Tanuki-Anime

Nawet nie wiecie jak się cieszyłam mogąc oglądać ponownie przygody mojego ukochanego bohatera. Specjalnie większych zmian nie było, tym lepiej bo bałam się, że coś nowego wymyślą i genialna fabuła pójdzie ... na jagody.
Jednak nie! Na samym początku grafika mnie lekko odrzuciła, ale zaraz potem przywykłam i zakochałam się ponownie. Znowu sięgnęłam za mangę od 1 rozdziału 1 tomu i miłość na nowo zagościła w moim sercu! Bardzo bym chciała, aby nakręcili dalszą część.

Nie jest taka zła ta adaptacja, chociaż momentami akcja dzieje się za szybko. Przyznam, że bez znajomości animowanej wersji nie miałabym pojęcia o co chodzi w filmie. Sam w sobie jest całkiem nie taki zły. Da się zobaczyć. Jednak moim zdaniem nie dogania animowanej wersji.

Na wstępie powiem, że mi się recenzja podobała i się z nią zgadzam. Może nie w całości, ale właśnie od tego jest, aby człowiek pokazywał swój punkt widzenia na daną sprawę. Nie musi on zawsze być taki jaki ma ogół. Dla mnie anime przeciętne. Jako dziewczyna swojego czasu gracz obracający się w towarzystwie samych facetów graczy, niektórzy zasługiwali na miano nolife muszę powiedzieć, że to anime jest odzwierciedleniem ich marzeń. Gdyby jeszcze tylko główny bohater był zapuszczonym grubaskiem mielibyśmy komplet. No, ale do rzeczy.

Najbardziej dostałam po mordzie przez grafikę, właśnie przez to czym się większość z was zachwyca. Mnie się zupełnie nie spodobała, za jaskrawe kolory. Niewyraźna kreska. Można powiedzieć, że dostawałam oczopląsu co jakiś czas.

Kolejna rzeczy jaka mi się nie podobała to kreacje bohaterów. Albo raczej ich brak. Na prowadzenie główny bohater Sora, super inteligentny i zajebisty, w dodatku całkiem całkiem. Czyli to jak siebie widzą nolify. Posiadający młodszą koniecznie przyrodnią siostrę, aby kazirodztwo zostało całkowicie wykluczone i wszelkie gagi z udziałem jedenastoletniego dziecka  kliknij: ukryte  bez majteczek zostały odebrane jako żart. Następnie roztrzepana i przygłupia Stefka, koniecznie powiązana z tronem (chociaż jest to chyba jedyna postać jaką lubiłam), jej przeciwieństwo oddalona  kliknij: ukryte  niewolnica elfów pani – ja chcę tron oszustwem. No i kilka innych postaci. Nawet Jibril nie ratuje serii.

Nie powiem, bywały momenty, że się uśmiechałam. Lecz znając środowisko nolifów i wiedząc o ich marzeniach, anime było dla mnie po prostu przewidywalne. Jedyne to co mnie trzymało to momenty pojedynków, i to też muszę powiedzieć, nie wszystkie.

Nie wiem o co tyle szumu. Fabuła chociaż ciekawa to jednak przewidywalna, kreska fatalna, bohaterowie jak z foremki. Anime dla nerdów.

Na starość chyba mi odbija korba, że wracam do takich romansideł, gdzie niemalże wiedziałam co dalej będzie. A może to już zmęczenie innymi tematykami które mogą wywołać jedynie poczucie beznadziejności, depresji? Czy też kolejnymi a jednak tak podobnymi do siebie światami fantasy? Tak czy inaczej – chwyciłam za tę pozycję, mimo słabych rekomendacji znajomych i otoczenia. Nie podzielam ich zdania. Dobrze się bawiłam, oglądałam z bananem na twarzy. Szablonowe i stereotypowe, ale w sam raz idealne aby odpocząć, wyłączyć się, a czasem nawet i zaśmiać.

I chwała mu za to. Amen.

Z całym szacunkiem, ale wielkie mi halo. Naprawdę nie widzę tego wszystkiego o czym piszesz. To tak, jak z tą interpretacją wiersza Szymborskiej, gdzie ona sama miała z tym problemy… Dodawanie tego o czym Ty piszesz, owszem, dla kogoś kto lubi rozwodzić się nad jednym. Ja jestem bardzo prostolinijna. Znam o wiele więcej ciekawych filmów produkcji nie tylko japońskiej, gdzie autentycznie można znaleźć wszystko to o czym mówisz, ale tutaj? Nie widzę tego. Może ja jakaś ślepa jestem, a może to inni chwalą film tylko dlatego, że wydało je nie bagatela świetne studio i rzutem na taśmę, każda produkcja studia G. będzie oskarowa. Bo szczerze takie było, jest i będzie moje wrażenie po Grobowcu Świetlików.

Do anime zabierałam się… i zabierałam i nie zabrałabym się gdyby koleżanka akurat nie rozpoczynała tej serii kiedy siedziałam u niej. Nie wiem zasadniczo co mi się w tym nie podobało, bo już po pierwszym odcinku spodobało mi się prawie wszystko. Op i Ed są cudowne, fabuła genialna, dowcip trafny, Mimo kilku postaci, które denerwowały mnie przez całą serię, pokłony składam też w stronę grup tłumaczących. Dawno tak dobrego tłumaczenia nie czytałam. Po zakończeniu, czułam, że chcę więcej, drugą serię. Szkoda, że jej nie ma. Naprawdę stokroć polecam.

Powiem tyle, miałam nadzieję na jakieś nowe, ciekawe wątki, jednak się przeliczyłam. Odcinek faktycznie nic nie wnosi nowego. Przez to jest średni.

Po recenzjach jak by nie było – genialnych; po komentarzach pochlebnych spodziewałam się wielu. Jednak się rozczarowałam. Nie wiem, może ja jakaś inna jestem, ale film mi się nie podobał. Był nudny. Nigdzie nie widziałam, ani wątku pacyfistycznego, denerwowała mnie ta dziewczynka, jedyne co w tym filmie moim zdaniem jest dobre to muzyka i grafika, nic ponad to.

Na film miałam tylko rzucić okiem tylko, bo kolejnego dnia miałam rano wstać. Skończyło się w ten sposób, że wciągnęłam się i zatraciłam się w produkcji. Niby nic wielkiego, prosta kreska, czasem nawet denerwująca. Piękne pastelowe kolory, przestrzeń, dynamika postaci, no i fabuła. Fabuła uderza najbardziej.
Dla mnie produkcja 10/10, kiedy kończyłam oglądać łzy lały mi się ciurkiem po policzkach, a emocje jakie zagościły w moim sercu trwają nadal.

Muszę przyznać, że momentami denerwowały mnie… cóż… ten przesadnie lejący się pot z czoła, gluty z nosa, czy łzy. Rozumiem jednak, że to urok serii i chociaż stanowi to niewielki mankament na produkcji, to jednak.
Kolejnym będzie to, że nie zawsze rozumiałam jakie było ostateczne rozwiązanie. Nie wiem czy ma być kolejna seria, ale liczę, że będzie – bo tak to fabuła by nie miała większego sensu.
Cieszę się, że natrafiłam na to anime, uważam, że był to czas dobrze zagospodarowany a anime ma zdecydowanie „to co” co sprawia, że warto na nie rzucić okiem.

Naprawdę, naprawdę nie wiem co sprawia, że śledzę to anime z iskierkami w oczach, a świętem w moim domu jest dzień dodania nowego odcinka. Szkoda, że seria się już skończyła. Trzeba czekać na kolejny sezon, albo chwycić za mangę.
Tak czy inaczej, ten sezon dotrzymuje kroku poprzedniemu, ba, może na swój sposób jest nawet lepszy? W każdym razie cieszę się, że mogłam to zobaczyć i chcę więcej!

Bardzo, ale to bardzo mi się to anime podobało.

Muszę przyznać, że zawiodłam się na tym anime i to po całej linii. Spodziewałam się czegoś więcej i być może właśnie na tym polegał mój błąd bo oczekiwałam humoru na poziomie z podtekstami na poziomie i wszystkiego na poziomie, a dostałam coś czego poziomem nazwać nie można.
Denerwowała mnie kreska, zbytnia energiczność akcji, dziwne jej zwroty i postacie. Doceniam jednak wkład, kilka razy się zaśmiałam więc jest nadzieja, że po prostu to ja mam jakieś dziwne poczucie humoru a to anime nie jest takie złe. Sama uważam jednak oglądanie tego za czas zmarnowany.

Uważam te odcinki za świetny łącznik między seriami. Zwłaszcza podobała mi się część jak  kliknij: ukryte  pojechali do gorących źródeł
Jestem bardzo, ale to bardzo ciekawa dalszej akcji, a po tych odcinkach mam przeraźliwą ochotę na kolejne odcinki, ale trzeba będzie na nie poczekać…

Tak niewiele trzeba do szczęścia zwłaszcza dziewczynie. Ładny facet z uszami i ogonem, zadziorny i złośliwy, kilka demonów, wątek miłosny (bynajmniej banalny) i już jestem cała w skowronkach.
Podeszłam do tego anime z lekką niechęcią, ale wciągnęłam się już po pierwszym odcinku i przyznam, że nie mogłam zachować umiaru, bo miałam ochotę ciągnąć serię i ciągnąć dalej. Bardzo mi się to spodobało i przypadło do gustu. Cieszę się, że trafiłam na anime.
Najgorsze co jest w nim to opening, moim skromnym zdaniem, a tak to nie mam żadnych „ale”

Plusem drugiej serii jest całkiem dobrze pomyślana fabuła, poziomem grafika jest nieco lepsza od pierwszej serii, a akcja toczy się mimo wszystko całkiem dobrze.
Jedno tylko mnie zdenerwowało to właśnie urwanie serii w ciekawym momencie, a znowu nie spotkałam się, aby w internecie można było gdzieś dostać kontynuację pod postacią zakończonej już serii mang. Co sprawia, że jestem dość obrażona na serię, chociaż uważam za udaną.

To anime powinno się chwycić szczególnie w dzisiejszym świecie, gdzie kobiety wchodzą wszędzie tam gdzie ich wcześniej nie było, albo było ich tak mało że ich obecność była niezauważalna.
Anime zaczyna się fenomenalnie, później jest ciekawie, koniec mnie rozczarował i zakończenie fabularne. Nawet lekko zaczęła mnie denerwować główna bohaterka. Ale nie aż tak strasznie bardzo.
Generalnie anime dobre i przyjemne. Mile spędzony czas. 7/10

Jak w temacie, to anime chociaż nie grzeszy wspaniałą fabułą, a główna bohaterka zachowuje się jak osoba której usunięto pół mózgu łyżeczką – to można się pośmiać i pooglądać. Podobała mi się kreska i muzyka. Uważam, że w ocenie recenzenta to anime zostało całkowicie skrzywdzone. No, ale każdy ma inny gust.
Chociaż pełne sadystycznych zabaw wampirów i człowieka, to jednak nadal to anime jest lepsze niż Zmierzch i przy tym pozostańmy.

Szkoda, że nie udało się zrobić z tego anime, bo mogłaby to być naprawdę dobra seria.

Nie wiem co sprawiło, że recenzent tak surowo potraktował to anime, skoro znam setki gorszych, które cieszą się lepszą opinią w oczach odbiorców. Mimo wszystko powiem w ten sposób.
Przez recenzję zabrałam się jak pies to jeża oglądając to anime, jednak już po 1 odcinku bardzo mi się spodobało. Kreska ujdzie w tłoku, może jej pastelowy odbiór i delikatne kolory mają swój urok.
Muzyki nie ma za wiele, ale powiem, że opening i ending naprawdę jest dobry.
Co do fabuły to… owszem do przewidzenia, ale zabawna. Spodobało mi się zakończenie, że wszystkie wątki zostały wyjaśnione i nie ma nic co widzowi pozostawiałoby niespełnienie.
Nawet jak na ten typ anime główna bohaterka ma jakiś tam olej w głowie i nie jest pusta. Ma charakter. Niewielki i mało widoczny na tle jej „braci”, ale ma.
Jedyne co mnie denerwowało to ten Juli – szynszyl.  kliknij: ukryte  Choć w ludzkiej wersji jest całkiem spoko ^w^
W każdym razie nie jest to złe anime, lepsze niż mogłoby się wydawać. Niepotrzebnie recenzent tak pocisnął po tej produkcji.
Osobiście, polecam.

Szczerze chyba za wiele oczekiwałam po tych kilku odcinkach. Rozczarowałam się fabułą, oczywiście, kreska i efekty fenomenalne, ale tylko tym może się to poszczycić. Niestety.

Autentycznie i jak nigdy, brakuje mi słów aby opisać zadowolenie i katharsis jakie przeżyłam dzięki tej serii. Zdecydowanie najlepsza jak do tej pory, bije i pierwszy sezon, nie wspominając o średnich OVA, czy nieudanej drugiej serii. Nie mam się czego przyczepić, wszystko mi się podobało i ... wrócę do tego anime jeszcze nie raz.

Anime mi się podobało, miałoby więcej niż 5 gwiazdek u mnie, nawet 6 czy 7 gdyby nie ostatni odcinek. Główna bohaterka oczywiście denerwująca, taka nijaka… Jest tak mało istotna, że nie posiada nawet imienia xD No i nie wiem co oni wszyscy w niej widzieli.
Moim zdaniem tam – pomysł fenomenalny (gdyby rozwiązanie było inne, bo to wygląda tak, jakby musieli wszystkie wątki uciąć nagle w jednym odcinku i nie mieli już nic innego w głowie); kreska bardzo ładna (podobały mi się dwukolorowe oczy); opening i ending naprawdę udane. Przez główną bohaterkę i urwaną akcję anime jednak wiele wiele traci co czyni je przeciętnym. A szkoda, bo zmarnowany został naprawdę świetny pomysł.

Nie przepadam za tego typu anime. Zdecydowałam się jednak oglądać bo wyjątkowo kreska mi się spodobała, tak.. dobra no faceci. Ale cóż, byłam zadowolona, że główna bohaterka ma cokolwiek w głowie i nie jest piskliwą idiotką jakich to wiele w tego typu seriach.
Fabuła do 11 odcinka mi się podobała. W tym momencie prześledziłam grę i zobaczyłam jaka tam jest fabuła. kliknij: ukryte  Zasadniczo byłam przekonana, że wybiorą to zakończenie, gdzie Loki zabija Bal, albo gdzie Bal skacze i Loki popada w coś pokroju depresji… No a tutaj taki psikus. Bo muszą być wojny walki i oczywiście wielce szczęśliwe zakończenie.
Podobało mi się to anime, bo było z czego się pośmiać, fabuła nie była taka zła. Przyjemny relaks.