Tanuki-Anime

Dr Stone zabiera nas do roku 5k (przy dobrych obliczeniach Senku:) gdzie niewiadomego pochodzenia źródło spowodowało petryfikację całej ludzkości… -ciekawy i bardzo możliwy przebieg wydarzeń.

I tak cała fabuła tego anime jest bardzo prawdopodobna, zawierająca realne wynalazki (jak i ich odkrywanie) i koleje losów ludzkości, które sprawiają że widz z czystej ciekawości ogląda więcej i więcej:)

Postacie są na dużym plusie. Mamy tutaj do czynienia z bardzo młodym wynalazcą jak i wieloma innymi indywiduami które bardzo się od siebie różnią tworząc sympatyczną i wybuchową mieszankę charakterów.
Chociażby sam główny bohater Senku i jego miny przy tzw. podstępnych planach hahahaha.
Zdrowa rywalizacja połączona z pomocą Chroma nie raz powodowała u mnie uśmiech na twarzy.
Niczemu i nikomu sobie nie równy Kaseki rzemieślnik i jego moment uniesienia przy każdej nowej produkcji :))))

Graficznie było ok, fajnie było by przyprawić tę produkcję o kilka iskierek i kolorów które, mogły by cieszyć na dużym ekranie w jakości 4k.

Muzyka ok, nie porwała mnie ani nie zawiodła.

Jak w temacie, produkcja bardzo równa jeżeli chodzi fabułe i jej prowadzenie. Można się przyczepić do intencji i ckliwości pewnych pomysłów ale też dzięki nim anime można śmiale polecić młodszej widowni jako bardzo dobrą przygodówkę.

Właśnie jestem po 22 odcinkach jestem. Dałabym 7 na 10. Dlaczego nie 10?
Yuzuriha i Tanjio-  kliknij: ukryte  są przez kilka odcinków, potem odchodzą, a potem jest znalezienie wioski i jak się pojawią w innych odcinkach to głównie retrospekcja, albo kilka sekund
Ojciec Senkuu- bardzo mi go szkoda.
Czemu Senkuu, Tanjo i Yuzuriha nie  kliknij: ukryte  próbowali ożywić więcej osób? Byłoby im łatwiej
Wioska- niby plus, ale  kliknij: ukryte  Powinni pokazać jak ich odkamieniono
Plusy
Kreska- bardzo ładna
Muzyka- bogactwo dźwięków, wpadające w ucho piosenki, świetny opening
Główny bohater- słaby, ale inteligentny. Tacy są potrzebni, by pokazać, że można być użytecznym
Shounen, który nie ma dynamicznej akcji- całkiem ciekawy pomysł.
Nauka- ile można się dowiedzieć z tego anime
Praca zespołowa, pokazanie uzupełniania się

Liczyłem na poziom z Cells at Work: walkę o przeżycie, sensowne technologie, odzyskiwanie czego się da krok po kroczku – niestety wszystko padło już w drugim odcinku. Tragicznie się nie patrzyło, głównie za sprawą humoru i niezłego tempa.

Minusy:
- Cały problem  kliknij: ukryte  skamienienia za szybko jest rozwiązany.
- Bardzo dziwne zachowania bohaterów:  kliknij: ukryte  nie pytanie o nazwę wioski, o pochodzenie mieszkańców, o „100 opowieści”. Pół roku obozowania poza wioską „jaskiniowców” kompletnie ją ignorując. Do tego typowe zagrania typu „śmiertelny cios, ale nie sprawdzę czy umarł” czy „pobiliśmy ich, spaliliśmy wioskę i odwrót na pół roku”
- Wybór technologii. O ile szybka droga do  kliknij: ukryte  leku ma sens, to zabawa w komunikację zamiast w uzbrojenie już nie ma.
- Supermoce u niektórych postaci. Głownie dlatego raczej nie obejrzę kolejnego sezonu. Zapowiada się  kliknij: ukryte  masa super fit wojowników wyposażonych w prostą broń vs wynalazki, które wioska ma pod ręką.
- Piosenki  kliknij: ukryte  po angielsku.

Plusy:
+ Kobiety przez większość serii na koturnach.
+ Wysoki poziom wiedzy. Nie jest on stopniowo pogłębiany z odcinka na odcinek, raczej bombardowanie co i rusz nowymi i coraz bardziej złożonymi rzeczami, ale wszystko ma sens.
+ Humor. Poziom, ilość, to ilu postaci dotyczy. Nic odkrywczego, ale wyważone idealnie.
+ Główny bohater czyli  kliknij: ukryte  gbur równoważący naiwność i totalne dobro wszystkiego dookoła.

Co człowiek, to inna opinia, zdanie i gusta. Tyczy się to, jak widać, również i nietuzinkowego „Dr Stone'a”, który to w większości zbiera bardzo pozytywne opinie wśród fanów mangi i kreacji japońskiej animacji. Anime to jest czymś niezwykłym, czymś czego dawno nie widziałem. Nic, co i jak jest tutaj przedstawione, nie jest dla mnie przeciętne, ot takie tam ,,normalnie januszowe”. Plastyczność linii graficznej tu uwydatnionej jest niezwykła – ten styl i wizja twórców „Dr Stone'a” wchodzi w każdą konwencję gatunku animacji: karykaturalne rysunki postaci i tła w jakiejś humorystycznie interpretowanej scence, jak np. wtedy, gdy członkowie Osady Ishigami rozdziawiali swe szczęki (choć to mało powiedziane) ze zdziwienia, kiedy smakowali waty cukrowej przez Senku przygotowanej. O „Dr Stone” ciężko będzie zapomnieć, oj ciężko; do premiery drugiej serii produkcji zostało jeszcze ,,hen, hen daleko czasu”, dlatego niektóre odcinki pierwszego sezonu serialu, a może i jego całość, sobie powtórzę. Solidna, jak łyk mocnego spirytusu produkcja. Chcemy więcej i więcej… i więcej tego pokroju anime. „Dr Stone”, hell yeah!

Abstrahując od całokształtu (szczególnie samej logiki anime, itd.), to jeden aspekt wyszedł twórcom, o dziwo, wyjątkowo dobrze – humor. Nie spodziewałem się że w bajce o tak poważnej tematyce, gdzie powinien górować dramat i rozpacz w powodu potencjalnej zagłady świata, będę ostro śmiał się przy każdym odcinku. Na prawdę, scenariusz i komediowa strona graficzna to istne arcydzieło <3
Czekam na sezon drugi!

Bardzo postmodernistycznie to zabrzmiało z romantyczną wizją nauki. Zgodzę się, że niektóre jej dziedziny wiążą się z analizą terabajtów danych, ale w dalszym ciągu istnieją dziedziny opierające się na empirii – medycyna, biologia, psychologia, a i sama fizyka do momentu pojawienia się komputerów (czyli stosunkowo niedawno). Pod tym kątem wydaje mi się być jak najbardziej aktualne. Na rynku audiowizualnym panuje ogromny deficyt tytułów ukazujących naukę w świetle pozytywnym, dlatego jego sukces wiązałabym bardziej z tym, niekoniecznie z romantyczną wizją nauki. Z uwagami w odniesieniu do gatunku całkowicie się zgadzam.

Bardzo fajny ostatni odcinek, który idealnie komponuje zakończenie jednego wątku i zaczęcie drugiego już zapowiedzianego. Nawet nie będę ukrywał, że również w pewnym momencie szczerze się wzruszyłem, bo aż tak zżyłem się z tą ekipą i to nie nawet z samym Senkuu, jako cała paczka są po prostu świetni i bezbłędnie się uzupełniają. Ogólnie rzecz biorąc to było to naprawdę niezwykle przyjemne i po prostu dobre. Tytuł dostarczył mi dużo frajdy, głównie za sprawą wspomnianych postaci, które uważam za największy plus produkcji. Sama historia na ten moment również mnie zaciekawiła, ale więcej da się wywnioskować dopiero po arcu Stone Wars. Na uwagę też zasługuje solidna przez całą emisję strona techniczna. Trzyma równy dobry poziom, a to duża zaleta w dobie produkcji, które albo całe są koszmarne, albo tylko mają „te momenty” warte uwagi. Sympatyczna i pozytywna seria warta uwagi, którą polecam i osobiście wyczekuję drugiego sezonu.

Daję tej serii z czystym sumieniem 8/10 – za niezwykle sympatyczną ekipę (zwłaszcza Chrome'a, Kinrou i Ginrou) i frajdę, jaką sprawiała mi co odcinek.
Tyle teraz czekać na drugi sezon…

Zakochałam się w tej serii. Z mangą już od dawna jestem na bieżąco, więc tym bardziej mogę docenić tutejszą reżyserię. I chociaż możemy tu spotkać kilka antylogicznych kwiatków, to nie o to przecież tu chodzi. Senku z ekipą tworzy tak przesypmatyczną bandę, że mogą robić cokolwiek, a i tak będę im kibicować.

Zdecydowanie jedna z najlepszych bajek sezonu i roku. Nie mogę uwierzyć, że jutro już ostatni odcinek. Rupcie więcej i to szybko.

A logikę dzieciaczki wlozcie do kieszeni, tu chodzi przede wszystkim o fun, humor, niepodrabialny klimat i charyzmatyczne postaci.

Daję znaczek jakości znafcy dobrych bajek.

Cały Internet zamarł, jak Senku oświadczył, że  kliknij: ukryte  stworzy telefon. A potem buchnął serdecznym śmiechem nad głupotą twórców tego anime.

No ok, bardzo miły emocjonalny odcineczek i w ogóle. Ale jakie to było naciągane szkoda gadać.  kliknij: ukryte  Pomijając fakt, że w sumie powinny być 3 pary, bo jakimś sposobem Kohaku i Ruri przypominają tą babeczkę z przeszłości (a niby nie miała dzieci i zmarła przed Byakuyą, to feature w którym mamy 3 kolesi jako potomstwo i jedną klacz rozpłodową to by w ogóle spowodował miliony wad genetycznych w następnych pokoleniach. A już wzruszająca historyjka o tym, że ojciec Senku ratuje sam ze środka oceanu grupę astronautów, lądują nie wiedzieć czemu na jakiejś niczym nieskomunikowanej wyspie, a w sytuacji zagrożenia życia jednej osoby wyrusza dwójka doświadczonych, zdrowych astronautów mających dzieci zamiast mąż chorej… no to się kupy nie trzyma w cholerę.

Fajne anime, ale zastanawia mnie jedna rzecz –  kliknij: ukryte  skoro ludzie z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej zeszli na Ziemię, to jakim cudem nie udało im się zachować chociaż cząstki wiedzy w momencie, kiedy mieli dostęp do wszelkiej technologii i maszynerii praktycznie nienaruszonej. Zbyt wygodna sytuacja, żeby z niej nie skorzystać, a tak widzimy jakąś wioskę w dziczy i kamienne narzędzia…Serio? Oj, coś czuję, że będą się srogo tłumaczyć w kolejnym odcinku.

A mi się wciąż niesamowicie podoba :D Cała gromadka (chociaż troszkę dwuwymiarowa) jest po prostu przesympatyczna, humor serii do mnie wciąż trafia i absolutnie nei czuję się znudzona. Aż rozważam wzięcie się za mangę, skoro Waneko zaczęło wydawać :)

Od człowieka­‑pora powoli dostaję już niestrawności. Zobaczymy w końcu tak dla odmiany co tam u tarzana­‑komunisty?

Dziwne zjawisko. Na stronie gdzie nic się nikomu niepodoba i zawsze jest marudzenie powszechne następuje powszechne chwalenie serii którą porzuciłem po 3 odcinkach nie mogąc zdzierżyć nagromadzenia dziwności oraz irytującego zachowania bohaterów które odstraszyły mnie skutecznie. Z jednej strony się cieszę bo znaczy, że gusta są różne ale kiedy czytam inne recenzje, gdzie bohaterowie są krytykowani za irytujące zachowania czy za projekt a tutaj taka powszechna to naprawdę się dziwię. Może jakość drastycznie wzrasta po 3 odcinkach a bohaterowie się całkowicie zmieniają? Sprawdzę. Chociaż o Kanata no Astra też zdanie mam raczej średnie a ludzie zachwali po epizodach 9­‑10.

I jak tu nie kochać ekipę Senku? Chrome to mój ulubieniec, potem Kinrou.

Zastanawiam się, czy zobaczymy jeszcze Taiju z Yuzurihą – jesteśmy przy 40 rozdziale, oni znów się pojawiają  kliknij: ukryte  w 64­‑65, więc jeśli tak, to na samym końcu sezonu. Ach, już słyszę ten pełen wzruszenia głos Taiju wykrzykującego „Senku!”.

Chyba już dawno żadne anime mnie tak pozytywnie nie zaskoczyło. Bohaterowie są świetni, Senku jest epicki (już nawet nie przeszkadza mi, że jest człowiekiem­‑porem), a te wszystkie jego wynalazki naprawdę mnie ekscytują. Dobrze, że jestem taka głupia, bo żadnych nielogiczności i uproszczeń nie wyłapuję xD A scena  kliknij: ukryte  z żarówką była genialna. Humor w tej serii też jest świetny. Mam nadzieję, że nic tego nie zepsuje.

Haha, widok  kliknij: ukryte  Ryokana Kurity z Eyeshielda 21 wywołał u mnie banana na ustach. Fajne są takie smaczki.

Sam odcinek też w porządku. Ta seria daje frajdę i o to przede wszystkim chodzi.

Fajna bajka o tym, jak łyse małpy podbiły kosmos. Wszystko w dużym uproszczeniu, ale scena kliknij: ukryte  z żarówką była dla mnie w jakiś sposób wzruszająca :) Polecam zapoznać się z historią, bo fajnie jednak na takim dużym skrócie dowiedzieć się, jak wyszliśmy z jaskiń i obecnie mykamy na smartfonach.

I tak się robi fajne anime! Wiadomo, że jest dużo uproszczeń, ale kto tu będzie wytykał kilka nieścisłości? (To znaczy, oczywiście się tacy znajdą, ale nie będę to ja :) ). Fabularnie zarys jest bardzo ciekawy, tworząc wiele możliwości. Autor ma w zanadrzu wiele ciekawych zwrotów akcji, a początkowo nie przypuszczałam, że seria tak mnie wciągnie. Absolutnie mnie kupuje para głównych bohaterów, jako całkowite przeciwieństwa, a jednak doskonale się uzupełniająca.

Nie jest to seria wybitna, skłaniająca to głębokich refleksji nad światem, ale bawi, ciekawi i budzi sympatię. I niczego więcej od niej nie oczekuję :)

Muszę przyznać, że anime coraz lepiej mi się ogląda, sprawia autentyczną frajdę. Dobrze, że rzeczywiście chodzi tu o odbudowę świata, wykorzystanie nauki itp., a nie pójście w stronę nawalanek co pół odcinka. Kolejni nowi bohaterowie przedstawiają się w porządku, od razu polubiłam Chrome'a –  kliknij: ukryte  czekam na więcej jego akcji z Senku. Tylko dlaczego dziewczyny tak paskudnie wyglądają z twarzy? Te blisko położone oczu usta, brrr… Taka kreska, wiem, no ale miło się na nie nie patrzy.

Po dwóch odcinkach, zwłaszcza po drugim, jestem pozytywnie nastawiona do serii. Oczywiście trzeba przymknąć oko na wiele rzeczy, choć ciężko mi uwierzyć, że  kliknij: ukryte  np. Senkuu był w stanie liczyć bez przerwy przez tyle lat i się nie pomylić, no ale dobra, zostawiamy, nie myślimy.
Anime prezentuje się lekko i wie, jak wywołać uśmiech u widza (jakoś w tym sezonie, po zapoznaniu się z pierwszymi odcinkami KnA, zwracam dużą uwagę na humor…). Bohaterowie też na plus. Bałam się, że Taiju będzie mnie irytował swoim ADHD, ale o dziwo przyjemnie się na niego patrzy, ot, taka pocieszna postać.
Zaskoczył mnie ending – intrygujący.

Mam takie małe przemyślenia co do wyglądu i zachowania dwójki bohaterów (abstrahując od fabuły, bo tu na podsumowania jeszcze nie czas, aczkolwiek seria ma potencjał).

Tsukasa wygląda i zachowuje się jakby uciekł z  kliknij: ukryte  JoJo, a konkretnie Battle Tendency. Toż to żywy Aztecki Bóg Fitnessu. Taka młodsza wersja Carsa.
Z kolei Taiju toż to kopiuj­‑wklej  kliknij: ukryte  Hairo z Saikiego Kusuo. Podobny i wizualnie, i z charakteru. Tylko masę mięśniową ma większą.

Trzeba jednak przymknąć oko na te wszystkie głupotki/nieścisłości. Seria raczej o realizm się nie stara i trzeba to przyjąć, inaczej będzie się tylko zgrzytać zębami podczas seansu. Podoba mi się za to, że „antagonista” nie jest w zasadzie zły. Ma inne poglądy niż Senkuu, w dodatku dość sensowne i szczerze można się z nimi utożsamić. Bardzo spoko, że nie robią konfliktu na zasadzie dobro vs zło, tylko jedna droga vs inna droga. Jedyny naprawdę irytujący element to Taijuu, ale cóż, to tylko shounen.