Tanuki-Anime

Jest to pierwsza z serii tego sezonu po którą sięgnęłam i muszę stwierdzić że zapowiada się obiecująco. Panuje w niej ciekawy, tajemniczy klimat. Trudno powiedzieć w jakim kierunku rozwinie się akcja, ale na razie jest dobrze. Strona wizualna (rysunki, animacja) jest bardzo dobra, podobnie zresztą jak muzyka.

Obejrzałam pierwszy odcinek i na tym poprzestanę.

Jest to seria w typie „Lucky Star”, gdzie grupa licealistek rozmawia o pierdołach i wiedzie sobie typowe(?), szkolne życie. Dwie z trzech bohaterek zachowują się głupkowato i są irytujące. Całość jest męcząco przesłodzona i zmoefikowana. Nie zapowiada się z tego dobra komedia, choć w odcinku były może ze dwa momenty które mnie rozbawiły.

Obejrzałam jak na razie 2 odcinki i obecnie nie mam ochoty na więcej.

Pierwszy odcinek bardzo mi się podobał, gdyż zapowiadał ciekawą komedię. Po drugim odcinku jestem zmuszona stwierdzić iż poziom humoru w tej komedii jest żenujący. Twórcy przez cały czas antenowy bombardują widza gagami, które przez to iż są wymuszone i jest ich za dużo – przestają śmieszyć, a zaczynają drażnić.

To tyle w temacie.

Jest to moim zdaniem jedno z 2 najlepszych anime ubiegłego roku (obok „Uchuu Kyoudai”).

Już od pierwszego odcinka oczarowuje nietypowym klimatem (lata 60', jazz), ciekawą oprawą graficzną, dobrą animacją i muzyką. Nie jest to kolejna typowa szkolna love story (jakich wiele), lecz produkt skierowany do starszego i bardziej wymagającego widza.

Oceniłabym tą serię wyżej, jednak końcowe odcinki trochę mnie zawiodły. Twórcy chyba zapomnieli że muszą zmieścić się z adaptacja mangi w zaledwie 12 odcinkach i nieco źle rozplanowali akcję, gdyż finał toczy się bardzo szybko i pozostawia widza ze zbyt dużą liczba pytań i niedomówień (podczas gdy wcześniej następowało parę zbędnych dłużyzn). Cóż, może warto w tej sytuacji sięgnąć po mangę i tam poszukać odpowiedzi na dręczące pytania… :)

Film mnie nie zachwycił, ba… nawet trudno mi go nazwać dobrym. Pomijając zawarte w nim morały i mądre przemyślenia (które są w nim chyba jedyną zaletą), akcja jest zbyt chaotyczna: najpierw rozwija się powoli w kierunku szkolnej love story, potem następuje szybka zmiana głównego wątku i zasypanie widza ogromną dawką dramaturgii, aby na końcu doprowadzić do nijakiego finału (w którym nieudolnie próbowano połączyć oba wątki).

Tytułowa bohaterka jest w praktyce postacią drugoplanową, natomiast całość kręci się wokół bohatera który jest całkowicie mdły, mało mówi i przez cały film daje sobą sterować. Postacią trzecio­‑planowym natomiast w ogóle nie pozwolono się rozwinąć, pomimo iż wnosiły istotny wkład w przebieg wydarzeń.

Raczej nie skuszę się na obejrzenie OAV'ek.

Nie byłam w stanie obejrzeć w całości pierwszego odcinka, ponieważ tak świecił po oczach że po paru minutach miałam dość. Graficznie użyto jaskrawych kolorów które następnie bardzo mocno rozjaśniono, przez co postacie są zlane z tłem, a wszystko jest niewyraźne. Pod względem fabuły seria zapowiada się na sztampowy szkolny romans/komedię, gdzie rozwinie się uczucie miedzy niepopularnym chłopakiem a nową, popularną uczennicą (tyle ze jego siostra będzie bruździć w ich związku). Niech fani gatunku się katują (najlepiej oglądając to coś w okularach przeciwsłonecznych).

Jestem po seansie pierwszego odcinka i zupełnie on do mnie nie przemówił. Główna bohaterka (cierpiąca na amnezję) tylko przeprasza wszystkich z otoczenia, krąży nad nią (niewidzialny dla innych) duszek wyglądający jak pajac, a wokoło kręcą się bishoneni. Kreska nieszczególna, animacja uboga, udźwiękowienie przeciętne. Może dam szansę i obejrzę jeszcze max. 1 odcinek, ale na chwilę obecną nie zanosi się abym miała ocenić to anime wyżej niż 2­‑3/10.