Tanuki-Anime

Wygląda na to, że w Paryżu przeważają parki…

Sumując swoje kilka miesięcy w tym mieście, to Ogród Luksemburski jest super, ale tak, to nie nazwałbym tego miasta przesadnie zielony (choć do lasku bulońskiego nigdy nie dotarłem, był za daleko), chociaż ma ładne dzielnice :) Natomiast gdy tylko wracałem ze stażu, pierwsza rzecz jaką robiłem to prysznic, by pozbyć się wszy i paru innych rodzajów insektów. „Syndrom paryski” nie jest z czapy, jakby ktoś mnie pytał :)

Dodajmy do tego Gasou, który chwali się, że znalazł cukiernię z churrosami :) i w drugim odcinku jambon­‑beurre z sałatą :)

Dodam jeszcze od siebie, że kliknij: ukryte  w rozmówkach francusko­‑japońskich „la creme” jest tłumaczone na „bitą śmietanę” – jadłem w swoim życiu w dziesiątkach knajp i kawiarni we Francji (jeśli już nie w setkach) i zawsze podają desery i inne takie z „le chantilly” (wiem, formalnie powinno być z wanilią, ale w praktyce jest tak ;) przed recenzją nawet pytałem kolegów z pracy :D). Jakby zapytał o „creme” albo chodziło by o śmietankę do kawy, albo (np. na targu) mógłby dostać nawet śmietanę. Ja wiem, że niuans językowy, ale scenarzystka mogła chociaż sięgnąć do porządnego słownika :) No i te wszystkie „dżaponizmy”, gdzie „j” czytają po angielsku (dż), zamiast „ż”) :)

Bardzo dziękuję!

niestety ja straciłem czas na to „dzieło”

Cóż, prawda jest taka, że w sezonie lato 2023 niewiele było dobrych serii, więc podejrzewam, że wielu (w tym i ja) wybierało obiecujące tytuły, a manga zbiera bardzo dobre opinie. Zresztą, za ten sezon mam cztery recenzje w planie (dwie już za mną) i w żadnej nie wystawię pozytywnej opinii, choć jedna trafia do mojej czołówki anime guilty pleasure :) Na szczęście ten sezon jest już lepszy.

Pozdrawiam!

.. wybacz, ale to jest strasznie naciągane XD

Ale spokojnie, ja się nie gniewam :D Tym bardziej,  kliknij: ukryte  że faktycznie zachowanie sprawdzczyni było skrajnie głupie, nawet jeśli działała pod wpływem paniki :)

Jestem też pewna, że Doyle nie był pierwszym, który użył w swojej prozie tajnych szyfrów i wspinania się po ścianach…

Doyle to nawet nie był pierwszy w wymyśleniu postaci super detektywa :D Aczkolwiek kryminał był wtedy dopiero na początku swojej drogi i kilka rzeczy, które tam się pojawiły weszły do kanonu. Cóż, zostaje jeszcze 10 odcinków i będzie można sprawdzić co jeszcze wymyślą (albo wezmą z książek :P ).

Tak swoją drogą, jeśli chodzi o głupkowate serie, to trzeba przyznać, że sporo pozycji w tym sezonie :)

zarówno na poważnie jak i na wesoło, że nawet jeśli pełni ono tutaj rolę wyłącznie parodystyczną, to też będzie klisza :D

A, prawda :)

Nawet, kiedy je wskazałeś, podobieństwo wydaje mi się bardzo nikłe.

Cała otoczka jest faktycznie inna, natomiast motyw przewodni zagadki jest bardzo podobny (a w kryminale­‑zagadce to jednak kluczowe) – w pierwszym odcinku obserwujemy  kliknij: ukryte  jak morderca dokonuje swojego procederu dzięki dogodnemu zatrudnieniu (dorożkarz/cyrulik), w drugim – rozpaczliwe ukrycie dowodu (w gęsi/skarbonce) i nawet to, że zbrodniarzowi darowano (przynajmniej tak to jest zasugerowane w anime, w kryminale zadziałał cud Bożego Narodzenia, jeśli dobrze pamiętam). Nic, czas pokaże, czy będzie  kliknij: ukryte  tajemniczy szyfr, wspinanie się po ścianie rezydencji, afroamerykańskie dziecko (moje ulubione opowiadanie z Holmesem – aczkolwiek nie jestem wielkim fanem twórczości Doyle'a) i inne :)

... ale jeszcze jest nadzieja. Póki co śledztwa i dedukcje detektywa są równie przesadzone co wcześniej i co do  kliknij: ukryte  „mrocznej rady” to akurat po pierwsze może się okazać, że nie będą tak „mroczni”, po drugie muzyka jednak sugeruje parodię (brakowało mi tylko organów i chóru śpiewającego po łacinie). Jednak muszę się zgodzić, że wchodzimy może jeszcze nie w rutynę, a jakieś konkretniejsze ramy. Póki co sparodiowano/zaadaptowano dwa dzieła Holmesa  kliknij: ukryte  „Studium w szkarłacie” i „Błękitny karbunkuł”, ciekaw jestem czy spróbują zrobić coś własnego. Na razie takie 6,5/10. Swoją drogą, sporym problemem tego sezonu jest nadmiar parodii i z czegoś trzeba będzie zrezygnować…

Na szczęście są lekkie zmiany –  kliknij: ukryte  wprowadzenie Starka bardzo pomogło i podejrzewam, że już w następnych odcinkach całość nabierze lekkich kolorów. Nie mam nic przeciwko seriom trudnym, melancholijnym i nieco bezemocjonalnym, ale do tej pory filmy Bergmana to przy tym wesołe miasteczko :D

Freiren chyba już pozostanie świetnie napisaną, emocjonalną pustynią, natomiast jej uczennica powinna uniknąć tego losu, dzięki relacjom ze Starkiem. To dobrze, bo jak dla mnie jeden hiper melancholik na trio wystarczy :)

Ogólnie rzecz biorąc, do tej pory to serial wspaniały artystycznie, który jednak nieco nużył. Natomiast wszystko wskazuje na to, że wkrótce podkręci się go emocjonalnie o te 10­‑15%, i to może być jedna z lepszych serii tego roku. Zatem ci trochę zaniepokojeni przesadnie oniryczną, melancholijną atmosferą moim zdaniem mogą spróbować. :)

Był to ciekawy seans, ale nie mam pojęcia o co chodzi – ekspozycja, która w normalnym anime byłaby na samym początku, tu staje się ostatnią sceną odcinka, elementy absurdalne mieszają się i nakładają, brzydkie to, jednak celowo brzydkie, a przy tym ze sporym dystansem do siebie. Natomiast nie wiem, czy szybko się tym nie znudzę. Jak dla mnie można dać szansę, choć dla niektórych może to być za dziwna seria.

i ciekaw jestem, czy ta seria wybroni się do ostatniego odcinka. Na razie pierwszy epizod był uroczo głupi. Nie zdziwię się, jeśli gdzieś po paru odcinkach anime wytraci tempo, ale jeśli uda się utrzymać tę skalę niemożebnych bzdur, to polecam.

Walki i mechy chyba mnie nie zainteresują. Za to postaci wypadły całkiem przekonująco i chętnie dowiem się o nich więcej. No i ładnie oddano charakter ultra biurokratycznej machiny urzędniczej ;)

Na razie nie bardzo ogarniam o co tyle szumu i skąd ta popularność, ale w sumie poza brakiem oryginalności, to nawet mnie nie zirytowali. Dam jeszcze szansę, ale zapowiada się raczej średniak.

Jest dobrze – nie spodziewałem się, że to będzie aż tak komediowe, ale ten dziwny balans thrillera i satyry działa. Absurdalne to i niewytrzymujące minuty logicznego myślenia, natomiast twórcy ewidentnie zdają sobie z tego sprawę i chyba dobrze się bawili przy pracy, zatem pozostaje tylko dołączyć do zabawy.

Być może miałem za duże oczekiwania, bo zapowiadało się to na ładne, ciepłe okruchy życia nawiązujące do Ozu i Takahaty (nawet pierwsza plansza pojawiła się na tle białej tkaniny). Niestety, coś nie wyszło – reżyseria jest zwyczajnie słaba i pierwszy odcinek był chaotyczny i przewidywalny jednocześnie. Do tego nie każdego seiyuu dobrze dobrano (córka sąsiadów), no i przez pierwsze 10 minut muzyka nie chce choć na chwilę ustąpić pola.
Obecny sezon prezentuje się nieźle i chyba można sobie pozwolić na rezygnowanie z niezbyt obiecujących serii. Być może dam drugą szansę, jeśli natrafię na informację, że serial się ładnie rozkręcił, jednak na razie spasuje.

Aaaa, ok – wychodzi nieznajomość materiału :) Myślałem, że tak zrobili, by ułatwić aktorom pracę z pauzami i łamanymi tekstu ;) Przepraszam :)

Podobało mi się za to niesamowicie, kiedy bohaterowie zasłaniali sobie usta, żeby nie trzeba było ich animować <3

Akurat ruch ust chyba nie jest tak drogi w animacji, podejrzewam, że istotniejsze było zaoszczędzenie pracy seiyuu – pamiętam, że w „Sword of the stranger” ruch ust jest równie oszczędny (przy dłuższych scenach radośnie przechodzimy do kadrów z przyrodą), a jakoś nie spotkałem się z opinią, by w przypadku tego filmu narzekano na słabą grafikę :)

Co do pozostałych rzeczy się nie wypowiem, bo ten konkretny tytuł mnie nie interesuje.

Pozdrawiam! :)

O, to dobre wieści, właśnie takiego uzupełnienia tego duetu to anime potrzebuje (no chyba, że będziemy mieli trio ultra introwertyków). Dzięki :)

Nie znam pierwowzoru, więc nie streszczę jak seria prezentuje się w stosunku do mangi, natomiast wiele elementów przypadło mi do gustu. Mamy świetną oprawę graficzną, póki co obok Tengoku Daimakyou chyba najlepszą w tym roku (choć wiadomo, zupełnie inna estetyka). Podoba mi się świat przedstawiony i póki co nie mamy szastania szantażem emocjonalnym, czego bałem się po opisie fabuły.

Muzyka jest dobra, choć czołówka trochę rozczarowuje (tak wizualnie, jak i muzycznie), aktorzy grają zupełnie inną manierą niż w zwyczajowo w anime (co jest zdecydowanie na plus), prezentując bardziej teatralny styl. Dobrze też wiedzieć, że seria jest zaplanowana na dłużej, więc historia pewnie zostanie doprowadzona do końca.

Czy będzie z tego arcydzieło? Nie jestem pewien – o ile postacie w stylu protagonistki irytują mnie w życiu codziennym, o tyle tu jej hiper wycofana, beznamiętna osobowość ma sens, zważywszy na długość życia elfa (mam lekki vibe z opisem wysokich elfów z czwartej edycji Warhammera). Moje większe zastrzeżenia budzi to, że  kliknij: ukryte  druga główna bohaterka zdaje się być zbudowana z tego samego kruszcu – nie wiem, czy ponad 20 odcinków „przygód” dwojga skrajnie zamkniętych osobowości nie zamieni całości w ładnie narysowaną nudę.

Póki co ostrożnie jestem na tak, tym bardziej, że niewiele mamy ciekawych serii w tym sezonie.

OK, czyli mamy podobne spostrzeżenia – tzn. romans ma podobny początek, ale cała reszta jest zupełnie inna, ze zdecydowaną korzyścią dla mangowego pierwowzoru. Chciałem mieć pewność, czy czegoś nie pomyliłem :)

Generalnie zgadzam się z Waszymi opiniami, jedyne co, to przyznam, że mi akurat ta dziwna oprawa graficzna przypadła do gustu. Z drugiej strony ja jestem z tych co wolą nieudany, choć ciekawy eksperyment od bezpiecznej rutyny :)

Generalnie też mi daleko do bycia fanem tej serii i zgadzam się z większością wspomnianych uwag, natomiast:

 kliknij: ukryte 

I nie powinno im za bardzo to przeszkadzać, skoro od samiutkiego początku stwierdzili, że łamią pierwotne założenia mangi i z grubej rury wjeżdżają ze stwierdzeniem „Komura kocha Mie”.

Ale z tego co kojarzę, to w mandze też od pierwszego rozdziału wiemy, że Komura się w niej podkochuje. Jasne, tam proces rozwoju tego uczucia stoi kilka pięter wyżej, jednak początkowe założenie jest chyba takie samo?

Nie wiem, czy takie serie konkretnie pojawią się w najbliższym czasie, natomiast myślę, że możemy liczyć na więcej prowincjonalnych anime – wyludnianie się całych obszarów to jedna z bolączek tego kraju, a oni mają skłonność do tworzenia serii na tematy aktualne (choć w sumie ostatnio jakoś mocniej nabrali wody w usta co do problemów demograficznych…).

Swoją drogą, na sequel „Sakury quest” to nie mamy co liczyć, ale spin off z główną bohaterką chętnie bym przygarnął :)

Dla mnie ta seria to japoński odpowiednik „Rancza” :) Młoda kobieta przybywa na głęboką prowincję, trawioną typowymi dla tej części Japonii problemami: wszechobecną stagnacją, brakiem inwestycji, znikomą ilością kompetentnych pracowników i starzejącym się społeczeństwem. Fajnie, że ktoś zwrócił uwagę na ten typ japońskiej codzienności, tym bardziej, że turystyką tego się nie naprawi (więc trzeba szukać mniej standardowych metod).

Mam trochę zastrzeżeń do głównych bohaterek, które są mniej lub bardziej nudne, a już na pewno są mdłe na tle barwnego drugiego i trzeciego planu. Za to szanuję, że twórcy mają dystans do formuły „słodkie młode kobiety robią słodkie rzeczy” (uwielbiam ten żart przełamujący czwartą ścianę, jak ktoś mówi, że nasze bohaterki „to w zasadzie jedyne młode kobiety w okolicy”). I, tak jak wspomniałeś – wtop jest mnóstwo, ale uzasadniają to brakiem doświadczenia, więc sporo rzeczy da się wybaczyć.

Ogólnie nie jest to idealne anime, ale za ten wiejski, wcale nieprzesłodzony klimat zapomnianej prowincji z piękną obsadą drugoplanową jest w czołówce moich ulubionych serii (choć podkreślam, że „ulubiony” nie znaczy to samo co „najlepszy”). :)

 kliknij: ukryte 

Pewnie miałoby sporo do zaoferowania w jakichś kontynuacjach, ale radosne zwiedzanie zamku pewnie się skończy w 12 odcinku i sru, będziemy czekać na kontynuację tak jak czekam na kontynuację Grimgara ;)

Kto wie, może zrobią – jedną z większych zalet współczesnego anime jest to, że o wiele łatwiej o kontynuację niż kiedyś :)

Jest to… dość specyficzna seria, ale poziom rozrywkowości robi wrażenie :)

Dziękuję bardzo :)

Też oglądałem 2 razy i ostatecznie zmieniłem ocenę na 10/10, a Carol trafiła do mojej topki postaci na MALu :)

Ja z kolei jestem ciekaw, czy Sally Amaki zgarnie jakąś statuetkę za drugoplanową rolę :) Choć sezon wiosna 2023 dał tyle mocnych tytułów, że konkurencja jest znaczna…

Pozdrawiam :)

O, dzięki :) Moja teoria o Alpach Japońskich dalej w grze, w sumie pokazują tylko Takayamę, a tam były dość krótko :)

Jeżeli Yuru Camp nie robią tego na siłę, tylko w sposób naturalny, to tym lepiej dla nich :))

Nie, nie – czego bym o tej marce nie sądził, to na pewno nie promują nachalnie japońskiej turystyki. Zresztą mam wrażenie, że Japończycy mają już powoli dość tak licznej delegacji turystów z zagranicy :D

8,9,10 to priorytet oznaczający jak chętnie obejrzę coś ponownie :)

Fajnie, chciałbym mieć tyle wolnego czasu, by wracać do każdej serii, która mi się mocno podobała :D

Ciekawe jaki będzie sezon 3, bo zmienił się reżyser i studio, a to już tej zimy :)

W każdym sezonie jakoś uciekają do przodu – podejrzewam, że albo potraktują film jako nowe otwarcie i będzie się działo po wydarzeniach filmowych, albo (co chyba bardziej prawdopodobne) po drugim sezonie będziemy podróżować jeszcze dalej. Zważywszy na to, że serial zrobił się reklamą japońskiej turystyki górskiej (masz rację z tymi trasami śladem anime), to nie zdziwię się jak zajadą dalej w Alpy Japońskie, albo do Touhoku :) W sumie ostatnio w anime sporo reklamują rejony przy Kanazawie (Kimi wa Houkago Insomnia, Skip to Loafer), więc nie zdziwię się jak zobaczymy dolinę Kamikouchi albo wioski Shirakawa i Gokayma ;)