Zgadzam się z Tobą, stereotypom i czepianiu się historii mówimy nie :D
A tak poza tym, to zastanawiam się teraz jak tutaj doszliśmy zaczynając od Clannadu… Tam było wyraźnie pokazane, że gdy ktoś był samotny, to najczęściej wynikało to z jego nieśmiałości (Nagisa, Kotomi), a nie z tego, że się nad nim znęcano, bo się wyróżniał (czym niby wyróżniała się Nagisa xD?)

Przepraszam, to nie miało być oczywiscie do Ciebie ^^"

Jejku, chyba trochę demonizujesz tych Japończyków. W każdym kraju ludzie są skrajnie różni, a stereotypami nie ma się co kierować… A poza tym ci Japończycy z czasów wojny to nie są Japończycy żyjący dzisiaj. Od tej pory wiele się zmieniło na całym świecie, więc również w Japonii. No, ale to każdy chyba wie :p Więc chyba nie ma sensu o tym rozmawiać…

To nie był wyrok śmierci, ale duże ryzyko. Moim zdaniem to jednak różnica ;D

No rzeczywiście… Coś mi się pomieszało :P
Ale mówiła, że chce dziecko, tego jestem pewna ;)

Przecież było wyraźnie zaznaczone, że dziecko było planowane, a Nagisa nie chciała dokonać aborcji…
Naprawdę uważasz, że historia zyskała by na jakości gdyby Nagisa miała raka odbytu? :D
A z tym dążeniem do samodestrukcji, co dokładnie masz na myśli?
Dlaczego Nagisę miałoby wykończyć ijime?

Wiadomo może czy będą dalej robić anime?

Jeżeli nie oglądałaś to polecam Ci trzeci sezon, jest naprawdę świetny :D

Zawsze możesz napisać przecież swoją recenzję :P
Recenzentce się podobało (jak i wielu innym osobom) więc wystawiła taką a nie inną ocenę :)

Też uważam, że ending był wspaniały :D

Przecież to jest shoujo harem :P
To tak jakby w typowych haremach miały być brzydkie bohaterki… ;)