Tanuki-Anime

Pod względem zafilerowania to nic nie może się równać z Super S ;) –  kliknij: ukryte  tam coś zaczyna ruszać dopiero po 30 odcinkach. Poza tym – co jak co – ale w S­‑ce jest jednak jakiś progres: lepiej poznajemy motywy Outerek, rozwija się konflikt między nimi a Innerkami, czego nie uświadczymy w Super S~.

A mnie się Usa i Chibiusa podobały w tym odcinku – być może jeszcze w scenie z lalką Tuxedo, a na pewno już podczas scen w salonie gier, pomyślałam sobie, że początek odcinka mocno przypomina (w dobrym tego słowa znaczeniu) starszą wersję. I jeszcze scena z  kliknij: ukryte  dziewczynką, która zobaczyła Chibiusę robiącą sztuczki z parasolem, była sympatyczna. Niemniej zgadzam się, że Asanuma i Mako byli w tym odcinku najlepsi. Co do  kliknij: ukryte  wyciągania logicznych wniosków na temat tożsamości Sailorek itp. etc. – w starym anime Mamoru (jeszcze w czasie, gdy nie wiedział, że jest Tuxedo) usłyszał, że Luna mówi, ale pewnie ostatecznie uznał, że mu się wydawało; pod koniec serii R Naru zachowała się w stosunku do Usy trochę tak, jakby chciała dać jej do zrozumienia, że wie, kim ona jest (dwie serie jej zajęło dojście do prawdy ;)); no i mistrz wszechczasów, to jest Fiore z filmu R, od razu poznał, że Sailor Moon i Tuxedo to Usa i Mamoru ;) – no, ale nie mieliśmy cywila, który tak szybko się połapał, co się wokół niego dzieje~

Jak mówiłam wcześniej – wszystkiemu winne jest  kliknij: ukryte  zbyt sztywne trzymanie się mangi (stąd cztery siostry pełnią rolę niewiele większą rolę niż potwory tygodnia z dawnego anime; jednak jeszcze przed rozpoczęciem drugiej połowy Crystala dowiedziałam się, że pod względem pacingu seria poświęcona Czarnemu Księżycowi jest w mandze dużo lepsza niż seria o Królestwie Ciemności, więc nastawiłam się trochę na lekkie zwiększenie poziomu w tej części… ale nie ukrywam, że po „tylko” prawie dobrym odcinku z Rei i niestety słabszym z Ami jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Jak Toei lub Naoko chcą bądź mogą, to potrafią ;)

...
Niemniej i tak chcę, żeby po zakończeniu Crystala wzięli się za następne serie, idąc drogą PGSM(z mangi bierzemy najważniejsze rzeczy, reszta to nasze pomysły), bądź zrobili reaktywację Crystala, tyle że właśnie drogą PGSMową (na robienie przez nich obu tych rzeczy jednocześnie chyba lepiej nie liczyć ;)).

Matko Święta, to był zdecydowanie najlepszy odcinek do tej pory (przynajmniej jeśli idzie o rozwój postaci). Błagam, niech utrzymają taki poziom do końca!

„Poza tym, oprócz wyczerpujących, choć ciekawych dyskusji, do dzisiaj nikt mi nie odpowiedział, czy naprawdę wierzy, że szeroko pojęta kultura ma taka siłę rażenia ,że wpłynie na nasze upodobania (jakiekolwiek). Całe nieporozumienie leży w tym,że większość osób, wierzy jeszcze w ten humanistyczny mit, jak to człowiek jest niczym biała karta, i co mu tam kapnie, to zaraz będzie jego osobowością.”
Pojedynczy tekst kultury nie wpłynie tak na człowieka, ale zjawisko (np. kult obrosły wobec danego utworu, szereg tytułów na ten lub na podobny temat, intensywna dyskusja wokół danej kwestii itp. itd.) mogą wpłynąć na człowieka nieprzekonanego do danej opcji i/lub niezatwardziałego w poglądach. Ja tam np. z perspektywy czasu widzę, że oglądanie filmów o tematyce LGBT (ze szczególnym uwzględnieniem „Tajemnicy Brokeback Mountain” i „Transameriki”) w dość duży sposób wpłynęło na moje pozytywniejsze podejście do takich ludzi, na pewno o wiele bardziej niż histeryczna (z obu stron) dyskusja w naszych mediach.

„Bzdura to jest totalna, predyspozycje do pewnych zachowań mamy uwarunkowane w genach, jak ktoś lubi np. pornosy, a jest łagodnym człowiekiem, to się gwałcicielem nie stanie.Tak samo kryminały, itd, itp. Psychopata natomiast,może szukać takich treści, aby zaspokoić i wzmocnić w sobie te popędy (agresję np.)"
Kłopot polega na tym, że taka aspołeczna jednostka może wykorzystać dane zjawisko do zwiedzenia ofiary. Propo właśnie pornosów – dobrych kilka miesięcy temu czytałam we „Wproście” artykuł o konieczności wprowadzenia edukacji seksualnej, przy czym najmocniejszym argumentem (który mnie przekonał – to też tak a propo wpływu dyskusji/publikacji/whatever na poglądy osoby o elastycznych poglądach) było to, że bez takiej edukacji młodzież czerpie wiedzę o seksie z pornoli, a to może prowadzić do okropnych wypaczeń. Przytoczono historię dziewczyny, która została przekonana przez chłopaka do tego, żeby jego koledzy oglądali ich zbliżenie: gdy nastolatka początkowo nie było przekonana, chłopak powiedział jej, że to normalne i jako dowód puścił jej pornosa, w którym pojawił się taki motyw, co ją ostatecznie przekonało do jego propozycji. Później dziewczyna zaprzeczała (temu, że było to złe), gdy próbowano jej uświadomić, że została wtedy po prostu wykorzystana seksualnie.

Wiesz, dla mnie w przypadku słów „Wolałabym, żeby to nigdy nie powstało” nie chodzi o to, żeby ktoś z góry uniemożliwiał produkcję danej rzeczy, tylko o to, żeby w ogóle nie przyszło do głowy, że byłoby dobrze, gdyby ją stworzył, po czym rozpoczął działania mające na celu realizację tego pomysłu ;) Po prostu takie marzenie niemożliwe do spełnienia ;)

Znaczy: lepiej sypać mięchem niczym stereotypowy dresiarz i uciekać się do argumentów ad personam itp. itd.? ;) To dopiero byłby histeryczny jazgot XD

Akurat dziołchy piszące na Tumblrze są często przypadkami kołtuństwa, ale będącego po drugiej stronie światopoglądowej, którą być może uważasz za jedyną generującą takie podejście do życia (w sensie: zwalczają kołtuństwo z prawej strony, a same uprawiają kołtuństwo, tylko po lewej stronie ;P).

„Amerykanie to straszne kołtuny, szkoda,że nie piętnują oszustów z Wall Street,tylko kręcą na ich cześć gloryfikujące filmidła.”
Chodzi ci o „Wilka z Wall Street” Scorsese? Ja przesłanie tego filmu odebrałam akurat jako „To prawda, tak się dzieje, że ludzie kompletnie niemoralni mają się znakomicie i nie ponoszą porządnej kary, to jest złe, ale takie jest życie i w wielu przypadkach nic na to nie poradzimy”. Poza tym ostatnia scena tego filmu to dla mnie ewidentne ukazanie klęski głównego bohatera:  kliknij: ukryte  facet niby wyszedł z więzienia i jest stabilny finansowo, ale nie prowadzi już tak „fajnego” życia, jest z tego powodu zgorzkniały i może jedynie robić dobrą minę do złej gry; jego najbliżsi współpracownicy i kobieta z poprzedniego życia kompletnie z niego przepadli, często kończąc jeszcze gorzej niż on. Bardzo podobne zakończenie jest w „Chłopcach z ferajny” i „Kasynie” tego samego reżysera, które oprócz podobnej tematyki (prezentacja zgnilizny moralnej panoszącej się wśród ludzi łamiących prawo) ma taki sam sposób prowadzenia narracji (główny bohater pierwszoosobowym narratorem; teledyskowy montaż; liczne wątki poboczne i epizody, często pokazane jedynie poprzez kilkusekundowe ujęcia ukazujące esencję danej cząstki fabuły) – nie wspominając już o obfitym rzucaniu mięchem przez występujące w tych filmach postaci. Jedyna różnica między tymi filmami jest taka, że w „Kasynie” i (zwłaszcza) w „Chłopcach z ferajny” morał był o wiele lepiej widoczny – stąd też diametralnie różne interpretacje „Wilka…”.

„dobił mnie komentarz pod DLov,że to anime „W OGÓLE NIE POWINNO POWSTAĆ” – powiedz czy się zgadzasz z takim podejściem?”
Jeśli jest badziewne, to czemu nie? ;) Ja tam chciałabym, żeby w ogóle nie powstała większość polskich komedii romantycznych z ostatnich parunastu lat, bo zaoszczędziłoby to czasu i pieniędzy wielu ludziom ;) (poza tym to filmy na tak niewysokim poziomie, że wątpię, aby czyjeś życie straciło sens, gdyby zamiast nich powstawały produkcje, o których można byłoby powiedzieć w najgorszym wypadku, że są ambitnymi porażkami).

Tak się z ciekawości spytam: gdzie konkretnie mieszkasz? Bo ja przebywam (jeszcze) w trzydziestotysięcznym mieście na wschodzie Polski, ale u nas nikt „Greya” nie zakazywał, a tłumy waliły na niego tak mocno, że kino organizowało dodatkowe seanse ;)

Bez bicia się przyznaję, że nie oglądałam tej serii, ale po zetknięciu z jedną z myśli przewodnich Twojego komentarza (że tylko w „tak kołtuńskim kraju jak Polska” można tak odbierać tę serię), muszę zareagować.

Przejdź się na jakieś amerykańskie strony, np. na Tumblra (to chyba najlepszy przykład), gdzie amerykańscy odbiorcy non stop krytykują „50 twarzy Greya” lub „Zmierzch” ze względu na gloryfikowanie w nich toksycznych relacji, przedstawianych w tych tworach jako niezwykle romantyczne. Nie ma to nic wspólnego z kołtuństwem, a ze sprzeciwem wobec uromantycznienia tego, co powinno być piętnowane.

W kwestii  kliknij: ukryte  zabijania przeciwników – Sailorki zabiły z mniej ważnych wrogów właśnie Kunzite, Esmeraude pod postacią smoka, Kaolinite po raz pierwszy, Tellu (no dobra, to Mamorują zabił ;)), Viluy, te bliźniaczki z końca S­‑ki (w sumie to doprowadziły je do zabicia się nawzajem XD), Germatoida i podwładnych Badiane.

Poza tym wydaje mi się, że 90% Twoich zastrzeżeń można położyć na karb tego, że twórcy Crystala  kliknij: ukryte  niewolniczo trzymają się mangi – jeden rozdział przypada na jeden odcinek, większość scen to wierne kopie paneli z mangi. Siostry Ayakashi też zostały tak szybko wykończone w mandze.

Mnie ten odcinek podobał się mniej niż poprzedni (głównie ze względu na sposób postępowania Berthier – nie podobało mi się to samo, co i Tobie ;)), acz moim zdaniem fajnie wypadła scena, w której Ami wyczuwa wodę.

Propo punktu widzenia Usy w openingu – opieram się na tłumaczeniu dołączonym do fortepianowego coveru tego utworu, który został zamieszczony na kanale KZMAC na YouTube (dokładnego linka nie podaję, bo podejrzewam, że zostałby usunięty ^^;). Z tego tłumaczenia wynikałoby, iż ta piosenka (w całości, a nie tylko we fragmencie wykorzystanym w czołówce serialu) przedstawia punkt widzenia Usagi, utożsamiającej się w pewnym stopniu ze wszystkimi Innerkami, a końcówka pokazuje, iż można ją (przynajmniej częściowo) uznać również za piosenkę o miłości Usagi i Mamoru (z perspektywy głównej bohaterki).

Wybacz, ale to niestety wynik tego, że na Tumblrze zbyt często spotykałam się z kłótniami wywoływanymi przez dziołchy, które przyczepiały się do wiadomych linijek, a potem czepiały się z kompletnie głupich powodów (nie chodzi mi tu akurat o to, że Innerki – z pominięciem Usy – mało robią, jeśli już decydują się na jakieś konkretne kroki, tylko o pewne kwestie trochę innego rodzaju, które były rzekomo „antyfeministyczne”), przez co jestem przeczulona na punkcie „krytyki Crystala pod kątem feministycznym”.
Innymi słowy – moja poprzednia wypowiedź wynika głównie z mojego przewrażliwienia na tym punkcie (i faktu, że parokrotnie przywoływałaś Tumblr, co tylko mnie uprzedziło).

Jeśli zaś idzie o samo zestawienie tekstu z zawartością anime, to pasuje przy założeniu, że podmiot liryczny wyraża myśli tylko Usy~

„ach, ten wybitnie podstawowy feministyczny przekaz” – a czy wiesz o tym, że w oryginale nie ma tego „feministycznego przekazu”, w sensie, że słynna linijka o „byciu silnymi dziewczynami niepotrzebującymi ochrony mężczyzny” jest tak naprawdę neutralna genderowo i znaczy mniej więcej „Nie jestem słabą istotą, która wymaga ochrony”? Jeśli przyjąć, że tekst tego utworu opisuje perspektywę Usy, to pasuje ;P

„Metalia to, jak na razie, jedyna anatomicznie poprawna postać w Crystalu”
Mogę Cię cytować? ;)

Chodziło mi o walkę z Królestwem Ciemności ogólnie ^^; Innymi słowy – tak, jeden rozdział jest przekładany na jeden odcinek, ale wygląda to inaczej niż sobie wyobraziłaś ^^;

O kurczę… źle napisałam ^^; Chodziło mi o to, że pierwsza część mangi (z Królestwem Ciemności) trwa właśnie 13 i pół rozdziału, zaś sama ostateczna walka z Metalią zaczyna się w trzynastym rozdziale, a kończy w połowie rozdziału czternastego ^^;
Niemniej jeśli przyjąć, że w moim powyższym poście chodzi o walkę z Metalią w sensie walki z Królestwem Ciemności, to ma to sens ^^;

Trzymają się niemal niewolniczo mangi, gdzie walka trwała trzynaście i pół rozdziału, to i oni czynią podobnie ;)

Chciałabym zwrócić uwagę na to, że przeciwnik ze starego anime, którego opisujesz, to nie Metalia, tylko Super Beryl – fuzja Beryl i Metalii (w formie fizycznej to po prostu ciało Beryl, tyle że znacznie „upgrade'owane” przez Metalię). Metalię w jej prawdziwej formie można było zobaczyć w tamtej serii w odcinku 44 – to ona była tą ciemną (eee… jak by to nazwać) diabloidalną istotą chmurzastą  kliknij: ukryte  unoszącą się nad Księżycowym Królestwem podczas ataku Ziemian – i od Metalii z Crystala różni się tylko kolorem oraz tym, iż jest straszniejsza i budzi respekt ;) To istota o zupełnie innych cechach fizycznych niż przeciętna żywa istota (zresztą w mandze jest jedną z form Chaosu), więc mogła  kliknij: ukryte  „rozprzestrzenić się na całą planetę” ;)

Jeśli zaś idzie o „rozciągnięcie” walki – w mandze też trwała ona 13 i pół rozdziału, a że Crystal podąża wiernie mandze podług konceptu, że 1 rozdział = 1 odcinek, to podobnie jest i tutaj ;)

Swoją drogą to 95% zarzutów stawianych Crystalowi można (i trzeba) postawić też mandze, której mocno się trzyma ;)

Byłam wyrozumiała względem tej serii (stąd moja ocena wahała się między 5 a 6), ale po ostatnim odcinku, już w momencie, gdy kliknij: ukryte  Beryl dusiła Sailorki włosami i w kółko nawijała, jak to będzie świetnie dla jej wielkiej władczyni, Metalii, ocena spadła do 4/10. Później było coraz gorzej – wiadoma scena z  kliknij: ukryte  Generałami, ich nawróceniem, ich śmiercią i „rozpaczą” Sailorek, fakt, że pierwszy raz zwracałam tak często uwagę na błędy w stronie graficznej (a w tej kwestii zwykle jest mi naprawdę ciężko coś zauważyć)... aż dziwne, że moja aktualna ocena nie zjechała jeszcze do 3/10 o_O

Poza tym producentom tego serialu trzeba włączyć maraton z pierwszymi 13 odcinkami drugiej serii anime z lat 90. i pierwsze 6 odcinków serii piątej, żeby wiedzieli, jak dobrze budować tempo w danej części serialu.

Jak to: po co dano ten wątek? Żeby Takeuchi była szczęśliwa, że  kliknij: ukryte  wszystkie pairingi Innerek z Generałami są kanonem w przynajmniej jednej wersji XD

Ja tam ciągle mam nadzieję, że  kliknij: ukryte  ich wskrzeszą, chociaż… ich losy w następnych odcinkach (i potencjalnych) seriach pewnie byłyby równie świetnie poprowadzone.

To, że ta seria ma mały budżet (więc pensje pracowników też są zapewne względnie małe), a animatorzy i graficy mają mało czasu na wykonywanie swojej roboty, jest akurat potwierdzone ;P

Swoją drogą to ja współczuję tym ludziom – obrywa im się za to, czego przyczyną jest głupota producentów ==' (nie jest tak, żebym broniła poziomu strony graficznej ;P).

Lepiej przestanę pisać… Jeśli byłoby to możliwe, to chciałabym poprosić moderację o uporządkowanie ewentualnego bałaganu. Bardzo przepraszam.

Przepraszam… to tylko tak wygląda czy podpięłam swoją wypowiedź nie do Ciebie, a do Amarette?

Tylko w ten sposób informację o odpowiedzi na swój komentarz dostała Amarette, a nie ja ;)

Ja tam mimo wszystko wolę relację tutaj niż w Classicu (choć wiadomo, że najbardziej spodobałaby mi się wersja wypośrodkowana ;)) – jak dla mnie w wersji z lat 90. było jednak za dużo czepiania się i złośliwości, przy czym momentami wydawało mi się, że Luna denerwuje się na Usie ze względu na to, iż jej (tj. kotce) zależy przede wszystkim na powodzeniu misji, na samej Usie w mniejszym stopniu (przynajmniej tak było na początku).

Luna była „momentami” stanowczo zbyt wredna ;P

Trzeba przyznać jedno Crystalowi (i zapewne mandze też): relacje na linii Usagi­‑Luna są tu o wiele zdrowsze niż w Classicu.