Tanuki-Anime

Tenchi Muyou! GXP jest jedną z licznych serii, których akcja osadzona jest w tzw. uniwersum Tenchiego. Tym razem jednak – poza luźnymi napomknieniami i kilkoma scenami – nie będziemy śledzić przygód znanych nam postaci. Głównym bohaterem serii jest bowiem niejaki Seina – chłopiec żyjący w tej samej miejscowości, co Tenchi, którego prześladuje zawsze niezwykły wręcz pech. Pewnego dnia na skutek zrządzenia losu w jego ręce trafia formularz rekrutacyjny Galaktycznej Policji. Myśląc, że ma do czynienia z żartem, chłopak wypełnia papiery… I witamy w Legii Cudzoziemskiej – to znaczy, w Galaktycznej Policji.

Samo zawiązanie fabuły jest dość obiecujące, sugeruje bowiem komedię w stylu słynnej Akademii Policyjnej z elementami science­‑fiction. Niestety, nie przekłada się ono w żaden sposób na resztę intrygi, która stanowi pretekst do zasypywania widza setkami głupich gagów, które szybko przestają być śmieszne. Chciałoby się wręcz powiedzieć, że pomysł wyczerpał się w okolicach 13. odcinka. Niestety sugerowałoby to, że twórcy w ogóle mieli jakiś pomysł… A wyraźnie nie mieli. Fabuła, jak już pisałem, stanowi zlepek gagów, utrzymywany w całości tylko dzięki doraźnym zabiegom scenarzystów. Jako że zabrakło głównego wątku, twórcy ratują się wymyślaniem naprędce wydarzeń, które mogłyby zapchać czas ekranowy. Zwykle polega to na dorzuceniu do naszej paczki nowej postaci, która zajmuje swoją osobą czas ekranowy całego odcinka, ewentualnie – na wręczeniu bohaterom nowego statku kosmicznego.

W rezultacie postaci w tym anime występuje od groma. Banda składa się z 20 osób, wliczając w to roboty, miauczące maskotki, małolaty, kosmicznych piratów i policjantów, sprzątaczkę oraz kilku mniej ważnych bohaterów z poprzednich serii. Generalnie większość postaci mogę podsumować dwoma słowami: totalni idioci. Naturalnie w komedii trudno oczekiwać, by wszyscy bohaterowie zachowywali się racjonalnie i odpowiedzialnie, ale gromadka osobników sprawiających wrażenie upośledzonych w stopniu lekkim jest jednak przesadą. Nie mówiąc już o tym, że śmianie się z kogoś takiego nie jest szczególnie grzeczne. Co gorsza, pod tym względem seria GXP wybija się z konwencji, za którą lubiłem Tenchi Muyou! W pierwszych OAV bohaterowie mieli przynajmniej zrozumiałe powody, by zachowywać się tak, jak się zachowywali. W GXP ich motywacji zwyczajnie zrozumieć nie umiem.

Twórcom zabrakło pomysłów nie tylko na postacie i fabułę, ale także na gagi, co w przypadku serii komediowej jest niedopuszczalne. Oglądane przez nas żarty dzielą się bowiem na trzy kategorie:
1) Bohaterowie próbują podglądać panienki, co miało być śmieszne, ale nie było.
2) Bohaterki kłócą się o Seinę, co może byłoby śmieszne, gdybym rozumiał, co – oprócz litości – może czuć trójka dorosłych i dojrzałych kobiet do tak nieszczęsnej fajtłapy.
3) Nieliczne gagi, które rzeczywiście się udały, więc twórcy uznali, że będą je powtarzać w każdym odcinku…

Cóż może być bardziej tragicznego niż kosmiczna komedia z nieudanymi gagami?

Odpowiedź: kosmiczna komedia z nieudanymi walkami w kosmosie… Bohaterowie Tenchi Muyou! GXP aż czterokrotnie zmieniają statek kosmiczny, nie są jednak w stanie rozegrać walki trzymającej w napięciu lub chociaż miłej dla oka. Wynika to chyba głównie z niskiego budżetu serii, która ogólnie prezentuje się kiepsko od strony technicznej. O ile muzyka w kilku miejscach jest całkiem ładna, o tyle kreska pozostawia wiele do życzenia. Chyba nawet dużo starsze OAV wypadają lepiej od GXP, które nie zachwyca ani płynnością animacji, ani starannością czy szczegółowością kreski…

Fani Tenchi Muyou! powinni niestety odpuścić sobie tę serię. Jest głupia, brak jej wdzięku oryginału, ładnej kreski, śmiesznych gagów, dających się lubić postaci… Właściwie wszystkiego. Owszem, widziałem gorsze produkcje, ale niestety widziałem też dziesiątki lepszych. Właściwie prawie każda (pomijając skończone gnioty) była lepsza.