Tanuki-Anime

Recenzja powstała w oparciu o japońską wersję. Amerykańska i polska podzielone zostały na cztery krótsze serie (Advanced, Advanced Challenge, Advanced Battle oraz Battle Frontier). W ocenie uwzględniono również oryginalną ścieżkę dźwiękową. Nazwy własne pochodzą z wersji anglojęzycznej ze względu na ich największą popularność, w nawiasach podano oryginalne odpowiedniki.

Po zakończeniu pierwszej serii twórcy Pokémon bez przerwy na odpoczynek dla studia i fanów z impetem zabrali się za kontynuację bijącego rekordy popularności tytułu. Choć poprzednia seria dzieliła się na wyraźne części, w tym na różne ligi i generacje pokémonów, właściwie nie wiadomo było, czego się spodziewać po nadchodzącej sadze, biorąc pod uwagę fabułę, która miała być bliźniaczo podobna do znanej z gier. Na szczęście (bądź odwrotnie) oprócz zmiany nazwy serii twórcy wprowadzili sporo nowości. Już od pierwszego odcinka możemy zauważyć wiele nowych, pojawiających się w tle pokémonów (oczywiście z biegiem serii sytuacja się zmienia, w celu zaoszczędzenia materiału na dalsze odcinki). Twórcy prezentują nową krainę Hoenn (Houen), do której przybywa Ash (Satoshi). Pozbywa się on prawie całego składu swoich wytrenowanych stworków, pozostawiając jedynie niezastąpionego Pikachu. Z głównej grupy odchodzi również Misty (Kasumi) zastąpiona przez pasjonatkę podróży May (Harukę) oraz humanoidalną encyklopedię pokémonów – jej brata Maxa (Masato). Zaopatrzeni w nowe wdzianka Ash, Brock (Takeshi) i nowi przyjaciele wyruszają w długą, obfitującą w mnóstwo przygód podróż.

Fabuła skupia się na przemierzaniu nowego regionu w celu zdobywania odznak przez Asha oraz – co jest nowością – udziału May w tak zwanych Konkursach Pokémon. Imprezy te polegają na prezentacji wyglądu, szczególnych umiejętności oraz siły pokémonów i zdobywaniu przez nie nagród. Jest to niewątpliwie ciekawe urozmaicenie serii, pozwalające odpocząć od licznych pojedynków głównego bohatera. Oprócz tego mamy również interesujący wątek dotyczący dwóch podstępnych i rywalizujących ze sobą zespołów Aqua (Aqua Gang) i Magma (Magma Gang) wprowadzonych w zastępstwie Zespołu R (Rocket Gang) z pierwszej serii. Obydwie organizacje dążą do zbudzenia dwóch legendarnych pokemonów. Ich obecność to jeden z najbardziej udanych elementów serii; niestety powstało bardzo mało odcinków z ich udziałem, a odcinki te nie tylko są niedopracowane, ale też powciskane pojedynczo, w dużych odstępach, na przestrzeni niemalże całej serii. Mimo kilku głównych wątków, nadal przeważają pojedyncze historie, zawarte w jednym, góra dwóch epizodach, które wciąż powielają schematy z poprzedniej sagi. Mamy oczywiście sporo ciekawych i zabawnych motywów, jednak z biegiem serii i kilkakrotnej ich powtórce tracą one na świeżości i stają się zwyczajnie nudne.

Wraz z wkroczeniem do nowego świata, w anime pojawia się wiele nowych postaci. Są to przede wszystkim wspomniane wcześniej nowe gatunki pokémonów (których projekty w większości przypadków są bardzo udane), owiane tajemnicą, pomysłowe zespoły Aqua i Magma oraz liczni liderzy nowych sal pokémon. Oprócz nich pojawia się masa postaci epizodycznych, które często mają niemalże identyczne charaktery. Chociaż Hoenn to nowy region, położony z dala od tych z poprzedniej serii, możemy tu bez problemu spotkać dobrze nam znane Joy i Jenny (Junsar) oraz członków Zespołu R Jessie (Musashi), Jamesa (Kojirou) i Meowtha (Nyarth), uparcie podążających za Pikachu. Warto wspomnieć również nieco o Ashu, który pełni rolę bardziej doświadczonego i dojrzałego trenera. Z jednej strony to pewien rozwój postaci, z drugiej – niestety twórcy obsadzili go w roli doświadczonego nowicjusza, który trenuje nowe, słabe pokémony w nowej lidze. Przez ten zabieg jego postać traci wyrazistość, a jego zachowanie czasem trudno zrozumieć.

Technicznie Advanced Generation stoi na przyzwoitym poziomie. Przede wszystkim mamy tu sporo utworów muzycznych. Nowe kawałki to w przewadze przekomponowane motywy z gier, których wciąż przybywa wraz z premierami kolejnych filmów. Grafika prezentuje się nieco gorzej i choć otrzymujemy wiele nowych animacji, obraz czasem traci ekspresję, a krajobrazy i projekty budynków również nie zachwycają.

Wprowadzenie tylu nowości i poprowadzenie historii niemalże od początku wcale nie czyni z tej serii dobrego anime. Pokémon Advanced Generation jest niewątpliwie słabszą pozycją od swej poprzedniczki. Seria potrafi zaciekawić, a nawet urzec swą prostotą, jednak końska dawka schematyczności i wtórności zaserwowana przez twórców popycha tę pozycję w stronę dna. Czy warto zatem sięgać po ten tytuł? Sam nie wiem. Raczej nie, choć zawsze można spróbować i zakończyć seans w dowolnym momencie. Należy również pamiętać, że to nie jest pozycja dla każdego (nawet jeśli jest się fanem pokémonów).