Tanuki-Anime

Ciekawie się na to patrzy z perspektywy czasu i tego, jak od tego czasu skoczyła technika. Ale to nadal sympatyczna seria, choć główny bohater będący niogarniętym wsiunem (ale przynajmniej nie skończoną dupą wołową) na początku trochę męczy. No ale anime broni się tym, że jest sympatyczne, a fabuła potrafi zrobić kilka niespodzianek.

jak oglondałem wydało się dziwne niby przyszłość nowocesne roboty a tu telewizor ceglak i dvd wkońcu na koniec zobaczyłem że to anime z 2002 dletego wdety niebyło plazmy dlatego pokazujoł ceglaka niewyobrażał sobie twurca plazmy ani to że dvd przestanie być potrzebne xd całkiem to zabawne niby przyszłość a tu ubogi internet ceglak i dvd (:

Fabuła oczywiście nastawiona jest na romans, okruchy życia i dramaty, ale ja tak w połowie serii sobie pomyślałam, że to troszkę dziwne, że ten świat, w którym oni żyją, jest taki zwyczajny, a perscomy wykorzystuje się po to, by je kochać…A przecież jacyś wielcy ludzie mogliby potworzyć mega silne perscomy ze stali, które dzień w dzień(z małą przerwą na sen) harowaliby w jakichś wielkich korporacjach, będąc tanią siłą roboczą(w którą trzeba jedynie zainwestować, jak w przemysł high tech). Ja aż się dziwie, że ludzie tam nadal mają prace w jakichś barach, szkołach..przecież to wszystko mogłyby ogarnąć perscomy(które są tak popularne, że niemal każdy takiego ma i na takiego go stać). No powiedzcie, co jest bardziej opłacalne? Mieć pracownika, któremu płaci się 2k miesięcznie, a nie daj Boże może zażądać urlopu lub przejdzie na chorobowe czy może perscoma, na którego da się 20 tysiący złotych(i czasami wyśle do naprawy lub podłączy do prądu). W takim wypadku po roku odzyskamy kasę włożoną w persoma i od teraz już czysty zysk..Moim zdaniem, w świecie pełnym zatomatyzowanych i logicznie „myślących” robotów, rola przeciętnego, szarego człowieka powinna polegać jedynie na leżeniu na kanapie.

„Chobits” jest jednym z pierwszych anime, jakie zdarzyło mi się obejrzeć. Działo się to mniej więcej w czasie oglądania siostry „Chobitsa”- „Tsubasa Chronicle”. Serię wspominam z ogromnym sentymentem i ponowne jej obejrzenie mnie nie zawiodło.

Klimat nie jest zbyt ciężki, choć od samego początku do samego końca w tle czuć pewną specyficzną woń melancholii. Jest to bardzo fajne i chyba właśnie ta melancholia mnie tak przyciąga do tego anime. Wątki komediowe są śmieszne, wątki dramatyczne są poważne i wiarygodne, choć dość mocno stonowane. W moim odczuciu za mocno, bo można było tutaj wprowadzić trochę poważniejsze tony, choć i bez nich wyszło bardzo przyzwoicie.

Fabuła jest stosunkowo prosta, jednak nie ma co wymagać wyjątkowej złożoności od obyczajówki. Wszystko jest na miejscu i wszystko ze sobą współgra. Raczej nie odnajdziemy tutaj naiwnych czy płytkich zagrań, które w odczuciu widza wychodzą po prostu żenująco.

Kreska jest bardzo ładna i schludna. Choć seria ma już trochę ponad dekadę, to jej estetyka spokojnie mogłaby i dzisiaj być również uważana za atrakcyjną (przy lepszej animacji i jakości rzecz jasna).

Soundtrack również dobrze trafiony i chyba też nieco zróżnicowany, co wychodzi na plus. Tło muzyczne bardzo dobrze podkreśla klimat i z nim współgra. W zabawnych scenach jest żywa i lekka, w smutnych spokojna, wręcz depresyjna, a w chwilach mocniejszej akcji pobudza napięcie i niepewność.

Postacie są raczej proste i to jest delikatny minus tej serii. Nie ma tu oczywiście płytkości czy bylejakości, jednak chciałoby się bliżej poznać niektórych bohaterów. W zamian dostajemy jedynie pojedyncze historyjki (zbyt skąpe, aby nazwać je historiami) mające na celu wyjaśnić nam motywację i działanie co niektórych. W tej kwestii zostałem spełniony jedynie w przypadku Chii i Yumi (wraz z jej miłością). Całość broni jednak fakt, że nie ma się poczucia abstrakcyjności i bezsensu zachowań co poniektórych, ponieważ ich problemy i charaktery są de facto odbiciem ze świata rzeczywistego i trzymają się kupy. Także problemy tego uniwersum są bardzo nam bliskie, więc nie ma się problemu z identyfikacją z bohaterami.

Problematyka poruszana w serii jest bardzo bliska obecnemu światu. Choć nie mamy persocomów, to są one jedynie pretekstem do dyskusji na tematy naszej rzeczywistości; niekoniecznie łatwe i etycznie jednoznaczne. Refleksja po zakończeniu serii jest o tyle ciekawa i intensywna, że autorzy wcale nie przedstawiają nam tak oczywistych i jednoznacznie „prawidłowych” (w szerokim znaczeniu tego słowa) odpowiedzi na owe problemy. Jest nad czym myśleć.

Całość oceniam na mocne osiem. Chciałoby się dać choć punkt więcej, jednak żadnej wybitności w tej serii bym się nie doszukiwał. To po prostu bardzo dobre, „ciepłe” i inteligentne anime. Mam jednak świadomość, że ta stylistyka nie każdemu może przypaść do gustu i nie będę się z tym kłócił- mam wrażenie, że grupa Clamp ma jasno sprecyzowany content i te panie nigdy nie aspirowały do zadowolenia jak największej grupy fanów mang/anime.

Początek jest typową obyczajówką z jednym elementem sf i mnie lub bardziej zabawnymi gagami na zasadzie dziewczynka + móżdżek szczeniaczka = kawaii.
Sielanka trwa do ok. 14 epka kiedy to z niewiadomych przyczyn i w moim odczuciu na siłę twórcy zaczynają uderzać w poważniejsze tony.  kliknij: ukryte  Historia właściciela piekarni i romans spod znaku ławki i tornistra.
Dlaczego na siłę? Otóż brak jest niemalże jakichkolwiek przesłanek zwiastujących takie rozwiązania fabularne. W tym punkcie miałem nadzieje na  kliknij: ukryte  rozwiązanie typu trójkąt romantyczny córka właściciela knajpy / Chi na zasadzie w miarę dojrzałego ujęcia problemu wyboru między wierną-„wychowaną” maszyną a niestałą młodą kobietą.
Niestety tak się nie stało, wątki obyczajowy zostają domknięte i powoli wyłaniał się imho dość sztampowy obraz całości.
W połowie 24 odcinka pomyślałem sobie, że jest to prawdopodobnie tworek ze stajni Gonzo… Wyobraźcie sobie moje zdziwienie O_o
O końcówce i kole od roweru już nie wspomnę….

Jedno z tych anime, które w zalewie całkiem niezłego romansu porusza bardzo fajny temat natury etycznej i filozoficznej. Warto było zrobić rewatcha, choćby dla przywołania starych wspomnień.

Moje ulubione anime z produkcji CLAMPa :) Odświeżyłam je sobie i podwyższam ocenę :) Te anime ma jakiś taki urok. Nie da się go przestać uwielbiać nawet po latach przerwy.

Chyba najlepsze anime jakie dotąd oglądałem. Z tego też powodu bardzo ubolewam, że jest tylko 26 odcinków i jakiś 27 czy tam special ; < Czy naprawdę CLAMP nigdy nie myślał nad rozwinięciem serii? Może jakaś petycja by się przydała hehe : E

Ciężko było mi się przekonać co do tego anime, bo, nieco przestarzała kreska bardzo „kuła” w oczy. Jednak dobrze, że mimo wszystko się przełamałam. Z pewnością tego nie żałuję. Seria trafiła na listę ulubionych anime, choć jak już padło to w kilku komentarzach zakończenie jest naiwne, co jednak nie zepsuło całego anime.

Było to bardzo fajne anime,ale jeśli chodzi o zakończenie to jest trochę dziwne bo co się stanie z Chi jak Hideki się ze starzeje.Dzieci nie mogą mieć. Za anime ogólnie 8/10

...w swoim gatunku. Wchłonąłem całą serię na dwa razy i jestem całkiem świeżo po skończeniu więc mogę zaserwować parę uwag; mam nadzieję, że bardziej trafnych niż nie.

„Chobits” jest lekkim typem anime od którego nie można wymagać za dużo (co nie oznacza, że nie należy wymagać wcale). Schemat bo schemat, ale nie chodziło o to by doświadczyć jakiejś wyjątkowo oryginalnej historii. Ot tak na początek żeby nie było zbyt poważnie: naga i zarazem strasznie kawainiuśna Chii nie rozumie, że źle jest być nagą i w jak wielkie zakłopotanie wprawia to jej wybawcę po yo by potem dręczyły ją neco poważniejsze z ludzkiego punktu widzenia problemy. Mimo schematyzmu, tych bohaterów DA się polubić (mam porównanie z DearS jakby co). Troszkę dłużyzn tu i tam i zapychaczy, ale nie odbierają w znaczącym stopniu przyjemności z oglądania. Humor w stylu ecchi jak to ecchi, albo się lubi albo nie. Również muzyka stoi na bardzo wysokim poziomie wszak od openingu dostałem próchnicy na zębach, ale endingi i muzyka podczas akcji wykonują swoją robotę bardzo dobrze

pa­‑pa­‑pa­‑pah­‑pahpah…pa­‑pa­‑pa­‑pah­‑papah ;x

Jedyną poważną wadą zbijającą ocenę w mojej skali z 8 na 7 według mnie jest kliknij: ukryte  zakończenie
Odkąd Chii przeczytała pierwszą książkę, cały czas się spodziewałem, że zakończenie nie będzie należało do najszczęśliwszych. Jeszcze rozterki Hidekiego na temat miłości, kolejne książki, tajemnica dotycząca Chii i pod koniec ujawnienie tych dwóch agentów…Kiedy wydaje się, że już po wszystkim znienacka miłość pokazuje, że wszystko zwycięża! No okej hehe…zazwyczaj takie produkcje kończą się happy endem, jednak tutaj został zaserwowany w bardzo naiwny sposób. Tak naiwny, że aż zbyt naiwny niestety (przynajmniej dla mnie)

Polecam przynajmniej sprawdzić czy pierwsze 2 czy 3 odcinki przypadną do gustu czy też nie ~_^

Anime oglądnięte pomiędzy tymi wszystkimi poważnymi – naprawdę potrafi pomóc się pośmiać. Lekka komedia z elementami Ecchi, ale nie drażniącymi, a śmieszącymi. Opening jest po prostu ... wpadający w ucho, ale jeżeli by go oglądać przy każdym odcinku, to mógłby się wydać zbyt… jakby to ująć, „słodki”. Ending natomiast jest wyrwany z  kliknij: ukryte  fabuły anime.
+ poruszanie tematu miłości persecon'ów i ludzi
+ zakończenie –  kliknij: ukryte  bo z happy endem
+ wątek  kliknij: ukryte  romantyczny Chi i Hidekiego. A tak naprawdę także wątek Shinbo i Shimizu­‑sensei (Takako), a także Yuki i Hiroyasu Uedy.
+ świetni bohaterowie, a także zaskakujący –  kliknij: ukryte  na przykład Hibiya­‑san, o 'podwójnej osobowości'.
+ momenty ecchi –  kliknij: ukryte  nie dla wszystkich, ale myślę, że większość rozśmieszą.
+ bardzo dobre ścieżki dzwiękowe – openingi i endingi

- zakończenie –  kliknij: ukryte  nie to, że nie podoba mi się happy end, bo do tego anime akurat pasuje. Po prostu jest taki… jak z baśni, aż za bardzo. Nie lubię, gdy miłość ratuje… powinni wymyślić coś lepszego – chyba, że takiej reakcji chcieli.
- troszeczkę za dużo odcinków bez  kliknij: ukryte  głębszej fabuły, i rozciągnięty wątek pochodzenia Chi.

Przebrnąłem. W męczarniach, wkładając w oglądanie wiele samozaparcia, ale serię ukończyłem. Do 15 odcinka miałem bardzo ochotę po prostu Chobitsy porzucić, bo nic się w nich nie działo, zero rozwoju fabuły i bohaterów. Dopiero potem zaczęło się to, czego od serii oczekiwałem.

Nic szczególnego, taki CLAMPowy dialog na temat miłości i człowieczeństwa… Popularność w naszym kraju zawdzięcza chyba tylko temu, że w czasach polskiego wydania mangi człowiek kupował to, co rzucili na półki.

Nie wiem, czy warto przebijać się przez ponad połowę serii by w końcu oglądanie Chobitsów stało się opłacalne. Ja oglądałem bardziej z obowiązku, zaciekawienie przyszło tu o wiele za późno.

Bardzo ładna seria z niestety  kliknij: ukryte  naiwnym zakończeniem.
Oglądało się bardzo przyjemnie, chociaż seria była, pod niektórymi względami schematyczna.
Bohaterowie byli przesympatyczni i dla mnie był to największy plus tej serii. Naturalni w swoim zachowaniu, zyskiwali sobie mają sympatię.  kliknij: ukryte  Nawet mężczyzna, który porwał Chii. Miał taki sposób bycia, że nie mogłam go znielubić.
Bardzo ładna grafika, wpadające w ucho melodie. Zgrzytem było zakończenie:  kliknij: ukryte  Naiwne go granic wytrzymałości. Ja rozumiem, miłość pokona wszystko. Jednak, co się stanie z Chii jak Hideki będzie już stary? Nie wierzę w szczęśliwą miłość między persoconami a ludźmi. Można to było obejrzeć na przykładzie szefa Chii, który ożenił się ze swoim komputerem. Albo też spojrzeć na sytuację Shimizu­‑sensei, którą mąż porzucił dla persocona. Naprawdę myślałam, że Hideki zda sobie z tego sprawę. Nie chcę tu źle mówić o Chii (choć na samym początku mnie zirytowała tym swoim: „Chii!”), ale uważam, że Hideki powinien zrezygnować z uczucia do niej. Tak wiem, miłość nie wybiera, ale cóż… Zakończenie pozostawiło we mnie jakiś smutek, bo miałam wrażenie, że szczęście tych dwojga jest tylko chwilowe.
Anime polecam przede wszystkim fanom komedii romantycznych z domieszką dramatu. Seria wyróżnia się z natłoku średnio śmiesznych haremówek. Chociaż występują elementy ecchi, to nie są one rażące, a mnie (średnio przepadającą za takimi żartami) niekiedy dość śmieszyły. Naprawdę, warto obejrzeć!

Jak dla mnie to taki przeciętniak…Wystawiłam 6ale sama się dziwie dlaczego tak wysoko.
Oklepany schemat: chłopak znajduję niewinną śliczną,nieświadomą niczego dzieweczkę i do końca ostatniego odcinka zastanawia się czy to miłość,co z nią zrobić itd. Oglądałam anime DearS i schemat był praktycznie taki sam.
Kreska w Chobits była całkiem ładna więc tu nie mam się od czego przyczepić.
Na oprawę muzyczną nie zwróciłam uwagi…nie no w pamięci zarejestrowałam sobie jedynie uroczy ending z postacią z książki Chii.Słodki ~
Muszę przyznać,że anime mi się dłużyło i po pewnym czasie nic,mnie nie obchodziło co się stanie z Chii.Oglądałam by mieć świadomość,że moja ocena będzie wystawiona uczciwie.
Jak dla mnie to zbyt mało czasu poświęcono  kliknij: ukryte  siostrze Chii,tej uroczej „czarnej”
Po za tym wszystko było na średnim poziomie…
Nie potrzebne zapychacze,wtórność i (jak dla mnie) zbyt duża liczba odcinków (całą historię można było ukazać w co najmniej 14 odcinkach) wpłynęło na moją już wcześniej wymienioną wyżej ocenę.
Nie polecam,ale i nie odradzam.

Zmiana charakteru serii niezbyt przypadła mi do gustu. Z stękaniem przewijałam odcinki typu: 'Chii wychodzi”, a później, z ironicznym uśmiechem na ustach przewijałam przedramatyzowane odcinki, oblane solidną porcją nudy. Tak było po przeczytaniu mangi, a przed… Same pozytywne wrażenia – humor, fajne wątki, słodkie projekty. Nie wiem co mnie pokusiło, ażeby przypomnieć sobie anime. Polecam na chłodne wieczory, ale lepiej przed nim nie mieć do czynienia z mangą – zawód gwarantowany

Nie rozumiem. Hideki, czyta pornosy a jak Chii była gdzieś tam ciut naga to odrazu czerwony i wogole. Takie po prostu glupie ecchi, schematyczne ecchi. Przykład. Chii chce znalesc robote a Hideki mowi jej ze wszedzie byle nie w burdelu, i co robi Chii?  kliknij: ukryte  idzie pracowac w burdelu. jak na saym poczatku niektore rzeczy byly smieszne, to pozniej byly meczace.dajcie spokoj, w dodatku gdzie znalazl tego robota?  kliknij: ukryte  oczywiscie!na ulicy.a jesli sa one takie drogie, tyle warte to mysle ze nawet gdyby nie byl zeputy to by go ktos i tak go sobie zostawil, albo naprawila nie tak szastac kasa na lewo i prawo i drogiego robota na zwyczajnym osiedlu, na szerokiej, oswietlonej uliczce zostawiac. Głupie.

.. ktoś w jakimś komentarzu napisał, że nie lubi krzykaczy jak Hideki (nie wiem czy anime / manga), chodziło o  kliknij: ukryte  fakt, że Hideki oglądał filmy/gazety porno, a jak zobaczył Chii trochę nagą to już robił się czerwony i krzyczał. Napisał ten ktoś, że w realu ludzie tak nie robią. Fakt mało kto „drze mordę”, chyba, że to mój brat ;p Ale  kliknij: ukryte  Hideki był prawiczkiem, naprawdę każdy w realu cwaniakuje, a co do czego wymięka ;) No chyba, że straci „czystość”... :)

Polecono mi to anime na pewnym forum więc obejrzałam. Kreska jest bardzo ładna i niecukierkowa, ale anime nie zachwyca. Szczerze mówiąc, średnio się przejęłam losem Chii na końcu, jakoś mnie to nie porwało.
Plusem tego anime jest to, że postacie zaskakują, np. kto by się spodziewał, że  kliknij: ukryte  z Hibiyi jest taki znawca persoconów itp..
Nie podobało mi się w jakim miejscu  kliknij: ukryte  Chii miała włącznik – głupie to było..
Kilka odcinków zapychaczy, nie wiadomo po co. Nic nie wnoszą do akcji a powtarzają wszystko, co się wydarzyło w anime.
Średnie anime, ale są gorsze.
Taak, Chii była całkiem urocza.

Przyjemne, miłe anime, fajnie mi się je oglądało. Kreska była bardzo ładna, fabuła też. Myślałam początkowo ,że Chi, to tylko własne imię będzie mówiła przez cały czas a tu niespodzianka w 2 odcinku. No i humor: jak na początki Chi kupiła sobie bokserki, a Hideki miał problem z poproszeniem o damskie majtki xD. Czy te zachowania Sumomo, uśmiać się można było do łez. I to, jak Chi każdego dnia uczyła się wielu rzeczy.Muzyka i postacie bez zarzutu.