Tanuki-Anime

Naprawdę urocze. Atmosfera stworzona ciepłym głosem i czarno­‑białymi rysunkami, a także prostota tej opowieści zachwyciły mnie. Naprawdę warto poświęcić te pięć minut.

Ta kontynuacja, jak większość, była absolutnie niepotrzebna i powstała zapewne jedynie po to, by nie rozstać się za szybko z naszą ulubioną parą. Żeby jeszcze była to jakaś sensowna opowieść np. o dalszych przygodach Ciela z rozwiązywaniem zagadek. Ale nie, musieli dodać nowe postacie i całkowicie namieszać. Alois i Claude od początku mnie irytowali. Claude za bycie nieudolny naśladownictwem Sebastiana, Alois rozpieszczeniem i (jakżeby inaczej) Traumatyczną Przeszłością. Fabuła na początku była w miarę ciekawa, ale potem dodawali coraz więcej absurdów i zwrotów akcji. W rezultacie końcówka była tak zagmatwana, że aż poczułam wściekłość na twórców. Jeśli nie przeszkadzają wam te rzeczy i chcecie tylko pooglądać więcej Sebastiana, okej. Ale jeśli nie jesteście jakimiś fanatykami, stanowczo odradzam.

Można popatrzeć na pięknych chłopaczków (chociaż właściwie, który był taki piękny? 0.0) albo spektakularne (czasem) bitwy, ale fabuły toto za bardzo nie posiada… Okej, do któregoś momentu było nawet ciekawie, ale potem ta naiwność i nieporadność Naia i to, że wszyscy się nim zajmują, zrobiło się męczące. Obejrzałam dla moich ukochanych seiyuu (głównie Wielka Trójca Kamiya­‑Miyano­‑Ono, ale też niespodziewanie usłyszałam Miyu Irino! Yay! ^^) i na nich się nie zawiodłam, podobnie jak na ich postaciach. Ciężko ocenić tę serię, bo nie jest zła, ale dobra też nie… 6/10

Może oglądając tę serię zrobiłam głupotę i zmarnowałam czas, gdyż nie lubię wampirów. Anime to zostało mi jednak polecone, więc postanowiłam się przekonać, czy wampiry to tylko moje nieuzasadnione uprzedzenie. Po kilku odcinkach picie krwi i inne wampirze sceny stały się dla mnie znośne, ale sama akcja… była bardzo nudna. Główna bohaterka irytowała mnie okrutnie, większości wampirów (poza Kaname i Zero) nawet imion nie zapamiętałam, bo zepchnęli ich na bok, a „dramatyczne sceny” wzbudzały bardziej politowanie. Cieszę się, że przebrnęłam i nie mam zamiaru więcej się pakować w takie serie. Daje 5 pkt za muzykę i kilka ciekawszych epizodów, gdzie nie musiałam walczyć z rozproszeniem uwagi nudą.

Ciekawa i przyjemna opowieść, ale po obejrzeniu dalej nie jestem pewna, czy wszystko zrozumiałam… Nawet nie rozróżniałam niektórych ważniejszych postaci z maffi/gangsterów/czego tam. Mimo to Ryougo Narita jak zawsze zachwyca, polecam :)

Jak znajdę siłę xD

Gomen, senpai, ale ja tylko napisałam, że nie dostrzegłam głębi Q.Q Sam seans był bardzo dobry i podobał mi się, więc gomen gomen m(_ _)m

Być może nie oglądałam zbyt uważnie lub po prostu nie umiem dostrzec, ale nie wiem, jaka jest tam głębia. Owszem, historia ciekawa, trochę brutalna, ale czy to zaraz powód by się tak zachwycać? Co nie znaczy, że mi się nie podobało, było dobrze i ciekawie.

Sądząc po słowie „tantei”, myślałam że dostanę kryminał, w którym zamiast ludzi zagadki dotyczą duchów. Owszem, było tak, ale chyba zapomniano o kryminalnej stronie. Szczerze mówiąc, trochę się nudziłam, Haruka była irytująca, a zagadki naciągane. Sam Yakumo może i był wart uwagi, ale nie nazwałabym go „detektywem”. Lubię historie o duchach i detektywach, ale tu ani jedno, ani drugie nie stało na wystarczająco wysokim poziomie. Niemniej jednak nie było tragicznie.

Obejrzane jako dziecko, nawet nie wiedziałam, że to anime. Jednak po latach trafiłam na ten film i po prostu się zakochałam. Miyazaki­‑san to mistrz animacji. Ten film jest niezwykły, ma klimat i po prostu trzeba zobaczyć, by się przekonać.

Było to moje pierwsze anime, gdy zaczęłam oglądać na poważnie, i od razu mi się spodobało. Tajemnicze postacie, fabuła, akcja, przeżycia bohaterów składają się na niezwykłą mieszankę. Były nieścisłości, np.  kliknij: ukryte  przeżycie przestrzelenia na wylot czy gwałtowny wzrost bez sterydów, ale ogólnie bardzo polecam.

Nie ma to jak przystojni chłopcy umilający czas dziewczynom ;) Świetna komedia, na każdym odcinku się śmiałam. Polecam zwłaszcza w szare dni ;)

Niepodobny do żadnej innej serii, którą widziałam. Fabuła jest ciekawa, nietypowo przedstawiona, ale końcówka zbyt rozciągnięta. Całość okraszona nutką psychodelii, nie nudziłam się.

Nie rozumiem fenomenu tego anime. Owszem, zawiera elementy horroru, jest trochę krwawej jatki, ale bez przesady… Póki co nie mam siły na drugą serię, a to nie świadczy dobrze. Obejrzałam z ciekawości, ale nie uważam tego za wybitny horror.

Gdyby wstrzymali się z ekranizacją, obejrzelibyśmy klika świetnych wątków, a tak dodano zupełnie nowe postacie i sceny. Jednak anime to nie jest złe. Warto zobaczyć, choćby po to, by nie rozstać się za szybko z ulubionym lokajem. XD

Przyjemna seria komediowa, przy której pośmiejemy się i dowiemy kilku rzeczy na temat historii. Nie radzę uczyć się jednak z niej na sprawdziany ;) Po prostu są tu przedstawione państwa w postaci ludzi, a ich perypetie są znakomitą dawką śmiechu ;)

Świetna seria na podstawie świetnej książki, chociaż w sumie ciężko stwierdzić, o czym opowiada. Mamy mieszaninę różnorodnych postaci, których przygody i tajemnice składają się na fabułę. Tak naprawdę, to bohaterowie tworzą to anime. Zdecydowanie polecam, bo podobnej serii raczej nie ma. (chyba że Baccano, tych samych twórców. XD)

Naprawdę kocham tę serię. Są tajemnicze sprawy, zagadki, śledztwa, czyli moje klimaty. Od pierwszych chwil wciąga i nie puszcza. Wszystko zostało dopracowane, przez grafikę, muzykę, bohaterów po tła. Po prostu perełka. Świetne dla początkujących otaku, ale weterani też się nie zawiodą. ;)

Jest to typowa produkcja shounen, czyli do mnie nie wszystkie elementy mogły przemówić /podobać się. Anime to odebrałam jednak pozytywnie, jest ciekawe i nie nudzi. Fabuła może wydawać się absurdalna, ale jest całkiem logicznie przedstawiona, grafika i muzyka przyjemne w odbiorze. Polecam osobom oczekującym głównie akcji.

Przykład na bardzo dobry horror. Jest napięcie, mroczny klimat, tajemniczość, kilka śmierci. Fabuła jest świetna, tajemnica niebanalna i praktycznie do końca nie wiadomo, co będzie dalej. Bohaterom nie można niczego zarzucić, są różnorodni i w miarę naturalni. Ścieżka dźwiękowa świetnie wpasowuje się w ten klimat. Poza niezbyt pasującym zakończeniem (które jednak nie było złe), anime to jest naprawdę godne polecenia.

No cóż… Gorsze od Requiem, i grafcznie, i fabularnie, ale ciężko porównynwać, skoro musiano zmieścić się w trzech odcinkach. Pokazano więcej o Ein, która była też trochę sympatyczniejsza, końcówka smutna, ale przypadła mi do gustu.