Tanuki-Anime

Chyba jestem jedyną osobą, która się nie zachwyciła CGI – nawet najlepiej wykonane i tak będzie mi się rzucać w oczy i irytować. Zwierzaki o dziwo wyglądają nawet nieźle, oprócz pani króliczek, która ma zbyt płaski pyszczek (serio, króliki tak nie wyglądają). Fabuła mnie nie porwała, ale nie wymagam nie wiadomo czego po jednym odcinku. Dam temu anime szansę, bo jednak temat jest oryginalny i po tylu dobrych opiniach głupio byłoby to rzucić.

Ruszyłam to anime, bo liczyłam na fajny klimat i ciekawego głównego bohatera i właśnie to dostałam. Wygląda na to, że będzie niezła akcja i trochę humoru, a to wszystko w interesującym uniwersum.

Tym razem przeczucie mnie nie zawiodło i bardzo się cieszę, bo sezon jest słaby. Zapowiada się fajne połączenie okruchów życia (i to takich poważniejszych tematów – scena po napisach zrobiła na mnie niezłe wrażenie, ale  kliknij: ukryte  z matką tego drugiego też jest coś nie tak) i sportu. Nie oczekuję fajerwerków, ale wierzę że z tego może wyjść coś niezłego.

GDZIE JEST NARRATOR Z PIERWSZEGO SEZONU

Obecnie anime ma 100 odcinków, a ja jestem chyba na 12. Tak, jestem masochistką i mimo przeczytania tych wszystkich niezbyt pozytywnych komentarzy, zabrałam się za nie tylko przez openingi xD Rzeczywiście widzę wszystkie „inspiracje” innymi shounenami, najwięcej mi się kojarzy z FT (no i oczywiście Naruto który chciał został hokage), ale nie można powiedzieć, że to anime nie ma nic swojego. Do wrzasków Asty już się przyzwyczaiłam, a może po prostu mój mózg chcąc uniknąć traumy zaczął je interpretować jako coś zabawnego XD Ogólnie podoba mi się tutaj humor i żarty, dzięki nim odcinek mija mi szybko, chociaż potem orientuję się że akcji to tam było niewiele. Póki co czerpię jakąś przyjemność z oglądania tego anime, ale niepokoi mnie ilość odcinków, bo to bardzo dużo czasu, żeby wszystko popsuć xd

no właśnie nie­‑dzieciaki też wyglądają jak dzieciaki
tak jak Kibutsuji albo niektórzy z hashira (przynajmniej wydaje mi się, że oni są starsi niż główni bohaterowie)

Chyba już dawno żadne anime mnie tak pozytywnie nie zaskoczyło. Bohaterowie są świetni, Senku jest epicki (już nawet nie przeszkadza mi, że jest człowiekiem­‑porem), a te wszystkie jego wynalazki naprawdę mnie ekscytują. Dobrze, że jestem taka głupia, bo żadnych nielogiczności i uproszczeń nie wyłapuję xD A scena  kliknij: ukryte  z żarówką była genialna. Humor w tej serii też jest świetny. Mam nadzieję, że nic tego nie zepsuje.

O rety, jak to ślicznie wygląda. Opening, ending i w ogóle muzyka w tej serii to mistrzostwo. Czytałam już książkę, więc wiem jak się potoczy fabuła, ale i tak oglądanie tych scen w wersji animowanej sprawia mi straszną przyjemność. Straszna szkoda, że tak mało osób to obejrzy, bo to zdecydowanie jedna z najlepszych pozycji tego sezonu.

O co chodzi, kiedy ta seria zmieniła się w jednoodcinkowe dramaty różnych bohaterów? Wszystkie problemy rozwiązuje oczywiście genialna Tohru, która swoją głęboką przemową przywraca każdemu sens życia. Backstory jej przyjaciółek były ciekawe, ale Kisa i jej okropny brat strasznie mnie irytowali. Mogliby już wrócić trochę do głównej fabuły, ale zostały trzy odcinki, więc pewnie urwą w najciekawszym momencie.

Może to przez to że obejrzałam kilka ostatnich odcinków jeden po drugim, ale jakoś przekonała mnie ta seria do siebie. Walki wcale nie wydawały mi się aż tak przeciągane, historia tej całej pajęczej rodziny też mnie zaciekawiła. Bohaterowie też zaczynają coś sobą przedstawiać, nawet ten dzikus. Szkoda, że dopiero jak już zbliżamy się do końca. Nadal nie jest to nic wysokich lotów, po prostu shounen, ale przynajmniej fajny shounen. A, i jedyne co przez cały czas mi przeszkadza, to że wszyscy wyglądają jak dzieciaki.

Widzę, że chyba już większość dropnęła tę serię i wcale się nie dziwię. Fabuła zupełnie zniknęła, wątek muzyczny sprowadzony został do piosenki odcinka, która jest tak samo mdła jak wszystkie poprzednie. Aż zaczęłam kibicować Angeli, bo jej utwory są zdecydowanie lepsze, a  kliknij: ukryte  ta akcja ze stalkerem jakby ocieplił jej wizerunek, bo faktycznie można jej współczuć. Myślę, że to anime można już nazwać zawodem sezonu (a nawet dwóch).

A mi się ten styl graficzny podoba. Tak jak cały odcinek – przygotowałam się, że nie będę miała pojęcia o co chodzi, bo Index III nie oglądałam w ogóle, a poprzednie serie dość dawno, ale nie poczułam się zagubiona (aż tak). No co mogę powiedzieć, chciałam to obejrzeć dla samego Acceleratora i się nie zawiodłam :D

Naprawdę przyjemny odcinek. Kreska jest ładna, chłopcy w ogóle są ładni (po Junjou Romantica i innych takich nadal mam traumę), więc od razu ogląda się lepiej. Nic ani nikt nie irytuje, nawet Mafuyu był dla mnie po prostu uroczy, a zwykle takie postacie działają mi na nerwy. Jest zabawnie, ale nie głupio. Fajnie, że to rzeczywiście będzie się kręcić wokół muzyki, która swoją drogą może mi się spodobać nawet bardziej niż w Carole & Tuesday, bo tu są zdecydowanie bardziej moje klimaty. Szczerze mówiąc, wcześniej nie miałam żadnych oczekiwań, ale teraz będę wyczekiwać kolejnego odcinka.

Wow, no to wracamy do punktu wyjścia? Tak jakby dziewczyny nie mogły zacząć od tego wrzucania filmików do internetu, w końcu już dzięki jednemu stały się popularne. I na co był ten cały przeciągnięty konkurs?
Nowy opening mi się nie podoba, ale za to piosenki w odcinku były niezłe.

Rzeczywiście przypomina Btooom i Danganronpę (szczególnie to drugie wydaje się być dużą inspiracją, jak tak patrzę na pana Alpakę). Przez cały odcinek nie wiedziałam czy powinnam się śmiać, czy to jednak tak na poważnie, tempo akcji też w ogóle jakieś dziwne. Ostatnia scena miała być chyba wzruszająca, ale cały ten wątek trwał co najwyżej 10 minut, a o naszym głównym bohaterze i tak jeszcze nic nie wiemy.=, więc nie wyszło. A jak już o protagoniście mowa, to ciekawe czy rzeczywiście jest taki głupi, czy tylko udaje, bo jeśli to pierwsze, to dropnięcie tej serii wydaje się naprawdę kuszące. Zwłaszcza, że jedyną cechą reszty postaci jest bycie edgy, przynajmniej tak to na razie wygląda.

Ale mi dowalili z tymi trzema odcinkami, dopiero dzisiaj udało mi się wszystko nadrobić. Obawiałam się, że to anime przytłoczy mnie swoją powagą, zwłaszcza że o wikingach wiem tyle co nic, ale pozytywnie się zaskoczyłam, bo oglądało się naprawdę dobrze. Żadne nieścisłości raczej nie będą mnie razić, bo po prostu się na tym nie znam, a za to doceniam oryginalny pomysł. Zaciekawiła mnie historia i bohaterowie (może ten dzieciak mnie trochę irytuje, ale póki co nie on wysuwa się tu na główny plan). Opening i ending od razu przypadły mi do gustu, zwłaszcza ten drugi pasuje idealnie. Czuję, że to będzie porządna seria.

Czyli zmiany openingu nie będzie? W sumie nie narzekam, nigdy nie mogę się przekonać do drugiego, jeśli pierwszy był dobry.
Na szczęście dzik się wreszcie trochę ogarnął, bo działał mi już na nerwy. U tych demon slayersów powinny być też jakieś psychologiczne testy. Ale przyznam, że każdy kolejny odcinek ogląda się coraz przyjemniej, zwłaszcza teraz takie zwolnienie akcji po kilku odcinkach walki było fajne. No i wraca Nezuko :D

Strasznie przygnębiający był ten odcinek. Nie rozumiem też  kliknij: ukryte  matki Momijiego, ja tam bym się cieszyła jakby moje dziecko miało funkcję bycia słodkim królisiem XD
Przyjaciółki Tohru jak zwykle były genialne – ta blondyna coraz bardziej przywodzi mi na myśl sukeban, ale chyba jest jeszcze za mało groźna XD
Podoba mi się ten nowy opening, pierwszy też był ładny, ale ten jakby lepiej pasuje.

Pomijając te wszystkie logiczne nieścisłości, bo może to zostanie jakoś wyjaśnione, zapowiada się lepiej niż myślałam. Por nie wkurza mnie aż tak bardzo jak się spodziewałam, a ten kreowany na bezmyślnego mięśniaka jest w sumie bardzo sympatyczny. Już po pierwszym odcinku jestem ciekawa co będzie dalej i w jaki sposób będą próbować odbudować tę cywilizację.

Całkiem nieźle, ale jeszcze nie było czegoś, co chwyciłoby mnie tak, bym była pewna, że nie rzucę tego anime po moich próbnych trzech odcinkach. Wizualnie jest ładnie, a na udźwiękowienie szczerze mówiąc nie zwróciłam nawet uwagi. Openingu i endingu potrzebuję posłuchać więcej razy, żeby coś o nich powiedzieć.
Bohaterowie są na razie sympatyczni, a do tego zaczynam mieć nadzieję, że zobaczę tu silne babki, a nie jakieś kluchy.
Trochę zaskakujące są te elementy religijne, nie wiem czy to ma jakiś głębszy sens, czy po prostu miało wyglądać cool XD
A, no i mundury tych strażaków są po prostu komiczne. Zwłaszcza te czapki to hit.

Jakoś mi umknęła informacja, że to będzie trwało tylko 12 minut :o Ciężko mi coś powiedzieć, oprócz tego, że to będzie strasznie głupie XD Dziewczynki wydają się raczej nudnawe (jest nawet obowiązkowa kujonka w okularach), ale ta znawczyni survivalu trochę się wyróżnia (i jest świetna w obrzydzaniu widza, nie polecam jeść w trakcie oglądania <3)

Jednak udało mi się nadgonić to anime! No to dodam coś od siebie o tym nieszczęsnym konkursie, bo tak jak sam pomysł mi nie przeszkadza, to jakość wykonania była co najmniej… średnia.

Zacznijmy od tego, że jedynym rywalem dziewczyn była Angela i to było wiadome od początku. Inni uczestnicy albo nic sobą nie wnosili (GGK), albo byli irytujący (Pyotr, Cybelle). A przecież mogłoby być tak fajnie, jakby nadać im trochę głębi i pozwolić widzom ich polubić, by nie wiadomo było, komu w końcu kibicować.

Za to jurorzy byli w porządku, takie stereotypy sędziów, których możemy zobaczyć we wszystkich tego typu programach.

Śmieszyło mnie też, że to miały być niby największe talenty, a tak naprawdę chyba tylko Angela miała tam porządny głos – reszta była może i przyjemna, ale bez szału. I to z naszymi głównymi bohaterkami na czele. Tylko dzięki temu, że w  kliknij: ukryte  finale zaśpiewały The Loneliest Girl mogły na równi konkurować z Angelą, bo ich piosenka z półfinału była tak nijaka, że nawet one same wydawały się być nią znudzone…

 kliknij: ukryte  A akcja z porwaniem była taką słabą dramą, że nawet nie mam co o niej powiedzieć. No bardzo subtelnie to zrobili, samochód przyjechał akurat kiedy Tuesday powiedziała, że nikt jej nie szuka.


Ciekawa jestem, co zobaczymy w drugiej części serii, bo według mnie ten dwunasty odcinek naprawdę pasowałby już na zakończenie. A może jeszcze uda się wrócić do poziomu początkowych odcinków.

Jak mogłam zapomnieć o skomentowaniu tej serii?! W końcu tym razem to MDZS wciągnęło mnie znowu w oglądanie anime, chociaż nie było łatwe. Najgorsze co zrobiłam, to obejrzenie dwóch pierwszych odcinków, zrobienie sobie długiej przerwy i od razu włączenie trzeciego. Zupełnie się przez to pogubiłam  kliknij: ukryte  i nie zarejestrowałam, że lecimy z flashbackiem XD
Graficznie jest pięknie. Do języka chińskiego już od jakiegoś czasu jestem przyzwyczajona, więc nawet miło było posłuchać czegoś innego niż japoński. Słyszałam, że wiele osób myli postacie i nazwiska, ale mi nie sprawiało to większego problemu.
Minusem jest dla mnie to, że jakoś tak niektóre walki mnie nudziły. Ale tragedii nie było.
Nawet nie będę zaczynać o bohaterach, bo mam tam zdecydowanie za dużo ulubieńców. Na pewno plusem jest to, że nie wszyscy są jednoznacznie dobrzy lub źli.
Oczywiście, później pochłonęłam książkowy oryginał i już nie mogę się doczekać drugiego sezonu… kiedykolwiek on wyjdzie, bo z tego co mi wiadomo, został opóźniony?

Pewnie nikt tego nie oglądał, ale co mi tam, skomentuję.
Ogólnie lubię takie krótkie serie, a ta była jak najbardziej w porządku. Podejrzewam, że część żartów nie ogarnęłam, bo nie znam się na specyfice regionów w Japonii, ale dużo rzeczy było pokazane w taki sposób, że dało radę zrozumieć. Dość urocze, ale bez przesady, a piosenka na koniec bardzo chwytliwa. Czasu na pewno nie zmarnowałam.

Finałowy odcinek nie najgorszy, całkiem nieźle oglądało mi się  kliknij: ukryte  walkę z tym gościem od ziemi (uwielbiam kiedy Akutagawa i Atsushi ze sobą współpracują). Było już coś słychać o kolejnym sezonie? Jak dla mnie to bez sensu, że nie dadzą ciągiem chociaż tych 24 odcinków.