Tanuki-Anime

Początek filmu wielu widzom może wydać się znajomy. Zwyczajem drugiego sezonu fabuła niejako „powtarza” wydarzenia z odcinka specjalnego dołączonego do pierwszej serii. Otóż starszy brat Komari i Natsumi wygrywa w sklepowej loterii wakacje na Okinawie. O ile jednak OAV­‑ka pokazywała jedynie przygotowania do podróży, film skupia się na samych wakacjach w tropikach. Mamy więc wszystkie znane z serialu postaci, nowe piękne krajobrazy oraz pełną nostalgii i ciepła porcję beztroskiego życia i humoru.

Recenzowanie wszelkiego rodzaju sequeli to niełatwe zadanie. W idealnym świecie wystarczyłoby napisać „równie dobre, co poprzednia seria, komu się spodobało, ten będzie zadowolony, kto nie był przekonany wcześniej, i tym razem nie zmieni zdania”. Jednakże zawsze jest jakieś „ale” i w tym wypadku jest to „ale” z gatunku „ale jak to się sprawdziło w innej formie?”. Z pełnym przeświadczeniem mogę stwierdzić, że tak, sprawdziło się całkiem dobrze. Film w swojej strukturze w zasadzie nie różni się od typowego odcinka serii telewizyjnej, jednakże pojawiają się niewielkie urozmaicenia, bez których całość wydawać by się mogła niepełna. Fabułę spajają dwa elementy: trzy rysunki Renge oraz relacja Natsumi i Aoi, córki gospodyni hotelu, w którym bohaterki się zatrzymały. Jest to konstrukcja prosta, ale jednocześnie satysfakcjonująca, a więc na koniec nie ma się poczucia, że reżyser poszedł po linii najmniejszego oporu.

O postaciach napisać mogę jedynie, że względem serialu nie zmieniły się nic a nic i nadal tworzą niezwykle sympatyczną grupę dobrze skonstruowanych charakterów. Jednakże to właśnie Natsumi wybija się najmocniej, nie ze względu na czas antenowy, który jest rozdzielony mniej więcej po równo, ale ze względu na poświęcony jej wątek, dzięki któremu możemy zobaczyć ją od trochę innej, nieznanej wcześniej strony. Jest jeszcze oczywiście Aoi, będąca jedyną nową bohaterką w filmie. Jej rola w zasadzie sprowadza się do narzędzia fabularnego, jednakże nie ujmuje to jej charakteru, nawet jeśli ze względu na długość filmu trudno ją zestawić pod względem rozbudowania z pozostałymi postaciami.

Animacja, podobnie jak fabuła, nie różni się od tej z serii telewizyjnej – nie jest gorsza, jednakże nie jest też lepsza, a tego akurat można by wymagać od filmu z teoretycznie lepiej zaplanowanym czasem produkcji. Głównym plusem są za to tła, podobnie jak w serialu pełne detali, piękne i obszernie ukazujące poszczególne pejzaże lub wnętrza. O ile jednak wcześniej akcja skupiona była na obszarach wiejskich, tak tutaj mamy do czynienia z Okinawą – cała uroda tej wyspy została odpowiednio oddana i przez kolory, i przez samą kompozycję poszczególnych terenów.

Odświeżającą nowość stanowi za to muzyka, która prócz paru starszych utworów w całości składa się z nowych, odmiennych od soundtracku z serii melodii. Kompozytor Hiromi Mizutani postawił na lokalne okinawskie brzmienie, pełne specyficznego klimatu odległej, tropikalnej wyspy, jednocześnie jednak nie zatracił charakterystycznego dla Non Non Biyori klimatu, dzięki czemu przez cały film ścieżka dźwiękowa świetnie komponuje się z obrazem, dopełniając poszczególne sceny i niejako nadając im drugie dno. Aktorki głosowe, co łatwo przewidzieć, ponownie stanęły na wysokości zadania, świetnie odgrywając swoje role. Równie dobrze spisała się użyczająca głosu Aoi Shino Shimoji.

Wracając do myśli z początku recenzji, mogę stwierdzić, że ten film jest „równie dobry, co poprzednia seria, komu się spodobało, ten będzie zadowolony, kto nie był przekonany wcześniej, i tym razem nie zmieni swojego zdania”. To nadal jest to samo Non Non Biyori, czyli pełna ciepła i humoru pochwała życia, dzieciństwa i beztroski. Jest tu też ta sama dawka nostalgii, choć to już zależy od widza, bo o ile wakacyjne wycieczki każdemu są bliskie, tak Okinawa może się wydawać dość odległa dla zachodniego widza. Jest to jednak w zasadzie drobiazg i jestem pewien, że jeśli ktoś doszedł tak daleko, ten film z pewnością mu się spodoba. A jeśli są jeszcze osoby, które przed obejrzeniem wolą sprawdzić, czy każda część cyklu stoi na podobnym poziomie, mogę ich zapewnić, że Non Non Biyori: Vacation w niczym nie odstaje od pierwszego ani drugiego sezonu anime.