Tanuki-Anime

Sięgnęłam po „Bokurano” pod wpływem emocji, jakie wywołała we mnie recenzja tego anime na Tanuki.pl. Pierwszy odcinek zapowiadał melancholijną i wzruszającą serię, jednak już po drugim wiedziałam, że się pomyliłam.
Historia opowiedziana w tym anime jest owszem, przejmująca, ale miejscami niesprawiedliwa.  kliknij: ukryte  Sądziłam, że na końcu pilotem zostanie Seki, jednak nie zdziwiłam się nadto, gdy okazało się, że to Ushiro zdecydował się zginąć za całą ludzkość.
Portrety psychologiczne całej piętnastki są bardzo wiarygodne, i choć czasem miałam wrażenie, że rzeczy w nich przedstawione są czasem okrutne, to zrozumiałam, że autorowi mangi właśnie o to, by niektórym bohaterom z góry współczuć przez ich sytuację, innych nienawidzić przez to, co zrobiły, a innych, jak Kanji, Moji czy Daiichi, którzy poświęcali się dla pozostałych, a w chwili śmierci wiedzieli, że podjęte wcześniej decyzje były dobre dla tych, którym chcieli pomóc.
Nie wiem czemu, ale czasem słyszę od osób, które obejrzały to anime, że kreska jest kiepska i powinna być ostrzejsza, jednak ja się z tym nie zgadzam, kreska wyśmienicie pasuje do klimatu anime, tak ja muzyka, szczególnie opening oraz drugi ending, których teksty świetnie opisują to, co przeżywają bohaterowie.
Ogólnie to seria naprawdę godna polecenia, jeśli chcecie czegoś, żeby zastanowić się nad ludzką egzystencją, a także posłuchać pięknej ścieżki dźwiękowej :)

Zamaskowano tłuste spoilery – Moderacja

... jest moim zdaniem zbyt okrzyczany. Widziałem pierwsze 5 odcinków i jeden film z serii Evangeliona i wcale mi jakoś nie przypadła seria do gustu. Bokurano natomiast oglądałem z zaciekawieniem i uważam, że pomimo tego iż anime traktuje o mechach, nie ma z nimi nic wspólnego. To tylko tło dla całej reszty. To z czym musiały walczyć te dzieci to  kliknij: ukryte  nie mechy z innej Ziemi (co swoją drogą trochę mnie odrzuciło ale z drugiej strony byłem w szoku gdy o tym powiedział ten latający pędrak) a ich własne uczucia i to właśnie przyszpiliło mnie do fotela.

Teraz od strony technicznej: Graficznie, szału brak, tzn. nie było źle ale absolutnie nie ma czym się zachwycać. Muzyka – opening jest genialny, mogę tego słuchać na okrągło, muzyka grana w tle jakoś mi w głowie nie siedzi a endingi z kolei kompletnie mi nie przypasowały.

Fabularnie jedno z najlepszych anime jakie widziałem, graficznie przeciętniak, oddźwięk zróżnicowany aczkolwiek nie jest źle. Tak więc jeśli komuś zależy na dobrze opowiedzianej historii (historiach), ciekawej fabule to polecam jak najbardziej.

Historia z wysoko postawiona poprzeczka, trzyma w napieciu od drugiego odcinka do samego konca, historia kazdej postaci pokazana w inny sposob pod wzgledem narracji.
Naprawde przemyslana seria.
Jedyne do czego mozna sie przyczepic to momentami kulawa animacja.

Niejednego anime obejrzałem ale po tym jak skończyłem Bokurano poczułem, że już nic nie będzie w stanie przebić tego co zobaczyłem (obym się mylił)

w życiu nie byłam tak poruszona historią ukazaną w anime. problemy, z jakimi musieli się uporać bohaterowie – w dodatku dzieci… podziwiam ich, że byli w stanie rzucić wszystko prawie, w jednej sekundzie, i zasiąść w Zearth'cie, aby uratować naszą planetę. co prawda nie jestem zwolenniczką motywu „walki w mechach w celu utarowania Ziemi przed kosmitami”, jednak tym razem siedziałam wręcz z rozdziawioną buzią, no a i ten motyw nie odgrywał tu kluczowej roli.
Koemushi – najpodlejsza, najbardziej cyniczna i bezludzka postać, jaką w całym swoim życiu widziałam - kliknij: ukryte  aż nie chciało mi się uwierzyć, kiedy okazało się, iż niegdyś był człowiekiem. jak dla mnie odrażający, niezasługujący na jakiekolwiek współczucie czy zrozumienie.
nie mam zwyczaju płakania na anime. jednak były takie dwa momenty, gdy w moich oczach pojawiły się łzy i za nic na świecie nie mogłam ich powstrzymać – tj. 17 odcinek  kliknij: ukryte  (śmierć Ano oraz potem śmierć Tanaki)
muzyka była naprawdę świetna, poza drugim endingiem, który jakoś do mnie niespecjalnie przemówił. opeingu słucham prawie non stop.
bardzo realistycznie zostały przedstawione losy bohaterów i podejmowane przez nich decyzje, co nie zmienia faktu, że Bokurano było dla mnie swojego rodzaju szokiem psychicznym.
jedyne do czego jestem w stanie się przyczepić to mechy – były b. podobne do tych z NGE, a na początku wyglądały jakby roboty nie miały wystarczającej ilości zasilania.
ale to już taki szczegół ;)

10/10

Nie mam pojęcia skąd to anime ma tak wysokie oceny i skąd taki zachwyt nim jest.
Seria jest po prostu słaba. Zachęcony pozytywną recenzją i komentarzami sięgnąłem po ten tytuł z wielkim optymizmem. Niestety ten optymizm znikał w miarę oglądania kolejnych odcinków aż całkowicie uleciał po około 10. Potem to już było tylko oglądanie na sile i wsteczne odliczanie żeby jak najszybciej to się skończyło.

Fabuła: jak jeszcze wątek o walkę o przetrwanie świata jeszcze można było strawić (standard w anime o mechach) to z kolei wątek pseudo gangsterski całkowicie nie wiem, po co był i co on wnosił do akcji anime. Co do zakończenia to można było się domyślić, jakie będzie już w połowie serii. Ale niech będzie 3/10

Muzyka: Opening i długo długo nic. Zresztą miało się wrażenie ze opening i tak był już wcześniej gdzieś słyszany (dla mnie GITS seria TV) 2/10

Grafika: owszem ładna, ale też bez jakiś fajerwerków wg mnie równie dobra była w NGE – trzeba pamiętać, kiedy owa seria była wydana. Tylko że tam były o wiele lepsze projekty mechów, które w tej serii były po prostu paskudne. 5/10

Postacie: Maksymalnie nijakie. Żadna z postaci nie przypadła mi do gustu, ponieważ po prostu żadna nie była wyrazista i nie miała w sobie tego czegoś. No i oczywiście każdy z bohaterów przeżył/przezywał jakąś tragedie. Ludzie dajcie spokój to już była przesada czy społeczeństwo w Japonii jest aż tak zryte. Dziwne ze jeszcze nie słyszeliśmy o masowych samobójstwach młodych osób w kraju kwitnącej wiśni. 3/10

Podsumowując seria jest przeciętna nie ukazująca nic nowego ani odkrywczego tzw. odgrzewany kotlet. Są serie o wiele lepsze od tej, ale są też gorsze. Jedynym w miarę dobrym atutem tego tytułu jest grafika, ale sama w sobie też nie jest powalająca. Cóż w moim przypadku była to strata czasu, ale komuś innemu może się podobać. Moja ocena 4/10

Połączenie całkiem realistycznych historii każdego bohatera z całkowicie nierealistyczną i nudną historią o supermechach walczących o  kliknij: ukryte  prawo istnienia swojego wszechświata.
Każdy z bohaterów odmiennie różny od irytujących, biednych, tragicznie nieśmiałych dziewczynek po psychopatycznych sadystów… Nie potrafiłem darzyć sympatią ani jednego z nich – historie ni smutne ni śmieszne, ale za to prawie zawsze po prostu głupie. Jeden moment mnie „ścisnął” –  kliknij: ukryte  gdy się dowiadują z kim i o co walczą – kiedy byli pokazani ludzie z postulatami by ich nie zabijać – ta desperacja ludzi.
Historia o naturalnej selekcji wszechświatów i konieczności wyboru między nicością a nicością jest tak chora i bezsensu, że odechciewa się tego oglądać! I tylko dlatego, że [i tu moja własna interpretacja „dostojnych ludzi”] bogowie zrobili sobie show, przy którym mają świetny ubaw.
Powtórzę jeszcze raz – historia bardziej chora jak w School Days, kompletnie niepasujące do klimatu mechy i cała historia z nimi związana, denne endingi i cholera wie co jeszcze. Już
dawno się tak przy Anime nie znudziłem. Zabrakło tej serii tego „jaja” – czekałem na „szczęśliwe” zakończenie w stylu Japońskim a dostałem nijaki „happyend”.

Na plus:
+w miarę dobra kreska
+Muzyka (nielicząc endingi)
+pojedyńcze wątki

Na minus:
-Niewykorzystany potencjał historii bohaterów/moralnego wyboru (zabawy w boga)
-Animacja która jak na rok 2007 zbyt często kulała
-Irytujące postacie
Ogólna ocena 4-

Choć sam osobiście mechów nie lubię to to anime mi się spodobało pod względem fabuły i to że z mechów korzystano tylko jako tło a nie nie odłączą część anime. Bo te walki były tylko tłem na dramat historii. I temu anime należy się 10/10 zasłużone

Świetna rzecz. Początkowe odcinki trochę przynudzały, ale im dalej, tym lepiej. To nie jest typowe anime o mechach i jak widzę, niewielu je potrafi docenić. Bo tu pdostawą nie są jakieś głupie roboty, tylko ludzkie dramaty i dylematy moralne. Za fabułę seria dostanie mocne 9/10

Ogólnie do oceny recenzji nic nie mam, ale na pewno nie mogę zgodzić z tym co pisał Azag jakoby bohaterowie zachowywali się wiarygodnie.
Pogodzić ze śmiercią i bronić innych ma być dla ciebie wiarygodne ? Takie bajki to nie wiem komu twórcy anime próbują wciskać. Ja bym wyszedł z założenia, że skoro i tak mają umrzeć to wszystko nie ma sensu (tj walka dla innych), no ale jak próbują wciskać wyższe cele w wykonaniu dzieci to ich sprawa.
Ogólnie walki bardzo słabe, ale kreska naprawdę ładna, szczególnie krajobrazy. Muzyka oprócz OP i ED przeciętna.
Ale chyba każdy się z tym zgodzić, że to jedno z najbardziej wzruszających anime.

Wycięto wycieczkę osobistą.
Moderacja

UWAGA PONISZY TEKT MOŻE ZAWERAĆ ISTOTNE INFORMACJE ODNOŚNIE FABUŁY!!

Mimo że anime robi stosunkowo dobre wrażenie, po pewnym czasie traci na uroku. Jeszce gorzej jest jak po zobaczeniu całej serii się chwile pomyśli nad tym tytułem. Fakt bokurano wniosło powiew swego rodzaju świeżości. Mamy tu dzieciaki, mecha i motyw ratowania świata niby banał a jednak nie. Mamy normalne osoby przestawili cieli różnych hmm kultur społecznych, i na szczęście darowano sobie super plastikowych bohaterów w wieku 16lat.
Wychwalana fizyka świata nie jest też do końca bez skazy. My tu w miarę realistyczne następstwa walk, liczenie się z konsekwencjami działań. Jednak spiski, tajne organizacje jacyś tam inicjatorzy którzy rozpoczęli walkę różnych równoległych ziem (i to jeden z tych wątków niewyjaśniony), i co gorsza 15 bohaterów z czego każdy ma przesrane życie jak by ludzkie życie składało się tylko z pasm nieszczęść i bólu. By nie przedłużać przejdę do swej punktacji.

GRAFIKA: 6/10
Nie czarujmy się jest ona przeciętna(jak nie gorsza). Czasami kaleczne animacje postaci, okropny wygląd mechów (prawdopodobnie jedne z najbardziej nie ciekawych jakie dano mi zobaczyć, prawie wszystkie humanoidale były na obcasach xD). Wszytko to takie szare, nijakie a wygenerowane na kompie mechy jedynie pogarszają całość.
(pewnie wina stosunkowo małego budżetu)

MUZYKA: 6/10
Określenie UBOGO wszytko wyjaśnia. Owszem mamy przepiękny utwór w OP(naprawdę wpada w ucho) znośny w ED i co dalej?
Brak odpowiednich utworów budujących klimat, no raz dziewczyna coś zagrała na szybko na fortepianie i koniec.

FABUŁA : 8/10
Coś z pozoru znanego podane w świeżej otoczce.
Koniec z bohaterami cudem wychodzącymi z opresji. Jednak jest kilka luk w fabule
- Kim są inicjatorzy
- Dlaczego tylko jedna osoba niby normalny chłopak o nich wiedział(miał wizje)
itd.
Przewidywalność i schematyczność też jest odczuwalna. Kręcimy krzesełkami, opowieść bohatera lub bohaterki(oczywiście dramatyczna), walka, kilka krzyków poco walczy i wygrana/śmierć pilota + czasami jakiś bonus w postaci wydarzeń w tle. I trzeba tez nadmienić że cała otoczka tajemnicy za szybko prysła, można było zakończyć tą serie w bardziej zaskakujący sposób, pokusić się o jakieś ciekawe zwroty akcji.

POSTACI: 8/9
Paradoksalnie wada a zarazem zaleta serii.
ok.15 pilotów każdy inny z własną historią. No właśnie własną historią było ich tylu że te wszystkie historie nie były równomiernie ciekawe. A ten ich dramatyzm wychodził po pewnym czasie widzowie bokiem.
Oprócz pilotów byli wojskowi, politycy itd. Szarzy, nudni ale potrzebni by urealnić ten surrealny twór. Cóż albo zbyt dużo tych bohaterów z czego niemal każdy był istotny.(oczywiście ten ostatni pilot najbardziej) albo za mało czasu by opowiedzieć historie ich wszystkich ciekawy sposób. A najciekawszą postacią był żuk gnojarz ^^ jego teksty powalały xD
I coś jeszcze to nie są super bohaterowie, w wrogich maszynach tez niema kosmitów tylko również normalni ludzie. Te dzieci borykają się z sporymi dylematami.

OCENA OGÓLNA : 7/10

Mimo ze nie jest to produkcja pozbawiona wad,jest warta zobaczenia. Każda osoba chcąca zobaczyć coś innego, nie przesłodzonego czy dzieło ukazujące w miarę naturę człowieka jak i jego pokrętną egzystencje będzie zadowolony(pomijając wiek postaci). Jenak znajda się i tacy co będą narzekać na nudę i schematyczność. Niestety czytając recenzje czasem człowiek możne być rozczarowany, spodziewa się czegoś genialnego a dostaje tylko coś nawet fajnego.

Specyficzna, niemal surealistyczna seria. Obejrzałam po przeczytaniu recenzji i usłyszeniu openingu. Zachwyciłam się, choć ta Bokurano nie ma w zamiarze powalać widza na kolana. Nie chodzi tu przecież o efektowną walkę, czy nawet o heroizm. To anime przytłacza, skłania do myślenia, nie liczy się nawet koniec – to postacie tworzą to anime. To nie historia o robotach- to historia o życiu, które jest największą grą. I dlatego i tylko dlatego postawiam Bokurano najwyższą notę, gdyż czegoś tak niesamowicie zrobionego dawno nie oglądałam.

Bokrano to całkiem ciekawe anime, co prawda cała ta otoczka  kliknij: ukryte  walki światów mnie nie wciągnęła, ale niektóre historie bohaterów były całkiem interesujące. Fajny był też motyw przymusowych bohaterów. I jeszcze jedna rzecz która mnie zaskoczyła, a mianowicie wątek polityczny. To jak odnoszą się do polityki. Akcja nie toczy się gdzieś kiedyś w przyszłości, tylko jakoś teraz w teraźniejszości, w Japonii. Mówią o konkretnie o Japońskim rządzie i politykach jak zachowali by się w takiej sytuacji. Mówią o zniesieniu limitu na produkcje broni, rzadko się zdarza że w anime mówią pozytywnie o Ameryce, a tam to właśnie Ameryka się nie zgada na zniesienie tych limitów. Generalnie bardzo dobra anime, wciągająca fabuła, ładna realistyczna kreska, odpowiednia mózyka. Obowiązkowa pozycja dla wszystkich fanów którzy nie jedno anie z tego gatunku widzieli

zachęcony zachwytami recenzenta sięgnąłem po ten tytuł, jestem na 10 odcinku i zastanawiam sie czy chce mi się kontynuować. nijakość wyziera z każdego kąta. od fabuły (złe roboty atakują ziemie, tylko banda nastolatków z problemami może ją ocalić…), nijakiego wykonania do nijakiego wskaźnika wciągalności serii. kazdy odcinek jest IDENTYCZNY jak na razie. kolejny dzieciak zostaje wytypowany do ratowania świata, przez 2/3 odcinka ogladamy z jakimiż to wewnętrznymi rozterkami sie on nie zmaga, na koncu nijaka walka i koniec. masa nielogiczności, na przyklad w kazdym odcinku zniszczona zostaje 1/4 miasta i giną tysiące ludzi, ale w samym miescie nikt sie tym szczególnie nie przejmuje. poza tym uczulony jestem na pseudo psychologiczne pieprzenie o niczym i 10 minutowe wewnętrzne monologi. na razie ciągne, ale jeśli sie nie rozkręci to nie wiem czy podołam.

Powiem szczerze po 2 pierwszych odcinkach chciałem to wywalić. Ale pomyślałem – dam szanse, i teraz jak najbardziej nie żałuje tej decyzji. Nie jest to najlepsze anime jakie oglądałem, ale jest genialne. Tematy jakie są tutaj poruszane, problemy bohaterów…po prostu obraz życia jest tak przedstawiony, że momentami chce się płakać. Super, kolejny zastrzyk emocji, których długo nie zapomne.

Pozdrawiam

Będę przekorna…

Nudnawe, przewidywalne, wiadomo że  kliknij: ukryte  bohater odcinka umrze na jego końcu. Jedyne co ratuje ten tytuł to realizm postaci i dobre studiom społecznych patologii :)

Polecam osobom, którym nie przeszkadza przewidywalna fabuła, powolna akcja i ciągły dramat przez 24 epki. Mnie po 5 odcinku zaczęło już to nużyć.

Spoilery się ukrywa.
Moderacja

Zdecydowanie jedno z najlepszych anime, jakie dotąd widziałam. Cała historia jest piękna i naprawdę niesie ze sobą morały. Ta piętnastka dzieci oddała swoje życie za planetę, nawet nie wiedząc, czy na pewno będzie istnieć (w końcu każdy następny pilot mógł przegrać walkę). To naprawdę wspaniała historia traktująca o poświęceniu.  kliknij: ukryte  To było takie okrutne, kiedy ludzie, zamiast pomagać Zearth'owi, atakowali go. Naprawdę okropne, że nikt nie wiedział, jak te dzieci się poświęcają, nikt nie mógł zrozumieć… Najbardziej mi się podobała postawa Ushiro w końcowych odcinkach, mówiąca, że zaczęli to jako piętnastka i jako piętnastka skończą. Wydawała mi się naprawdę wspaniała, to ogromne poświęcenie… W końcu Ushiro miał wybór. Nie musiał umierać, mógł przeżyć, ale zdecydował się na śmierć.
Pod końcem aż się popłakałam, tak mnie wzruszyła ta historia… Naprawdę wspaniałe anime. Wszystkim polecam!

Jedno z najlepszych anime jakie do tej pory przyszło mi zobaczyć, śmiało mogę postawić 9.5/10.

Mimo że 'Bokurano' nie wciągnęło mnie jak np. 'DtB' (love =]), to nie raz i nie dwa łezka mi się w oku zakręciła (no, dobra, ryczalam po prostu =X), a to w anime cenię. Co prawda czasem czułam, że bohaterowie są trochę 'emo', ale nie wiem jak sama bym się w tak ekstremalnej sytuacji zachowała.
Zgadzam się, co do sceny, gdzie ten chłopak biegnie; rzeczywiście realistycznie to wygląda =].
Ogólnie polecam, bo przy 'Bokurano' trzeba zastanowic nad życiem, śmiercią, tym, co ważne, a co nie. A trochę refleksji nikomu nie zaszkodzi.
Pozdrawiam!

Rzeczywiście, ta krótka animacja biegu w openingu to jedna z najlepszych, jakie w ogóle widziałem, ciągle sobie przewijam tylko po to, by móc obejrzeć ją jeszcze raz :)

Jestem tu pierwszy raz. I kropka. Odnośnie Twojej recenzji – wszystko OK oprócz dwóch spraw. Koemuchi jest z krwi i kości – nieco nierealny, wyszczekany, doświadczony przez życie dzieciak – jak dla mnie postać co najmniej wiarygodna. Można go lubić albo nie, ale klimat tej serii buduje się głównie dzięki niemu. Druga to to, że 'jedziesz' po przewidywalności akcji. Wybacz, ale jeśli seria jest dobra, to co Ci to przeszkadza? Chcesz zwrotów akcji to przerzuć się na absurd w stylu FLCL (niezgorszy pomysł :)). A tutaj zamiast tego masz dramat obyczajowy o scenariuszu który bije na głowę wszystko co 'nie­‑P2P­‑user' ma okazję doświadczyć w rodzimej TV. Nie wznoszę peanów na cześć 'Bokurano', ale oprócz 'Code­‑Geass' na dzisiaj to jedyna seria o mechach, która nie kłóci się z moim żołądkiem.

PS. Geass za animacje i 'szarość' bohaterów cenię, a no.1 u mnie to Macross Zero – eye candy dla ducha i ciała, tylko trzeba sie trochę młodszym ciałem i duchem poczuć.

Pozdrawiam

~airtraffic

...no sorry, ale tym razem przeszedłeś siebie.

Komentarze to nie miejsce na dyskusję, więc odpowiedni wątek, i mój komentarz o tym tekście, jest tu, na Forum.

Anime jest z pewnością wyjątkowe­‑bo mało jest takich pomysłów.Ale wykonanie twórcą nie wyszło.Jest sporo niedociągnięć w fabule,postaci takie trochę nijakie.Ale ma też swoje plusy.Osobiście jestem za,a nawet przecie ;)

Bokurano to najlepsze anime jakie kiedykolwiek widziałem, jest po prostu fenomenalne.
Nie za bardzo rozumiem dlaczego wg recenzenta wątki sci­‑fi są schrzanione, ja jestem fanem tego gatunku i byłem zachwycony dosłownie każdym pomysłem. Cała fabuła jest fantastyczna, bardzo wciągająca i zawiera masę ciekawych wątków. Momentami ta seria przypomina mi mój ulubiony serial Lost.
Manga też jest świetna ale podobała mi się dużo mniej, reżyser wybrał z niej to co najlepsze i dorzucił swoje równie dobre pomysły.

Anime wyszło wspaniale…..widzę że grafika i muzyka ludziom się nie podoba…jestem przeciw…..obejrzałem to anime i nie widzę problemów z kreską czy oprawą dźwiękową…..nie jestem wstanie nawet pomyśleć o ich zmianie ponieważ to już nie byłoby to…..widziałem tylko jedno anime w którym to wyszło „Kanon 2006” kliknij: ukryte  ....naprawdę idealnie zrobione arcydzieło tego gatunku….ale to nie znaczy że Bokurano poddane takiej zmianie byłoby lepsze…mechy rzeczywiście irytowały walcząc ale byłem pod wrażeniem odejścia od tych super nienaturalnie mobilnych człowieko podobnych „kombinezonów”......lubię Gundamy ale tu totalnie odpadają….wyobraźcie sobie takiego mobilnego „Gundama” na miejscu tych masywnych kolosów a dowiecie się że zarówno zmiana grafiki nic by nie dała a walki nie stałby się lepsze….by totalnie nie pasowały w tym anime które nie skupia się na mechach tylko ludziach zarówno dzieciach, nastolatkach jak i dorosłych…..obejrzałem Bokurano za pierwszym podejściem właściwie za trzecim….jako że nie miałem całej serii tylko pierwszy odcinek włączyłem go by sprawdzić co to….zanim dostałem całość, obejrzałem 2 razy pierwszy odcinek….już wtedy wiedziałem że warto poświęcić się i obejrzeć…jedno jest pewne to anime które pogłębia nienawiść względem ludzkości…..zrozumiecie oglądając….pazerne starce myślące o własnych korzyściach kosztem życia ludzkiego otwarcie mówiący „wszystko to dla dobra ludzkości” .....gotowi zniszczyć to co tworzyli i to co ich próbuje uratować…przypominają mi się Gunadam Seed i Destiny…. „for blue and natural world” są gotów zabić,zabijać, mordować i niszczyć…tak jak niektórzy dla zysku w Bokurano…...koniec pozostawia dużo do myślenia ale cisze się z tego….w dobry sposób zakończyli serie…nie zastanawiałem się nad oceną….10….inne anime poruszające takie tematy są gniecione tą perełką…