Tanuki-Anime

Tomoya, Aoi i Ryou spotykają się na opuszczonym lotnisku, by zobaczyć ducha. Mówi się, że wystarczy odpalić w tym miejscu fajerwerki, a zjawa się pojawi. Tak też się dzieje i w ten sposób poznają Ayane Satou – od dawna martwą dziewczynę, która odmieni ich życie.

Summer Ghost to film kameralny – nie ma tu rozbudowanej fabuły, zwrotów akcji, ani też animacji, którą będzie się pamiętać latami. Jednakże w czterdziestu minutach zmieszczono więcej treści niż w niejednym półtoragodzinnym filmie. Głównym motywem jest dialog między śmiercią a życiem. Trójkę bohaterów łączy bliskość śmierci, przez co są w stanie ujrzeć „letniego ducha”. Fabuła powoli przybliża nam ich sylwetki, czy to poprzez interakcje z Ayane, retrospekcje, czy też krótkie sceny z ich życia. Poszczególne wątki przeplatają się i uzupełniają, aby ostatecznie dotrzeć do punktu kulminacyjnego, którym jest spełnienie prośby ducha, a więc zmierzenie się z chęcią śmierci. Reżyser porusza wrażliwe tematy i robi to z lekkością oraz wyczuciem. Nic nie zostaje podane widzowi na tacy – ani postacie, ani ich czyny nie są osądzane, choć na koniec przekaz wydaje się być dość jasny. Ogólny wydźwięk jest więc pozytywny – zarówno przez historie bohaterów, jak i Ayane pokazano, że zawsze tli się iskierka nadziei, że warto walczyć o poprawę własnego losu, bo „jest ktoś, kto może cię wesprzeć”.

Z powodu uniwersalności tej historii, jak i krótkiego metrażu, sylwetki bohaterów zostały nakreślone dość pobieżnie. Nie jest to jednak wada, ponieważ nie sprawia to, że postacie nie są przekonujące. Dzięki pozostawieniu pewnych niedopowiedzeń Aoi, Tomoya, Ryou, a nawet po części Ayane to ludzie z krwi i kości, niejako everymani, którzy bardziej niż osobowością mają oddziaływać na widza swoimi historiami, które, można by powiedzieć, „są z życia wzięte”.

Nic by jednak nie grało w tym filmie, gdyby nie osoba reżysera używającego pseudonimu loundraw, dla którego jest to debiut w tej roli. Jest on artystą nietuzinkowym, który do tej pory dał się poznać jako projektant postaci do takich anime jak Tsuki ga Kirei czy Vivy: Fluorite Eye's Song. Wprawne oko zauważy podobieństwo kreski między tym filmem a wspomnianymi tytułami, jednakże w tym przypadku ujawnia się współgrająca z dizajnami indywidualność autora. Warstwa fabularna również zyskuje na swego rodzaju artystycznej wolności, którą dał sobie loundraw – Summer Ghost to film z niezwykle dobrą kompozycją, gdzie oprawa wizualna opowiada historię w równym stopniu, co dialogi lub muzyka.

Flat Studio to stosunkowo młode studio, którego jednym z założycieli jest właśnie loundraw. Udało się tu jednak zebrać ekipę utalentowanych twórców, dzięki czemu film od początku do końca utrzymuje równy, bardzo wysoki poziom. Czasem jednak widać drobne uchybienia, aczkolwiek tego rodzaju surowość dodaje tylko animacji charakteru. Tym, co wyróżnia Summer Ghost jest zdecydowanie kolorystyka. Projekty postaci są pozbawione zbędnych szczegółów, a jednocześnie pełne naturalnej ekspresji i ożywione ruchem, a kolor działa tu jako wzorzec, którym malowane są poszczególne sceny. Są tu fragmenty, gdzie wszystko jest w odcieniach błękitu, by zmienić się w ostre pomarańcze, a następnie przejść do delikatnych, stonowanych kolorów, które oddają naturalne światło. Przeciwieństwem tych kontrastów są tła, które w większości są bardzo szczegółowe i niemalże fotorealistyczne. Z tego powodu animacja mocno odcina się od wszelkich nieruchomych obiektów, dając ciekawy efekt wyobcowania sylwetek bohaterów.

Obraz dopełnia subtelna instrumentalna muzyka, która wybrzmiewa w odpowiednich momentach, by w innych po prostu zniknąć, oddając pierwszeństwo dialogom. Odgłosów otoczenia nie ma tu zbyt wiele, co wpisuje się poniekąd w kameralność i ogólną atmosferę przedstawionej tu historii. Ścieżka dźwiękowa w tym filmie nie jest czymś, co będzie się pamiętać długo po seansie, chociaż spełnia swoją rolę, uzupełniając warstwę narracyjną i budując atmosferę.

Summer Ghost to swego rodzaju perełka. Krótka, sprawnie poprowadzona historia, niezwykle dojrzale i umiejętnie przybliżająca tematy, które w innym anime stałyby się czymś błahym i nieinteresującym. Niepodważalny atut tego tytułu stanowi również oprawa graficzna, która mimo pewnej surowości jest konkretna i przyciągająca wzrok. Film polecam miłośnikom animacji, osobom, które szukają czegoś krótkiego, a zarazem ambitnego, a także tym, których zaciekawiła sama sylwetka loundrawa, który moim zdaniem w przyszłości stworzy jeszcze niejedno równie interesujące anime.