Tanuki-Anime

Recenzja powstała w oparciu o japońską wersję. Nazwy własne pochodzą z wersji anglojęzycznej ze względu na ich największą popularność, w nawiasach podano oryginalne odpowiedniki.

Tym razem pokémony przebywają w rozległym ogrodzie. Choć właściwie nie wiadomo, gdzie podziali się trenerzy, stworki nie zwlekają z rozpoczęciem zabawy i w towarzystwie kilku innych pokémonów organizują grę w chowanego. Jak się okazuje, nie wszystkie pokémony są skore do uczestnictwa – Larvitar (Yogiras), jeden z członków przeciwnej drużyny, nie ukrywa zazdrości i niechęci do przybyszów, a zwłaszcza Pikachu, dlatego postanawia nie uczestniczyć w wielkiej grze. Zabawa zostaje jednak przerwana przez (dosłownie) atakującą stworki maszynę ogrodową, nieumyślnie sprowokowaną przez Larvitara. Sytuacja zaczyna robić się poważna, kiedy pokémony uciekają w popłochu przed niszczycielską maszyną. Czy i w tym wypadku współpraca okaże się siłą potrzebną do zwalczenia zła? A co z opornym Larvitarem?

Po krótkim zarysie historii z łatwością można stwierdzić, że tym razem twórcy kompletnie nie popisali się, tworząc fabułę. W zestawieniu z mocno już wyeksploatowanym w poprzednich filmach schematem i puentą otrzymujemy bardzo słabą produkcję z domieszką mało zabawnego humoru. Postacie występujące tutaj to standardowy skład pokémonów oraz kilka nowych stworków. Jest jeszcze wspomniane wcześniej urządzenie, które mogłoby się wydawać przedmiotem martwym, jednak w trakcie filmu zyskuje cechy istoty żywej. Technicznie produkcja jest raczej zbliżona do poprzednich – miła dla ucha muzyka i stabilna grafika.

Choć film ten jest pełen akcji, prezentuje bardzo niski poziom, dlatego też odbiorcami będą tylko najzagorzalsi fani serii. Jeśli komuś podobały się wszystkie poprzednie krótkometrażówki, może obejrzeć, ale osobiście odradzałbym tę produkcję.